poselskim wystarczające, ani nawet królewska, w której poseł sam jechał. Assistente sibi obviam misso Illmo Fredro Episcopo Chełmensi, w asystencji oraz koronnej i litewskiej licznej kalwakaty.
Tenże poseł w dzień Ś. Elżbiety, nominalia cesarzowej imci odprawował, bankiet solenny i kolacją z wielkim kosztem i aparencją dawszy, i miawszy u siebie nuncjusza Grymaldego, biskupów i senatorów koronnych i litewskich, także ablegatów cudzoziemskich oprócz moskiewskiego, i także ministrów rzeczypospolitej i różnych dygnitarzów. Częstował pięknie et honorificentissime do ukontentowania wszystkich.
Nastąpiła senatus consilium, na której głosy vota unanimia szły o super dolenda fate Reipub., z zerwanego jednego, drugiego rozpełzłego sejmu. Conclusum. Pro interna
poselskim wystarczające, ani nawet królewska, w któréj poseł sam jechał. Assistente sibi obviam misso Illmo Fredro Episcopo Chełmensi, w assystencyi oraz koronnéj i litewskiéj licznéj kalwakaty.
Tenże poseł w dzień Ś. Elżbiety, nominalia cesarzowéj jmci odprawował, bankiet solenny i kolacyą z wielkim kosztem i apparencyą dawszy, i miawszy u siebie nuncyusza Grymaldego, biskupów i senatorów koronnych i litewskich, także ablegatów cudzoziemskich oprócz moskiewskiego, i także ministrów rzeczypospolitéj i różnych dygnitarzów. Częstował pięknie et honorificentissime do ukontentowania wszystkich.
Nastąpiła senatus consilium, na któréj głosy vota unanimia szły o super dolenda fate Reipub., z zerwanego jednego, drugiego rozpełzłego sejmu. Conclusum. Pro interna
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 357
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
Połocku, a potym Metropolitowie Ruscy erygowali Władykowstwa we Lwowie Roku 1540. w Przemyślu Roku 1271. Smoleńskie Arcybiskupstwo Greckie już było Roku 1146. Chełmskie Władykowstwo jeszcze od Włodzimierza fundowane, Pińskie także Roku 1146. już było poznane. Roku 1720. Lew Kiszka Metropolita Kijowski z temi wszystkiemi na Synodzie mianym w Zamościu przy prezydencyj Grymalnego Nuncjusza Papieskiego zjednoczył się z Kościołem Rzymskim. RZĄD POLSKI.
ARCYBISKUPSTWO ORMIAŃSKIE jest także we Lwowie fundowane, ale bez Biskupa żadnego i Roku 1630. zjednoczone z Kościołem Rzymskim, ma pod swoją Jurysdykcją prócz Katedry swojej Lwowskiej, Kościołów 16. na Rusi. O KATEDRACH.
KAtedry generalnie wszystkie Polskie są fundowane od Królów, i innych
Połocku, á potym Metropolitowie Ruscy erygowali Władykowstwa we Lwowie Roku 1540. w Przemyślu Roku 1271. Smoleńskie Arcybiskupstwo Greckie już było Roku 1146. Chełmskie Władykowstwo jeszcze od Włodźimierza fundowane, Pińskie także Roku 1146. juz było poznane. Roku 1720. Lew Kiszka Metropolita Kijowski z temi wszystkiemi na Synodźie mianym w Zamośćiu przy prezydencyi Grymalnego Nuncyusza Papieskiego zjednoczył śię z Kośćiołem Rzymskim. RZĄD POLSKI.
ARCYBISKUPSTWO ORMIANSKIE jest także we Lwowie fundowane, ale bez Biskupa żadnego i Roku 1630. zjednoczone z Kośćiołem Rzymskim, ma pod swoją Jurisdykcyą prócz Katedry swojey Lwowskiey, Kośćiołów 16. na Ruśi. O KATEDRACH.
