i komu chce, i rozkazować, co chce, a żaden się temu oponować nie może, i owszem, musi wiary, sumnienia, sławy i zdrowia swego uchylić, kiedy chce i kiedy każe. I toć to jest, co zowiemy niewolą, foeda servitus, przykrą, smrodliwą niewolą, kiedy kto w swoim niewolen; takiemu niewolnikowi obsequio maximo uti potrzeba przeciwko takowemu panu, gdyż już musi to czynić, co on chce, dać to, co każe, chceli być cał w swych rzeczach, chceli mieć łaskę, chceli mieć co od niego, nawet chceli być i zdrów i żyw. Pod takowym panowaniem nullum
i komu chce, i rozkazować, co chce, a żaden się temu oponować nie może, i owszem, musi wiary, sumnienia, sławy i zdrowia swego uchylić, kiedy chce i kiedy każe. I toć to jest, co zowiemy niewolą, foeda servitus, przykrą, smrodliwą niewolą, kiedy kto w swoim niewolen; takiemu niewolnikowi obsequio maximo uti potrzeba przeciwko takowemu panu, gdyż już musi to czynić, co on chce, dać to, co każe, chceli być cał w swych rzeczach, chceli mieć łaskę, chceli mieć co od niego, nawet chceli być i zdrów i żyw. Pod takowym panowaniem nullum
Skrót tekstu: LibResCz_II
Strona: 410
Tytuł:
Libera respublica — absolutum dominium — rokosz
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1606
Data wydania (nie wcześniej niż):
1606
Data wydania (nie później niż):
1606
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1918
zaś sobie pragnąc. Fraszek. Do Stryja.
NIebądź mi Stryjem/ mawiali Rzymianie/ Kwasno przyjmując ich napominanie. Już mię ty strofui/ i czyń krzywdę jawnie/ Wolę znieść/ niźli gryźć się z tobą prawnie. Na Obraz Wenery.
MYm ogniem Faebus góre/ pała Neptun w wodzie/ I Bachus w utraconej niewolen swobodzie. Niewolen Jowisz/ chociaż Niebiosy kieruje/ Mars u mnei w pętach/ choć się w kiryś zasznuruje. Triumf Miłości.
KTokolwiek skrzydlastego/ co widzisz Dzieciucha/ Niech cię niezwodzi dumna/ zwalczyć go otucha. Przed nim Berła/ i Mitry/ Korony/ Baławy/ Męstwo/ mądrość/ ubóstwo/ drzy
záś sobie prágnąc. Frászek. Do Stryiá.
NIebądź mi Stryiem/ mawiáli Rzymiánie/ Kwásno przymuiąc ich nápominánie. Iusz mię ty strofui/ y czyń krzywdę iáwnie/ Wolę znieść/ niźli gryść sie z tobą práwnie. Ná Obraz Wenery.
MYm ogniem Phaebus gore/ pała Neptun w wodźie/ Y Bacchus w vtraconey niewolen swobodźie. Niewolen Iowisz/ choćiasz Niebiosy kieruie/ Mars v mnei w pętách/ choć sie w kiriś zásznuruie. Triumph Miłośći.
KTokolwiek skrzydlástego/ co widźisz Dźiećiuchá/ Niech cię niezwodźi dumná/ zwalczyć go otuchá. Przed nim Berłá/ y Mitry/ Korony/ Bałáwy/ Męstwo/ mądrość/ vbostwo/ drzy
Skrót tekstu: KochProżnEp
Strona: 24
Tytuł:
Epigramata polskie
Autor:
Wespazjan Kochowski
Drukarnia:
Wojciech Górecki
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1674
Data wydania (nie wcześniej niż):
1674
Data wydania (nie później niż):
1674
. Fraszek. Do Stryja.
NIebądź mi Stryjem/ mawiali Rzymianie/ Kwasno przyjmując ich napominanie. Już mię ty strofui/ i czyń krzywdę jawnie/ Wolę znieść/ niźli gryźć się z tobą prawnie. Na Obraz Wenery.
MYm ogniem Faebus góre/ pała Neptun w wodzie/ I Bachus w utraconej niewolen swobodzie. Niewolen Jowisz/ chociaż Niebiosy kieruje/ Mars u mnei w pętach/ choć się w kiryś zasznuruje. Triumf Miłości.
KTokolwiek skrzydlastego/ co widzisz Dzieciucha/ Niech cię niezwodzi dumna/ zwalczyć go otucha. Przed nim Berła/ i Mitry/ Korony/ Baławy/ Męstwo/ mądrość/ ubóstwo/ drzy: toć
. Frászek. Do Stryiá.
NIebądź mi Stryiem/ mawiáli Rzymiánie/ Kwásno przymuiąc ich nápominánie. Iusz mię ty strofui/ y czyń krzywdę iáwnie/ Wolę znieść/ niźli gryść sie z tobą práwnie. Ná Obraz Wenery.
MYm ogniem Phaebus gore/ pała Neptun w wodźie/ Y Bacchus w vtraconey niewolen swobodźie. Niewolen Iowisz/ choćiasz Niebiosy kieruie/ Mars v mnei w pętách/ choć sie w kiriś zásznuruie. Triumph Miłośći.
KTokolwiek skrzydlástego/ co widźisz Dźiećiuchá/ Niech cię niezwodźi dumná/ zwalczyć go otuchá. Przed nim Berłá/ y Mitry/ Korony/ Bałáwy/ Męstwo/ mądrość/ vbostwo/ drzy: toć
Skrót tekstu: KochProżnEp
Strona: 24
Tytuł:
Epigramata polskie
Autor:
Wespazjan Kochowski
Drukarnia:
Wojciech Górecki
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1674
Data wydania (nie wcześniej niż):
1674
Data wydania (nie później niż):
1674
