Marszałka Koronnego przydałem był kilka Chorągwi Usarskich, Cóż Komendant Sztaremberk tuteczny, wszytko to całowali obłapiali, swym Saluatorem zwali. Byłem we dwóch Kościołach, tam lud pospolity ręce, nogi suknie zaś drudzy dotykali się, wołając głosem, niech tę rękę tak waleczną całujemy. chcieli wołąć wszyscy, alem ja prosił Oficjerów Niemieckich, coby dali pokoj, nie wytrwała jednak jedna kupa, i zawołała Viuat Rex. Zjadłem obiad u Komendanta, wyjachałem z Miasta do Obozu po nim; a pospólstwo ręce wznosząc, prowadziło mnie aż do bramy; Książęta zaś jachały. Cesarz o sobie daje znać że jest o milę. Ale ja
Marszałka Koronnego przydałem był kilka Chorągwi Vsarskich, Coż Kommendant Sztaremberk tuteczny, wszytko to całowali obłapiali, swym Saluatorem zwali. Byłem we dwoch Kośćiołach, tam lud pospolity ręce, nogi suknie zás drudzy dotykali się, wołaiąc głosem, niech tę rękę tak waleczną całuiemy. chćieli wołąć wszyscy, alem ia prośił Officyerow Niemieckich, coby dali pokoy, nie wytrwała iednak iedna kupa, y zawołała Viuat Rex. Ziadłem obiad u Kommendanta, wyiachałem z Miasta do Obozu po nim; á pospolstwo ręce wznosząc, prowadźiło mnie aż do bramy; Xiążęta zaś iachały. Cesarz o sobie daie znać że iest o milę. Ale ia
Skrót tekstu: JanIIIMar
Strona: 3
Tytuł:
Kopia listu [...] do Królowej [...] pisanego
Autor:
Jan III Sobieski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
listy
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1683
Data wydania (nie później niż):
1683
przez Leona X. jakby od nich zbierali i łupili pieniądze. Niemniej pomogło ku pomnożeniu herezjej/ iż Luter dziwnie wynosił wladzą świecką/ i że ją przekładał niewstydliwie nad Kościelną. którą sztuką uchwycił sobie niektóre Pany/ a miedzy inszemi Jana Fryderyka Kurfierska Saskiego/ i jednego Sichinga Kapitana zawołanego/ i wiele po sobie ludzi mającego Niemieckich. Żeby też był zniewolił sobie animusz Karła V. Cesarza/ i inszych Książąt Niemieckich/ przypisał im w roku 1520 jednę książkę/ w której usiłował pokazać/ jakby Papież i Biskupi mieli być pod mocą Cesarską/ i że im mieli wszystką siłą zastawić się i oprzeć. Lecz nie było nic takiego/ czymby sobie
przez Leoná X. iákby od nich zbieráli y łupili pieniądze. Niemniey pomogło ku pomnożeniu haeresiey/ iż Luther dźiwnie wynośił wladzą świecką/ y że ią przekłádáł niewstydliwie nád Kośćielną. ktorą sztuką vchwyćił sobie niektore Pány/ á miedzy inszemi Ianá Frideriká Kurfierská Sáskiego/ y iednego Sichingá Cápitaná záwołánego/ y wiele po sobie ludźi máiącego Niemieckich. Zeby też był zniewolił sobie ánimusz Kárłá V. Cesárzá/ y inszych Kśiążąt Niemieckich/ przypisał im w roku 1520 iednę kśiążkę/ w ktorey vśiłował pokázáć/ iákby Papież y Biskupi mieli być pod mocą Cesárską/ y że im mieli wszystką śiłą zástáwić się y oprzeć. Lecz nie było nic tákiego/ czymby sobie
Skrót tekstu: BotŁęczRel_IV
Strona: 3
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. IV
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
