nigdy mi się nie szestni/ ale od żądze czytania czasu mi nie staje. Jedna ist czernidłem napisana/ która znaczy grzechy moje/ bo one poczerniły dusze moje: także fałsz i niestateczność świata tego napisan farbą czerwoną/ która Mękę Zbawicielową pokazuje mi/ który tak wiele cierpiał dla nas. Te czytam ode Mszy aż do Nony/ kiedy Pan/ Bogu Ojcu Ducha oddał. Trzecia napisana jest złotymi literami. Ta jest wesołość i rozliczność radości niebieskiej. Te czytam aż do Komplety: i tak czas mój bez tęskność trawię. Co usłyszawsz ydrudzy/ barzo się do służby Bożej zapalili/ i wielki postępek w niej uczynili. Collector Magni Speculi Exemplorum.
nigdy mi sie nie szestni/ ále od żądze czytania czásu mi nie staie. Iedná ist czernidłem nápisána/ ktora znaczy grzechy moie/ bo one poczerniły dusze moie: tákże fałsz y niestáteczność świátá tego nápisan fárbą czerwoną/ ktora Mękę Zbáwićielową pokázuie mi/ ktory ták wiele cierpiał dla nas. Te czytam ode Mszy áż do Nony/ kiedy Pan/ Bogu Oycu Duchá oddał. Trzećia nápisána iest złotymi literámi. Tá iesst wesołość y rozliczność rádośći niebieskiey. Te czytam áż do Complety: y ták czás moy bez teskność trawię. Co vsłyszawsz ydrudzy/ bárzo sie do służby Bożey zápalili/ y wielki postępek w niey vczynili. Collector Magni Speculi Exemplorum.
Skrót tekstu: ZwierPrzykład
Strona: 157
Tytuł:
Wielkie zwierciadło przykładów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Wysocki
Drukarnia:
Jan Szarffenberger
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
tak wiele lat mieszkam na tym miejscu/ i wszyscy mięczcą: a jednak w tej starości mojej cierpienajażdy od ducha nieczystości. Tedy Teopentus rzekł. Wierz temu Ojcze że i ja. A starzec i inne myśli przykre zmyślał/ aby go do wyznania grzechu swego przywiódł. Potym rzekł: Jako pościsz? Odpowiedział. Aż do Nony. Rzekł mu stary. Pość aż do wieczora/ i wstrzymaj się/ ucz się Ewangeliej na pamięć. Także też i o inym piśmie rozmyślaj. A jeśli przyjdzie na cięzłą myśl/ nigdy na dołnie patrz ale zawsze wztofę/ a natychmiast cię Pan wspomoże. Poprawiwszy tedy starzec brata onego/ odszedł na pustynią swoję.
ták wiele lat mieszkam ná tym mieyscu/ y wszyscy mięczcą: á iednák w tey stárośći moiey ćierpięnaiażdy od duchá nieczystośći. Tedy Theopentus rzekł. Wierz temu Oycże że y ia. A stárzec y ine mysli przykre zmyślał/ áby go do wyznánia grzechu swego przywiodł. Potym rzekł: Iáko pośćisz? Odpowiedźiał. Aż do Nony. Rzekł mu stáry. Pość áż do wieczorá/ y wstrzymay sie/ vcz sie Ewángeliey ná pámięć. Tákże też y o inym pismie rozmyślay. A iesli prziydźie ná ćięzłą myśl/ nigdy ná dołnie pátrz ále záwsze wztofę/ á natychmiast cię Pan wspomoże. Popráwiwszy tedy stárzec bráta onego/ odszedł ná pustynią swoię.
Skrót tekstu: ZwierPrzykład
Strona: 216
Tytuł:
Wielkie zwierciadło przykładów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Wysocki
Drukarnia:
Jan Szarffenberger
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
