w swojej bieli i gładkości, Najśliczniejszy przewyższa polor słoniej kości. Brwi wyniosłe nie inszą ozdobę swą mają, Jak więc gdy się od słońca tęcze odrażają. Oczy czarne nad kruki, toczą zrzenicami Niespokojnymi, równie jak niebo sferami. A kędy je obrócisz, takową moc mają, Że tysiąc serc w momencie jednym zniewalają. Nosek subtelny słuszną miarą pociągniony Równiejszy niżeli sznur misternie pleciony. Sama twarz twa nadobna w płci niebieskiej kryje Wdzięcznym błędem zmieszane roże i lilije. Przed którą gasnąć musi w swej ozdobie zorza, Choć tysiącem farb strojna występuje z morza. Tą twarzą ty, Hanusiu, tak mądrze szafujesz, Że niepożyte serca w okowy wprawujesz. O
w swojej bieli i gładkości, Najśliczniejszy przewyższa polor słoniej kości. Brwi wyniosłe nie inszą ozdobę swą mają, Jak więc gdy się od słońca tęcze odrażają. Oczy czarne nad kruki, toczą zrzenicami Niespokojnymi, rownie jak niebo sferami. A kędy je obrocisz, takową moc mają, Że tysiąc serc w momencie jednym zniewalają. Nosek subtelny słuszną miarą pociągniony Rowniejszy niżeli sznur misternie pleciony. Sama twarz twa nadobna w płci niebieskiej kryje Wdzięcznym błędem zmieszane roże i lilije. Przed ktorą gasnąć musi w swej ozdobie zorza, Choć tysiącem farb strojna występuje z morza. Tą twarzą ty, Hanusiu, tak mądrze szafujesz, Że niepożyte serca w okowy wprawujesz. O
Skrót tekstu: TrembWierszeWir_II
Strona: 236
Tytuł:
Wiersze
Autor:
Jakub Teodor Trembecki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty, pieśni
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1643 a 1719
Data wydania (nie wcześniej niż):
1643
Data wydania (nie później niż):
1719
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Wirydarz poetycki
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Aleksander Brückner
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Towarzystwo dla Popierania Nauki Polskiej
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1911
z pruska w strychulec postawiona i gliną wylepiona. Komin z piecem dobry; okna 2, w jednym szyb brakuje 5, w drugim jednej szyby nie dostaje. Posowa z tarcic nadgniła, reparacji potrzebna. Przyciesie wpół zgniłe. Stoi pod dachem od dołu szkudłami, od góry słomą pokryta. Mieszka w tej chałupie imieniem Szymon Nosek chałupnik, żonę Łucyją, Annę córkę mający. Ze dwora ma koni parę, świnię jedną, żelaza
płużne, siekierę, kosę, wóz. Wkoło płotem żerdzianym ogrodzona, stodoła na ogrodzie, chlew w podwórzu.
Chałupa z wystawą mocno nachyloną, sienią, izbą, komorą. Kominy oba tak wielki, jako i mały
z pruska w strychulec postawiona i gliną wylepiona. Komin z piecem dobry; okna 2, w jednym szyb brakuje 5, w drugim jednej szyby nie dostaje. Posowa z tarcic nadgniła, reparacyi potrzebna. Przyciesie wpół zgniłe. Stoi pod dachem od dołu szkudłami, od góry słomą pokryta. Mieszka w tej chałupie imienim Szymon Nosek chałupnik, żonę Łucyją, Annę córkę mający. Ze dwora ma koni parę, świnię jedną, żelaza
płużne, siekierę, kosę, wóz. Wkoło płotem żerdzianym ogrodzona, stodoła na ogrodzie, chlew w podwórzu.
Chałupa z wystawą mocno nachyloną, sienią, izbą, komorą. Kominy oba tak wielki, jako i mały
Skrót tekstu: InwKal_II
Strona: 228
Tytuł:
Inwentarze dóbr szlacheckich powiatu kaliskiego, t. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1751 a 1775
Data wydania (nie wcześniej niż):
1751
Data wydania (nie później niż):
1775
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Władysław Rusiński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1959
