za Herb ma Orła białego. Graniczy z Śląskiem Pomeranią i Województwem Kaliskim. Dzieli się na dwa Powiaty: Kościemski i Wschowski. Krom Kasztelana większego Poznańskiego, ma mniejszych 6. Międzyrzeckiego, Rogozińskiego, Szremskiego, Przemęckiego, Krzywińskiego, Santockiego.
Województwo Kaliskie ma za Herb Zubrzą głowę z koroną miedzy rogami, i pierścieniem w nozdrzach, w polu szachowanym. Graniczy z Województwem Poznańskim, Sieradzkim, Łęczyckim, Brzeskim Kujawskim, Inowrocławskim, Śląskiem i Prusami. Dzieli się na trzy Powiaty: Kaliski Kaniński i Nakielski. Krom Kasztelanów krzesłowych Kaliskiego i Gnieźnieńskiego, mniejszych liczy 4. Lędzkiego Nakielskiego Biechowskiego Kamieńskiego. W Srzodzie Miasteczku razem z Poznańskim Województwem sejmikuje: 4
zá Herb ma Orła białego. Graniczy z Sląskiem Pomeranią y Woiewodztwem Kaliskim. Dzieli się ná dwa Powiaty: Kościemski y Wschowski. Krom Kásztelana większego Poznańskiego, ma mnieyszych 6. Międzyrzeckiego, Rogozińskiego, Szremskiego, Przemęckiego, Krzywinskiego, Santockiego.
Woiewodztwo Káliskie ma zá Herb Zubrzą głowę z koroną miedzy rogámi, y pierścieniem w nozdrzach, w polu szachowanym. Graniczy z Woiewodztwem Poznańskim, Sieradzkim, Łęczyckim, Brzeskim Kuiawskim, Jnowrocłáwskim, Sląskiem y Prusami. Dzieli się ná trzy Powiaty: Káliski Kaniński y Nakielski. Krom Kásztelanow krzesłowych Káliskiego y Gnieznieńskiego, mnieyszych liczy 4. Lędzkiego Nakielskiego Biechowskiego Kámieńskiego. W Srzodzie Miásteczku razem z Poznańskim Woiewodztwem seymikuie: 4
Skrót tekstu: BystrzInfGeogr
Strona: Iv
Tytuł:
Informacja geograficzna
Autor:
Wojciech Bystrzonowski
Drukarnia:
Drukarnia lubelska Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Lublin
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1743
Data wydania (nie wcześniej niż):
1743
Data wydania (nie później niż):
1743
5to. Wiadomości o tym Województwie te jeszcze są: iż przedtym równie jak i Poznańskie miało swoich Książąt z Familii Piasta: potym zaś wraz z Poznańskim do Polski jest inkorporowane. R. 1768. na Sejmie. Gniezno z przyległemi Powiatami erygowane było na Województwo Gnieźnieńskie. Kaliskie Województwo ma za Herb Zubrzą Głowę z pierścieniem w nozdrzach: ten Herb nazywa się Wieniawa. Senatorów ma większych 4. Arcy-Biskup Gnieźnieński, Prymas Królestwa Polskiego. Wojewoda Kaliski, Kasztelanowie Kaliski i Gnieźnieński. Mniejszych 4. to jest Łedzki, Nakielski, Biechowski, i Kamieński Kasztelanowie. Miasta oprócz Stołecznego, znaczniejsze są te: Gniezno Stołeczne niegdyś całego Państwa Polskiego, przed tym wspaniałe
5to. Wiadomości o tym Woiewodztwie te ieszcze są: iż przedtym rownie iak y Poznańskie miało swoich Xiążąt z Familii Piasta: potym zaś wraz z Poznańskim do Polski iest inkorporowane. R. 1768. na Seymie. Gniezno z przyległemi Powiatami erygowane było na Woiewodztwo Gnieźnieńskie. Kaliskie Woiewodztwo ma za Herb Zubrzą Głowę z pierścieniem w nozdrzach: ten Herb nazywa się Wieniawa. Senatorow ma większych 4. Arcy-Biskup Gnieźnieński, Prymas Krolestwa Polskiego. Woiewoda Kaliski, Kasztelanowie Kaliski y Gnieźnieński. Mnieyszych 4. to iest Łedzki, Nakielski, Biechowski, y Kamieński Kasztelanowie. Miasta oprocz Stołecznego, znacznieysze są te: Gniezno Stołeczne niegdyś całego Państwa Polskiego, przed tym wspaniałe
