/ i z tym narodem w-dobrze nachylonej wierze zwarszy się dziedzicznemu nieprzyjacielowi imienia naszego Turczynowi w-oczy zakoliwszy zastąpić; ale Kaspiskiego morza głębokie nurty/ i nie dościgłe okiem brzegi nadzieje przebycia odjęły. Przeto wzdychające dusze od tamtych złotych krajów odwiódłszy/ insząśmy drogę przed się wzięli. Od tąd nie robiliśmy już nic z-czegobyś Niezwyciężony Cesarzu pociechy i pożytku nie miał. Cześć Królów liczymy/ którzy panowaniu Rzymskiemu uwłaczać usiłują/ na co się już zgodnie osunęli. Angielski/ Szwedzki/ Szkotski/ Duński/ Czeski/ a szósty jakoby Król/ (bo się i sam tak pisze) Węgierski. Myśmy naprzód ze Szwedzkim zadarli/ oto się go tylko
/ i z tym narodem w-dobrze nachyloney wierze zwarszy się dźiedźicznemu nieprzyiaćielowi imienia nászego Turczynowi w-oczy zákoliwszy zástąpić; ále Káspiskiego morzá głębokie nurty/ i nie dośćigłe okiem brzegi nádźieie przebyćia odięły. Przeto wzdycháiące dusze od támtych złotych kráiow odwiodszy/ insząśmy drogę przed śię wźięli. Od tąd nie robiliśmy iuż nic z-czegobyś Niezwyćiężony Cesárzu poćiechy i pożytku nie miał. Cześć Krolow liczymy/ ktorzy panowaniu Rzymskiemu uwłaczáć uśiłuią/ ná co się iuż zgodnie osunęli. Angielski/ Szwedzki/ Szkotski/ Dunski/ Czeski/ á szosty iákoby Krol/ (bo się i sam tak pisze) Węgierski. Myśmy naprzod ze Szwedzkim zádárli/ oto się go tylko
Skrót tekstu: PisMów_II
Strona: 77
Tytuł:
Mówca polski, t. 2
Autor:
Jan Pisarski
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
mowy okolicznościowe
Tematyka:
retoryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1676
Data wydania (nie wcześniej niż):
1676
Data wydania (nie później niż):
1676
Moskwy) otarłszy, przyszło nam do pochew schować, i przetarte i zemszone powieszać temblaki. Mówi, że mieli i z Turczynem zetrzyć się ochotę, tylko że Kaspijskiego morza głębokie nurty, niedościgłe okiem brzegi, nadzieję im przebycia odjęły. Powracając tedy nazad mówi: odtąd nierobiliśmy już nic, z czegobyś niezwyciężony Cesarzu pociechy i pożytku niemiał. Sześć Królów liczemy, którzy panowaniu Rzymskiemu, uwłaczać usiłują, na co się już zgodnie osuneli, Angielski, Szwedzki, Szkocki, Duński, Czeski, a szósty jakoby Król (bo się i sam tak pisze) Węgierski etc. Wspomina potym, że Węgierskiego i Szwedzkiego przepłoszył Królów.
Moskwy) otarłszy, przyszło nam do pochew schować, y przetarte y zemszone powieszać temblaki. Mowi, że mieli y z Turczynem zetrzyć się ochotę, tylko że Kaspiyskiego morza głębokie nurty, niedościgłe okiem brzegi, nadzieię im przebycia odięły. Powracaiąc tedy nazad mowi: odtąd nierobiliśmy iuż nic, z czegobyś niezwyciężony Cesarzu pociechy y pożytku niemiał. Sześć Krolow liczemy, ktorzy panowaniu Rzymskiemu, uwłacżać uśiłuią, na co się iuż zgodnie osuneli, Angielski, Szwedzki, Szkocki, Duński, Czeski, á szosty iakoby Krol (bo się y sam tak pisze) Węgierski etc. Wspomina potym, że Węgierskiego y Szwedzkiego przepłoszył Krolow.
