coś więtszego i wyższego. Lecz dla czego niezliczone marnego rozumu uchwały wyliczac przed tobą usiłuję/ w których wyliczaniu na dniowymby mi prędzej biegu/ niżli na proponowanej powieści słowach zeszło/ w których zamknienie i to przynoszę. Ze on sam jest, który jeśliby o swoim i o bratnim zbawieniu niedbały będąc niepotrzebny i niepożyteczny w sprawach swoich, i w dobrych milczący coby zbyt i samemu i wielom było szkodno i niezliczone narody hufami z sobą do pierwszego onego niewolnika piekielnego, na wieczne potępienie odwodził z takowego występku nikt go z ludzi sztrofować śmieć nie ma, gdyż on wszystkich jest sędzią, a sądzony ni odkogo nie ma być.
coś więtszego y wyższego. Lecż dla czego niezlicżone márnego rozumu vchwały wylicżác przed tobą vśiłuię/ w ktorych wylicżániu ná dniowymby mi prędzey biegu/ niżli na proponowáney powieśći słowách zeszło/ w ktorych zámknienie y to przynoszę. Ze on sam iest, ktory ieśliby o swoim y o brátnim zbáwieniu niedbáły będąc niepotrzebny y niepożytecżny w spráwách swoich, y w dobrych milcżący coby zbyt y sámemu y wielom było szkodno y niezlicżone narody hufámi z sobą do pierwszego onego niewolniká piekielnego, ná wiecżne potępienie odwodził z tákowego występku nikt go z ludzi sztrofowáć śmieć nie ma, gdyż on wszystkich iest sędźią, á sądzony ni odkogo nie ma być.
Skrót tekstu: SmotLam
Strona: 34v
Tytuł:
Threnos, to iest lament [...] wschodniej Cerkwi
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
furiach ustaje, A potym prędko Arnolfa przyzowie I te mu słowa na ostatek powie: „Możesz dziękować niezmiernej litości Boskiej, iże cię za takowe złości Śmierć nie potkała! Snać ci do poprawy Jeszcze użyczył czasu Bóg łaskawy. Miałeś być wkrótce zniknąć z tego świata I z kwitnącego prędko opaść kwiata Jako list suchy i niepożyteczny. A to, że przez mię Bóg chciał sprawić wieczny, Takem rozumiał, bom się był nasadził Na to, abym cię z tego świata zgładził. Aleć już widzę (gdy się przyczyniają Za tobą ludzie), że nieba sprzyjają Życiu twojemu i te ludzkie głosy Znać, że przyjmuje sam Bóg
furyjach ustaje, A potym prędko Arnolfa przyzowie I te mu słowa na ostatek powie: „Możesz dziękować niezmiernej litości Boskiej, iże cię za takowe złości Śmierć nie potkała! Snać ci do poprawy Jeszcze użyczył czasu Bóg łaskawy. Miałeś być wkrótce zniknąć z tego świata I z kwitnącego prędko opaść kwiata Jako list suchy i niepożyteczny. A to, że przez mię Bóg chciał sprawić wieczny, Takem rozumiał, bom się był nasadził Na to, abym cię z tego świata zgładził. Aleć już widzę (gdy się przyczyniają Za tobą ludzie), że nieba sprzyjają Życiu twojemu i te ludzkie głosy Znać, że przyjmuje sam Bóg
Skrót tekstu: BorzNaw
Strona: 202
Tytuł:
Morska nawigacyja do Lubeka
Autor:
Marcin Borzymowski
Miejsce wydania:
Lublin
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1662
Data wydania (nie wcześniej niż):
1662
Data wydania (nie później niż):
1662
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Roman Pollak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Gdańsk
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Wydawnictwo Morskie
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1971
: i innych takowych. Gdy tedy myśli go chwalić poczynały/ mówił im: Podźmy do okazyciela prawdy. I przyszedszy do onych nauk które napisał/ i czytając/ przeciw sobie wołał: Kiedy to wszytko będziesz miał/ tedy w ten czas poznasz jakoś jest daleko do Boga. Bo mając to wszytko/ sługaś jest niepożyteczny; uczyniłeś coś był powinien. A jeśli nie/ tedyś daleczko ist od Przykazania Bożego. Cassianus Gradu 25. de Humilitate. Przykład VIII. Chwały pragnąca z swoich spraw cnotliwych panna/ potępiona jest. 137.