Skrót tekstu: SzybAtlas
Strona: 124
Tytuł:
Atlas dziecinny
Autor:
Dominik Szybiński
Drukarnia:
Michał Groell
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
astronomia, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1772
Data wydania (nie wcześniej niż):
1772
Data wydania (nie później niż):
1772
na Wozku pokazanego zbił wiele tysięcy Turków Roku 1621. Tamże Jan Sobieski wtedy Marszałek W Korony, i Hetman, ichże pokonał Roku 1674. Chorągiew z tamtąd, i z pod Wiednia drugą posłał do Rzymu in Anathema Victoriae Roku 1683 obie są u Z. Piotra zawieszone. Herb olim Moldawii Bawola głowa czarna spierścieniem w nozdrzach i gwiazdą na czole na prawej stronie głowy Słońce, na lewej Miesiąc. Chocim nie należy do Moldawii.
WALACHIA także olim hołdująca Polakom, ale za Zygmunta III. przez traktat Zołkiewskiego odstapiła, teraz podrządem Hospodara (zowie się teraz ten kraj: MULTANIA ) jest sub iugo Turczyna, płacąc mu co rocznie na dwakroć
na Wozku pokazanego zbił wiele tysięcy Turkow Roku 1621. Támże Ian Sobieski wtedy Marszałek W Korony, y Hetman, ichże pokonał Roku 1674. Chorągiew z tamtąd, y z pod Wiednia drugą posłał do Rzymu in Anathema Victoriae Roku 1683 obie są u S. Piotra zawieszone. Herb olim Moldawii Bawolá głowa czarna zpierscieniem w nozdrzach y gwiazdą na czole na prawey stronie głowy Słońce, na lewey Miesiąc. Chocim nie należy do Moldawii.
WALACHIA także olim hołduiąca Polakom, ale za Zygmunta III. przez traktat Zołkiewskiego odstapiła, teraz podrządem Hospodara (zowie się teraz ten kray: MULTANIA ) iest sub iugo Turczyna, płacąc mu co rocznie na dwakroć
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 289
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
wysuszając a dymów upleniając/ dym w takie uszy wpuszczając/ ciepłą wodę na kamień lejąc/ a przez trąbę z papiru uczynioną w uszy wpuszczając/ a zaraz olejkiem rucianym w cebuli wielkiej usmażonym/ meaty one w uszu zawarte zatykając. dobrze przedtym ciało przepurgowawszy/ co w używaniu tej wody na każdą chorobę zachować potrzeba. W nozdrzach będąli krosty/ łupieże/ mięso narosłe/ (Polipum i odenas zowią) tą wodą ciepliczną ratować się mogą. Zębom i dziąsłom/ które zranienie/ narościenie/ descensy/ krosty/ osłabienie/ a wielkie odwilżenie cierpią/ ta woda pomocna usta płocząc. Trzyma o Wojciech Oczkoże ta woda jest też pomocna na osłabienie
wysuszáiąc á dymow vpleniáiąc/ dym w tákie vszy wpuszcżáiąc/ ćiepłą wodę ná kámień leiąc/ á przez trąbę z pápiru vcżynioną w vszy wpuszcżáiąc/ á záraz oleykiem rućianym w cebuli wielkiey vsmáżonym/ meaty one w vszu záwárte zátykaiąc. dobrze przedtym ćiáło przepurgowawszy/ co w vżywániu tey wody ná káżdą chorobę záchować potrzebá. W nozdrzách będąli krosty/ łupieże/ mięso nárosłe/ (Polipum y odenas zowią) tą wodą ćiepliczną rátowáć się mogą. Zębom y dźiąsłom/ ktore zránienie/ nárośćienie/ descensy/ krosty/ osłábienie/ á wielkie odwilżenie ćierpią/ ta wodá pomocna vstá płocżąc. Trzyma o Woyćiech Ocżkoże tá wodá iest też pomocna ná osłabienie
Skrót tekstu: SykstCiepl
Strona: 143.
