jeśli Bóg przyrodzonym gałęziam nie przepuścił/ wiedz że i tobie nie przepuści. 22. Obaczże tedy dobrotliwość i srogość Bożą: przeciwko tym wprawdzie którzy upadli/ srogość; ale przeciwko tobie dobrotliwość/ jeślibyś trwał w dobroci: Inaczej i ty będziesz wycięty. 23. Aleć i oni jeśli nie będą trwali w niedowiarstwie/ wszczepieni zaś będą: gdyż mocny jest Bóg one zasię wszczepić. 24. Abowiem jeśliś ty jest wycięty z oliwy z przyrodzenia płonnej/ a przeciwko przyrodzeniu jesteś wszczepiony w dobrą oliwę: jakoż daleko więcej którzy są według przyrodzenia/ wszczepieni będą w swoję własną oliwę. 25. Bo nie chcę abyście nie mieli
jesli Bog przyrodzonym gáłęźiam nie przepuśćił/ wiedz że y tobie nie przepuśći. 22. Obacżże tedy dobrotliwość y srogość Bożą: przećiwko tym wprawdźie ktorzy upádli/ srogość; ále przećiwko tobie dobrotliwość/ jeslibyś trwał w dobroći: Inácżej y ty będźiesz wyćięty. 23. Aleć y oni jesli nie będą trwáli w niedowiárstwie/ wszcżepieni zás będą: gdyż mocny jest Bog one zásię wszcżepić. 24. Abowiem jesliś ty jest wyćięty z oliwy z przyrodzenia płonney/ á przećiwko przyrodzeniu jesteś wszcżepiony w dobrą oliwę: jákoż dáleko więcey ktorzy są według przyrodzenia/ wszcżepieni będą w swoję własną oliwę. 25. Bo nie chcę ábyśćie nie mieli
Skrót tekstu: BG_Rz
Strona: 170
Tytuł:
Biblia Gdańska, List do Rzymian
Autor:
św. Paweł
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
moczony, w ziemi był gnojony, zawsze jest cały.
Naprzód tedy w Amerykańskim Królestwie vulgo Nowej Hiszpanii, przez Zakonników Z Franciszka Roku 1517 znajomość BOGA prawdziwego zaniesiona, potym przez OO Dominikanów i Jezuitów. Za temi zawitali tam OO, Trynitarze. Karmelici, Kapucyni, Bracia Miłosierni.
NOWA FRANCJA, albo KANADA, w niedowiarstwie obiasniona A. D. 1504 od Francuzów. Krzewienie jednak tam Wiary Z, nie obeszło się bez polania krwią Męczeńską nowych szczepów, które teraz piękne owoce cnot i zelozyj wydają Niebu. W FLORYDZIE, floret Christianitas, ale w stronie tylko Zachodniej Hiszpańskiej, gdzie indziej od Pogan i od Anglików impedita et impetita. O
moczony, w ziemi był gnoiony, zawsze iest cały.
Naprzod tedy w Amerykańskim Krolestwie vulgo Nowey Hiszpanii, przez Zakonnikow S Franciszka Roku 1517 znaiomość BOGA prawdziwego zaniesiona, potym przez OO Dominikanow y Iezuitow. Za temi zawitali tam OO, Trynitarze. Karmelici, Kapucyni, Bracia Miłosierni.