PIsze Doktor Jakub z Paradyza Kartuzjan/ iż niektóra panna nabożna/ tak żywot sowy prowadziła/ poszcząc
: y inych tákowych. Gdy tedy myśli go chwalić poczynáły/ mowił im: Podźmy do okázyćielá prawdy. Y przyszedszy do onych náuk ktore nápisał/ y cżytáiąc/ przećiw sobie wołał: Kiedy to wszytko będźiesz miał/ tedy w ten czás poznasz iákoś iest dáleko do Bogá. Bo máiąc to wszytko/ sługáś iest niepożyteczny; vczyniłeś coś był powinien. A iesli nie/ tedyś dáleczko ist od Przykazánia Bożego. Cassianus Gradu 25. de Humilitate. PRZYKLAD VIII. Chwały prágnąca z swoich spraw cnotliwych pánná/ potępiona iest. 137.
PIsze Doktor Iákub z Párádyzá Kártuzyan/ iż niektora pánná nabożna/ ták żywot sowy prowadźiłá/ poszcząc
Skrót tekstu: ZwierPrzykład
Strona: 145
Tytuł:
Wielkie zwierciadło przykładów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Wysocki
Drukarnia:
Jan Szarffenberger
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
. Niesposobny do wszystkiego. Dobry dla jarzyn ogródnych i sadzenia ziół. Najlepszy dla siania kwiatów i sadzenia drzewek. Dobry dla wina, szczepienia, sadzenia wszelkiego drzewa i okrzesywania. Dobry dla okrzesywania ogrodów i przesadzania wszelakiego. Zły dla kwiatów i drzewek, dobry dla marchwi, rzepy, i inszych głąbiów, oprócz kapusty. Niepożyteczny do wszystkiego. Dobry dla Winnic, kwiato, latorośli i przesadzania. Dobry dla okrzesywania ogrodów, szczepienia drzewek, i sadzenia: zły dla kwiatów. Niesposobny dla wszystkiego. NB Gdzie jest w Kalendarzu znak trzyrazy jeden położony, pierwszego dnia lepiej od Południa zacząć, niżeli z rana: drugiego zaś i trzeciego dnia,
. Niesposobny do wszystkiego. Dobry dla iarzyn ogrodnych y sadzenia źioł. Naylepszy dla siania kwiatow y sadzenia drzewek. Dobry dla wina, szczepienia, sadzenia wszelkiego drzewa y okrzesywania. Dobry dla okrzesywania ogrodow y przesadzania wszelakiego. Zły dla kwiatow y drzewek, dobry dla marchwi, rzepy, y inszych głąbiow, oprocz kapusty. Niepożyteczny do wszystkiego. Dobry dla Winnic, kwiato, latorośli y przesadzania. Dobry dla okrzesywania ogrodow, szczepienia drzewek, y sadzenia: zły dla kwiatow. Niesposobny dla wszystkiego. NB Gdźie iest w Kálendarzu znák trzyrázy ieden położony, pierwszego dniá lepiey od Południá zácząć, niżeli z ráná: drugiego záś y trzećiego dniá,
Skrót tekstu: DuńKal
Strona: F2v
Tytuł:
Kalendarz polski i ruski na rok pański 1741
Autor:
Stanisław Duńczewski
Drukarnia:
Paweł Józef Golczewski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
kalendarze
Tematyka:
astrologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1741
Data wydania (nie wcześniej niż):
1741
Data wydania (nie później niż):
1741
kogo ani oni będą, bo z szablami nie chodzą. Druga, na sejm to zostawić właśnie, jakoby z tego chcieć nie mieć nic, bo księża, jako zwykli, kontradykować temu będą i drudzy świetcy gwoli jem, i tak sine fine in controverso na wieki zostawić. Znajomy to, a z obu stron niepożyteczny fortel; wieręby z sobą lepiej iść relikt, jako bracia sami chcą, a diffugiis temi nie narabiać i już tak, jako się na rokoszu consensu omnium napisało, przestać, na co wyższej bracia katolicy nie pozwalali tylko, ale sami do gardł przy tym stać opowiedali się, aby też i tak to umoderować ex
