Nóg pożycza/ a chromy oczu swych ślepemu. I biedzie chociaj dwie są/ przecię nic nieszkodzą/ Gdy się w jedność/ na rozum/ w dobre z sobą zgodzą.
Na toż ABy chromy ślepego/ ślepy zaś chromego Siebie wzajem zażyli; patrz fortelu tego/ Na grzbiet wsiada chromowidz tego Ciemnooka/ Swemu Nosicielowi pożyczając oka: Ciemnooki chromemu zaś nóg swych pożycza/ A ten i ów pożyczką/ jak swą się zaszczyca. Tak się w jedność gdy kupią choć natury dwoje/ Ślepy oczy ma/ chromy ma też nogi swoje. Księgi Wtóre
Na toż. ŚLepy nosi Chromego. Patrz jaka podpora; Nie zawsze i niedoszła rzecz szuka
Nog pożycza/ á chromy oczu swych ślepemu. I biedzie chociay dwie są/ przećię nic nieszkodzą/ Gdy się w iedność/ ná rozum/ w dobre z sobą zgodzą.
Ná tosz ABy chromy ślepego/ ślepy záś chromego Siebie wzáiem záżyli; pátrz fortelu tego/ Ná grzbiet wśiada chromowidz tego Ciemnooká/ Swemu Nośicielowi pożyczáiąc oká: Ciemnooki chromemu záś nog swych pożycza/ A ten y ow pożyczką/ iák swą się zásczyca. Ták się w iedność gdy kupią choć nátury dwoie/ Slepy oczy ma/ chromy ma tesz nogi swoie. Kśięgi Wtore
Ná tosz. SLepy nośi Chromego. Pátrz iáka podporá; Nie záwsze y niedoszła rzecz szuka
Skrót tekstu: GawDworz
Strona: 56
Tytuł:
Dworzanki albo epigramata polskie
Autor:
Jan Gawiński
Drukarnia:
Balcer Smieszkowicz
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1664
Data wydania (nie wcześniej niż):
1664
Data wydania (nie później niż):
1664