posły swoje/ i wszytkich poddanych Fryderykowi/ uwolnił od jego posłuszeństwa/ i przysięgi/ jako nieprzyjaciela Boskiego i Kościelnego. O tych zaciągach/ słysząc Fryderyk/ barziej się obawiał/ aby odstąpiony od ludu nie był złożony z Cesarstwa/ za obraniem inszego; i dla tego/ przez Biskupa Mesańskiego/ i Mistrza abo Wodza Krzyżaków Niemieckich/ prosił o pokoj/ i rozgrzeszenie od cenzur. Naradzał się Papież z Duchowieństwem/ i Panami Chrześcijańskiemi/ którzy do pokoju rzecz nakłaniali/ i Papież niechciał krwi roźlania/ dla czego też zakazał pojmanych z Wojska Cesarskiego zabijać/ abo ranić/ ale tylko zatrzymać pojmanych bez uciężenia. Wiek 13 Rok P. 1229
posły swoie/ i wszytkich poddánych Fryderykowi/ uwolnił od iego posłuszenstwa/ i przyśięgi/ iako nieprzyiaciela Boskiego i Kośćielnego. O tych záćiągách/ słysząc Fryderyk/ bárźiey się obawiał/ áby odstąpiony od ludu nie był złożony z Cesárstwá/ zá obraniem inszego; i dla tego/ przez Biskupá Messanskiego/ i Mistrzá ábo Wodza Krzyżakow Niemieckich/ prośił o pokoy/ i rozgrzeszenie od censur. Náradzał się Papież z Duchowieństwem/ i Pánami Chrześćiańskiemi/ ktorzy do pokoiu rzecz nákłaniáli/ i Papież niechćiał krwi roźlánia/ dla czego też zákazał poimánych z Woyská Cesárskiego zábiiáć/ ábo ránić/ ále tylko zátrzymać poimánych bez ućiężenia. Wiek 13 Rok P. 1229
Skrót tekstu: KwiatDzieje
Strona: 66
Tytuł:
Roczne dzieje kościelne
Autor:
Jan Kwiatkiewicz
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1695
Data wydania (nie wcześniej niż):
1695
Data wydania (nie później niż):
1695
em bom wyjezdzał z Warszawy i wyjechawszy z gospody stanąłem tez już tak i z Czeladzią na koniach na owe patrząc dziwy. Stali tedy Circa hoc spectaculum Ludzie różnego Gatunku i różnej Fantazyjej Kiedy już insze odprawiły się Indukcyje Jako się potykali jako się piechoty zwierali jako komunik Jako strona stronie z placu ustępowała Jako Brano więźniów Niemieckich szyje ucinano jako do fortece szturmowano i onę odbierano, Zgoła z wielkiem kosztem i Magnificencyją te rzeczy odprawowały się Skoro już jako by po zniesieniu wojska i położeniu na placu Nieprzyjaciela, Prowadzą w Łancuchu Cesarza w ubierze Cesarskim koronę Cesarską już nie na głowie mającego ale w rękach Niosącego i w ręce królowi Francuskiemu onę oddającego Wiedzielisz tedy
ęm bom wyiezdzał z Warszawy y wyiechawszy z gospody stanąłęm tez iuz tak y z Czeladzią na koniach na owe patrząc dziwy. Stali tedy Circa hoc spectaculum Ludzie roznego Gatunku y rozney Fantazyiey Kiedy iuz insze odprawiły się Indukcyie Iako się potykali iako się piechoty zwierali iako kommunik Iako strona stronie z placu ustępowała Iako Brano więzniow Niemieckich szyie ucinano iako do fortece szturmowano y onę odbierano, Zgoła z wielkięm kosztem y Magnificencyią te rzeczy odprawowały się Skoro iuz iako by po zniesieniu woyska y połozeniu na placu Nieprzyiaciela, Prowadzą w Łancuchu Cesarza w ubierze Cesarskim koronę Cesarską iuz nie na głowie maiącego ale w rękach Niosącego y w ręce krolowi Francuskiemu onę oddaiącego Wiedzielisz tedy
Skrót tekstu: PasPam
Strona: 189
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Jan Chryzostom Pasek
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1656 a 1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1656
Data wydania (nie później niż):
1688
żadnego śrzódka wynaleźć niemożna było gdy im nic niepomagało, przez co jeden z nich umarł wczoraj, a 3 w niebezpieczeństwie życia znajdują się. Z Berlina d. 1. Marca.
