śpiewać, bo się bał, aby nie była świegotliwa, albo miasto Rozmyślajmy dziś, aby też nie śpiewała, ja tam nie wiem o czym, dość na cię oblubienico mieć ucho, Audi a ucho nakłonione inclina aurem tuam, a przy tym mieć wzrok, et vide. 4. Dawidzie Święty, podobno jak tę oblubienicę w-tym rezolwujesz, ugruntujesz, aby miała słuch, będzie się wywiadowała nazbyt o Oblubieńcu, dokąd szedł, z-kim też konwersuje, nie będzie mu się i wychylić bezpieczno. Dopieroż patrzanie jej zalecasz. Et vide, toć będzie nazbyt dozierała, czy tam kto Oblubieńcowi częgo nie przysłał? co ten,
śpiewáć, bo się bał, áby nie byłá świegotliwa, álbo miásto Rozmyślaymy dźiś, áby też nie spiewáłá, ia tám nie więm o czym, dość ná ćię oblubienico mieć vcho, Audi á vcho nákłonione inclina aurem tuam, á przy tym mieć wzrok, et vide. 4. Dawidźie Swięty, podobno iák tę oblubienicę w-tym rezolwuiesz, vgruntuiesz, áby miáłá słuch, będźie się wywiádowáłá názbyt o Oblubieńcu, dokąd szedł, z-kim też konwersuie, nie będźie mu się i wychylić beśpieczno. Dopieroż pátrzánie iey zálecasz. Et vide, toć będźie názbyt doźieráłá, czy tám kto Oblubieńcowi częgo nie przysłał? co ten,
Skrót tekstu: MłodzKaz
Strona: 46
Tytuł:
Kazania i homilie
Autor:
Tomasz Młodzianowski
Drukarnia:
Collegium Poznańskiego Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1681
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1681
in opere, dajcie mu prawi pierścionek na rękę, to jest nauczcie go, aby miał wiarę z-uczynkami; Piękny pierścionek, piękna i wiara, ale gdzież kłaść ten pierścionek? na rękę. Docete eum habere Fidem in opere, aby wiara z-uczynkami była. V. B. Uczy tego Dawid oblubienicę niebieską. Psalmus 44. u. 11. KAZANIE II. Z-Egiptu wiara i uczynki wyprowadzają. Num: 3. v. 1. NA NIEDZ: II. PO WIELKIEJ NOCY. Syna Marnotrawnego uczy Ociec, mieć wiarę z-vczynkami. KAZANIE III. Hugo Carensis WTÓRA CZĘSC.
6. ZAbawiemy się w-tej części
in opere, dayćie mu práwi pierśćionek ná rękę, to iest náuczćie go, áby miał wiárę z-uczynkámi; Piękny pierśćionek, piękna i wiárá, ále gdzież kłáść tęn pierśćionek? ná rękę. Docete eum habere Fidem in opere, áby wiára z-uczynkámi byłá. V. B. Uczy tego Dawid oblubienicę niebieską. Psalmus 44. v. 11. KAZANIE II. Z-Egiptu wiara i vczynki wyprowadzaią. Num: 3. v. 1. NA NIEDZ: II. PO WIELKIEY NOCY. Syná Marnotrawnego vczy Ociec, mieć wiarę z-vczynkami. KAZANIE III. Hugo Carensis WTORA CZĘSC.
6. ZAbáwiemy się w-tey częśći
Skrót tekstu: MłodzKaz
Strona: 48
Tytuł:
Kazania i homilie
Autor:
Tomasz Młodzianowski
Drukarnia:
Collegium Poznańskiego Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1681
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1681
nie pierwsza głowie twej infuła: Trzeci to stopień, trzecia kapituła Ojcem cię i panem wita, Czem z ochoty serce jej zakwita. W jakiej niedawno chodził Chełm żałobie, Znaczne twe cnoty podobawszy sobie; W takiem przy ozdobach wielu, Piękny Poznań przyjął cię weselu. Gdzie jakoś onę zwątloną stolicę, Za milą sobie wziął oblubienicę, Święty ten umysł był w tobie, Pierwszej wrócić szatę jej ozdobie.
Aleć gdzie indziej drogę fata słały, I nad ów wyższy stopień rumowały, Skąd już Olimp niedaleki, Gdzie Laura czeka cię na wieki. Wiele ich dumą i herby pysznemi, Wiele fakcją i duchy różnemi Do tego Korynta chciało, Tobie samą
nie pierwsza głowie twej infuła: Trzeci to stopień, trzecia kapituła Ojcem cię i panem wita, Czem z ochoty serce jej zakwita. W jakiej niedawno chodził Chełm żałobie, Znaczne twe cnoty podobawszy sobie; W takiem przy ozdobach wielu, Piękny Poznań przyjął cię weselu. Gdzie jakoś onę zwątloną stolicę, Za milą sobie wziął oblubienicę, Swięty ten umysł był w tobie, Pierwszej wrócić szatę jej ozdobie.