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 41
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
liczemy, którzy panowaniu Rzymskiemu, uwłaczać usiłują, na co się już zgodnie osuneli, Angielski, Szwedzki, Szkocki, Duński, Czeski, a szósty jakoby Król (bo się i sam tak pisze) Węgierski etc. Wspomina potym, że Węgierskiego i Szwedzkiego przepłoszył Królów. Mówi i to, żeśmy tęsknili do ciebie niezwyciężony Cesarzu: któremu BÓG błogosławił trudem naszym. Czyni relacją, jak w Śląsku pod górami Tarnowskiemi: pozwolili nam cichego przejazdu, właśnie jakobyśmy, Klasztory jakie bezbronnych Mnichów, i szpitale niedołężnych starców omijali etc. Idąc ku Dunajowi, na pułk niemały napadli Lisowczykowie, przeciwko któremu na konie posadzali chłopców, po kilka koni im
liczemy, ktorzy panowaniu Rzymskiemu, uwłacżać uśiłuią, na co się iuż zgodnie osuneli, Angielski, Szwedzki, Szkocki, Duński, Czeski, á szosty iakoby Krol (bo się y sam tak pisze) Węgierski etc. Wspomina potym, że Węgierskiego y Szwedzkiego przepłoszył Krolow. Mowi y to, żeśmy tęsknili do ciebie niezwyciężony Cesarzu: ktoremu BOG błogosławił trudem naszym. Czyni relacyą, iak w Sląsku pod gorami Tarnowskiemi: pozwolili nam cichego przeiazdu, właśnie iakobysmy, Klasztory iakie bezbronnych Mnichow, y szpitale niedołężnych starcow omiiali etc. Idąc ku Dunaiowi, na pułk niemały napadli Lisowczykowie, przeciwko ktoremu na konie posadzali chłopcow, po kilka koni im
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 41
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
często przerywają/ A człowiekowi dosypiać nie dają. Krótkich Powieści
Tenże gdy jachał z wojny z wielkim triumfem/ zaszedł mu na spotkanie jeden chudy pachołek/ niosąc z sobą Kruka/ który nauczony będąc/ tak pozdrowił Cesarza wjeżdżającego do miasta: Aue Caesar victor, Imperator, T. i. Witaj Cesarzu nasz Panie/ Niezwyciężony Hetmanie. Temu zdziwiwszy się Augustus, kazał jy drogo zapłacić. Także i Papugę i Srokę/ toż wymówić umiejące/ przepłacił. Co obaczywszy jeden szwiec ubogi/ usadził się też na to/ aby kruka takiegoż pozdrawiania nauczył. A iż nie rychło się w to ptak włamać mógł/ często przy onych słowiech on to
cżęsto przerywáią/ A cżłowiekowi dosypiáć nie dáią. Krotkich Powieśći
Tenże gdy iáchał z woyny z wielkim tryumphem/ zászedł mu ná spotkánie ieden chudy páchołek/ niosąc z sobą Kruká/ ktory náucżony będąc/ ták pozdrowił Cesárzá wieżdżáiącego do miástá: Aue Caesar victor, Imperator, T. i. Witay Cesarzu nász Pánie/ Niezwyćiężony Hetmánie. Temu zdźiwiwszy się Augustus, kazał iy drogo zápłáćić. Tákże y Papugę y Srokę/ toż wymowić vmieiące/ przepłáćił. Co obacżywszy ieden szwiec vbogi/ vsádźił się też ná to/ áby kruká takiegoż pozdrawiania náucżył. A iż nie rychło się w to ptak włamáć mogł/ cżęsto przy onych słowiech on to
Skrót tekstu: BudnyBPow
Strona: 90
Tytuł:
Krotkich a wezłowatych powieści [...] księgi IIII
Autor:
Bieniasz Budny
Drukarnia:
Piotr Blastus Kmita
Miejsce wydania:
Lubcz
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Tematyka:
filozofia, historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1614
Data wydania (nie wcześniej niż):
1614
Data wydania (nie później niż):
1614