Ostatnie listy z wiednia upewniają nas: że Cesarz Imć na przyszłą wiosnę do Pragi ma drogę przedsięwziąć , a z tamtąd ma na wszystkich Niemieckich do Austryj należących Krajów obieżdzanie wybrać się. na ten koniec Kancelaria Austriacka i Czeska, gotuje Uniwersały, dla rozporządzenia przygotowania do podróży i uprzątnienia gościńców. W których Cesarz Imć i to ogłosić rozkazał, aby wszelkich uroczystości w przyjmowaniu jego, któreby z kosztem złączone były, którędykolwiek przejeżdzać będzie, zaniechano, ten zakaz jak
żadnego śrzódka wynaleść niemożna było gdy im nic niepomagało, przez co ieden z nich umarł wczoray, á 3 w niebespieczeństwie żyćia znayduią śię. Z Berlina d. 1. Marca.
Ostatnie listy z wiednia upewniaią nas: że Cesarz Imć na przyszłą wiosnę do Pragi ma drogę przedśięwźiąć , á z tamtąd ma na wszystkich Niemieckich do Austryi należących Kraiów obieżdzanie wybrać śię. na ten koniec Kancellarya Austryacka i Czeska, gotuie Uniwersały, dla rozporządzenia przygotowania do podróży i uprzątnienia gośćińców. W których Cesarz Imć i to ogłośić rozkazał, aby wszelkich uroczystośći w przyimowaniu iego, któreby z kosztem złączone były, którędykolwiek przeieżdzać będźie, zaniechano, ten zakaz iak
Skrót tekstu: GazWil_1766_13
Strona: 6
Tytuł:
Gazety Wileńskie
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Drukarnia Akademicka
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
wiadomości prasowe i druki ulotne
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1766
Data wydania (nie wcześniej niż):
1766
Data wydania (nie później niż):
1766
ich w tropy Hermistrz, i tak ich rozprawił, że odbiec wszystkiego plonu z znaczną ludzi swoich utratą musieli. 1341. XXIV. Herm: Burchardus de Drejleve.
Wielki Mistrz Pruski zniósłszy się z Hermistrzem Inflanckim tajemnie umówili z sobą jakby Litwę za poczynione sobie krzywdy, zawojować mogli, z tego umysłu upewnili sobie różnych Książąt Niemieckich liczny sukurs. Olgierd i Kiejstut Książęta Litewscy wcześnie się dowiedziawszy o tym, nim ci nie mili goście przybyli, wszystkie zboża z pola sprzątnęłi, bydło w gęste lasy wygnali, żywności żadnej nie zostawując. Niewiasty, dzieci, i starych do boju niezgodnych na miejsce bezpieczne, i warowne zamki sprowadzili, a wszystko mądrze sporządziwszy
ich w tropy Hermistrz, y tak ich rosprawił, że odbiedz wszystkiego plonu z znaczną ludźi swoich utratą muśieli. 1341. XXIV. Herm: Burchardus de Dreyleve.
Wielki Mistrz Pruski znioższy śię z Hermistrzem Inflantskim tajemnie umowili z sobą jakby Litwę za poczynione sobie krzywdy, zawojować mogli, z tego umysłu upewnili sobie rożnych Xiążąt Niemieckich liczny sukkurs. Olgierd y Kieystut Xiążęta Litewscy wcześnie śię dowiedziawszy o tym, nim ći nie mili gośćie przybyli, wszystkie zboża z pola sprzątnęłi, bydło w gęste lasy wygnali, żywnośći żadney nie zostawując. Niewiasty, dźieći, y starych do boju niezgodnych na mieysce bespieczne, y warowne zamki sprowadzili, á wszystko mądrze sporządźiwszy
Skrót tekstu: HylInf
Strona: 47
Tytuł:
Inflanty w dawnych swych i wielorakich aż do wieku naszego dziejach i rewolucjach
Autor:
Jan August Hylzen
Drukarnia:
Drukarnia J.K.M. Akademicka Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1750
Data wydania (nie wcześniej niż):
1750
Data wydania (nie później niż):
1750
