w Grodzkiej bramie
Dziś z zamkowym hajdukiem, dużym chłopem, łomie: „Jam nową miał koszałkę, ta miała dwie ucha; On tylko u starego rękojeść obucha. Wrzucił mi bierlet w błoto. Nie myślęcy wiele, Porwę się nań jak obses do swojej koszele. Nim mię raz on obuchem, ja go ośm koszelą; Nie zaraz się na Żydów hajducy ośmielą. Bałem się na ostatek zabiwszy kłopotu, Szedłem chyżo w swą drogę, nie folgując błotu. On mnie piętnaście razy, jam go urwał ze sto. I koszałkem porzucił, takem kiwał często.” 97. OMYŁKA
Jadąc szlachcic ubogi o jednym woźnicy
w Grodzkiej bramie
Dziś z zamkowym hajdukiem, dużym chłopem, łomie: „Jam nową miał koszałkę, ta miała dwie ucha; On tylko u starego rękojeść obucha. Wrzucił mi bierlet w błoto. Nie myślęcy wiele, Porwę się nań jak obses do swojej koszele. Nim mię raz on obuchem, ja go ośm koszelą; Nie zaraz się na Żydów hajducy ośmielą. Bałem się na ostatek zabiwszy kłopotu, Szedłem chyżo w swą drogę, nie folgując błotu. On mnie piętnaście razy, jam go urwał ze sto. I koszałkęm porzucił, takem kiwał często.” 97. OMYŁKA
Jadąc szlachcic ubogi o jednym woźnicy
Skrót tekstu: PotFrasz4Kuk_I
Strona: 245
Tytuł:
Fraszki albo Sprawy, Powieści i Trefunki.
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1669
Data wydania (nie wcześniej niż):
1669
Data wydania (nie później niż):
1669
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
i siostrą rodzoną i żoną. D Wszakże chociaż zdrajczyną swoje otrzymała Bogini. To jest krowę od Jowisza, która człowiekiem pierwej będąc, zdradziła Junone, złączywszy się jej mężem. E Aż Arystorowemu nakoniec synowi. Argusowi. F Na Jo patrzał. To jest Argus: ten sto ok miał, z których dziewięćdżeisiąt i ośm pilnowało, a dwie się przesypiało. G A gdy na ojczysty brzeg. Na brzeg Inacha rzeki Tessalskiej. H Niewiedzą i Najady. Najades były Poetom Boginie rzeczne. I Starzec Inachus co raz to nad nia postawa. To jest Ociec tej, któremu per pro sopopaeiam przydawa osobę Poeta. Przemian Owidyuszowych K Litera jednak
y śiostrą rodzoną y żoną. D Wszákże choćiaż zdrayczyną swoie otrzymáłá Bogini. To iest krowę od Iowiszá, ktora człowiekiem pierwey będąc, zdrádźiłá Iunone, złączywszy się iey mężem. E Aż Arystorowemu nákoniec synowi. Argusowi. F Ná Io pátrzał. To iest Argus: ten sto ok miał, z ktorych dźiewięćdźeiśiąt y ośm pilnowáło, á dwie się przesypiáło. G A gdy ná oyczysty brzeg. Ná brzeg Ináchá rzeki Thessalskiey. H Niewiedzą y Náiády. Naiades były Poetom Boginie rzeczne. I Stárzec Ináchus co raz to nád nia postawa. To iest Oćiec tey, ktoremu per pro sopopaeiam przydawa osobę Poetá. Przemian Owidyuszowych K Litera iednák
Skrót tekstu: OvOtwWPrzem
Strona: 38
Tytuł:
Księgi Metamorphoseon
Autor:
Publius Ovidius Naso
Tłumacz:
Walerian Otwinowski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1638
Data wydania (nie wcześniej niż):
1638
Data wydania (nie później niż):
1638
tego na womit nie wziął, ani można było pozwolić brać potym, dla nowych zawsze choroby paroksyzmów. Ale na wypędzenie ze wnątrz ostrej materyj, i wewnętrznej gorączki poskromienie, tudzież utemperowanie gorąca uryny, zamieniłem je na trunek: ex foliis sennae, cassia recent, extracta, et sale polichreste; po którym lekarstwie lubo ośm miał operacyj chory, małego jednak skutku doznał: bowiem jeżeli dzień jeden wolnym był od febry, przez trzy dni potym oną cierpiał; dekoktuex radicibus althaeae graminis, Cichorei, foliis cichorei, lactucae nimpheae, maluae cum siruppo de althaea, codzień używał. Konfekt ex cassia sale polichreste et raharbaro, dwa razy zażywał