NOWA FRANCYA, albo KANADA, w niedowiarstwie obiasniona A. D. 1504 od Francuzow. Krzewienie iednak tam Wiary S, nie obeszło się bez polania krwią Męczeńską nowych szczepow, ktore teraz piękne owoce cnot y zelozyi wydaią Niebu. W FLORYDZIE, floret Christianitas, ale w stronie tylko Zachodniey Hiszpańskiey, gdzie indziey od Pogan y od Anglikow impedita et impetita. O
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 1018
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
a w onych ogniach ujrzał. Nestoriusa/ Eury- chesa/ chesa/ Apollinara/ Dioskora/ Sewera/ Arriusa/ i inne niektóre. I rzekł do niego ten co się mu pokazał/ miejsce to jest zgotowane Heretykom i bliźnierzom/ i tym którzy ich nauki naśladują. Jeślić się podoba miejsce/ trwajże w twym niedowiarstwie. A jeśli mąk tych sporbowac niechcesz/ przystańże do ś. Kościoła powszechnego i Apostołskiego/ jako cię starzec uczy. Abowiem powiadam tobie/ by człowiek wszytkie cnoty miał/ a nie dobrze wierzył/ będzie na tym miejscu dręczon. I tak on brat przyszedł ku sobie. A gdy się starzec wrócił/ powiedział
á w onych ogniách vyrzał. Nestoryusá/ Eury- chesá/ chesá/ Apollinárá/ Dioskorá/ Sewerá/ Arriusá/ y ine niektore. Y rzekł do niego ten co sie mu pokazał/ mieysce to iest zgotowáne Heretykom y bliźnierzom/ y tym ktorzy ich náuki nászláduią. Ieślić sie podoba mieysce/ trwayże w twym niedowiárstwie. A ieśli mąk tych sporbowác niechcesz/ przystáńże do ś. Kośćiołá powszechnego y Apostolskiego/ iáko ćię stárzec vczy. Abowiem powiádam tobie/ by człowiek wszytkie cnoty miał/ á nie dobrze wierzył/ będźie ná tym mieyscu dręczon. Y ták on brát przyszedł ku sobie. A gdy sie stárzec wroćił/ powiedźiał
Skrót tekstu: ZwierPrzykład
Strona: 327
Tytuł:
Wielkie zwierciadło przykładów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Wysocki
Drukarnia:
Jan Szarffenberger
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
5. Domus Isràél cadet, et non est qui erigat eam. Dom Izraela upadnie, a nie masz ktoby go podniósł. A widzi mi się mój Rabinie że Bóg dopuścił na nas tę ruinę po przyściu Sprawiedliwego tego, po którym Proroctwie żaden nie powstanie z miedzy nas, jako prorokowano nam, bo trwamy w niedowiarstwie, nie przyjmując Wiary jego, ale zapierając. Powiedział także Ozeasz w Róz: 1. Cum accubuit Mulier super terram, et peperit, discit Deus voca nomen ejus sine misericordia, quia non miserebor populi hujus. Gdy uległa Niewiasta na ziemię, i porodziła, rzekł Bóg, nazwij imię jego bez miłosierdzia, bo się
5. Domus Isràél cadet, et non est qui erigat eam. Dom Izraela upadnie, á nie masz ktoby go podniosł. A widźi mi się moy Rabinie że Bog dopuśćił ná nas tę ruinę po przyśćiu Sprawiedliwego tego, po ktorym Proroctwie żaden nie powstanie z miedzy nas, iáko prorokowano nam, bo trwamy w niedowiarstwie, nie przyimuiąc Wiary iego, ale zapieraiąc. Powiedźiał tákże Ozeasz w Roz: 1. Cum accubuit Mulier super terram, et peperit, discit Deus voca nomen ejus sine misericordia, quia non miserebor populi hujus. Gdy uległa Niewiasta ná źiemię, y porodźiła, rzekł Bog, nazwiy imię iego bez miłośierdźia, bo się
Skrót tekstu: SamTrakt
Strona: D3v
Tytuł:
Traktat Samuela rabina błąd żydowski pokazujący
Autor:
Samuel Rabi Marokański
Tłumacz:
Anonim
Drukarnia:
Drukarnia Akademicka Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1705
Data wydania (nie wcześniej niż):
1705
Data wydania (nie później niż):
1705
tui, ad salutem cum Christo tuo. Wyszedłeś Panie na zbawienie ludu tego, na zbawienie z Chrystusem twoim. ROZDZIAŁ Siedmnasty. O ożywieniu Narodów i zabiciu Żydów, co samo objaśni się w Rozdziale następującym.
