przeciw Szwedom łomiącym pakta, z znaczną częścią Wojska oderwali się, ile że już Król Szwedzki Wittembergiusza w 6000. wyprawił w Pomeranią, i Województwa Wielkopolskie upokorzyły się pod protekcją Króla Szwedzkiego, który z 17000. Wojska przybył, złączywszy się i z innemi Województwami pod kołem, do którego Posłem wysłany Przyjemski od Króla z perswazją niesłusznej wojny, ale bez skutku. Jan Kazimierz na ten czas tylko 3000. Wojska Kwarcianego miał przy sobie, prócz nadwornych; z Lanckorońskim Polnym Hetmanem i Czarneckim, który dwa podjazdy Szwedzkie zniósł pod Piątkiem, a Król pod Wolborz umknął. Król Szwedzki do Warszawy pierwej, a potym ku Wolborzowi za Kazimierzem z Wojskiem pobiegł,
przećiw Szwedom łomiącym pakta, z znaczną częśćią Woyska oderwali śię, ile że już Król Szwedzki Wittembergiusza w 6000. wyprawił w Pomeranią, i Województwa Wielkopolskie upokorzyły śię pod protekcyą Króla Szwedzkiegó, który z 17000. Woyska przybył, złączywszy śię i z innemi Województwami pod kołem, do którego Posłem wysłany Przyjemski od Króla z perswazyą niesłuszney woyny, ale bez skutku. Jan Kaźimierz na ten czas tylko 3000. Woyska Kwarćianego miał przy sobie, prócz nadwornych; z Lanckorońskim Polnym Hetmanem i Czarneckim, ktôry dwa podjazdy Szwedzkie zniósł pod Piątkiem, á Król pod Wolborz umknął. Król Szwedzki do Warszawy pierwey, á potym ku Wolborzowi za Kaźimierzem z Woyskiem pobiegł,
Skrót tekstu: ŁubHist
Strona: 92
Tytuł:
Historia polska z opisaniem rządu i urzędów polskich
Autor:
Władysław Łubieński
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
historia, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1763
Data wydania (nie później niż):
1763
podał/ a ten w prawą/ którymby on nieprzyjacielowi swemu mężnie się zastawiając/ żywot szczęśliwie Ojczyźnie sprawił. Ponieważ duosunt, quibus omnis Repub: seruatur, in hostes fortitudo,et domi concordia. Podałem w Prawą/ aby kiedy/ i na nieprzyjaciela vzić go trzeba/ wiedział/ bo jeżeli z małej i niesłusznej przyczyny dobyłeś/ wyroku zaraz/ tego musisz się już obawiać Iniqua bellans bella saluus haud redit. Dwojaka abowiem słusznej Wojny wypowiadania przyczyna jest: Abo gdy bronimy siebie i swoich/ jako Rzymianin jeden uczy: Hoc et ratio doctis et necesitas barbaris, et mos gentibus et feris natura ipsa praescripsit, vt omnem semper vim
podał/ á ten w práwą/ ktorymby on nieprzyiaćielowi swemu mężnie się zástáwiáiąc/ żywot sczęśliwie Oyczyznie spráwił. Ponieważ duosunt, quibus omnis Repub: seruatur, in hostes fortitudo,et domi concordia. Podáłem w Práwą/ áby kiedy/ y ná nieprzyiaćielá vźyć go trzebá/ wiedział/ bo ieżeli z máłey y niesłuszney przyczyny dobyłeś/ wyroku záraz/ tego muśisz się iuż obáwiáć Iniqua bellans bella saluus haud redit. Dwoiáka ábowiem słuszney Woyny wypowiádánia przyczyná iest: Abo gdy bronimy śiebie y swoich/ iáko Rzymiánin ieden vczy: Hoc et ratio doctis et necesitas barbaris, et mos gentibus et feris natura ipsa praescripsit, vt omnem semper vim
Skrót tekstu: KunWOb
Strona: F3
Tytuł:
Obraz szlachcica polskiego
Autor:
Wacław Kunicki
Drukarnia:
Drukarnia dziedziców Jakuba Sibeneychera
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1615
Data wydania (nie wcześniej niż):
1615
Data wydania (nie później niż):
1615
wiernie nauczającego słuchaj. Factiones fuêre eruntque populis magis exitio, quàm bella externa quàm fames, morbiùe quaeque alia in Deûm iras, velut ultima publicorum malorumvertunt, i zawsze to przed oczyma swemi piastuj. Wiedz o tym każdy/ że Patriae causa pulcherrimum estse demittere. Potym oburzenie jakieś przeciw zwierzchności/ z przyczyny ladajakiej i niesłusznej/ i na nie pewnym rozumieniu sadowiąc się: przeciw Panu powstanie/ nie pamiętając na to/ że zatym siła szkodować i cierpieć ojczyzna musi. A ponieważ ledwie nie więcej takich/ którzy nie mając nic/ bonis inuident, vetera odêre, noua expetunt, odio suarum rerum mutari omnia student: którzy honores, quos quieta
wiernie náuczáiącego słuchay. Factiones fuêre eruntque populis magis exitio, quàm bella externa quàm fames, morbiùe quaeque alia in Deûm iras, velut vltima publicorum malorumvertunt, y záwsze to przed oczymá swemi piástuy. Wiedz o tym káżdy/ że Patriae causa pulcherrimum estse demittere. Potym oburzenie iakieś przećiw zwierzchnośći/ z przyczyny ládáiákiey y niesłuszney/ y ná nie pewnym rozumieniu sádowiąc się: przećiw Pánu powstánie/ nie pámiętáiąc ná to/ że zátym śiłá szkodowáć y ćierpieć oyczyzná muśi. A ponieważ ledwie nie więcey tákich/ ktorzy nie máiąc nic/ bonis inuident, vetera odêre, noua expetunt, odio suarum rerum mutari omnia student: ktorzy honores, quos quieta
Skrót tekstu: KunWOb
Strona: Gv
Tytuł:
Obraz szlachcica polskiego
Autor:
Wacław Kunicki
Drukarnia:
Drukarnia dziedziców Jakuba Sibeneychera
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1615
Data wydania (nie wcześniej niż):
1615
Data wydania (nie później niż):
1615
rządach; amorem et timorem; o to się zwyczajnie starają żeby się ich bano, i żeby ich kochano; ta maksyma è converso nam słuzi, żeby się nas królowie nasi i bali, i kochali.
Co kochać, naturalnie mówiąc, nie mogą, póki wolność disordinata, coraz nowe dawać będzie okazje do irrytacyj często niesłusznej; cokolwiek zamyślą, zawsże nam jest podejzrzane; cokolwiek uczynią, zawsze illicitum; tak dalece żeby król ad gustum et beneplacitum wolności panował, trzeba żeby sam był niewolnikiem.
Bać się nas dopieroź nie mają czego, doznawszy jak płonne nasże pogroźki; jako bardziej sobie samym szkodziemy, causando jaką, rewolucją która nas dzieli
rządach; amorem et timorem; o to się zwyczaynie staraią źeby się ich bano, y źeby ich kochano; ta maxyma è converso nam słuźy, źeby się nas krolowie naśi y bali, y kochali.
Co kochać, naturalńie mowiąc, nie mogą, poki wolność disordinata, coraz nowe dawać będzie okazye do irrytacyi cźęsto niesłuszney; cokolwiek zamyślą, zawsźe nam iest podeyzrzane; cokolwiek uczynią, zawsze illicitum; tak dalece źeby krol ad gustum et beneplacitum wolnośći panował, trzeba źeby sam był niewolnikiem.