tego na womit nie wziął, ani można było pozwolić brać potym, dla nowych zawsze choroby paroxyzmow. Ale na wypędzenie ze wnątrz ostrey materyi, y wewnętrzney gorączki poskromienie, tudzież utemperowanie gorąca uryny, zamieniłem ie na trunek: ex foliis sennae, cassia recent, extracta, et sale polichreste; po ktorym lekarstwie lubo ośm miał operacyi chory, małego iednak skutku doznał: bowiem ieżeli dzień ieden wolnym był od febry, przez trzy dni potym oną cierpiał; dekoktuex radicibus althaeae graminis, Cichorei, foliis cichorei, lactucae nimpheae, maluae cum siruppo de althaea, codzień używał. Konfekt ex cassia sale polichreste et raharbaro, dwa razy zażywał
Skrót tekstu: ListDokt
Strona: 2
Tytuł:
List doktorski i anatomiczny o chorobie od lat czternastu do doskonałych medycyny nauczycielów
Autor:
Stefan Bisio
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1770
Data wydania (nie wcześniej niż):
1770
Data wydania (nie później niż):
1770
Nonarum, drugim Dniem tandem ipsis Nonis, w sam Dzień który się zowie NONAMI to jest w Dzień piąty Maja Po NONACH idą IDUS; trzecia część Miesiąca. IDUS się zowie od słówka Iduo, alias Dzielę, przecinam, według Makrobiusza, że dzieli Miesiące. I jest tych Dni co się IDUS zowią, wkażdym Miesiąciu Ośm. Kładą się zaraz po Dniach zwanych NONAMI, zaczynają się w jednych Miesiącach od piątego, w drugich od siódmego Dnia, i kończą się także wiednych Miesiącach na Dniu 13 a w drugich na 15 Dniu, Mówi się tąk; Dnia szóstego Maja, po Rzymsku 8vo Idus Maii: to jest o CHRONOLOGII
Dniem Ośmym
Nonarum, drugim Dniem tandem ipsis Nonis, w sam Dzień ktory się zowie NONAMI to iest w Dzień piąty Maia Po NONACH idą IDUS; trzecia część Miesiąca. IDUS się zowie od słowka Iduo, alias Dzielę, przecinam, według Makrobiusza, że dzieli Miesiące. Y iest tych Dni co się IDUS zowią, wkażdym Miesiąciu Ośm. Kładą się záraz po Dniach zwanych NONAMI, zaczynaią się w iednych Miesiącach od piątego, w drugich od siodmego Dnia, y kończą się także wiednych Miesiącach na Dniu 13 á w drugich na 15 Dniu, Mowi się tąk; Dnia szostego Maia, po Rzymsku 8vo Idus Maii: to iest o CHRONOLOGII
Dniem Osmym
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 195
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
: Augustyna i honoru jego żwawy Obrońca żyjący około Roku 445. Napisał Kroniki continuando Euzebiusza i Hieronima, od Adama pierwszego człeka, aż do Roku namienionego 445. I te są jeszcze jego genuina Opera: Epistola de Gratia, et Libero arbitrio ad Rufinum: Liber de Gratia DEI. Liber Epigrammatum, Laber Sententiarum stu ośmdziefiąt ośm z Ojców Świętych excerptarum, Carmen de ingra- Katalog Osób, wiadomości o sobie godnych.
tis: Expositio in Psalmum centesimum, et in 50 sequentes; Epistola ad S: Augustinum. Inne Opera jemu imputantur, ale nie są jego, jakoto duo Libri de vocatione Gentium, które powiadają są Z: Leona Papieża
: Augustyna y honoru iego żwawy Obrońca żyiący około Roku 445. Napisał Kroniki continuando Euzebiusza y Hieronima, od Adama pierwszego człeka, aż do Roku namienionego 445. I te są ieszcze iego genuina Opera: Epistola de Gratia, et Libero arbitrio ad Rufinum: Liber de Gratia DEI. Liber Epigrammatum, Laber Sententiarum stu osmdziefiąt ośm z Oycow Swiętych excerptarum, Carmen de ingra- Katalog Osob, wiadomości o sobie godnych.