Panów swych radnych zasiadł z nimi/ i kazał stanąć onym dwiema/ Ambrożemu z Placenciej/ i Wincentemu z Genewy. A gdy stanęli przed Królem/ Istwan wziąwszy on pas i pierścień/ który mu Ambroży darował/ położył przed Królem i wszytką Radą jego/ i uczynił rzecz w te słowa. Najaśniejszy a wszech namocniejszy i niezwyciężony Królu Panie a Panie mój miłościwy/ nie prośba moja sługi namniejszego Waszej K. M. ale miłość sprawiedliwości świętej/ którą Wasza K. M. inne Pany przewyższa/ k temu W. K. M. przywiodła/ abyś dziś na tym sądzie siedział: a pewnie w tym namniej nie wątpię/ że W
Pánow swych rádnych záśiadł z nimi/ y kazał stánąć onym dwiemá/ Ambrożemu z Plácenciey/ y Wincentemu z Genewy. A gdy stánęli przed Krolem/ Istwan wźiąwszy on pás y pierśćień/ ktory mu Ambroży dárował/ położył przed Krolem y wszytką Rádą iego/ y vcżynił rzecż w te słowa. Naiáśnieyszy á wszech namocnieyszy y niezwyćiężony Krolu Pánie á Pánie moy miłośćiwy/ nie prośbá moiá sługi namnieyszego Wászey K. M. ále miłość spráwiedliwośći świętey/ ktorą Wászá K. M. inne Pány przewyższa/ k temu W. K. M. przywiodłá/ ábyś dźiś ná tym sądźie śiedźiał: á pewnie w tym námniey nie wątpię/ że W
Skrót tekstu: BudnyBPow
Strona: 163
Tytuł:
Krotkich a wezłowatych powieści [...] księgi IIII
Autor:
Bieniasz Budny
Drukarnia:
Piotr Blastus Kmita
Miejsce wydania:
Lubcz
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Tematyka:
filozofia, historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1614
Data wydania (nie wcześniej niż):
1614
Data wydania (nie później niż):
1614
lubo inchoare statum, inchoare gloriam. Niechże tak znamienitą W. K. Mci Fortunę laurowe w boju, palmowe w pokoju otaczają Korony. Niechaj pysznym Orientalne kraje uderzywszy czołem, z hańbą i wstydem pokoju żebrzą, a miłość Poddanych wesoło, spokojnie, pod Tarczy Pańskiej protekcją łący concordes mansura in faedera dextras. Bądź niezwyciężony Panie na wschodzie słońca Victor Armorum, na naszym Septemtrionie Animorum, implendo meritis solis utramq; Domum. Pokazuje i te raz plenam faciem szczęście W. K. M. kiedy w tym Polskim Illium, in hoc Augusta Augustorum Regia, Domów wielkich Hymen ustawicznie odprawuje triumfy, ze wszystkiego świata Polskiego aplauzem, ślubnym pokrępowanych przymierzem
lubo inchoare statum, inchoare gloriam. Niechże ták znamienitą W. K. Mci Fortunę laurowe w boiu, palmowe w pokoiu otaczaią Korony. Niechay pysznym Oryentalne kráie uderzywszy czołem, z hanbą y wstydem pokoiu żebrzą, á miłość Poddanych wesoło, spokoynie, pod Tarczy Pańskiey protekcyą łączy concordes mansura in faedera dextras. Bądź niezwyciężony Pánie ná wschodzie słońca Victor Armorum, ná nászym Septemtrionie Animorum, implendo meritis solis utramq; Domum. Pokázuie y te raz plenam faciem szczęście W. K. M. kiedy w tym Polskim Illium, in hoc Augusta Augustorum Regia, Domow wielkich Hymen ustáwicznie odpráwuie tryumfy, ze wszystkiego światá Polskiego applauzem, slubnym pokrępowanych przymierzem
Skrót tekstu: DanOstSwada
Strona: 26
Tytuł:
Swada polska i łacińska t. 1, vol. 2
Autor:
Jan Danejkowicz-Ostrowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Lublin
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
mowy okolicznościowe
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1745
Data wydania (nie wcześniej niż):
1745
Data wydania (nie później niż):
1745
odzywających się z nabożeństwem zwyczajnych niegdyś w starym Zakonie instrumentów. Na końcu z woli Saula Jonat i wszyscy ustępują. SCENA II
