Przeświętszy i wszystkich świętych, którzy tak wiele dobrego czynili, czynią i czynić będą, jednocząc to wszystko, coć tylko ofiarować mogę z cnotami, zasługami i męką Syna Twego, a Zbawiciela mego. Za to, żem na mękę Odkupiciela mojego nie pamiętał i Onego się cierpiącego nie litował, ofiarujęć bolesne uważania, niewymowny smutek, gorzki barzo płacz Przenaświętszej Matki Jezusowej patrzającej na mękę Syna swego. Ofiarujęć także wszystkie rozmyślania, akty, politowania, boleści gorzkie, łez wylewania nad męką Jezusową św. Franciszka i inszych wszystkich ludzi sprawiedliwych i świętych, którzy tu żyli, żyją i żyć będą. Na ostatek niech mam rozum i wolą, także
Przeświętszy i wszystkich świętych, którzy tak wiele dobrego czynili, czynią i czynić będą, jednocząc to wszystko, coć tylko ofiarować mogę z cnotami, zasługami i męką Syna Twego, a Zbawiciela mego. Za to, żem na mękę Odkupiciela mojego nie pamiętał i Onego się cierpiącego nie litował, ofiarujęć bolesne uważania, niewymowny smutek, gorzki barzo płacz Przenaświętszej Matki Jezusowej patrzającej na mękę Syna swego. Ofiarujęć także wszystkie rozmyślania, akty, politowania, boleści gorzkie, łez wylewania nad męką Jezusową św. Franciszka i inszych wszystkich ludzi sprawiedliwych i świętych, którzy tu żyli, żyją i żyć będą. Na ostatek niech mam rozum i wolą, także
Skrót tekstu: BolesEcho
Strona: 142
Tytuł:
Przeraźliwe echo trąby ostatecznej
Autor:
Klemens Bolesławiusz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1670
Data wydania (nie wcześniej niż):
1670
Data wydania (nie później niż):
1670
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jacek Sokolski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Instytut Badań Literackich PAN, Stowarzyszenie "Pro Cultura Litteraria"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
2004
Bóg rokosz tłumi — przy władzy stoi, Sromotnie ginie, kto jedność dwoi. Powstał Lucyper naprzeciw Bogu, Za to w piekielnym jęczy pożogu. Abironowi i Datanowi Źle bunty wyszły przeciw wodzowi. Żywo pożarci ziemią zostali, Iż na Mojżesza słowy powstali; Swego książęcia gdy Litwa traci, Ciężkim karaniem śmierć jego płaci. Głód niewymowny wsie, miasta suszy, Za jedną — wielu pozbawia duszy. Sto lat dochodzi, jak rokosz była Zebrzydowskiego, którą złość szyła; Jakimże skutkiem, niechby przyznała Nędzna ojczyzna, co ucierpiała. Gdy zepchnąć króla Zygmunta chciano, Już też królestwo w zgubę podano. Jakoż by było dotąd nie stało, Gdyby go
Bóg rokosz tłumi — przy władzy stoi, Sromotnie ginie, kto jedność dwoi. Powstał Lucyper naprzeciw Bogu, Za to w piekielnym jęczy pożogu. Abironowi i Datanowi Źle bunty wyszły przeciw wodzowi. Żywo pożarci ziemią zostali, Iż na Mojżesza słowy powstali; Swego książęcia gdy Litwa traci, Ciężkim karaniem śmierć jego płaci. Głód niewymowny wsie, miasta suszy, Za jedną — wielu pozbawia duszy. Sto lat dochodzi, jak rokosz była Zebrzydowskiego, którą złość szyła; Jakimże skutkiem, niechby przyznała Nędzna ojczyzna, co ucierpiała. Gdy zepchnąć króla Zygmunta chciano, Już też królestwo w zgubę podano. Jakoż by było dotąd nie stało, Gdyby go
Skrót tekstu: WojPeroraBar_II
Strona: 785
Tytuł:
Perora kwietnioniedzielna dla synów koronnych napisana ...
