, A bez jej łaski o żywot nie stoję. Zmiłuj się, dziewczę kochane, boć złości Stan nie przystoi, ani twej gładkości Tyraństwo służy, nie twoja rzecz tracić Niewinną duszę, ale, owszem, płacić Szczyrość wdzięcznością, a miłować tego, Który-ć się serca raz powierzył swego. Bóg zna i karze wszytkie obłudności, Jego się, Zosiu, bój za twe chytrości. Ja-ć nie przestanę miłować cię z dusze, Aż gdy odbieżeć świata z tobą muszę, Ale ty nie w czas będziesz żałowała, Gdy mię nie będziesz wskrzesić mocy miała. Miłuj, nie zmyślaj obłudnej szczerości, Bo sama szczyrość magnes prawdziwej miłości. OZIĘBŁA MIŁOŚĆ
Twardy
, A bez jej łaski o żywot nie stoję. Zmiłuj się, dziewczę kochane, boć złości Stan nie przystoi, ani twej gładkości Tyraństwo służy, nie twoja rzecz tracić Niewinną duszę, ale, owszem, płacić Szczyrość wdzięcznością, a miłować tego, Który-ć się serca raz powierzył swego. Bóg zna i karze wszytkie obłudności, Jego się, Zosiu, bój za twe chytrości. Ja-ć nie przestanę miłować cię z dusze, Aż gdy odbieżeć świata z tobą muszę, Ale ty nie w czas będziesz żałowała, Gdy mię nie będziesz wskrzesić mocy miała. Miłuj, nie zmyślaj obłudnej szczerości, Bo sama szczyrość magnes prawdziwej miłości. OZIĘBŁA MIŁOŚĆ
Twardy
Skrót tekstu: MorszHSumBar_I
Strona: 275
Tytuł:
Sumariusz
Autor:
Hieronim Morsztyn
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1650
Data wydania (nie później niż):
1650
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Poeci polskiego baroku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jadwiga Sokołowska, Kazimiera Żukowska
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1965
Panie/ i ozdób duszę moję ubogą i nagą/ w-najdroższej łaski/ przyjaźni/ sprawiedliwości/ wysługi twojej sukienkę.
6. Napełni pamięć moję najświętszymi/ i najczystszymi/ i Boskimi myślami/ wyrzuciwszy z-niej obrazy i podobieństwa/ wszech rzeczy stworzonych; wygnawszy z-niej wszytkie mieszaniny/ i burze/ wszytkie marności/ próżności/ obłudności/ a zasiej/ i zasadz w-niej same tylko rzeczy święte/ niebieskie/ duchowne/ Boskie/ aby w-niej zawsze się znajdując/ onę w-oczach twych ozdabiały.
7. Wybaw rozum mój od wszytkich błędów/ i niewiadomości mnie szkodliwych/ oddal odemnie ślepotę/ i głupstwo serca/ a oświeć go żywą wiarą
Pánie/ i ozdob duszę moię vbogą i nágą/ w-naydroższey łaski/ przyiáźni/ spráwiedliwośći/ wysługi twoiey sukienkę.
6. Nápełni pámięć moię nayświętszymi/ i nayczystszymi/ i Boskimi myślámi/ wyrzućiwszy z-niey obrázy i podobieństwá/ wszech rzeczy stworzonych; wygnawszy z-niey wszytkie mieszániny/ i burze/ wszytkie marnośći/ prożnośći/ obłudnośći/ á záśiey/ i zásadz w-niey same tylko rzeczy święte/ niebieskie/ duchowne/ Boskie/ áby w-niey záwsze się znáyduiąc/ onę w-oczach twych ozdabiały.
7. Wybaw rozum moy od wszytkich błędow/ i niewiádomośći mnie szkodliwych/ oddal odemnie ślepotę/ i głupstwo serca/ á oświeć go żywą wiárą
Skrót tekstu: DrużbDroga
Strona: 97
Tytuł:
Droga doskonałości chrześcijańskiej
Autor:
Kasper Drużbicki
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1665
Data wydania (nie wcześniej niż):
1665
Data wydania (nie później niż):
1665