Tytuł:
O cieplicach we Skle ksiąg troje
Autor:
Erazm Sykstus
Drukarnia:
Krzysztof Wolbramczyk
Miejsce wydania:
Zamość
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
medycyna
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1617
Data wydania (nie wcześniej niż):
1617
Data wydania (nie później niż):
1617
ranki natrzy solą. Nadto jeszcze wzdrap mu nozdrze/ i pod zwierzchnią wargą puszczadłem/ a wszędy dobrze solą nacieraj/ nie wadzić nic chocia krew dobrze pójdzie/ i około też kłów okroj mu puszczadłem/ a solą natrzy. Insze.
Rysim paznogciem od żywego Rysia uciętym rozdrapać do krwie wierzchnią wargę i w nozdrzach koniowi/ a wnet napaść ustanie. Księgi Insze.
Pod oczyma żyły zacięte/ abo też na wierzchu nozdrza/ kto w to umie potrafić/ pewnym są na napaść lekarstwem/ i owszem tym samym się zabieży/ że i na potym nigdy na konia nie przypadnie. Insze.
Weźmi Jaszczurkę zieloną/ a spal ją w
ránki nátrzy solą. Nádto ieszcze wzdrap mu nozdrze/ y pod zwierzchnią wárgą puszczádłem/ á wszędy dobrze solą náćieray/ nie wádźić nic choćia krew dobrze poydźie/ y około też kłow okroy mu puszczádłem/ á solą nátrzy. Insze.
Ryśim páznogćiem od żywego Ryśiá vćiętym rozdrápáć do krwie wierzchnią wárgę y w nozdrzách koniowi/ á wnet napáść vstánie. Kśięgi Insze.
Pod oczymá żyły záćięte/ ábo też ná wierzchu nozdrza/ kto w to vmie potráfić/ pewnym są ná napáść lekárstwem/ y owszem tym sámym się zábieży/ że y ná potym nigdy ná koniá nie przypádnie. Insze.
Weźmi Iászczurkę źieloną/ á spal ią w
Skrót tekstu: DorHip_II
Strona: Miij
Tytuł:
Hippica to iest o koniach księgi_II
Autor:
Krzysztof Dorohostajski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
na szkodę Bestyj lągnie; z tymi człek wieczną miał niezgodę, Którym do dzikiej dała natura postury Okropny ryk, kły, rogi, raci i pazury. Ptacy nosy i spony przy pierza lekkości; Skrzele ma niema ryba i zęby, i ości; Żądła gad jadowite, bazyliszek w oku Śmiertelną ma zarazę; w nozdrzach jest u smoku; Wiek złoty WOJNA CHOCIMSKA
Wąż kąsa a jeż kole, brzydki pająk truje; Tnie osa, mrówka, komar i biedna pchła uje; Nagi człowiek, bez broni, bez biegu, bez mocy, A wżdy teraz ani lwi, ani się tak smocy Waśnią na się, jako on na swe własne
na szkodę Bestyj lągnie; z tymi człek wieczną miał niezgodę, Którym do dzikiej dała natura postury Okropny ryk, kły, rogi, raci i pazury. Ptacy nosy i spony przy pierza lekkości; Skrzele ma niema ryba i zęby, i ości; Żądła gad jadowite, bazyliszek w oku Śmiertelną ma zarazę; w nozdrzach jest u smoku; Wiek złoty WOJNA CHOCIMSKA
Wąż kąsa a jeż kole, brzydki pająk truje; Tnie osa, mrówka, komar i biedna pchła uje; Nagi człowiek, bez broni, bez biegu, bez mocy, A wżdy teraz ani lwi, ani się tak smocy Waśnią na się, jako on na swe własne
Skrót tekstu: PotWoj1924
Strona: 5
Tytuł:
Transakcja Wojny Chocimskiej
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
wojskowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1670
