ale póki jedno wilgotności spodkiem się pokazują/ zwierzchu umacniać na pępek/ zawżdy to przykładać co trzeba/ o czym wyższym Rozdziale i inszym. A tu nam o podobnej abo radniej zbytniej wodzie przyjdzie jednę żałosną Historią pisać/ napotym/ za mocą nawyższego lekarza/ możem gromadę dla prostych nauki wydać. Na ten czas miłe niewiastki na tej przestąńcie/ a dobrze się jesy przypatrujcie: tak/ że nie tylko jakiego głupiego doświadczenia/ ale i rozumu z naukami potrzebujecie/ uważając przytym do czego nas niezmiernie cielesne żądości przywieść/ że nie tylko ciała nasze odmienić/ ale i z dusze wyzuć mogą. K temu oto was proszę abyście sobie/
ále poki iedno wilgotnośći spodkiem się pokázuią/ zwierzchu vmacniáć ná pępek/ záwżdy to przykłádáć co trzebá/ o czym wyższym Rozdźiale y inszym. A tu nam o podobney ábo rádniey zbytniey wodźie przyidźie iednę żałosną Historyą pisáć/ nápotym/ zá mocą nawyższego lekárzá/ możem gromádę dla prostych náuki wydáć. Ná ten czás miłe niewiastki ná tey przestąńćie/ á dobrze się iesy przypátruyćie: ták/ że nie tylko iákiego głupiego doświadczenia/ ále y rozumu z náukámi potrzebuiećie/ vważáiąc przytym do czego nas niezmiernie ćielesne żądośći przywieść/ że nie tylko ćiáłá násze odmienić/ ále y z dusze wyzuć mogą. K temu oto was proszę ábyśćie sobie/
Skrót tekstu: CiachPrzyp
Strona: E4v
Tytuł:
O przypadkach białychgłów brzemiennych
Autor:
Piotr Ciachowski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
poradniki, traktaty
Tematyka:
medycyna
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1624
Data wydania (nie wcześniej niż):
1624
Data wydania (nie później niż):
1624
biegun/ jaki śmiałek bez sumnienia Chrześcijańskiego/ który o sobie sieła trzymając/ abo nie umiejąc/ nie ma się w przód do starszych/ aby go za rękę wodzili/ i oczy mu we wszytkim otwarli/ inaczej wyjdzie na to/ że się takiemu abo nie rychło/ abo nigdy przyjdzie obaczyć. A tak już miłe niewiastki obaczyć możecie/ że sieła w przód na nauce i na do świadczeniu mądrym należy/ do czego iż nie mało czasu trzeba/ wzajem sobie pomożem jeśli co umiecie/ abyśmy miłując bliźniego/ którego widzimy/ z onym niewidzialnym lekarzem najwyższym na wszytkie wieczności żyć mogli. Co spraw Jezu Panie zbawicielu nasłodszy/ jedynie jedyny Chrześcijański
biegun/ iáki śmiáłek bez sumnienia Chrześćiáńskiego/ ktory o sobie śiełá trzymáiąc/ ábo nie vmieiąc/ nie ma się w przod do starszych/ aby go zá rękę wodźili/ y oczy mu we wszytkim otwárli/ ináczey wyidźie ná to/ że się tákiemu ábo nie rychło/ abo nigdy przyidźie obaczyć. A ták iuż miłe niewiastki obaczyć możecie/ że śieła w przod ná náuce y ná do świádczeniu mądrym należy/ do czego iż nie máło czásu trzebá/ wzaiem sobie pomożem ieśli co vmiećie/ ábysmy miłuiąc bliźniego/ ktorego widźimy/ z onym niewidźiálnym lekárzem naywyższym na wszytkie wiecznośći żyć mogli. Co spraw IEZV Pánie zbáwićielu nasłodszy/ iedynie iedyny Chrześćiánski
Skrót tekstu: CiachPrzyp
Strona: I2v
Tytuł:
O przypadkach białychgłów brzemiennych
Autor:
Piotr Ciachowski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
poradniki, traktaty
Tematyka:
medycyna
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1624
Data wydania (nie wcześniej niż):
1624
Data wydania (nie później niż):
1624
nas chorobami/ boleściami etc. nawiedzi/ przynamniej z cierpliwością i wdzięcznym pocałowaniem z ręki jego przyjmujmy. Nie dojdziemici/ niedojdziem śladu i szerokich kroków Wodza naszego; wszakże wżdy jakieżkolwiek i w ty do niego podobieństwo mieć będziemy. Trafili przy jego łasce krzyże swe nieść/ nietylko owi wielcy Męczennicy/ ale i słabe niewiastki/ i niedorosłe dziewczęta/ i małe dzieci/ którzy temi świata marnościami cale wzgardzili/ i krwią własną na okazanie swej ku Bogu miłości wylaną zapisali. Niosą dźwigają i po dziś dzień swych krzyżów tramy we wszytkich stanach zostający wybrani jego. Potuerunt hici wszyscy mogli i mogą? czemu nie my? czemu nie ja?