Saul pomieszany w sobie; do którego przychodzi Akim niewiedząc o rzeczy. SAUL, AKIM. AK: UTwierdzoną mam wolą, wielki nieba Boże, Wykonać com poprzysiągł. Najjaśniejszy Król[...] Niezwyciężony Panie (niedaje mi ucha) SA: Darmo, darmo wrodzona wbrew stawasz miłości: Jak BÓG każe tak będzie; niech i serce boli A niechaj się zadosyć stanie Boskiej woli. - - AK: Cny Saulu (milczy - smutny -) Królu - (i coś knuje Wielkiego w swym umyśle) SA:
odzywáiących się z nabożeństwem zwyczáynych niegdyś w stárym Zakonie instrumentow. Ná końcu z woli Saulá Jonát y wszyscy ustępuią. SCENA II
Saul pomieszány w sobie; do którego przychodzi Akim niewiedząc o rzeczy. SAUL, AKIM. AK: UTwierdzoną mam wolą, wielki niebá Boże, Wykonáć com poprzysiągł. Nayiáśnieyszy Król[...] Niezwyciężony Pánie (niedáie mi uchá) SA: Dármo, dármo wrodzona wbrew stawasz miłości: Jak BOG każe ták będzie; niech y serce boli A niechay się zádosyć stánie Boskiey woli. - - AK: Cny Saulu (milczy - smutny -) Krolu - (i coś knuie Wielkiego w swym umyśle) SA:
Skrót tekstu: JawJon
Strona: 1
Tytuł:
Jonatas
Autor:
Stanisław Jaworski
Drukarnia:
Drukarnia J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
dramat
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
świata są sobie rodzeni bracia/ bo jednego Ojca mieli Adama/ a żeś ty Cesarzu prawdziwy syn Adamów/ jesteś też i mnie rodzonym bratem: przetoż proszę cię ratuj mię jako brata. Niepodobała się duma Hiszpańska Cesarzowi/ dawszy kwartnik kazał mu wyniść; Obaczywszy Hiszpan mały ratunek od rodzonego brata: rzecze/ Niezwyciężony Cesarzu/ nie wstydzisz się/ będąc tak bogatym z jednym kwartnikiem brata swego spokoju wyprawić? Dość masz i nazbyt mówi Cesarz/ kiedyć każdy brat rodzony tak wiele da jako ja/ będziesz bogatszy niżeli ja. Widzicie tedy jako się ten zwał bratem Cesarskim/ nie dlatego aby miał być synem Ojca Cesarskiego jako i on
świátá są sobie rodzeni bráćia/ bo iednego Oycá mieli Adámá/ á żeś ty Cesárzu prawdźiwy syn Adámow/ iesteś też y mnie rodzonym brátem: przetoż proszę ćię rátuy mię iáko brátá. Niepodobáłá się dumá Hiszpáńska Cesárzowi/ dawszy kwartnik kazał mu wyniść; Obaczywszy Hiszpan máły rátunek od rodzonego brátá: rzecze/ Niezwyćiężony Cesárzu/ nie wstydźisz się/ będąc ták bogátym z iednym kwartnikiem brátá swego zpokoiu wypráwić? Dość masz y názbyt mowi Cesarz/ kiedyć káżdy brat rodzony ták wiele da iáko ia/ będźiesz bogátszy niżeli ia. Widźićie tedy iáko się ten zwáł bratem Cesárskim/ nie dlatego áby miał bydź synem Oycá Cesárskiego iáko y on
Skrót tekstu: MijInter
Strona: 38
Tytuł:
Interregnum albo sieroctwo apostolskie
Autor:
Jacynt Mijakowski
Drukarnia:
Paweł Konrad
Miejsce wydania:
Lublin
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
Panów i cnot ich i fortun rozmaitych potomności nieśmiertelna pamiątka była. Tej tenor takowy był:
„Ma to do siebie od natury wrodzona miłość w ludziech, że tam gdzie się porodzili i gdzie się wychowali, lubo i w obcych krajach będący, mają osobliwą do przyrodzonych swych miejsc słodkosc i inklinacyją. Najjaśniejszy i niezwyciężony Królu, najjaśniejszy i najwielebniejszy Ojca świętego pośle, najzacniejszy Króla Jegomości francuskiego posłanniku, jaśnie oświeconi Korony Polskiej senatorowie, tudzież Wielkiego Księstwa Litewskiego, i wszystko tu zgromadzone przezacne rycerstwo i dygnitarze Narodów Obu.