Bać się nas dopieroź nie maią czego, doznawszy iak płonne nasźe pogroźki; iako bardźiey sobie samym szkodźiemy, causando iaką, rewolucyą ktora nas dźieli
Skrót tekstu: LeszczStGłos
Strona: 28
Tytuł:
Głos wolny wolność ubezpieczający
Autor:
Stanisław Leszczyński
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1733
Data wydania (nie wcześniej niż):
1733
Data wydania (nie później niż):
1733
Domus fiet etc. Roku potym 410 Gottowie nie mało wzięli okrasy. Item Roku 455 Wandalowie; to Herulowie Roku 467, to znowu Roku 546 Gottowie. Tandem Roku 1522, Wojsko Karola V. Cesarza Heretyckie alias Lutrów i Kalwinów pełne, tę profanację i dezolację RZYMOWI miejscu Świętemu quam nec fecerunt Barbary, uczynili, tej niesłusznej racyj. Gdy Klemens VII. Papież zawarł faedus z Francją, Anglią, Wenecją, Książęciem Mediolańskim, za wolność i uwolnienie Królewiczów Synów Franciszka[...] . Króla Francuskiego. Karol V. Cesarz tym urażony, wypowiedział Klemensowi VII. Wojnę, wspomożony od Kolumnensów Familii, osobliwie od Kolumnensa Wespaziana Kardynała i Brata jego Pompejusza Hugona. Monkady
Domus fiet etc. Roku potym 410 Gottowie nie mało wzieli okrasy. Item Roku 455 Wandalowie; to Herulowie Roku 467, to znowu Roku 546 Gottowie. Tandem Roku 1522, Woysko Károla V. Cesarza Heretyckie alias Lutrow y Kalwinow pełne, tę profanacyę y dezolacyę RZYMOWI mieyscu Swiętemu quam nec fecerunt Barbari, uczynili, tey niesłusżney racyi. Gdy Klemens VII. Papież zawárł faedus z Francyą, Anglią, Wenecyą, Xiążęciem Mediolańskim, za wolność y uwolnienie Krolewiczow Synow Franciszka[...] . Krola Francuskiego. Karol V. Cesarz tym urażony, wypowiedział Klemensowi VII. Woynę, wspomożony od Kolumnensow Familii, osobliwie od Kolumnensa Wespaziana Kardynała y Brata iego Pompeiusza Hugona. Monkady
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 201
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
się w to podczas dla twojej i swojej przytomności; bo się to postaremu Doma zostanie/ niż kiedy twarzyczkę jaką sobie upodobawszy/ rozdawasz to marnie/ co Rodzicy twoi z pracą zbierali/ którzy gdyby zmartwychstali/ zapłakaliby pewnie/ że tak marnie ich pracą obracasz. A jeszcze za te twoje klejnoty/ którymi się niesłusznej miłości dokupujesz/ lepiej kto inszy gości. Naostatek/ przy tej zwierzynie gębęć podczas wytną/ albo paluszki okrzeszą. ODPOWIEDZ DAMY
Zgoła i sami to przyznajecie/ że Młodzieński żywot chciał/ jak gorzka jest ta domniemana Stanu twego wolność: Ale to to jest/ w czym godzieneś politowania/ że nie widzisz tej swojej
się w to podczás dla twoiey y swoiey przytomnośći; bo się to postáremu Doma zostánie/ niż kiedy twarzyczkę iáką sobie upodobáwszy/ rozdáwasz to márnie/ co Rodźicy twoi z pracą zbieráli/ ktorzy gdyby zmartwychstáli/ zápłákáliby pewnie/ że ták márnie ich prácą obrácasz. A ieszcze zá te twoie kleynoty/ ktorymi się niesłuszney miłośći dokupuiesz/ lepiey kto inszy gośći. Náostátek/ przy tey zwierzynie gębęć podczás wytną/ álbo páluszki okrzeszą. ODPOWIEDZ DAMY
Zgołá y sámi to przyznáiecie/ że Młodźienski żywot chćiáł/ iák gorzka iest tá domniemána Stanu twego wolność: Ale to to iest/ w czym godźieneś politowania/ że nie widzisz tey swoiey