kogo ani oni będą, bo z szablami nie chodzą. Druga, na sejm to zostawić właśnie, jakoby z tego chcieć nie mieć nic, bo księża, jako zwykli, kontradykować temu będą i drudzy świetcy gwoli jem, i tak sine fine in controverso na wieki zostawić. Znajomy to, a z obu stron niepożyteczny fortel; wieręby z sobą lepiej iść relikt, jako bracia sami chcą, a diffugiis temi nie narabiać i już tak, jako się na rokoszu consensu omnium napisało, przestać, na co wyszszej bracia katolicy nie pozwalali tylko, ale sami do gardł przy tym stać opowiedali się, aby też i tak to umoderować ex
Skrót tekstu: JezuitRespCz_III
Strona: 93
Tytuł:
Jezuitom i inszem duchownem respons
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1606
Data wydania (nie wcześniej niż):
1606
Data wydania (nie później niż):
1606
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1918
kogo, ani oni będą, bo z szablami nie chodzą. Druga, na sejm to zostawić. Właśnie jakoby z tego chcieć nie mieć nic, bo księża, jako zwykli, kontradykować temu będą i drudzy świeccy kwoli jem i tak to sine fine in controverso na wieki zostanie; znajomy to, a z obu stron niepożyteczny fortel. Wieręby z sobą lepiej iść in illis, jako bracia sami chcą, a diffugiis temi nie narabiać i już tak, jako się na rokoszu consensu omnium napisało, przestać, na co wszyscy bracia katolicy nie pozwalali tylko, ale sami do gardł przy tem stać opowiedali się, abo też i tak to umoderować
kogo, ani oni będą, bo z szablami nie chodzą. Druga, na sejm to zostawić. Właśnie jakoby z tego chcieć nie mieć nic, bo księża, jako zwykli, kontradykować temu będą i drudzy świeccy kwoli jem i tak to sine fine in controverso na wieki zostanie; znajomy to, a z obu stron niepożyteczny fortel. Wieręby z sobą lepiej iść in illis, jako bracia sami chcą, a diffugiis temi nie narabiać i już tak, jako się na rokoszu consensu omnium napisało, przestać, na co wszyscy bracia katolicy nie pozwalali tylko, ale sami do gardł przy tem stać opowiedali się, abo też i tak to umoderować
Skrót tekstu: RozRokCz_II
Strona: 136
Tytuł:
Rozmowa o rokoszu
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
dialogi, pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1606
Data wydania (nie wcześniej niż):
1606
Data wydania (nie później niż):
1606
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1918
, jednakze paraliżom podległe bywają. Niedawno do kuracyj takie mi dziecię przyniesiono, którego ręce nie użytemu kamieniowi podobną puchliną ścisnione były od łokcia aż do samych palców: ciało wszystko wyniszczało, tylko skora i kości w nim się kołatały; brzuch nad zwyczaj nadety i twardy. niby kamień, apetyt dosyć dobry, lecz taki niepożyteczny jest. Pod wieczor to dziecię lekką alteracją febryczną cierpiało, jednak przez nią wielce osłabione zostawało. Temuż dziecięciu, które lat 4. miało, dałem następujące laksujące lekarstwo.
