porzucić dasz się im na stronie W nogach gdzie blisko, przy złotym twym tronie.
Jam satis terris nivis atque dirae Grandinis misit Pater, et rubente Dextera, sacras jaculatus arces, Terruit urbem, etc. Horat. I. Carm. Od. 2.
Jużeś wystrzelał pioruny o Boże, (Jeśli się przebrać niezmierność twa może) Jużeś gniewu swego czaszę Do dna wylał na ojczyznę naszę. Przestań się gniewać, a z Olimpu twego Spuść oczy ku nam złotopromiennego: Oczy wdzięczniejsze nad słońce, Które ziemie przenikają końce. Zdało się, zdało po przeszłe te lata, Że albo koniec i ruina świata, Albo wiek Pyrrhy, i
porzucić dasz się im na stronie W nogach gdzie blisko, przy złotym twym tronie.
Jam satis terris nivis atque dirae Grandinis misit Pater, et rubente Dextera, sacras jaculatus arces, Terruit urbem, etc. Horat. I. Carm. Od. 2.
Jużeś wystrzelał pioruny o Boże, (Jeżli się przebrać niezmierność twa może) Jużeś gniewu swego czaszę Do dna wylał na ojczyznę naszę. Przestań się gniewać, a z Olimpu twego Spuść oczy ku nam złotopromiennego: Oczy wdzięczniejsze nad słońce, Które ziemie przenikają końce. Zdało się, zdało po przeszłe te lata, Że albo koniec i ruina świata, Albo wiek Pyrrhy, i
Skrót tekstu: TwarSRytTur
Strona: 86
Tytuł:
Zbiór różnych rytmów
Autor:
Samuel Twardowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
pieśni
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1631 a 1661
Data wydania (nie wcześniej niż):
1631
Data wydania (nie później niż):
1661
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Kazimierz Józef Turowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Drukarnia "Czasu"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1861
koniec ta sprawa mieć miała? M. Ponieważ sługa z kradzieżą zbiegł do Tyrana. Syn Królewski z Pałacu górnego zstąpił/ do więzienia/ któryby Tyrana starł/ a zbiega sługę/ z rzeczami Królowi przejednał. V. To tak mógł człowiek po upadku przyść do łaski/ co się nie stało Aniołowi? M. Niezmierność to łaskawości Bożej sprawiła/ jako bowiem nie z siebie/ ale z poduszczenia cudzego upadł; tak przystojna była/ gdy sam się dźwignąć niemógł/ jako chciał: aby od innego ratowany powstał. Psalm. 26. Objaśnienie Trudności Teologicznych. 3. Reg. 15. Ad Galt. 5. Objaśnienie Trudności Teologicznych.
koniec tá spráwá mieć miáłá? M. Ponieważ sługá z kradźieżą zbiegł do Tyránná. Syn Krolewski z Páłacu gornego zstąpił/ do więźienia/ ktoryby Tyránná ztárł/ á zbiegá sługę/ z rzeczámi Krolowi przeiednał. V. To ták mogł człowiek po vpadku przyść do łáski/ co się nie sstáło Anyołowi? M. Niezmierność to łáskáwośći Bożey spráwiłá/ iáko bowiem nie z śiebie/ ále z poduszczenia cudzego vpadł; ták przystoyna byłá/ gdy sam się dźwignąć niemogł/ iáko chćiał: áby od innego rátowány powstał. Psalm. 26. Obiáśnienie Trudnośći Theologicznych. 3. Reg. 15. Ad Galt. 5. Obiáśnienie Trudnośći Theologicznych.