Skrót tekstu: GorzWol
Strona: 8
Tytuł:
Gorzka wolność młodzieńska
Autor:
Andrzej Żydowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1670 a 1700
Data wydania (nie wcześniej niż):
1670
Data wydania (nie później niż):
1700
Zapłaczcie Elementa/ i wszytko stworzenie/ Którekolwiek na ziemi masz swe położenie. Ty człowiecze nakoniec/ który władasz temi Na powietrzu/ naziemi/ w głębi stworzonemi. Czynami Boga swego/ wszytkę żałość swoję Tu pokaż/ tu lamentuj/ kraj serce na dwoje. Niech wylewa na skronie źrzodła żalu swego: Słuszna/ niesłusznej płakać krzywdy Boga swego. Owoć już Zbawiciel nasz pod chłostę skazany, Niemiłosiernym katom w srogie ręce dany. Obracają się wartko: ci świeżą brzezinę/ Zaparzają w ukropie: twardą żyłowinę/ Na smagłe bicze wiążą: cierzniem przeplatają: Z drotów łańcuchy kręcą/ końce zaostrzają. Owi tym czasem Pana z trzaskiem rozwięzują/
Zápłáczćie Elementá/ y wszytko stworzenie/ Ktorekolwiek ná źiemi masz swe położenie. Ty człowiecze nákoniec/ ktory władasz temi Ná powietrzu/ náziemi/ w głębi stworzonemi. Czynámi Bogá swego/ wszytkę żáłość swoię Tu pokaż/ tu lámentuy/ kráy serce ná dwoie. Niech wylewa ná skronie źrzodłá żalu swego: Słuszna/ niesłuszney płákáć krzywdy Bogá swe^o^. Owoć iuż Zbáwićiel nász pod chłostę skazány, Niemiłośiernym kátom w srogie ręce dány. Obrácáią się wártko: ći świeżą brzeźinę/ Záparzáią w vkropie: twárdą żyłowinę/ Ná smágłe bicze wiążą: ćierzniem przeplatáią: Z drotow łáńcuchy kręcą/ końce záostrzáią. Owi tym czásem Páná z trzaskiem rozwięzuią/
Skrót tekstu: RożAPam
Strona: 52.
Tytuł:
Pamiątka krwawej ofiary Pana Zbawiciela Naszego Jezusa Chrystusa
Autor:
Abraham Rożniatowski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
: czemu się dziwują Na kraj świata/ ci którzy po niebie wartują. Dionisius Areopag. Pamiątka
Abo/ pry/ Bóg stworzenia boleść jaką czuje: Abo się okrąg ziemie z gruntu rozstępuje. Tymże kształtem i insza robota rąk Pańskich: Jakoby pragnąc pomsty z drapieżców Pogańskich; Gotuje się poruszyć przyrodzenia swego/ Słuszna/ niesłusznej płakać śmierci Ojca swego. A ty/ o Chryste Panie/ cokolwiek masz wolą Powiedzieć/ powiedz teraz: boć nas oczy bolą Patrząc na mękę twoję i ból niezwyczajny: Ta wiara/ i ten dyskurs wiernym nie jest tajny. Ześ wedle człowieczeństwa takiej męki użył/ Jakie karanie człowiek swym grzechem zasłużył. Jakiej
: czemu się dźiwuią Ná kray świata/ ći ktorzy po niebie wártuią. Dionisius Areopag. Pámiątká
Abo/ pry/ Bog stworzenia boleść iaką czuie: Abo się okrąg źiemie z gruntu rozstępuie. Tymże kształtem y insza robotá rąk Páńskich: Iákoby prágnąc pomsty z drapieżcow Pogáńskich; Gotuie się poruszyć przyrodzenia swego/ Słuszna/ niesłuszney płákáć śmierci Oycá swego. A ty/ o Chryste Pánie/ cokolwiek masz wolą Powiedźieć/ powiedz teraz: boć nas oczy bolą Patrząc ná mękę twoię y bol niezwyczáyny: Tá wiárá/ y ten dyskurs wiernym nie iest táyny. Ześ wedle człowieczeństwa tákiey męki vżył/ Iákie karánie człowiek swym grzechem zásłużył. Iákiey
Skrót tekstu: RożAPam
Strona: 88.