KAtedry generalnie wszystkie Polskie są fundowane od Królów, i innych
Skrót tekstu: ŁubHist
Strona: 187
Tytuł:
Historia polska z opisaniem rządu i urzędów polskich
Autor:
Władysław Łubieński
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
historia, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1763
Data wydania (nie później niż):
1763
DUCHOWNY O AKADEMII WILEŃSKIEJ.
WIdząc Walerian Protasowicz Biskup Wileński, iż Heretycy zamyślali dla pomnożenia swego Kacerstwa publiczne otworzyć w Wilnie Szkoły, owszem jakąś ufundować Akademią, wszelkiego dołożył starania, aby ich zamysły uprzedził i złamał, a idąc za przykładem Kardynała Hozjusza Biskupa Warmińskiego, oraz za radą Kardynała także Franciszka Komendona, i Wincentego Portici Nuncjusza Papieskiego wprowadził Jezuitów do Wilna, dobra nadał, przy Kościele Parochialnym Z. Jana osadził, i postarał się że Król Zygmunt August za dozwoleniem Z. Piusa V. Papieża w Roku 1571 wiecznemi czasy Jezuitom ten Kościół oddał który niegdyś w Roku 1386. od Jagiełły Króla i Witolda budować zaczęty, aż w Roku 1426.
DUCHOWNY O AKADEMII WILENSKIEY.
WIdząc Waleryan Protasowicz Biskup Wileński, iż Heretycy zamyślali dla pomnożenia swego Kacerstwa publiczne otworzyć w Wilnie Szkoły, owszem jakąś ufundować Akademią, wszelkiego dołożył starania, aby ich zamysły uprzedźił i złamał, á idąc za przykładem Kardynała Hozyusza Biskupa Warmińskiego, oraz za radą Kardynała także Franciszka Kommendona, i Wincentego Portici Nuncyusza Papieskiego wprowadźił Jezuitów do Wilna, dobra nadał, przy Kośćiele Parochialnym S. Jana osadźił, i postarał śię że Krôl Zygmunt August za dozwoleniem S. Piusa V. Papieża w Roku 1571 wiecznemi czasy Jezuitom ten Kośćiół oddał ktôry niegdyś w Roku 1386. od Jagiełły Króla i Witolda budować zaczęty, aż w Roku 1426.
Skrót tekstu: ŁubHist
Strona: 196
Tytuł:
Historia polska z opisaniem rządu i urzędów polskich
Autor:
Władysław Łubieński
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
historia, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1763
Data wydania (nie później niż):
1763
manifest augustianów ratione tego okrwawienia kościoła tak na nas, jako i na parcją Fleminga, podskarbiego lit., zaniesiony był z tymiż augustianami i z nami intentowany proceder w nuncjaturze i jeszcze ta sprawa nie była zakończona. Ratione tedy tej sprawy jechałem do Warszawy i prosiłem hetmana przy staroście brańskim o list instancjalny do nuncjusza i do audytora, które listy, aby dla mnie wygotowane były, hetman mówił staroście brańskiemu. Zabawiłem jeszcze dzień w Białymstoku, niżeli te listy popisano, po których odebranych wyjechałem z Białegostoku do Warszawy.
Pod tenże czas jak byłem w Białymstoku, Joachim Chreptowicz, stolnik nowogródzki, który przeciwko mnie w
manifest augustianów ratione tego okrwawienia kościoła tak na nas, jako i na partią Fleminga, podskarbiego lit., zaniesiony był z tymiż augustianami i z nami intentowany proceder w nuncjaturze i jeszcze ta sprawa nie była zakończona. Ratione tedy tej sprawy jechałem do Warszawy i prosiłem hetmana przy staroście brańskim o list instancjalny do nuncjusza i do audytora, które listy, aby dla mnie wygotowane były, hetman mówił staroście brańskiemu. Zabawiłem jeszcze dzień w Białymstoku, niżeli te listy popisano, po których odebranych wyjechałem z Białegostoku do Warszawy.