Skrót tekstu: AnzObjWaś
Strona: 27
Tytuł:
Objaśnienie trudności teologicznych zebrane z doktorów św. od Anzelma świętego
Autor:
Wojciech Waśniowski
Drukarnia:
Łukasz Kupisz
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
dialogi
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1651
Data wydania (nie wcześniej niż):
1651
Data wydania (nie później niż):
1651
odnoga Barbaryjska/ i morze Maldywskie/ i Ocean Eoo/ na których wyspów jest bez liczby prawie. Lecz mię spyta kto: Ponieważ morze stworzone jest od Boga/ dla użytku i usługowania ludziom/ cóż tedy po tak wielu wód było? w czymże dogadza człowiekowi szerokość Oceanu Atlantskiego/ Etiopskiego/ Indyjskiego/ także też niezmierność morza spokojnego? Odpowiedamy na to: Taka wielkość morza jest ku potrzebie ludzkiej: bo naprzód jest potrzebna ku ozdobie świata/ i ku przystojnemu a pomiarkowanemu rozłożeniu żywiołów: gdyż bowiem świat jest mieszkaniem człowieka/ tedyć ku jego użytkowi potrzeba/ żeby świat miał proporcją w swych cząstkach. Usługuje też morze człowiekowi/ bo przez żeglowanie
odnogá Bárbáriyska/ y morze Máldiwskie/ y Ocean Eoo/ ná ktorych wyspow iest bez liczby práwie. Lecz mię spyta kto: Ponieważ morze stworzone iest od Bogá/ dla vżytku y vsługowánia ludźiom/ coż tedy po ták wielu wod było? w czymże dogadza człowiekowi szerokość Oceanu Atlántskiego/ Ethiopskiego/ Indiyskiego/ tákże też niezmierność morzá spokoyne^o^? Odpowiedamy ná to: Táka wielkość morzá iest ku potrzebie ludzkiey: bo naprzod iest potrzebna ku ozdobie świátá/ y ku przystoynemu á pomiárkowánemu rozłożeniu żywiołow: gdyż bowiem świát iest mieszkániem człowieká/ tedyć ku iego vżytkowi potrzebá/ żeby świát miał proportią w swych cząstkách. Vsługuie też morze człowiekowi/ bo przez żeglowánie
Skrót tekstu: BotŁęczRel_II
Strona: 4
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. II
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
piękność majestatu i panowania tak nad tobą/ jako i nad wszytkim stworzeniem zupełność i wyniosłość. Duszę/ rozum/ pamięć/ wolą/ ciało/ zmysły/ części/ siły/ sprawy/ i wszytkę istotę twoję do najniższej i najgłębszej i najwyższej uczciwości pobudzaj wzywaj/ wyciągaj.
7. Boską wszechmocność/ abo mądrość/ abo niezmierność/ abo dobroć/ abo łaskawość/ abo piękność/ abo słodkość/ abo sprawiedliwość/ abo którą inną doskonałość uważając i uznawając/ wylewaj i wydawaj się cale na dziwowanie/ na szanowanie/ na chwalenie/ na opowiadanie/ na miłowanie/ na zażywanie/ na pragnienie: tak swoim jako i wszytkiego stworzenia imieniem/ powinnością i
piękność máiestatu i pánowánia ták nád tobą/ iáko i nád wszytkim stworzeniem zupełność i wyniosłość. Duszę/ rozum/ pamięć/ wolą/ ćiáło/ zmysły/ częśći/ śiły/ sprawy/ i wszytkę istotę twoię do nayniższey i naygłębszey i naywyższey vczćiwośći pobudzay wzyway/ wyćiągay.
7. Boską wszechmocność/ ábo mądrość/ ábo niezmierność/ ábo dobroć/ ábo łáskáwość/ abo piękność/ abo słodkość/ abo spráwiedliwość/ abo ktorą inną doskonáłość vważáiąc i vznawáiąc/ wyleway i wydaway się cále ná dźiwowánie/ ná szánowánie/ ná chwalenie/ ná opowiádánie/ ná miłowánie/ ná zażywánie/ ná prágnienie: ták swoim iáko i wszytkiego stworzenia imieniem/ powinnośćią i
Skrót tekstu: DrużbDroga
Strona: 496
Tytuł:
Droga doskonałości chrześcijańskiej
Autor:
Kasper Drużbicki
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1665
Data wydania (nie wcześniej niż):
1665
Data wydania (nie później niż):
1665