Tytuł:
Pamiątka krwawej ofiary Pana Zbawiciela Naszego Jezusa Chrystusa
Autor:
Abraham Rożniatowski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
być. 3. Rodzice czcić, Sabat święcić, bałwanów się strzec. 9. o Zniwie i zbieraniu wina. 11. wystrzegać się kradzieży. 12. Przysięgi. 13. I krzywa. 14. Głuchemu nie łajać. 15. Niesprawiedliwości, potwarzy. 17. Nienawiści. 18. Pomsty, i wszelakiej niesłusznej rzeczy chronić się. 23. Pierwsze Owoce z drzew do trzech lat wyrzucać. 26. Krwie nie pożywać. 31. Czarowników i guslarzów strzec się. 32. starsze mieć w uczciwości. 33. Cudzoziemce miłować. 35. I sprawiedliwości przestrzegać. 1.
POtym rzekł PAN do Mojżesza/ mówiąc: 2. Mów
być. 3. Rodźice czćić, Sábbát święćić, báłwánow śię strzedz. 9. o Zniwie y zbierániu winá. 11. wystrzegáć śię kradźieży. 12. Przyśięgi. 13. Y krzywá. 14. Głuchemu nie łájáć. 15. Niespráwiedliwośći, potwarzy. 17. Nienawiśći. 18. Pomsty, y wszelákiey niesłuszney rzeczy chronić śię. 23. Pierwsze Owoce z drzew do trzech lat wyrzucáć. 26. Krwie nie pożywáć. 31. Cżárownikow y guslarzow strzedz śię. 32. stársze mieć w uczćiwośći. 33. Cudzoźiemce miłowáć. 35. Y spráwiedliwośći przestrzegáć. 1.
POtym rzekł PAN do Mojzeszá/ mowiąc: 2. Mow
Skrót tekstu: BG_Kpł
Strona: 123
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Kapłańska
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
co mam czekać hałasu ludu pospolitego, który nie zaprehensyj, ale za promocją tej ręki, Królem być Waszym mogę, i jestem. Tu intencyje Triumfatora w kilku słowach wyjawiły się; Zatym wszystkie Świątnice Pańskie, Dwory Szlacheckie w straszne poszły rabunki. Czego postrzegszy już prawie przytłumieni Ojczyzny Synowie, znowu poczęli się pod Tyszewicami niesłusznej wyrzekać Protekcyj. Nienależy przepomnieć fatalnego kazusu Margrafa Durlanceńskiego, który gdy się do swoich z Polski w ten czas powrócił, Kielichy i Pateny z Katolickich Kościołów zarwane na bankiet przynieść kazał, i natychże patenach jeść, z Kielichów za zdrowie Króla Szwedzkiego pełnić, lub to mu jego Ministrowie Heretycy ganili, i przykład Baltazara Króla
co mam czekać chałasu ludu pospolitego, ktory nie zaprehensyi, ále za promocyą tey ręki, Krolem bydz Waszym mogę, y iestem. Tu intencyie Tryumfatora w kilku słowach wyiawiły się; Zatym wszystkie Swiątnice Panskie, Dwory Szlacheckie w straszne poszły rabunki. Czego postrzegszy iuż prawie przytłumieni Oyczyzny Synowie, znowu poczęli się pod Tyszewicami niesłuszney wyrzekáć Protekcyi. Nienależy przepomnieć fatalnego kazusu Margrafa Durlancenskiego, ktory gdy się do swoich z Polski w tęn czas powroćił, Kielichy y Pateny z Katolickich Kośćiołow zarwáne na bankiet przynieść kazał, y natychże patenach ieśc, z Kielichow zá zdrowie Krola Szwedzkiego pełnić, lub to mu iego Ministrowie Heretycy ganili, y przykład Baltazara Krola
Skrót tekstu: KołTron
Strona: 182
Tytuł:
Tron ojczysty
Autor:
Augustyn Kołudzki
Drukarnia:
Drukarnia Akademicka
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1707
Data wydania (nie wcześniej niż):
1707
Data wydania (nie później niż):
1707