Pod tenże czas jak byłem w Białymstoku, Joachim Chreptowicz, stolnik nowogródzki, który przeciwko mnie w
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 642
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
tej wyżej wyrażonej plancie Zabiełłę, marszałka kowieńskiego. Którą napisaną plantę, gdy na drugiej konferencji oddałem Durandowi, ministrowi francuskiemu, tedy mu się barzo podobała, upewnił mnie zatem o dobrym skutku tej planty.
Byliśmy potem na obiedzie u księżny Lubomirskiej, starościny bolimowskiej, siostry hetmana wielkiego koronnego. Byłem potem u nuncjusza i audytora nuncjaturskiego z listami hetmańskimi, na które odebrałem responsa upewniające o łasce i sprawiedliwości, a to dla pokazania tych responsów przed starostą brańskim, ale ta sprawa potem nie była w nuncjaturze dalej prosekwowana. Tandem, pokupowawszy niektóre rzeczy na gościniec dla żony mojej, wyjechałem z Warszawy do Białegostoku, gdzie na Wielki
tej wyżej wyrażonej plancie Zabiełłę, marszałka kowieńskiego. Którą napisaną plantę, gdy na drugiej konferencji oddałem Durandowi, ministrowi francuskiemu, tedy mu się barzo podobała, upewnił mnie zatem o dobrym skutku tej planty.
Byliśmy potem na obiedzie u księżny Lubomirskiej, starościny bolimowskiej, siostry hetmana wielkiego koronnego. Byłem potem u nuncjusza i audytora nuncjaturskiego z listami hetmańskimi, na które odebrałem responsa upewniające o łasce i sprawiedliwości, a to dla pokazania tych responsów przed starostą brańskim, ale ta sprawa potem nie była w nuncjaturze dalej prosekwowana. Tandem, pokupowawszy niektóre rzeczy na gościniec dla żony mojej, wyjechałem z Warszawy do Białegostoku, gdzie na Wielki
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 644
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
powrócić, racje dając: bo Religia i Wiara wasza, naszej Błahoczestywej Cerkwi nazbyt jest przeciwna. Relatio P. Georgii David, die 12 8bris.
Za Panowania Augusta II Króla Polskiego Roku 1720 w Zamościu Leo Kiszka Metropolita Kijowski i całej Rusi, Episkop Wlodzimierski, złożył Synod Ruski sub praesidentia Grzymaldego Addytament o Rusi i Grekach
Nuncjusza Apostołskiego, et in praesentia Episkopów wszystkich Ruskich, na którym Unia Święta ugruntowana, Prawami opisana. ADDYTAMENT o RUSI i GREKACH
Ruś Dysunicka i Moskwa bardzo się brzydzą Kościołem Łacińskim, wziąwszy to od Greków. Nieprzyjaciołom swoim niawiększego życząc przeklęctwa, życzą Wiary Łacińskiej: Bodateś trydciat razy został Lachom. Zadają, że Kościół Łaciński błądzi
powrocić, racye daiąc: bo Religia y Wiara wasza, naszey Błahoczestywey Cerkwi nazbyt iest przeciwna. Relatio P. Georgii David, die 12 8bris.