Weźmi: Resinae Galapae cum amigdalis praeparatae, grana tria et semis. Mercurii dulcificati grana duodecim.
Jeżeli dziecię starsze lub młodsze, to dosis
, iednakze paraliżom podległe bywaią. Niedawno do kuracyi takie mi dźiecię przyniesiono, ktorego ręce nie użytemu kamieniowi podobną puchliną śćisnione były od łokćia aż do samych palcow: ciało wszystko wyniszczało, tylko skora y kośći w nim się kołatały; brzuch nad zwyczay nadety y twardy. niby kamień, appetyt dosyć dobry, lecz taki niepożyteczny iest. Pod wieczor to dźiećię lekką alteracyą febryczną ćierpiało, iednak przez nią wielce osłabione zostawało. Temusz dźiecięciu, ktore lat 4. miało, dałem nastepuiące laxuiące lekarstwo.
Weźmi: Resinae Galapae cum amigdalis praeparatae, grana tria et semis. Mercurii dulcificati grana duodecim.
Jeźeli dziećię starsze lub młodsze, to dosis
Skrót tekstu: BeimJelMed
Strona: 77
Tytuł:
Medyk domowy
Autor:
Samuel Beimler
Tłumacz:
Jan Jerzy Jelonek
Drukarnia:
Michał Wawrzyniec Presser
Miejsce wydania:
Leszno
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
medycyna
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1749
Data wydania (nie wcześniej niż):
1749
Data wydania (nie później niż):
1749
płomień wielki według proporcyjej prochu, jednak nie pomoże, bo dla krótkości działa połowica płomienia wypadając pójdzie na wiatr darmo, nie pomagając kuli do impetu, i owszem przeszkodzi, bo ona, gdy wypada z działa, najdzie zbytni płomień, potrzeba tedy, aby go rozpędziła i przeszła przez tenże ogień. Zgoła ten płomień niepożyteczny jest, ponieważ mu odjęto jego własną długość, i powiadam, że z takiego działa tak pójdzie daleko kula, jeśli mu da za połowicę prochu, jako mu dawano przedtym dwie albo trzy części.
Książę: Zaprawdę ten dyskurs lepiej mi się podoba niźli ten tego indzieniera, co służył u Maurycjusza komesa.
Autor: Choćby
płomień wielki według proporcyjej prochu, jednak nie pomoże, bo dla krótkości działa połowica płomienia wypadając pójdzie na wiatr darmo, nie pomagając kuli do impetu, i owszem przeszkodzi, bo ona, gdy wypada z działa, najdzie zbytni płomień, potrzeba tedy, aby go rozpędziła i przeszła przez tenże ogień. Zgoła ten płomień niepożyteczny jest, ponieważ mu odjęto jego własną długość, i powiadam, że z takiego działa tak pójdzie daleko kula, jeśli mu da za połowicę prochu, jako mu dawano przedtym dwie albo trzy części.
Książę: Zaprawdę ten dyskurs lepiej mi się podoba niźli ten tego indzieniera, co służył u Maurycjusza komesa.