nás chorobámi/ boleśćiámi etc. náwiedźi/ przynámniey z ćierpliwośćią y wdźięcznym pocáłowániem z ręki iego przyimuymy. Nie doydźiemići/ niedoydźiem śladu y szerokich krokow Wodzá naszego; wszákże wżdy iákieżkolwiek y w tý do niego podobieństwo mieć będźiemy. Tráfili przy iego łásce krzyże swe nieść/ nietylko owi wielcy Męczennicy/ ále y słábe niewiástki/ y niedorosłe dźiewczęta/ y máłe dźieći/ ktorzy temi świáta márnośćiámi cále wzgárdźili/ y krwią włásną ná okázánie swey ku Bogu miłośći wyláną zápisali. Niosą dźwigaią y po dźiś dźień swych krzyżow tramy we wszytkich stánách zostáiący wybráńi iego. Potuerunt hići wszyscy mogli y mogą? czemu nie my? czemu nie iá?
Skrót tekstu: BujnDroga
Strona: 329
Tytuł:
Droga do domu
Autor:
Michał Bujnowski
Drukarnia:
Akademia Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
transferentes in luxuriam, to jest: wzięliście łaskę Bożą na chrzcie/ tejście odbieżeli/ a jęliście się łotrowskich uczynków; popsiła Religia wasza narodów wiele/ i nauczyła ich rozkoszy pilnować więcej/ niż Boga. Śmiało o was Hieronim ś mówi: (Żadna herezja nie powstała jedno dla brzucha i garła/ aby zwodziła niewiastki obciążone grzechami) i in c. 9. Oseae. Strudna znaleźć/ mówi/ Heretyka/ któryby czystość miłował. kto nie wie o świętokradzkich i o zbyt plugawych miłostkach Kalwina/ Lutra/ Beze/ i drugich? Foremnie Tomas Morus, Kanclerz Anglii/ jednemu/ który kokoszył się z wiarą Luterską/ powiadając ze
transferentes in luxuriam, to iest: wzięliśćie łáskę Bożą ná chrzćie/ teyśćie odbieżeli/ á ięliśćie się łotrowskich vczynkow; popśiłá Religia wászá narodow wiele/ y náuczyłá ich roskoszy pilnowáć więcey/ niż Bogá. Smiáło o was Hieronym ś mowi: (Zadna herezya nie powstáłá iedno dla brzuchá y gárłá/ áby zwodźiłá niewiastki obćiążone grzechámi) y in c. 9. Oseae. Ztrudná ználeść/ mowi/ Heretyká/ ktoryby czystość miłował. kto nie wie o świętokradzkich y o zbyt plugáwych miłostkách Kálwiná/ Lutrá/ Beze/ y drugich? Foremnie Thomas Morus, Kánclerz Angliey/ iednemu/ ktory kokoszył się z wiárą Luterską/ powiádáiąc ze
Skrót tekstu: BirkEgz
Strona: 5
Tytuł:
O Egzorbitancjach kazania dwoje
Autor:
Fabian Birkowski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania, pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