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1703
Data wydania (nie wcześniej niż):
1703
Data wydania (nie później niż):
1703
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Poeci polskiego baroku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jadwiga Sokołowska, Kazimiera Żukowska
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1965
. V. Objaśnij mi to? M. Czart rozmową z Ewą/ dał wstęp do nas śmierci przez grzech. Anioł rozmawiając z Przeczystą Marią Panną/ dał początek żywota przez łaskę. V. Czemuż Wcielenie Syna Bożego/ osobliwie przypisuje się Duchowi świętemu? M. Iż czyny dobroci Boskiej/ jakowy ten jest prawie niewymowny/ przywłaszczają się Duchowi świętemu. V. Czemuż był przez dziewięć Miesięcy w żywocie Panieńskim zamkniony? M. Aby ludzi/ którzy byli zamknieni w tarasach piekielnych/ przywrócił do społeczności dziewięć chórów Anielskich. V. Czemuż się w Betlejem narodził? M. Iż był sobie z Familii Dawidowej zrodzić się upodobał/ i
. V. Obiáśniy mi to? M. Czárt rozmową z Ewą/ dał wstęp do nas śmierći przez grzech. Anyoł rozmawiáiąc z Przeczystą Máryą Pánną/ dał początek żywotá przez łáskę. V. Czemuż Wćielenie Syná Bożego/ osobliwie przypisuie się Duchowi świętemu? M. Iż czyny dobroći Boskiey/ iákowy ten iest práwie niewymowny/ przywłaszczáią się Duchowi świętemu. V. Czemuż był przez dziewięć Mieśięcy w żywoćie Pánieńskim zámkniony? M. Aby ludźi/ ktorzy byli zámknieni w tárásách piekielnych/ przywroćił do społecznośći dźiewięć chorow Anyelskich. V. Czemuż się w Bethlehem národźił? M. Iż był sobie z Fámiliey Dawidowey zrodźić się vpodobał/ y
Skrót tekstu: AnzObjWaś
Strona: 30
Tytuł:
Objaśnienie trudności teologicznych zebrane z doktorów św. od Anzelma świętego
Autor:
Wojciech Waśniowski
Drukarnia:
Łukasz Kupisz
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
dialogi
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1651
Data wydania (nie wcześniej niż):
1651
Data wydania (nie później niż):
1651
/ Cześć/ i wiarę małżeńską/ przystojnie chowała.
PENELOPE. Przyjmże i mój wzajemnie znak wielkiej miłości/ Którąć w niepodeyźrzanej hołduję szczerości.
ULiSSES.
JUż cię Bogu poruczam i z domownikami/ Niechaj was ten sprawuje/ który będzie z wami.
Za tym gdy Ulisses wyprowadzony przez Ikarusa odejdzie/ PENELOPE lamentować będzie.
Zal niewymowny prawie ciśnie me wnętrzności/ Który więc przydawając ku temu tęskności/ Ledwie nie pozbawi mnie życia tutecznego: Przeczbych nie oglądała Ulissessa swego.
EVRYCLYA
JEżeli Wmość będziesz przed oczyma miała Niniejszy pański odjazd/ z bólem rozważała/ To pewna/ iż się Wmość prędko świata zbawisz/ Czym więcej pana swego frasunku nabawisz. I
/ Cześc/ y wiárę małżeńską/ przystoynie chowáłá.
PENELOPE. Prziymże y moy wzaiemnie znák wielkiey miłośći/ Ktorąć w niepodeyźrzáney hołduię szczerośći.
VLYSSES.
IUż ćię Bogu poruczam y z domownikámi/ Niechay was ten spráwuie/ ktory będźie z wámi.
Zá tym gdy Vlysses wyprowádzony przez Ikárusá odeydźie/ PENELOPE lámentowáć będźie.
Zal niewymowny práwie ćiśnie me wnętrznośći/ Ktory więc przydawáiąc ku temu tesknośći/ Ledwie nie pozbáwi mnie żyćia tutecznego: Przeczbych nie oglądáłá Vlyssessá swego.
