tam uznał wszelaką wdzięczność że tedy nie mogło być inaczej wstąpiłem gdzie wpadłem w taką ochotę że i mnie i czeladzi i koniom było jako w Raju. Nawet szyca mego na Jedwabnym wezgłowku posadziwszy u stołu Na srebrnych Talerzach prosto z pułmisków jeść kładziono. A wtym przyjechał tam że Mazepa Pokojowy królewski, kozak to był Nobilitowany Z Warszawy jechał do króla w Grodnie na ten czas będącego. Tam tedy w posiedzeniu że się różne in statu dyskursy prowadziły z których jakąs moję osobę pretendując godność,. Taką głowę sobie naładował opiniją mówiąc że to Niepodobna aby ten człowiek sine misterio miał jechać w Litewskie i Biało Ruskie kraje. Jechałem ja tedy powoli
tam uznał wszelaką wdzięczność że tedy nie mogło bydz inaczey wstąpiłęm gdzie wpadłęm w taką ochotę że y mnie y czeladzi y koniom było iako w Raiu. Nawet szyca mego na Iedwabnym wezgłowku posadziwszy u stołu Na srebrnych Talerzach prosto z pułmiskow ieść kładziono. A wtym przyiechał tam że Mazeppa Pokoiowy krolewski, kozak to był Nobilitowany Z Warszawy iechał do krola w Grodnie na ten czas będącego. Tam tedy w posiedzeniu że się rozne in statu dyskursy prowadziły z ktorych iakąs moię osobę praetenduiąc godność,. Taką głowę sobie naładował opiniią mowiąc że to Niepodobna aby ten człowiek sine misterio miał iechać w Litewskie y Biało Ruskie kraie. Iechałęm ia tedy powoli
Skrót tekstu: PasPam
Strona: 123v
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Jan Chryzostom Pasek
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1656 a 1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1656
Data wydania (nie później niż):
1688
w Grodnie A ja niewiele myśląc jak go wytnę pięścią w gębę a potym odskoczę się zaraz porwie się on za ręko jeść ja tez tak że skoczyli stój stój król to tu za drzwiami, zaden Dworski przy nim się nie oponował bo go tez nie bardzo nawidzieli ze to był trochę salbierz a do tego kozak niedawno nobilitowany. Moję tez wiedzieli słuszną do Niego urazę i respektowali mię bo się już był z niemi pokumał i nie kurczyłem się tez dla nich w każdym posiedzeniu uczynił się tedy rozruch wszedł tedy jeden do Pokoju i mówi MŚCi królu Pan Pasek dał w gębę Mazepie. A król go tez zaraz w gębę nie praw lada czego
w Grodnie A ia niewiele mysląc iak go wytnę pięscią w gębę a potym odskoczę się zaraz porwie się on za ręko ieść ia tez tak że skoczyli stoy stoy krol to tu za drzwiami, zaden Dworski przy nim się nie opponował bo go tez nie bardzo nawidzieli ze to był trochę salbierz a do tego kozak niedawno nobilitowany. Moię tez wiedzieli słuszną do Niego urazę y respektowali mię bo się iuz był z niemi pokumał y nie kurczyłęm się tez dla nich w kozdym posiedzeniu uczynił się tedy rozruch wszedł tedy ieden do Pokoiu y mowi MSCi krolu Pan Pasek dał w gębę Mazepie. A krol go tez zaraz w gębę nie praw lada czego
Skrót tekstu: PasPam
Strona: 175
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Jan Chryzostom Pasek
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1656 a 1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1656
Data wydania (nie później niż):
1688
pieczętują, tylko że liścia na dębie niemasz, i dąb na trzech wzgorkach osadzony. Przenosiny, zaś te do Ojczyzny naszej miały być koło roku 1518. Paprocki jednak o herbach fol. 699. jeszcze za Kazimierza Wielkiego wspomina Jana Dąba, że Kwitnął w Polsce Dąb
Herbowni Achler Adamczowski, Kulmiński, Żołądź. DABISZ Nobilitowany 1658. tę nobilitacją otrzymał pierwszy Gabriel Dabisz DĄBKOWSKI herbu Korczak Symeon Boratyński, działem wziąwszy dobra Dąbkowice, od nich nazwany Dąbkowski, i stąd Dąbkowscy Korczakowie na Rusi, DĄBKOWSKI herbu Pułkozic w Rawskim Wojewodźtwie gniazdo tego Domu zakładają Pisarze nasi: więcej o nich nigdziem nie czytał. Dąbrowa Herb
W Polu błękitnym podkowa biała
pieczętuią, tylko że liścia ná dębie niemasz, y dąb ná trzech wzgorkach osadzony. Przenosiny, záś te do Oyczyzny nászey miały bydź koło roku 1518. Paprocki iednák o herbách fol. 699. ieszcze zá Kázimierza Wielkiego wspomina Jana Dąba, że Kwitnął w Polszcze Dąb
Herbowni Achler Adamczowski, Kulminski, Zołądź. DABISZ Nobilitowany 1658. tę nobilitacyą otrzymał pierwszy Gabryel Dabisz DĄBKOWSKI herbu Korczak Symeon Boratynski, działem wziąwszy dobrá Dąbkowice, od nich názwany Dąbkowski, y ztąd Dąbkowscy Korczakowie ná Rusi, DĄBKOWSKI herbu Pułkoźic w Rawskim Woiewodźtwie gniázdo tego Domu zákłádáią Pisarze nási: wiecey o nich nigdziem nie czytał. Dąbrowa Herb
W Polu błękitnym podkowa biáłá
Skrót tekstu: NiesKor_II
Strona: 2
Tytuł:
Korona polska, t. II
Autor:
Kasper Niesiecki
Drukarnia:
Collegium lwowskiego Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
herbarze
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1738
Data wydania (nie wcześniej niż):
1738
Data wydania (nie później niż):
1738
1725. Teressa Zakonnica Sądecka 1701. Jacek w Zakonie naszym ślubem się obowiązawszy mniejszych szkół do śmierci uczyć, jak wiele tą swoją pokorą profitował przed Bogiem, zeznał, pokazawszy się po śmierci, umarł w Ostrogu 1713. Del
¤DELATI Jan Delati Kapitan w wojsku Litewskim, w ekspedycjach Moskiewskich i Kozackich doznanej odwagi i męstwa, nobilitowany na sejmie 1662. Konst. fol. 22. któremu przydają, że był Minierem, i że gdy minę do Zamku Wileńskiego zapalał, z działa mu rękę ustrzelono.
