: 28. Ecce iam mundus in se ipso aruit; ubiq; mors, ubiq; luctus, ubiq; desolatio, undiq; percutimur. Wszakże jednak z tym wszytkim adhuc in cordibus nostris floret caeca mente carnalis concupiscentia, ipsas eius amaritudines amamus, fugientem insequimur,labenti inhaeremus, pilniej/ usilniej/ na te nikczemności niżli na obieca/ nie/ przyrzeczone Boskim słowem upewnione/ wieczne nieodmienne od wszelkiej przykrości i niebezpieczeństwa uchronione/ wszelkiemi pociechami i rozkoszami napełnione NIEBO pracujemy. 5. Mat[...] : 1. Co tego za przyczyną? rzekłby że nie wierzymy? ale było by to (uchowaj Boże) samemu Chrystusowi Panu/ tak wielekroć Boskim
: 28. Ecce iam mundus in se ipso aruit; ubiq; mors, ubiq; luctus, ubiq; desolatio, undiq; percutimur. Wszákże iednák z tym wszytkim adhuc in cordibus nostris floret caeca mente carnalis concupiscentia, ipsas eius amaritudines amamus, fugientem insequimur,labenti inhaeremus, pilniey/ uśilniey/ ná te ńikczemnośći niżli ná obiecá/ ne/ przyrzeczone Boskim słowem vpewnione/ wieczne nieodmienne od wszelkiey przykrośći y niebespieczeństwa uchronione/ wszelkiemi poćiechámi y roskoszámi napełnione NIEBO prácuiemy. 5. Mat[...] : 1. Co tego zá przyczyną? rzekłbý że nie wierzymy? ále było by to (vchoway Boże) samemu Chrystusowi Panu/ ták wielekroć Boskim
Skrót tekstu: BujnDroga
Strona: 410
Tytuł:
Droga do domu
Autor:
Michał Bujnowski
Drukarnia:
Akademia Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
niemiło, I rzecze: „Moja panna więcej ma gładkości, Więcej gładkości, niż ty masz w sobie ludzkości; I rozumiem, że zmyślasz, bo to, widzę, umiesz: Insze mówisz, a insze na sercu rozumiesz I nie chcesz do niej widzieć wrzkomo jej gładkości, Abyś przez to wymówić mógł swe nikczemności. PIEŚŃ XX.
CXXII.
Coćby to beł za rycerz, któryby tak młodą, Tak gładką, tak nadobną, tak piękną urodą Widząc w tak małem poczcie w polu i na stronie, Nie chciał jej sobie dostać, nie chciał się bić o nię?” „Tak wam z sobą przystoi - Zerbin na
niemiło, I rzecze: „Moja panna więcej ma gładkości, Więcej gładkości, niż ty masz w sobie ludzkości; I rozumiem, że zmyślasz, bo to, widzę, umiesz: Insze mówisz, a insze na sercu rozumiesz I nie chcesz do niej widzieć wrzkomo jej gładkości, Abyś przez to wymówić mógł swe nikczemności. PIEŚŃ XX.
CXXII.
Coćby to beł za rycerz, któryby tak młodą, Tak gładką, tak nadobną, tak piękną urodą Widząc w tak małem poczcie w polu i na stronie, Nie chciał jej sobie dostać, nie chciał się bić o nię?” „Tak wam z sobą przystoi - Zerbin na
Skrót tekstu: ArKochOrlCz_II
Strona: 143
Tytuł:
Orland szalony, cz. 2
Autor:
Ludovico Ariosto
Tłumacz:
Piotr Kochanowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1620
Data wydania (nie wcześniej niż):
1620
Data wydania (nie później niż):
1620
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1905
