kto niewyśledzi? Ze i moc i strach w ręku Boskich siedzi? On serca ludzkie najbardziej przenika, On je otwarża; wstrżasa i zamyka, On nimi władnie; a według podoby I zatwardza je, i miększy przez proby. Tak jednostajną Nieba spaja zgodą, Ze się według nich rzeczy ziemskie wiodą, I za niezmiennym biegów kołowrotem Niski świat górnym kierują obrotem. Dał nieomylne ustawy naturze, Ze o podobnej myśli kreaturze, I taki skutek czyni, jako sama Zaraz począwszy w Raju od Adama. Co żyje, co tchnie, lata, czołga, pływa, Do przyrodzenia swego się odzywa; Co rośnie, kwitnie, albo zielenieje, Wszytko
kto niewysledźi? Ze i moc i strách w ręku Boskich śiedźi? On sercá ludzkie naybárdźiey przenika, On ie otwarża; wstrżasa i zamyka, On nimi władnie; á według podoby I zatwardza ie, i miększy przez proby. Ták iednostáyną Niebá spáia zgodą, Ze się według nich rzeczy źiemskie wiodą, I zá niezmiennym biegow kołowrotem Niski świát gornym kieruią obrotem. Dał nieomylne ustáwy náturze, Ze o podobney myśli kreáturze, I táki skutek czyni, iáko sáma Záraz począwszy w Ráiu od Adáma. Co żyie, co tchnie, láta, czołga, pływa, Do przyrodzenia swego się odzywa; Co rosnie, kwitnie, álbo żielenieie, Wszytko
Skrót tekstu: ChrośJob
Strona: 92
Tytuł:
Job cierpiący
Autor:
Wojciech Stanisław Chrościński
Drukarnia:
Drukarnia Ojców Scholarum Piarum
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1705
Data wydania (nie wcześniej niż):
1705
Data wydania (nie później niż):
1705