Autor: Choćby
Skrót tekstu: AquaPrax
Strona: 46
Tytuł:
Praxis ręczna działa
Autor:
Andrzej Dell'Aqua
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
wojskowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1624 a 1639
Data wydania (nie wcześniej niż):
1624
Data wydania (nie później niż):
1639
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Tadeusz Nowak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1969
sławy/ i majetności swej powierzyć/ z któremi nie tylko w domu swoim/ ale i w Kościele niebezpieczno siedzieć. Przystoi to tedy człowiekowi jako z nieprzyjacielem umieć się obchodzić/ którego tak za nieprzyjaciela mamy sobie rozumieć/ że tenże może nam być potym przyjacielem/ jako przedtym był nieprzyjacielem: i jako komu był kiedy niepożyteczny/ tak potym wielki pożytek przynieść może/ byłeś po sobie umiał pokazować wyskie serce swe/ że go lada krzywda i szkoda nie łatwie dosiąc/ abo nachylić może. Rozdział Dziesiąty. Poprawy obyczajów Polskich, Rozdział Dziesiąty. Poprawy obyczajów Polskich, Rozdział Dziesiąty. Poprawy obyczajów Polskich, Rozdział XI. W częstowaniu gości,
sławy/ y máietnośći swey powierzyć/ z ktoremi nie tylko w domu swoim/ ále y w Kośćiele niebespieczno śiedźiec. Przystoi to tedy człowiekowi iáko z nieprzyiaćielem vmieć sie obchodźić/ ktorego ták zá nieprzyiaćielá mamy sobie rozumieć/ że tenże może nam być potym przyiaćielem/ iáko przedtym był nieprzyiaćielem: y iáko komu był kiedy niepożyteczny/ ták potym wielki pożytek przynieść może/ byłeś po sobie vmiał pokázowáć wyskie serce swe/ że go ledá krzywdá y szkodá nie łátwie dośiąc/ ábo náchylić może. Rozdźiał Dźieśiąty. Popráwy obyczáiow Polskich, Rozdźiał Dźieśiąty. Popráwy obyczáiow Polskich, Rozdźiał Dźieśiąty. Popráwy obyczáiow Polskich, ROZDZIAL XI. W częstowániu gośći,
Skrót tekstu: StarPopr
Strona: 51
Tytuł:
Poprawa niektórych obyczajów polskich potocznych
Autor:
Szymon Starowolski
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1625
Data wydania (nie wcześniej niż):
1625
Data wydania (nie później niż):
1625
jabłoni rękę ściągnie/ jabłka się umykają. Nie masz nic nędźniejszego nad chłopa chciwego; ponieważ sam głodem umierając/ na drugiego zbiera/ co po śmierci jego abo kaduk opęta/ abo potomstwo jego marnie a prawie wokamnieniu rozrzuci co on przez wszytek czas żywota swego łakomie zebrał. A jeśliś ty sam sobie zły/ i niepożyteczny/ komużeś dobry: ukaż mi namniejsze świadectwo ludzkości i uczynności twojej/ bądź przeciwko ojczyźnie: ukaż cnotliwej jakiej/ i godnej sprawy jaki postępek: ukaż komuś się kiedy jako żyw dobrze zachował: komuś dobrze uczynił/ i kogoś sobie przyjaciela zjednał: do jednania miłości i życzliwości ludzkiej/ drogi pretszej nie masz/ jako
iábłoni rękę ściągnie/ iábłká sie vmykáią. Nie mász nic nędźnieyszego nád chłopá chćiwego; ponieważ sam głodem vmieráiąc/ ná drugiego zbiera/ co po śmierći ieg^o^ ábo káduk opęta/ ábo potomstwo ieg^o^ márnie á práwie wokámnieniu rozrzući co on przez wszytek czás żywotá swego łákomie zebrał. A ieśliś ty sam sobie zły/ y niepożyteczny/ komużeś dobry: vkaż mi namnieysze świádectwo ludzkośći y vczynnośći twoiey/ bądź przećiwko oyczyznie: vkaż cnotliwey iákiey/ y godney spráwy iáki postępek: vkaż komuś się kiedy iáko żyw dobrze záchował: komuś dobrze vczynił/ y kogoś sobie przyiaćielá ziednał: do iednánia miłośći y życzliwośći ludzkiey/ drogi pretszey nie mász/ iáko
Skrót tekstu: StarPopr
Strona: 99
Tytuł:
Poprawa niektórych obyczajów polskich potocznych
Autor:
Szymon Starowolski
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1625
Data wydania (nie wcześniej niż):
1625
Data wydania (nie później niż):
1625