¤DELPACY herbu Gozdawa. Franciszek Delpacy na sejmie 1658. otrzymał indygenat, a ponim Wawrzeniec brat jego rodzony stryjeczny, dla męstwa swego do tejże
1725. Teressa Zakonnica Sądecka 1701. Jácek w Zakonie nászym ślubem się obowiązáwszy mnieyszych szkoł do śmierci uczyć, iák wiele tą swoią pokorą profitował przed Bogiem, zeznał, pokazáwszy się po śmierci, umárł w Ostrogu 1713. Del
¤DELATI Jan Delati Kápitan w woysku Litewskim, w expedycyách Moskiewskich y Kozáckich doznaney odwagi y męstwá, nobilitowány ná seymie 1662. Const. fol. 22. ktoremu przydáią, że był Minierem, y że gdy minę do Zamku Wileńskiego zapalał, z dźiałá mu rękę ustrzelono.
¤DELPACY herbu Gozdawa. Fránciszek Delpacy ná seymie 1658. otrzymał indygenat, á ponim Wáwrzeniec brát iego rodzony stryieczny, dla męstwá swego do teyże
Skrót tekstu: NiesKor_II
Strona: 36
Tytuł:
Korona polska, t. II
Autor:
Kasper Niesiecki
Drukarnia:
Collegium lwowskiego Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
herbarze
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1738
Data wydania (nie wcześniej niż):
1738
Data wydania (nie później niż):
1738
. Ernest Chryzostom Wojewoda Łęczycki, a przedtym Generał Audytor 1697, córka jego Justyna, Bartłomieja Głębockiego Podkomorzego Brzeskiego Kujawskiego małżonka: był także Chorążym Brzeskim Kujawskim 1703 Konstyt: fol: 15. Wojciech w Województwie Chełmińskim 1704. Marianna, Aleksandra Skaławskiego Sędziego Inowrocławskiego małżonka.
¤DORSZT. Jan Dorszt Towarzysz Chorągwi Cześnika Chełmskiego, dla męstwa nobilitowany na sejmie 1662 Konstyt: fol: 40.
DORUCHOWSKI herbu Niesobia w Sieradzkim Województwie, od Kępińskich poszli, znać z tego, co się tam o nich mówić będzie. Piotraś dziedzic na Doruchowie 1425. Mruk Doruchowski 1496. wspominają obudwu Księgi Grodzkie Ostrzeszowskie. Piotr, Mikołaj i Jakub, 1502 dzielili między siebie dobra Tokarzów
. Ernest Chryzostom Woiewoda Łęczycki, á przedtym Generał Auditor 1697, corka iego Justyna, Bartłomieiá Głębockiego Podkomorzego Brzeskiego Kuiawskiego małżonka: był także Chorążym Brzeskim Kuiawskim 1703 Constit: fol: 15. Woyciech w Woiewodztwie Chełmińskim 1704. Maryanna, Alexándra Skaławskiego Sędziego Inowrocławskiego małżonka.
¤DORSZT. Jan Dorszt Towarzysz Chorągwi Cześnika Chełmskiego, dla męstwa nobilitowany na seymie 1662 Constit: fol: 40.
DORUCHOWSKI herbu Niesobia w Sieradzkim Woiewodztwie, od Kępińskich poszli, znać z tego, co się tam o nich mowić będzie. Piotraś dziedzic ná Doruchowie 1425. Mruk Doruchowski 1496. wspominaią obudwu Xięgi Grodzkie Ostrzeszowskie. Piotr, Mikołay y Jakub, 1502 dzielili między siebie dobra Tokarzow
Skrót tekstu: NiesKor_II
Strona: 75
Tytuł:
Korona polska, t. II
Autor:
Kasper Niesiecki
Drukarnia:
Collegium lwowskiego Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
herbarze
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1738
Data wydania (nie wcześniej niż):
1738
Data wydania (nie później niż):
1738