Aleć gdzie indziej drogę fata słały, I nad ów wyższy stopień rumowały, Zkąd już Olimp niedaleki, Gdzie Laura czeka cię na wieki. Wiele ich dumą i herby pysznemi, Wiele fakcyą i duchy różnemi Do tego Korynta chciało, Tobie samą
Skrót tekstu: TwarSRytTur
Strona: 64
Tytuł:
Zbiór różnych rytmów
Autor:
Samuel Twardowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
pieśni
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1631 a 1661
Data wydania (nie wcześniej niż):
1631
Data wydania (nie później niż):
1661
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Kazimierz Józef Turowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Drukarnia "Czasu"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1861
jakiemu się to celu albo końcowi dzieje/ i co za pożytek z pilnego/ a uważnego tych ksiąg przeczytania odnieść baczny Czytelnik może/ słów siła o tym płodzić nie potrzeba: wie abowiem dobrze/ jako wiele natym każdemu człowiekowi należy/ poznać prawdziwą a nie zmyśloną Cerkiew/ jedyną/ niebieskiego oblubieńca/ czystą i niepokalaną oblubienicę. Bo kto jej nie pozna/ jako się w niej i przy niej (w tak wielkim zwłaszcza zaburzeniu) ostoi? A kto przy niej nie wytrwa/ i w niej nie zostanie/ jako wiecznego onego i Błogosławionego/ po tym doczesnym mieszkaniu/ żywota dziedzicem się stać może? Kto zaś onego przyszłego błogosławieństwa/ i
iákiemu się to celu álbo końcowi dźieie/ y co zá pożytek z pilnego/ á vważnego tych kśiąg przecżytánia odnieść bacżny Cżytelnik może/ słow śiłá o tym płodźić nie potrzebá: wie ábowiem dobrze/ iáko wiele nátym káżdemu cżłowiekowi należy/ poznáć prawdźiwą á nie zmyśloną Cerkiew/ iedyną/ niebieskiego oblubieńcá/ cżystą y niepokaláną oblubienicę. Bo kto iey nie pozna/ iáko się w niey y przy niey (w ták wielkim zwłaszcżá záburzeniu) ostoi? A kto przy niey nie wytrwa/ y w niey nie zostánie/ iáko wiecżnego onego y Błogosłáwione^o^/ po tym docżesnym mieszkániu/ żywotá dźiedźicem się stać może? Kto záś onego przyszłego błogosłáwieństwá/ y
Skrót tekstu: SmotLam
Strona: 15
Tytuł:
Threnos, to iest lament [...] wschodniej Cerkwi
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
/ cudzych grzechów nie jesteśmy uczestnikami? Bez wątpienia. O niezbedne łakomstwo/ jakże i nad temi którzy się ubóstwa naśladować podjęli/ panujesz: Nie pożyte śrebro/ jakże ty i Duchownych ludzi karki osiadasz? Ciebie niezbytą chciwością na tak ostry wielkiego niebezpieczeństwa hak matkę naszę przywiedlismy/ do tak znacznego znieważenia i świetskiej hańby Oblubienicę Chrystusów zaprowadzilismy/ podając ją lekkomyślnym chłopiętom w dozór/ a w opiekę niestatecznym dzieciom poruczając/ którzy prze niedostatek smysłu/ ani co sobie są powinni/ wiedzą: ani co Matce/ cóż więcej powierzonemu Urzędowi? A dla wzięcia pewniejszej o tym wiadomości/ Rozkażmy tym niedorosłym Pastuszkom/ aby nam łąki te pokazali naktóre Chrystusowe owieczki
/ cudzych grzechow nie iestesmy vcżestnikámi? Bez wątpienia. O niezbedne łákomstwo/ iákże y nád temi ktorzy się vbostwá násládowáć podięli/ pánuiesz: Nie pożyte śrebro/ iákże ty y Duchownych ludźi kárki ośiadasz? Ciebie niezbytą chciwośćią ná ták ostry wielkiego niebespiecżeństwá hak mátkę nászę przywiedlismy/ do ták znácżnego znieważenia y świetskiey háńby Oblubienicę Chrystusow záprowádzilismy/ podáiąc ią lekkomyślnym chłopiętom w dozor/ á w opiekę niestátecżnym dźiećiom porucżáiąc/ ktorzy prze niedostátek smysłu/ áni co sobie są powinni/ wiedzą: áni co Mátce/ coż więcey powierzonemu Vrzędowi? A dla wźięćia pewnieyszey o tym wiádomośći/ Roskáżmy tym niedorosłym Pástuszkom/ áby nam łąki te pokazáli náktore Chrystusowe owiecżki
