tu przypatrzy/ bądź przyczyną zmarłęgo płodu/ bądź tego przypadkom/ jeśli nie z tymi z świata zeszła/ gdyż zawżdy nieinaczej matki nie wyjętego zmarłego w sobie płodu/ jedno śmiercią przypłacają. Ale niestetyż nierychły rybitw mądr/ aż się zakłowszy/ na śmierć arestu nam nie stało/ a to przez to/ iż wczas niewiastki prawdy nie znały/ abo radniej nie powiedały: boby małżonek zacny i szlachetny/ według swej wdzięcznej powinności wczasby był z nauki śrzodki/ wszytkiemu złemu zabiegał/ aby był mógł się dłużej z miłego przyjaciela cieszyć/ bo rzecz nie podobna aby wysokiego rozumu będąc zmarła w Panu/ miałaby była ladaczemu dać się
tu przypátrzy/ bądź przyczyną zmárłęgo płodu/ bądź tego przypadkom/ ieśli nie z tymi z świátá zeszłá/ gdyż záwżdy nieináczey mátki nie wyiętego zmárłego w sobie płodu/ iedno śmierćią przypłacáią. Ale niestetysz nierychły rybitw mądr/ áż się zákłowszy/ ná śmierć árestu nam nie stáło/ á to przez to/ iż wczás niewiastki prawdy nie znáły/ ábo rádniey nie powiedáły: boby małżonek zacny y ślachetny/ według swey wdźięczney powinnośći wczásby był z náuki śrzodki/ wszytkiemu złemu zábiegał/ áby był mogł się dłużey z miłego przyiaćielá ćieszyć/ bo rzecz nie podobna áby wysokiego rozumu będąc zmárła w Pánu/ miáłáby byłá ládáczemu dáć się
Skrót tekstu: CiachPrzyp
Strona: F4
Tytuł:
O przypadkach białychgłów brzemiennych
Autor:
Piotr Ciachowski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
poradniki, traktaty
Tematyka:
medycyna
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1624
Data wydania (nie wcześniej niż):
1624
Data wydania (nie później niż):
1624
. Lecz wiedząc Onan/ iż to potomstwo nie jemu być miało/ gdy wchodził do żony brata swego/ tracił z siebie nasienie na ziemie/ aby nie wzbudził potomstwa bratu swemu. 10. I nie podobało się to Panu/ co Onan czynił: przeto go też Pan zabił. 11. Zatym rzekł Judasz do Tamary niewiastki swej: Mieszkaj wdową w domu Ojca twego/ aż uroście Sela Syn mój: Bo rzekł/ By on też snadź nie umarł jako bracia jego. I odeszła Tamar/ i mieszkała w domu Ojca swego. 12.
A Gdy minęło wiele dni/ umarła córka Suaha/ żona Judasowa/ i pocieszywszy się Judasz/ szedł
. Lecż wiedząc Onán/ iż to potomstwo nie jemu być miáło/ gdy wchodźił do żony brátá swego/ tráćił z śiebie naśienie ná źiemie/ áby nie wzbudźił potomstwá brátu swemu. 10. Y nie podobáło śię to Pánu/ co Onán czynił: przeto go też Pan zábił. 11. Zátym rzekł Iudás do Támáry niewiastki swey: Mieszkaj wdową w domu Ojcá twego/ áż urośćie Selá Syn moj: Bo rzekł/ By on też snadź nie umárł jáko bráćia jego. Y odeszłá Támár/ y mieszkáłá w domu Ojcá swego. 12.