BOję się mój Rabinie żeby Bóg Zwyciężca chwalebny nie ożywiał tych Narodów przez Wiarę, a nie zabijał nas w niedowiarstwie naszym, jako sam mówi przez usta Izajasza Proroka 65. 12. Pro eo, quod vocavit, et non respondistis, haec dicit Dominus Deus. Ecce servi mei comedent, et vos esurietis, ecce servi mei bibent, et vos sitietis, ecce servi mei gaudent in exultatione cordis, et vos concutiemini prae amaritudine cordis
tui, ad salutem cum Christo tuo. Wyszedłeś Pánie ná zbawienie ludu tego, ná zbawienie z Chrystusem twoim. ROZDZIAŁ Siedmnasty. O ożywieniu Narodow y zabićiu Zydow, co samo obiaśni się w Rozdźiale następuiącym.
BOię się moy Rabinie żeby Bog Zwyćiężca chwalebny nie ożywiał tych Narodow przez Wiarę, á nie zabiiał nas w niedowiarstwie naszym, iáko sam mowi przez usta Izaiasza Proroka 65. 12. Pro eo, quod vocavit, et non respondistis, haec dicit Dominus Deus. Ecce servi mei comedent, et vos esurietis, ecce servi mei bibent, et vos sitietis, ecce servi mei gaudent in exultatione cordis, et vos concutiemini prae amaritudine cordis
Skrót tekstu: SamTrakt
Strona: Ev
Tytuł:
Traktat Samuela rabina błąd żydowski pokazujący
Autor:
Samuel Rabi Marokański
Tłumacz:
Anonim
Drukarnia:
Drukarnia Akademicka Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1705
Data wydania (nie wcześniej niż):
1705
Data wydania (nie później niż):
1705
miał duch nieczysty słuchać/ ale odpędzajmy postami/ i modlitwami naszymi duchy przeklęte. Gdzie gloza mówi: Rodzaj ten szataństwa/ to jest: ta cielesnych rozkoszy odmienność/ do których duch przylgnął/ niebywa zwyciężona/ jeno ażby duch modlitwą był utwierdzony/ i ciało postem umartwione. O czwartej przyczynie to jest: o niedowiarstwie Egzorcisty pokazuje się tamże w uczniach Pańskich. Przeto potym uczniowie tajemnie badając się przyczyny swojej niepotężności/ usłyszeli od Pana/ iż dla niedowiarstwa ich. Zaprawdę (Chrystus mówi) jeślibyście mieli wiarę jako ziarno gorczycne/ rzeczecie górze tej/ przenieś się et. Na co Hilarius pisze. Wierzylić w prawdzie Apostołowie ile jeszcze
miał duch nieczysty słuchác/ ále odpędzaymy postámi/ y modlitwámi nászymi duchy przeklęte. Gdźie glozá mowi: Rodzay ten szátáństwá/ to iest: tá cielesnych roskoszy odmienność/ do ktorych duch przylgnął/ niebywa zwyciężona/ ieno áżby duch modlitwą był vtwierdzony/ y ciáło postem vmartwione. O cżwartey przyczynie to iest: o niedowiárstwie Exorcisty pokázuie sie támże w vczniách Páńskich. Przeto potym vcżniowie táiemnie bádáiąc sie przyczyny swoiey niepotężnośći/ vsłyszeli od Páná/ iż dla niedowiárstwá ich. Záprawdę (Chrystus mowi) ieslibyśćie mieli wiárę iáko żiárno gorczycne/ rzecżećie górze tey/ przenieś sie et. Ná co Hilárius pisze. Wierzylić w prawdźie Apostołowie ile iescze
Skrót tekstu: SpInZąbMłot
Strona: 259
Tytuł:
Młot na czarownice
Autor:
Jacob Sprenger, Heinrich Institor
Tłumacz:
Stanisław Ząbkowic
Drukarnia:
Szymon Kempini
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
magia, obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1614
Data wydania (nie wcześniej niż):
1614
Data wydania (nie później niż):
1614