Za Panowania Augusta II Krola Polskiego Roku 1720 w Zamościu Leo Kiszka Metropolita Kiiowski y całey Rusi, Episkop Wlodzimierski, złożył Synod Ruski sub praesidentia Grzymaldego Additament o Rusi y Grekach
Nuncyusza Apostolskiego, et in praesentia Episkopow wszystkich Ruskich, na ktorym Unia Swięta ugruntowana, Prawami opisana. ADDYTAMENT o RUSI y GREKACH
Ruś Disunicka y Moskwa bardzo się brzydzą Kościołem Łacińskim, wziąwszy to od Grekow. Nieprzyiaciołom swoim nyawiększego życząc przeklęctwa, życzą Wiary Łacińskiey: Bodateś trydciat razy został Lachom. Zadaią, że Kościoł Łaciński błądzi
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 24
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
oraz i Senatora karać, bo pewnie w pierwsze podanej, okazji, w którejby postrzegł że Rzym pretenduje, zemściłby się krzywdy swojej zapewne, tamując jako Senator, i sam i przez innych, czegoby się Rzym napierał. Olszewski dobrego animuszu i wspniałości, Arcybiskupem Gnieźnieńskim zostawszy, chciał koniecznie dokazać tego, aby Nuncjusza w Polsce niebyło. Pretendują on, ile że lege bywszy Legatus natus, żeby mógł sam funkcją Nuncjusza administrare w Polsce, i że to z fundacyj Arcybskupa Gnieźnieńskiego wyczytał, że wszystkie te prerogatywy sedi Gnesnensi nadawa Papież, która to pretensja magno motu agitabatur. Subjungo jeden tylko przykład, że Biskupa sam Papież skonfundował w
oraz y Senatorá kárać, bo pewnie w pierwsze podáney, okázyi, w ktoreyby postrzegł że Rzym pretenduie, zemśćiłby się krzywdy swoiey zápewne, támuiąc iáko Senator, y sam y przez innych, czegoby się Rzym nápierał. Olszewski dobrego ánimuszu y wspniałośći, Arcybiskupem Gnieźnińskim zostawszy, chćiał koniecznie dokazáć tego, áby Nuncyuszá w Polszcze niebyło. Pretenduią on, ile źe lege bywszy Legatus natus, żeby mogł sam funkcyą Nuncyuszá administrare w Polszcze, y że to z fundácyi Arcybskupá Gnieźnieńskiego wyczytał, że wszystkie te prerogatywy sedi Gnesnensi nádáwa Papież, która to pretensya magno motu agitabatur. Subjungo ieden tylko przykład, że Biskupá sam Papież skonfundował w
Skrót tekstu: RadzKwest
Strona: 99
Tytuł:
Kwestie polityczne
Autor:
Franciszek Radzewski
Drukarnia:
Drukarnia Akademicka
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1743
Data wydania (nie wcześniej niż):
1743
Data wydania (nie później niż):
1743
, zemściłby się krzywdy swojej zapewne, tamując jako Senator, i sam i przez innych, czegoby się Rzym napierał. Olszewski dobrego animuszu i wspniałości, Arcybiskupem Gnieźnieńskim zostawszy, chciał koniecznie dokazać tego, aby Nuncjusza w Polsce niebyło. Pretendują on, ile że lege bywszy Legatus natus, żeby mógł sam funkcją Nuncjusza administrare w Polsce, i że to z fundacyj Arcybskupa Gnieźnieńskiego wyczytał, że wszystkie te prerogatywy sedi Gnesnensi nadawa Papież, która to pretensja magno motu agitabatur. Subjungo jeden tylko przykład, że Biskupa sam Papież skonfundował w ten sposób. Był u Papieża Urbana VIII. Posłem, od Władysława Króla, Biskup pewny Polski, (
, zemśćiłby się krzywdy swoiey zápewne, támuiąc iáko Senator, y sam y przez innych, czegoby się Rzym nápierał. Olszewski dobrego ánimuszu y wspniałośći, Arcybiskupem Gnieźnińskim zostawszy, chćiał koniecznie dokazáć tego, áby Nuncyuszá w Polszcze niebyło. Pretenduią on, ile źe lege bywszy Legatus natus, żeby mogł sam funkcyą Nuncyuszá administrare w Polszcze, y że to z fundácyi Arcybskupá Gnieźnieńskiego wyczytał, że wszystkie te prerogatywy sedi Gnesnensi nádáwa Papież, która to pretensya magno motu agitabatur. Subjungo ieden tylko przykład, że Biskupá sam Papież skonfundował w ten sposób. Był u Papieżá Urbaná VIII. Posłem, od Władysławá Krolá, Biskup pewny Polski, (