Data wydania (nie wcześniej niż):
1670
Data wydania (nie później niż):
1670
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Aleksander Brückner
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1924
Mirem Z. nie tylko na piąciu Smysłach pomazują/ ale i Nogi/ i Kolaana/ i Plece albo Ramiona/ a powiadasz jakoby stanowiąc że tak ma być/ ponieważ Konstantyna na czele tylko pomazywano. Odpów. A Toś Słyszał że Synod powszechny wtóry nie tylko na czele/ ale i na oczach/ i na nozdrzach/ i na uszu pomazywać każe. A Święty Cyrylus Jerozolimski w trzecim kazaniu swoim Mistagogicznym przdaje i piersi mówiąc. (A po tym na piersiach pomazani byliście/ a byście się obłokszy w zbroje prawdy/ stać mogli przeciwko zasadzkom Diabelskim.) Cerkwie zaś świętej wolno było przydać dla znaczniejszego wyrażenia wszytkich skutków tego Sakramentu
Mirem S. nie tylko ná piąćiu Smysłách pomázuią/ ále y Nogi/ y Kolaáná/ y Plece albo Rámioná/ á powiádasz iákoby stánowiąc że ták ma być/ poniewáż Konstántyná ná czele tylko pomázywano. Odpow. A Toś Słyszáł że Synod powszechny wtory nie tylko ná czele/ ále y ná oczách/ y na nozdrzách/ y na vszu pomázywáć każe. A Swięty Cyrillus Jerozolimski w trzećim kazániu swoim Mistágogicznym przdáie y pierśi mowiąc. (A po tym ná pierśiách pomázáni byliśćie/ á byśćie się oblokszy w zbroie prawdy/ stać mogli przećiwko zasádzkom Diabelskim.) Cerkwie záś świętey wolno było przydáć dla znácznieyszego wyráżenia wszytkich skutkow tego Sákrámentu
Skrót tekstu: MohLit
Strona: 31
Tytuł:
Lithos abo kamień z procy prawdy [...] wypuszczony
Autor:
Piotr Mohyła
Miejsce wydania:
Kijów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1644
Data wydania (nie wcześniej niż):
1644
Data wydania (nie później niż):
1644
natury/ dobrego serca/ i wielkiej cnoty. Ktemu gdy jaki znak nożny dobry przystępuje/ bez pochyby lepiej znamionuje/ a toż i o innych rozumieć trzeba. Ale gdy zasię ku złemu barzo znaku taka łysinka abo gwiazda przychodzi/ mało co dobroci przydać może. Koń który gwiazdę jednę ma na czele/ a drugą na nozdrzach/ abo jakążkolwiek białość/ złą gębę znamionuje/ podległy przypadkom nieszczęsnym. Lisina szeroka oczu i brwi zajmująca/ znak lenistwa i gnuśności. Abowiem gdy głowa z flegmy sprawiona/ mało tam dowcipu i żartkości/ jednakże barzo długo tego przymiotu konie żyją.
Koń bez żadnej odmiany tak nóg jako i łysiny/ znak z siebie
nátury/ dobrego sercá/ y wielkiey cnoty. Ktemu gdy iáki znák nożny dobry przystępuie/ bez pochyby lepiey známionuie/ á toż y o inych rozumieć trzebá. Ale gdy záśię ku złemu bárzo znáku táka łyśinká ábo gwiazdá przychodźi/ máło co dobroći przydáć może. Koń ktory gwiazdę iednę ma ná czele/ á drugą ná nozdrzách/ ábo iákążkolwiek białość/ złą gębę známionuie/ podległy przypadkom nieszczęsnym. Lyśiná szeroka oczu y brwi záymuiąca/ znák lenistwá y gnusnośći. Abowiem gdy głowá z flegmy spráwiona/ máło tám dowćipu y żártkośći/ iednákże bárzo długo tego przymiotu konie żyią.