Prowincjach zaś są sędziowie zwani IMMAMOWIE. Decyzje Kryminalne opierają się o samego Króla, który Radę bierze od Sadry i decyduje karę według zasług. SADRAKasA decyduje także i sądzi sprawy fundowane na Prawie Immama Dgafara, które Prawo przysądza u nich wszystkie Dobra Chrześcijańskie tym, którzy Apostatują od wiary Chrystusowej, co mocno utrzymuje Persów przy ich niedowiarstwie, SADRA także pozwala Renegatom wrócić się do wiary Chrześcijańskiej, publikując ich być nie podobnemi do zadosyć uczynienia powinnościom Alkoranu. Persja ma dwie Kary; 1. Ordynaryjna kijami karze zasłużonego. 2. Ekstraodrynaryjna mająca w sobie różne kary. 1. że kazą obrzynać ciało z pod nóg i solą nasypować a potym kijami bić na
Prowincyách záś są sędziowie zwani IMMAMOWIE. Decyzye Kryminalne opieráią się o sámego Krolá, ktory Rádę bierze od Sadry y decyduie kárę według zásług. SADRAKASSA decyduie tákże y sądzi spráwy fundowáne ná Práwie Immama Dgafara, ktore Práwo przysądza u nich wszystkie Dobrá Chrzesciáńskie tym, ktorzy Apostátuią od wiáry Chrystusowey, co mocno utrzymuie Persow przy ich niedowiárstwie, SADRA tákże pozwala Renegátom wrocić się do wiáry Chrzesciáńskiey, publikuiąc ich bydź nie podobnemi do zádosyć uczynienia powinnosciom Alkoránu. Persya ma dwie Káry; 1. Ordynaryina kiiámi karze zásłużonego. 2. Extraordynáryina máiąca w sobie rożne káry. 1. że kázą obrzynáć ciáło z pod nog y solą násypowáć á potym kiiámi bić ná
Skrót tekstu: ŁubŚwiat
Strona: 584
Tytuł:
Świat we wszystkich swoich częściach
Autor:
Władysław Aleksander Łubieński
Drukarnia:
Wrocławska Akademia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wrocław
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
egzotyka, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1740
Data wydania (nie wcześniej niż):
1740
Data wydania (nie później niż):
1740
strzeżdź się grzechu i złej komitywy, To jest roztropność, i rozum prawdziwy. Prorokuje o Narodzie Żydowskim, i o Nowym Testamencie, i o nawróceniu Narodów. Pod figurę Orła, Mesjasza prorokuje; kto- Job Cierpiący. ry jako Sęp bawił w śmiertelności. Ani stary zakon, ani Kościół Chrystusów nie pomogą Żydom w ich niedowiarstwie; za czymNarody oboce wezwane są do winnice. Job Cierpiący. Job Cierpiący. Pieśń Dwudziesta dziewiąta. Job życząc sobie przyjść do pierwszej szczęśliwości, szeroko ją wywodzi, przypominając i swoje dobre uczynki, aby się tak z opacznego Przyjaciół swoich rozumienia o sobie wydźwignąć. Wiersz Dwudziesty dziewiąty.
PRzypowieść co raz przed się biorąc nową
strzeżdź się grzechu i złey komitywy, To iest rostropność, i rozum práwdźiwy. Prorokuie o Narodźie Zydowskim, i o Nowym Testámenćie, i o náwróceniu Národów. Pod figurę Orła, Mesyásza prorokuie; kto- Iob Cierpiący. ry iáko Sęp báwił w śmiertelnośći. Ani stáry zakon, áni Kośćioł Chrystusow nie pomogą Zydom w ich niedowiarstwie; zá czymNarody oboce wezwáne są do winnice. Job Cierpiący. Job Cierpiący. Pieśń Dwudźiesta dźiewiątá. Job życząc sobie przyiść do pierwszey szczęśliwośći, szeroko ią wywodźi, przypominaiąc i swoje dobre uczynki, áby się ták z opácznego Przyiaćioł swoich rozumienia o sobie wydźwignąć. Wiersz Dwudźiesty dźiewiąty.
PRzypowieść co raz przed się biorąc nową
Skrót tekstu: ChrośJob
Strona: 104
Tytuł:
Job cierpiący
Autor:
Wojciech Stanisław Chrościński
Drukarnia:
Drukarnia Ojców Scholarum Piarum
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1705
Data wydania (nie wcześniej niż):
1705
Data wydania (nie później niż):
1705