tis: Expositio in Psalmum centesimum, et in 50 sequentes; Epistola ad S: Augustinum. Inne Opera iemu imputantur, ale nie są iego, iakoto duo Libri de vocatione Gentium, ktore powiadaią są S: Leona Papieża
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 676
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
będzie, tyle też głosów. Azaś Hrabiów, albo Grafów, Opatów, Miast, cała ława jeden głos daje; a tak jeden tam głos osobny od jednego, drugi gromadny od całej ławy consideratur. Na Sejmach tedy gdzie test trzy izb albo Collegia po Cesarzu siedzącym wpośrodku, rang Elektora Czeskiego trzymającym, zasiada Ośm Elektorów, trzech Duchownych po prawej ręce, a pięciu Świeckich Kurfitsztów na ławach z wezgłowkami egzamitnemi polewej stronie. Po Elektorach zasiadają Książęta Świeccy Rzymscy; a na trzeciej poprzeczniej ławie zasiadają Biskupi i Protestanci do Sejmu Imperii admissi od Pokoju Westfalskiego Roku 1648 publikowanego. Wielka liczba Biskupów, Opatów Książąt, starych i nowych tam wchodzi,
będzie, tyle też głosow. Azaś Hrabiow, albo Graffow, Opatow, Miast, cała ława ieden głos daie; á tak ieden tam głos osobny od iednego, drugi gromadny od całey ławy consideratur. Na Seymach tedy gdzie test trzy izb albo Collegia po Cesarzu siedzącym wposrodku, rang Elektora Czeskiego trzymaiącym, zasiada Osm Elektorow, trzech Duchownych po prawey ręce, á pięciu Swieckich Kurfitsztow na ławach z wezgłowkami examitnemi polewey stronie. Po Elektorach zásiadaią Xiążętá Swieccy Rzymscy; á na trzeciey poprzeczniey ławie zasiadaią Biskupi y Protestanci do Seymu Imperii admissi od Pokoiu Westfalskiego Roku 1648 publikowanego. Wielka liczba Biskupow, Opatow Xiążąt, starych y nowych tam wchodzi,
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 281
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
do Sądu przystępuje, i już profundâ nocte Sprawy przywołać rozkazuje. Tych ukradkiem w nocy do Izby Senatorskiej wyprawia. Protestatie przeciwko złemu postępkowi Pana Gnińskiego zachodzą. Pozostałych Posłów cnota.
Dowiedziawszy się tego Panowie Posłowie nazajutrz, poczęli mocno kontradykować nowemu zwyczajowi, i poczyniwszy ich kilka Protestatie, z Izby Poselskiej wyszli, których siedm abo ośm było, Drudzy co pozostali te formália mówili; By i wszyscy Posłowie, a kilka nas zostanie, niechaj przecie Pana Marszałka sądzą, jakoż osądzono, ale jeżeli dobrze, słusznie, i wedle Prawa, z prawdziwej mojej relacji każdy uzna. Quaestiae o sądzie.
Questia tedy była. Jeśli ten Sąd może subsistere?
do Sądu przystępuie, y iuż profundâ nocte Spráwy przywołáć roskázuie. Tych vkradkiem w nocy do Izby Senatorskiey wypráwia. Protestátie przećiwko złemu postępkowi Páná Gninskiego záchodzą. Pozostáłych Posłow cnotá.
Dowiedźiawszy się tego Pánowie Posłowie názáiutrz, poczęli mocno contrádikowáć nowemu zwyczáiowi, y poczyniwszy ich kilká Protestátie, z Izby Poselskiey wyszli, ktorych śiedm ábo ośm było, Drudzy co pozostáli te formália mowili; By y wszyscy Posłowie, á kilká nas zostánie, niechay przecie Páná Márszałká sądzą, iákoż osądzono, ále ieżeli dobrze, słusznie, y wedle Práwá, z prawdźiwey moiey relátiey káżdy vzna. Quaestiae o sądźie.
Questia tedy byłá. Ieżli ten Sąd może subsistere?