Koń bez żadney odmiány ták nog iáko y łyśiny/ znák z śiebie
Skrót tekstu: DorHip_I
Strona: Biijv
Tytuł:
Hippica to iest o koniach księgi_I
Autor:
Krzysztof Dorohostajski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
dobre i chwalili Ojca waszego/ który jest w niebiesiech. Jan ślejdan o nowym świecie list 457. samuel kalwin z micheaszem turczynem ze napisali histor: która kalwino turcismus nazwan: jest Rom: 2 mat: 5. ZOILOWI
Pracę i sławę cudzą zęboma słów uszczypliwych gryzącemu odpowiada Salomon w przypowieściach/ mówiąc: Kolce złote w nozdrzach świni/ niewiasta piękna rozumu niemająca. Taką świnią jest zoilus/ ma w nozdrzach swoich złote kolce mądrą naukę od mądrego człowieka jakiego sobie podaną/ ale on tę kolce złote błotem szpeci/ gdy cudzą naukę gani/ takich zoilów i Chrystus nazwał świniami/ mówiąc: nie mieczcie pereł waszych przed świnie/ aby ich nie podeptali
dobre y chwalili Oyca wászego/ ktory iest w niebieśiech. Ian sleydan o nowym świećie list 457. samuel kalwin z micheászem turczynem ze napisali histor: ktora kalwino turcismus nazwan: iest Rom: 2 math: 5. ZOILOWI
Prácę y słáwę cudzą zęboma słow vszczypliwych gryzącemu odpowiáda Salomon w przypowieśćiach/ mowiąc: Kolce złote w nozdrzach swini/ niewiásta piękna rozumu niemaiąca. Táką świnią iest zoilus/ ma w nozdrzach swoich złote kolce mądrą naukę od mądrego człowieka iakiego sobie podaną/ ále on tę kolce złote błotem szpeći/ gdy cudzą naukę gáni/ takich zoilow y Chrystus názwał świniámi/ mowiąc: nie mieczćie pereł wászych przed świnie/ áby ich nie podeptáli
Skrót tekstu: GalAlk
Strona: 86
Tytuł:
Alkoran Machometów
Autor:
Joannicjusz Galatowski
Drukarnia:
Łazarz Baranowicz
Miejsce wydania:
Czernihów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1683
Data wydania (nie później niż):
1683
świecie list 457. samuel kalwin z micheaszem turczynem ze napisali histor: która kalwino turcismus nazwan: jest Rom: 2 mat: 5. ZOILOWI
Pracę i sławę cudzą zęboma słów uszczypliwych gryzącemu odpowiada Salomon w przypowieściach/ mówiąc: Kolce złote w nozdrzach świni/ niewiasta piękna rozumu niemająca. Taką świnią jest zoilus/ ma w nozdrzach swoich złote kolce mądrą naukę od mądrego człowieka jakiego sobie podaną/ ale on tę kolce złote błotem szpeci/ gdy cudzą naukę gani/ takich zoilów i Chrystus nazwał świniami/ mówiąc: nie mieczcie pereł waszych przed świnie/ aby ich nie podeptali nogami swemi/ tu perłami się nazywają potrzebne i pożyteczne Księgi od uczonego człowieka jakiego
świećie list 457. samuel kalwin z micheászem turczynem ze napisali histor: ktora kalwino turcismus nazwan: iest Rom: 2 math: 5. ZOILOWI
Prácę y słáwę cudzą zęboma słow vszczypliwych gryzącemu odpowiáda Salomon w przypowieśćiach/ mowiąc: Kolce złote w nozdrzach swini/ niewiásta piękna rozumu niemaiąca. Táką świnią iest zoilus/ ma w nozdrzach swoich złote kolce mądrą naukę od mądrego człowieka iakiego sobie podaną/ ále on tę kolce złote błotem szpeći/ gdy cudzą naukę gáni/ takich zoilow y Chrystus názwał świniámi/ mowiąc: nie mieczćie pereł wászych przed świnie/ áby ich nie podeptáli nogámi swemi/ tu perłámi śie nazywaią potrzebne y pożyteczne Xięgi od vczonego człowieka iakiego
Skrót tekstu: GalAlk
Strona: 86
Tytuł:
Alkoran Machometów
Autor:
Joannicjusz Galatowski
Drukarnia:
Łazarz Baranowicz
Miejsce wydania:
Czernihów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1683
Data wydania (nie później niż):
1683
