też tego: Przyjaciela raczej smutnego nawiedzić/ niżli w szczęściu będącego. Lepiej szkodę cierpieć/ niżeli co niesprawiedliwie zyskać/ bo szkoda raz cię zasmuci/ ale zysk zły długo trapić będzie. Z nieszczęśliwego się nie naśmiewaj. Ucz się w swym domu dobrego gospodarstwa. Językiem nie przechadzaj rozumu. Nad gniewem panuj/ ale rzeczy niemożnych nie żądaj. Prawu bądź poddany. Jeśli też o kim co mówiąc usłyszysz/ zachowaj to dobrze w myśli swojej: Na kamieniu abo na oselce złoto i śrebro prawe poznasz/ ale dobrych ludzi sam rozum doświadcza. Gdy w sądzie nieprzyjaciela sądzisz/ tak sądź aby prawa zachowane były. Krótkich Powieści
AVREOLUS Filozof gdy go pytano
też tego: Przyiaćiela rácżey smutnego náwiedźić/ niżli w szcżęśćiu będącego. Lepiey szkodę ćierpieć/ niżeli co niespráwiedliwie zyskáć/ bo szkodá raz ćię zásmući/ ále zysk zły długo trapić będźie. Z nieszcżęśliwego się nie náśmieway. Vcż się w swym domu dobrego gospodárstwá. Ięzykiem nie przechadzay rozumu. Nád gniewem pánuy/ ále rzecży niemożnych nie żąday. Práwu bądź poddány. Ieśli też o kim co mowiąc vsłyszysz/ záchoway to dobrze w myśli swoiey: Ná kámieniu ábo ná oselce zloto y śrebro práwe poznasz/ ále dobrych ludźi sam rozum doświádcża. Gdy w sądźie nieprzyiaćielá sądźisz/ ták sądź áby práwá záchowáne były. Krotkich Powieśći
AVREOLVS Filozof gdy go pytano
Skrót tekstu: BudnyBPow
Strona: 71
Tytuł:
Krotkich a wezłowatych powieści [...] księgi IIII
Autor:
Bieniasz Budny
Drukarnia:
Piotr Blastus Kmita
Miejsce wydania:
Lubcz
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Tematyka:
filozofia, historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1614
Data wydania (nie wcześniej niż):
1614
Data wydania (nie później niż):
1614
sobie filozof miasta Synopskiego, Który choć najuboższy między bogatymi Jednakże królem słynął wonczas nad inszymi. Do senatu przyszedszy w Atenach sławnego Prosił by postawili z śpiże obraz jego. Co gdy mu odmówiono, przyjął bez urazy, A lepsze nad ten nałazł w umyśle obrazy. Tak i ty chciwym żądzom swej woli nie dawaj, Niemożnych rzeczy nie chciej, na równych przestawaj. 587. Do Rysińskiego, który polskie przypowieści wydał w druku.
Przysłowia rożne rożnym językiem wydano, Nasze snać dla niedbalstwa głucho dotąd miano.
Ty pierwszy pokazałeś, Rysiński mój drogi, Że i w to nasz sarmacki język nieubogi. Zaczym muza słowiańska takie twe zabawy Osądziła być
sobie filozof miasta Synopskiego, Ktory choć najuboższy między bogatymi Jednakże krolem słynął wonczas nad inszymi. Do senatu przyszedszy w Atenach sławnego Prosił by postawili z śpiże obraz jego. Co gdy mu odmowiono, przyjął bez urazy, A lepsze nad ten nałazł w umyśle obrazy. Tak i ty chciwym żądzom swej woli nie dawaj, Niemożnych rzeczy nie chciej, na rownych przestawaj. 587. Do Rysińskiego, ktory polskie przypowieści wydał w druku.
Przysłowia rożne rożnym językiem wydano, Nasze snać dla niedbalstwa głucho dotąd miano.
Ty pierwszy pokazałeś, Rysiński moj drogi, Że i w to nasz sarmacki język nieubogi. Zaczym muza słowiańska takie twe zabawy Osądziła być
Skrót tekstu: NaborWierWir_I
Strona: 308
Tytuł:
Wiersze
Autor:
Daniel Naborowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1620 a 1640
Data wydania (nie wcześniej niż):
1620
Data wydania (nie później niż):
1640
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Wirydarz poetycki
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Aleksander Brückner
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Towarzystwo dla Popierania Nauki Polskiej
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1910