Stąd ów sławny w Piśmie Świętym i cnotą swoją i przodków swoich zacnością Jakub patriarcha, w Egipcie i obywatel i przychodzeń,
Panów i cnot ich i fortun rozmaitych potomności nieśmiertelna pamiątka była. Tej tenor takowy był:
„Ma to do siebie od natury wrodzona miłość w ludziech, że tam gdzie się porodzili i gdzie się wychowali, lubo i w obcych krajach będący, mają osobliwą do przyrodzonych swych miejsc słodkosc i inklinacyją. Najjaśniejszy i niezwyciężony Królu, najjaśniejszy i najwielebniejszy Ojca świętego pośle, najzacniejszy Króla Jegomości francuskiego posłanniku, jaśnie oświeconi Korony Polskiej senatorowie, tudzież Wielkiego Księstwa Litewskiego, i wszystko tu zgromadzone przezacne rycerstwo i dygnitarze Narodów Obu.
Stąd ów sławny w Piśmie Świętym i cnotą swoją i przodków swoich zacnością Jakub patryjarcha, w Egipcie i obywatel i przychodzeń,
Skrót tekstu: JemPam
Strona: 443
Tytuł:
Pamiętnik dzieje Polski zawierający
Autor:
Mikołaj Jemiołowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1683 a 1693
Data wydania (nie wcześniej niż):
1683
Data wydania (nie później niż):
1693
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Dzięgielewski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
"DIG"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
2000
Pokazał się tylko na tronie polskim, aż niedługo z oczu obywatelów koronnych, całego świata, do grobu postąpił. Żyje jednak i żyć będzie w sercach naszych, wszystkich stanów koronnych i całej Rzeczypospolitej jego przeciwko Bogu pobożności, przeciwko poddanym łaskawości, szczodrości i inszych cnot królewskich nieśmiertelna pamiątka.
Więc do Ciebie Najjaśniejszy i niezwyciężony Królu, który dwojaki pogrzeb antecesorów swych bytnością swoją uszlachetniłeś, do Ciebie Jaśnie Oświecony Stolicy rzymskiej nuncjusie, do ciebie najwielebniejszy i oświecony Króla IMci chrześcijańskiego pośle, do was jaśnie oświeceni, oświeceni Korony Polskiej senatorowie i biskupi, do was Wjelkiego Ksjestwa Litewskiego także jaśnie oświeceni, oświeceni przewielebni prymasowie i do was
Pokazał się tylko na tronie polskim, aż niedługo z oczu obywatelów koronnych, całego świata, do grobu postąpił. Żyje jednak i żyć będzie w sercach naszych, wszystkich stanów koronnych i całej Rzeczypospolitej jego przeciwko Bogu pobożności, przeciwko poddanym łaskawości, sczodrości i inszych cnot królewskich nieśmiertelna pamiątka.
Więc do Ciebie Najjaśniejszy i niezwyciężony Królu, który dwojaki pogrzeb antecesorów swych bytnością swoją uszlachetniłeś, do Ciebie Jaśnie Oświecony Stolicy rzymskiej nuncjusie, do ciebie najwielebniejszy i oświecony Króla JMci chrześcijańskiego pośle, do was jaśnie oświeceni, oświeceni Korony Polskiej senatorowie i biskupi, do was Wielkiego Księstwa Litewskiego także jaśnie oświeceni, oświeceni przewielebni prymasowie i do was
Skrót tekstu: JemPam
Strona: 452
Tytuł:
Pamiętnik dzieje Polski zawierający
Autor:
Mikołaj Jemiołowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1683 a 1693
Data wydania (nie wcześniej niż):
1683
Data wydania (nie później niż):
1693
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Dzięgielewski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
"DIG"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
2000