Skrót tekstu: PersOb
Strona: 1
Tytuł:
Perspektywa na objaśnienie niewinności
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1666
Data wydania (nie wcześniej niż):
1666
Data wydania (nie później niż):
1666
powiedział, że to Panów Senatorów, i Burgrabiów Zamkowych curae być ma, nie Pana Starosty. Niepowiedział jednak, że to insza jest mieć klucz do czego, insza attendere aby to nieginęło, Regi non verbis innitendum, kędy idzie o całość konservacji, qui superstitiosé verba legis observat, mentem legis violat. Pewnie ośm Burgrabiów Krakowskich, tak wiele sił niemają, aby tego (strzeż Boże casum) obronili, kluczeby przykim inszym zostały, a przykim inszym Skarb. Ze periculum nastąpiło, to zły Pan Marszałek, że opatrzył ludźmi Zamek, et pro officio, suspicionis poenam powinien odnosić? absurdum lanae; Pewnieby Pan
powiedźiał, że to Pánow Senatorow, y Burgrábiow Zamkowych curae bydź ma, nie Páná Stárosty. Niepowiedźiał iednák, że to insza iest mieć klucz do czego, insza attendere áby to nieginęło, Regi non verbis innitendum, kędy idźie o cáłość conservatiey, qui superstitiosé verba legis observat, mentem legis violat. Pewnie ośm Burgrábiow Krákowskich, ták wiele śił niemáią, áby tego (strzeż Boże casum) obronili, kluczeby przykim inszym zostáły, á przykim inszym Skarb. Ze periculum nástąpiło, to zły Pan Márszałek, że opátrzył ludźmi Zamek, et pro officio, suspicionis poenam powinien odnośić? absurdum lanae; Pewnieby Pan
Skrót tekstu: PersOb
Strona: 6
Tytuł:
Perspektywa na objaśnienie niewinności
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1666
Data wydania (nie wcześniej niż):
1666
Data wydania (nie później niż):
1666
głosy kryte: że kto niebywały/ Będzie mnie miał by drugie/ za Kościołem grały. Samą odmianą głosów jest dosyć uciechy/ Którym wiatrów do dają nie skórzane miechy/ Ale z drzewa samego pięknie się składają/ Które kiedy dochodzą/ wszuflady wpadają. A są tak lekkiej wagi/ chłopiec ukaluje/ Jest ich ośm: a nim dojdą/ partesy zgotuje. Tam wiatry rozmaicie idą kanałami/ Czego nikt nie postrzeże/ między Organam. Na wierzchu zaś Organów rzezani Angeli/ Którzy gdy krzykną w trąby każdy się weseli. W samym wierzchu Pelikan skrzydła rozpuściwszy/ Krzyknie głosem przyródnym swój czas upatrzywszy. Sama Claujatura jest z Słoniowych kości/ Tak
głosy kryte: że kto niebywáły/ Będźie mnie miał by drugie/ zá Kośćiołem gráły. Sámą odmiáną głosow iest dosyć vćiechy/ Ktorym wiátrow do dáią nie skorzáne miechy/ Ale z drzewá sámego pięknie się skłádáią/ Ktore kiedy dochodzą/ wszuflady wpadáią. A są ták lekkiey wagi/ chłopiec vkáluie/ Iest ich ośm: á nim doydą/ pártesy zgotuie. Tám wiátry rozmáićie idą kánałámi/ Czego nikt nie postrzeże/ między Orgánám. Ná wierzchu záś Orgánow rzezáni Angeli/ Ktorzy gdy krzykną w trąby káżdy się weseli. W sámym wierzchu Pelikan skrzydłá rospuśćiwszy/ Krzyknie głosem przyrodnym swoy czás vpátrzywszy. Sámá Cláuiátura iest z Słoniowych kośći/ Ták
Skrót tekstu: FraszSow
Strona: B2v
Tytuł:
Fraszki Sowiźrzała nowego
Autor:
Jan z Kijan
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
1614
Data wydania (nie wcześniej niż):
1614
Data wydania (nie później niż):
1614
z racji wzwyż położonych na solach zielonych.
A że jeden kwartał więcej przenosi liczbę wybojów niźli drugi - racja, że sól niestateczna, jednego kwartału będzie ściana szeroka na kłapci 6, 7, 8 i dalej, a drugiego kwartału skoczy błoto z obojga kątów, że nie będzie ledwo 3 albo 4 kłapcie, gdzie było ośm albo więcej. Zaczym gdzie raz otworzył dla ośmiu kłapciów, kiedy była ściana szeroka, musi teraz dwa razy otwierać do takich ósmi, kiedy tylko będzie ściany miar 12.
Drugi rodzaj wybojów jest względem doręby, kiedy kopacz przejmie na dłoń kłapcia za miarę, tedy do takich dwóch kłapci jednego wyboja krótkiego piszemy, i
z racyi wzwyż położonych na solach zielonych.
A że jeden kwartał więcej przenosi lidzbę wybojów niźli drugi - racyja, że sól niestateczna, jednego kwartału będzie ściana szeroka na kłapci 6, 7, 8 i dalej, a drugiego kwartału skoczy błoto z obojga kątów, że nie będzie ledwo 3 albo 4 kłapcie, gdzie było ośm albo więcej. Zaczym gdzie raz otworzył dla ośmiu kłapciów, kiedy była ściana szeroka, musi teraz dwa razy otwierać do takich ósmi, kiedy tylko będzie ściany miar 12.
Drugi rodzaj wybojów jest względem doręby, kiedy kopacz przejmie na dłoń kłapcia za miarę, tedy do takich dwóch kłapci jednego wyboja krótkiego piszemy, i
Skrót tekstu: InsGór_1
Strona: 13
Tytuł:
Instrukcje górnicze dla żup krakowskich z XVI-XVIII wieku, cz. 1
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
instrukcje
Tematyka:
górnictwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1615 a 1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1615
Data wydania (nie później niż):
1650
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Antonina Keckowa
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1963