EVRYCLYA
IEżeli Wmość będźiesz przed oczymá miáłá Ninieyszy páński odiazd/ z bolem rozważáłá/ To pewna/ iż się Wmość prędko świátá zbáwisz/ Czym więcey páná swego frásunku nábáwisz. I
Skrót tekstu: PaxUlis
Strona: E2v
Tytuł:
Tragedia o Ulissesie
Autor:
Adam Paxillus
Drukarnia:
Wojciech Kobyliński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
dramat
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
rozumieli. A przeto J. W. M. Panie, iż zwykli ci, którzy dawają na światłość światowi sławić głosem i piórem tych, co są godni, wiedząc ja, że W. M. M. M. Pan jesteś ozdobiony we wszystkie godności, i wiem, że trzeba było, żeby nie ja niewymowny, ale żeby zmartwychwstały głosy Cycerona i Demostenesa, i insi rodzeni z gniazda oratorskiego, żeby eksplikowali najchwalebniejszą mądrość i wyniosły dowcip W. M. M. M. Pana. Bo W. M. M. M. Pan z laski bożej jesteś ozdobiony w kondycyje starożytne i niniejsze, jako bywali ozdobieni senatorowie rzymscy i
rozumieli. A przeto J. W. M. Panie, iż zwykli ci, którzy dawają na światłość światowi sławić głosem i piórem tych, co są godni, wiedząc ja, że W. M. M. M. Pan jesteś ozdobiony we wszystkie godności, i wiem, że trzeba było, żeby nie ja niewymowny, ale żeby zmartwychwstały głosy Cycerona i Demostenesa, i insi rodzeni z gniazda oratorskiego, żeby eksplikowali najchwalebniejszą mądrość i wyniosły dowcip W. M. M. M. Pana. Bo W. M. M. M. Pan z laski bożej jesteś ozdobiony w kondycyje starożytne i niniejsze, jako bywali ozdobieni senatorowie rzymscy i
Skrót tekstu: AquaPrax
Strona: 40
Tytuł:
Praxis ręczna działa
Autor:
Andrzej Dell'Aqua
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
wojskowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1624 a 1639
Data wydania (nie wcześniej niż):
1624
Data wydania (nie później niż):
1639
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Tadeusz Nowak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1969
tych morduje tych kuje łańcuchem Owym starzeństwa bierze i oręże, Takimli Cezar rządził ich rozruchem? A zasz braterstwa wszytkim nie przysięże Niechby na Ojca ćnego Rzymianina Pomniąc, chcieli się powrócić do Syna. CXCV. Ono we wszytkich cnotach Ojcu równy W męstwie, w fortunie, w rządzie i szczodrocie W powadze mierny, w łasce niewymowny I w kawalerskiej nie pośledni cnocie Czemu gdy Anton nieprzyjaciel główny, Zażyć ku swojej zamyśla ich psocie? Nie mają wyzuć tego Inspektóra Przez chwalebniejszy zwrot do Sukcesora? CXCVI. Dużo Antona ruszą te projekty Wielki dar znaczy, kto autora wyda I wielką karę, kto te kryje sekty Ale kiedy nikt tego się nie wstyda Z
tych morduie tych kuie łancuchem Owym starzenstwa bierze y oręże, Takimli Caezar rządził ich rozruchem? A zasz braterstwa wszytkim nie przysięże Niechby na Oyca ćnego Rzymianina Pomniąc, chcieli się powroćić do Syna. CXCV. Ono we wszytkich cnotach Oycu rowny W męstwie, w fortuńie, w rządzie y szczodrocie W powadze mierny, w łasce niewymowny I w kawalerskiey nie pośledni cnocie Czemu gdy Anton nieprzyiaciel głowny, Zażyć ku swoiey zamyśla ich psocie? Nie maią wyzuć tego Inspektora Przez chwalebnieyszy zwrot do Sukcessora? CXCVI. Dużo Antona ruszą te proiekty Wielki dar znaczy, kto autora wyda I wielką karę, kto te kryie sekty Ale kiedy ńikt tego się nie wstyda Z
Skrót tekstu: ChrośKon
Strona: 103
Tytuł:
Pharsaliej... kontynuacja
Autor:
Wojciech Stanisław Chrościński
Drukarnia:
Klasztor Oliwski
Miejsce wydania:
Oliwa
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1693
Data wydania (nie wcześniej niż):
1693
Data wydania (nie później niż):
1693