A Gdy minęło wiele dni/ umárłá corká Suáhá/ żoná Iudásowá/ y poćieszywszy śię Iudás/ szedł
Skrót tekstu: BG_Rdz
Strona: 40
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Rodzaju
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
Bóg Sędzia sprawiedliwy poruczył/ a nie mniej o ubogich jako i o bogatych staranie mieć mamy/ gdyż nie mniejszy z tych jako i z owych rachunek dać mamy Spieszmysz się/ by snadź za naszą winą bez Sakramentów ta ubożuchna wdowka nie umarła. Na co z gniewem kapłan odpowiedział: O zdrowy głowy rada/ dla nędznej niewiastki takiego pana opuścić. Nie frasuj się/ rzecze Vikaryj: Ja jeśli każesz nawiedzę ją. A gdy on zezwolił/ Vikaryj wziąwszy Naświętszy Sakrament/ przyszedł do chałupki niewiastki/ w rzeczy doczesne ubożuchnej/ ale w cnoty i w dobre uczynki bogatej/ na trosze słomy ciało postami wysuszone leżało. On tedy wnętrzne oczy podniosszy/
Bog Sędźia spráwiedliwy poruczył/ á nie mniey o vbogich iáko y o bogátych stáránie mieć mámy/ gdyż nie mnieyszy z tych iáko y z owych ráchunek dáć mamy Spieszmysz sie/ by snadź zá nászą winą bez Sákramentow tá vbożuchna wdowká nie vmárłá. Ná co z gniewem kápłan odpowiedział: O zdrowy głowy rádá/ dla nędzney niewiastki tákiego páná opuśćić. Nie frásuy sie/ rzecze Vikáryi: Ia iesli każesz náwiedzę ią. A gdy on zezwolił/ Vikáryi wźiąwszy Naświętszy Sákráment/ przyszedł do cháłupki niewiastki/ w rzeczy doczesne vbożuchney/ ále w cnoty y w dobre vczynki bogátey/ ná trosze słomy ćiáło postámi wysuszone leżáło. On tedy wnętrzne oczy podniosszy/
Skrót tekstu: ZwierPrzykład
Strona: 92
Tytuł:
Wielkie zwierciadło przykładów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Wysocki
Drukarnia:
Jan Szarffenberger
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
się/ by snadź za naszą winą bez Sakramentów ta ubożuchna wdowka nie umarła. Na co z gniewem kapłan odpowiedział: O zdrowy głowy rada/ dla nędznej niewiastki takiego pana opuścić. Nie frasuj się/ rzecze Vikaryj: Ja jeśli każesz nawiedzę ją. A gdy on zezwolił/ Vikaryj wziąwszy Naświętszy Sakrament/ przyszedł do chałupki niewiastki/ w rzeczy doczesne ubożuchnej/ ale w cnoty i w dobre uczynki bogatej/ na trosze słomy ciało postami wysuszone leżało. On tedy wnętrzne oczy podniosszy/ ujrzy iż służebnicy Chrystusowej niebieska straż służy. Matka bowiem miłosierdzia/ z wielkim mnóstwem Panien była przy niej/ i chustkę mając w ręku/ twarz chorej od potu ocierała
sie/ by snadź zá nászą winą bez Sákramentow tá vbożuchna wdowká nie vmárłá. Ná co z gniewem kápłan odpowiedział: O zdrowy głowy rádá/ dla nędzney niewiastki tákiego páná opuśćić. Nie frásuy sie/ rzecze Vikáryi: Ia iesli każesz náwiedzę ią. A gdy on zezwolił/ Vikáryi wźiąwszy Naświętszy Sákráment/ przyszedł do cháłupki niewiastki/ w rzeczy doczesne vbożuchney/ ále w cnoty y w dobre vczynki bogátey/ ná trosze słomy ćiáło postámi wysuszone leżáło. On tedy wnętrzne oczy podniosszy/ vyrzy iż służebnicy Chrystusowey niebieska straż służy. Mátká bowiem miłośierdźia/ z wielkim mnostwem Pánien byłá przy niey/ y chustkę máiąc w ręku/ twarz chorey od potu oćieráłá
Skrót tekstu: ZwierPrzykład
Strona: 92
Tytuł:
Wielkie zwierciadło przykładów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Wysocki
Drukarnia:
Jan Szarffenberger
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