Skrót tekstu: RadzKwest
Strona: 99
Tytuł:
Kwestie polityczne
Autor:
Franciszek Radzewski
Drukarnia:
Drukarnia Akademicka
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1743
Data wydania (nie wcześniej niż):
1743
Data wydania (nie później niż):
1743
Biskupa tak posraszyć, oco on niedbał, niewidziemy, aby Biskupa którego Nuncjusz jaki dotknął słowem correctionis, i owszem, kiedy się pewni ludzie naprzykrzali Nuncjuszowi aby pewnego (którego causa honoris niewspominam) coerceret; odpowiedział Nuncjusz: Regnum meum non est de hoc mundo, pokazując, że w Polsce mało się Nuncjusza boją Biskupi. Godzi się wspomnieć i tę, która z sammego Rzymu przyszła historią. Do Papieża Innocentego XII, jednego Biskupa oskarżono, który z Zakonnika ad Episcopatum assumptus, habitu swego Zakonnego nienosił, (który sami Kardynali z Zakonników kreowani na sobie deferunt) Papież tedy napisa´do Biskupa Breve, aby od kolorów abstineat,
Biskupa ták posraszyć, oco on niedbał, niewidźiemy, áby Biskupá ktorego Nuncyusz iáki dotknął słowem correctionis, y owszem, kiedy się pewni ludźie náprzykrzali Nuncyuszowi áby pewnego (ktorego causa honoris niewspominam) coerceret; odpowiedźiał Nuncyusz: Regnum meum non est de hoc mundo, pokazuiąc, że w Polszcze mało się Nuncyuszá boią Biskupi. Godźi się wspomnieć y tę, która z sámmego Rzymu przyszłá historyą. Do Papieżá Innocentego XII, iednego Biskupá oskarżono, ktory z Zakonniká ad Episcopatum assumptus, habitu swego Zakonnego nienośił, (ktory sámi Kardynali z Zakonnikow kreowáni ná sobie deferunt) Papież tedy nápisa´do Biskupá Breve, áby od kolorow abstineat,
Skrót tekstu: RadzKwest
Strona: 100
Tytuł:
Kwestie polityczne
Autor:
Franciszek Radzewski
Drukarnia:
Drukarnia Akademicka
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1743
Data wydania (nie wcześniej niż):
1743
Data wydania (nie później niż):
1743
ś. Anny, po której miał przemowę poważną X. Wizytator, siedzący w katedrze. Potem mszę ś. przed wielkim ołtarzem odprawił i wizytował processionaliter umarłych groby, Sanctissimum, chrzcielnicę, splendor kościoła, fundacje itd. Co wszystko z wielką sławą i honorem zakończyło się, o czym relacja
do Rzymu na ręce X. Nuncjusza odesłana jest. Z strony zaś kolegium, które pozwolone jest, dla respektu i instancji Ś. Kongregacji, w te jednkak kondyce: najprzód żeby Władycy ritus graeci bynajmniej nie interesowali się do kolegium, ani teraz ani na potym. Powtóre archialumni nasi Ormiańscy, aby zawsze prym mieli. Po trzecie, aby Ruś jako
ś. Anny, po której miał przemowę poważną X. Wizytator, siedzący w katedrze. Potem mszę ś. przed wielkim ołtarzem odprawił i wizytował processionaliter umarłych groby, Sanctissimum, chrzcielnicę, splendor kościoła, fundacye itd. Co wszystko z wielką sławą i honorem zakończyło się, o czym relacja
do Rzymu na ręce X. Nuncyusza odesłana jest. Z strony zaś kollegium, które pozwolone jest, dla respektu i instancyi Ś. Kongregacyi, w te jednkak kondyce: najprzód żeby Władycy ritus graeci bynajmniej nie interesowali się do kollegium, ani teraz ani na potym. Powtóre archialumni nasi Ormiańscy, aby zawsze prym mieli. Po trzecie, aby Ruś jako
Skrót tekstu: KronZakBarącz
Strona: 183
Tytuł:
Kronika zakonnic ormiańskich reguły ś. Benedykta we Lwowie
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1703 a 1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1703
Data wydania (nie później niż):
1756
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętnik dziejów polskich: z aktów urzędowych lwowskich i z rękopisów
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Wojciech Maniecki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1855