Skrót tekstu: SmotLam
Strona: 26
Tytuł:
Threnos, to iest lament [...] wschodniej Cerkwi
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
nie przemogą. Była bowiem w inszych Biskupach prawej wiary naśladowaniem cale zachowana. Z kąd jaśnie wiedzieć się daje/ że one Chrystusowe słowa/ na tej opoce zbuduje Cerkiew moję/ Rzymskiemu Kościołowi nie przysłuszają. Boby to była rzecz ciężka/ i Żydowskiemu ściśnieniu podobna/ do Rzymu przywiązywać powszechną Cerkiew/ i Rzymem samym Chrystusowę oblubienicę/ której i bramy piekielne przemoc nie mieli/ ograniczać. Zbudowałci Cerkiew swoję Chrystus/ ale zbudował ją na Teologiej Piotrowej/ i na wszystkich którzy wyznanie ono w cale zachowują. A co mówią/ że Błogosławiony Agaton o swej Cerkiw pisze/ iż nigdy z drogi prawdziwej nie zstąpiła. Nie jest rzecz dziwna/ abowiem
nie przemogą. Byłá bowiem w inszych Biskupach práwey wiáry náśládowániem cále záchowána. Z kąd iáśnie wiedzieć się dáie/ że one Chrystusowe słowá/ ná tey opoce zbuduie Cerkiew moię/ Rzymskiemu Kośćiołowi nie przysłuszáią. Boby to byłá rzecż ćięszka/ y Zydowskiemu śćiśnieniu podobna/ do Rzymu przywiązywáć powszechną Cerkiew/ y Rzymem sámym Chrystusowę oblubienicę/ ktorey y bramy piekielne przemoc nie mieli/ ogránicżáć. Zbudowałći Cerkiew swoię Chrystus/ ále zbudował ią ná Theologiey Piotrowey/ y ná wszystkich ktorzy wyznánie ono w cále záchowuią. A co mowią/ że Błogosłáwiony Agáthon o swey Cerkiw pisze/ iż nigdy z drogi prawdźiwey nie zstąpiłá. Nie iest rzecż dźiwna/ abowiem
Skrót tekstu: SmotLam
Strona: 40
Tytuł:
Threnos, to iest lament [...] wschodniej Cerkwi
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
/ i czyni nas wiernych sług jego uczestnikami Bóstwa jego świętego/ i błogosławieństwa nieskończonego. Aleksander ab Aleksandro pisze/ iż u starych Macedonów był takowy zwyczaj/ iż gdy się pojmowali w stan małżeński/ tedy na weselu Pan młody chleb podawał Paniej młodej w ręce/ dający znać przez to/ iż ją bierze sobie za oblubienicę żywota nierozdzielną aż do śmierci/ aby z niem chleba którego mu Bóg da w towarzystwie zażywała. Takim też sposobem prawie/ Oblubieniec dusz naszych Chrustys Jezus chcąc nas sobie uczynić towarzyszami/ ubo uczestnikami natury swojej Boskiej/ naszę naturę ludzką na się przyjął: i onę zno- Największe nam dobrodziejstwo Chrysus Pan uczynić raczył, gdy nam
/ y czyni nas wiernych sług iego vczestnikámi Bostwá iego świętego/ y błogosławieństwá nieskończonego. Alexander ab Alexandro pisze/ iż v stárych Mácedonow był tákowy zwyczay/ iż gdy się poymowáli w stan małżeński/ tedy ná weselu Pan młody chleb podawał Pániey młodey w ręce/ dáiący znáć przez to/ iż ią bierze sobie zá oblubienicę żywotá nierozdźielną áż do śmierći/ áby z niem chlebá ktorego mu Bog da w towárzystwie záżywáłá. Tákim też sposobem práwie/ Oblubieniec dusz nászych Chrustys Iezus chcąc nas sobie vczynić towárzyszámi/ vbo vczestnikámi nátury swoiey Boskiey/ nászę náturę ludzką ná śię przyiął: y onę zno- Naywiększe nam dobrodźieystwo Chrysus Pán vczynić raczył, gdy nam
Skrót tekstu: StarKaz
Strona: 29
Tytuł:
Arka testamentu zamykająca w sobie kazania niedzielne cz. 2 kazania
Autor:
Szymon Starowolski
Drukarnia:
Krzysztof Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1649
Data wydania (nie wcześniej niż):
1649
Data wydania (nie później niż):
1649
. Tob: 12. Lucae. 22. In Apologet: quaest: 6. Sap: 16. O zacności Naświętszego Sakramentu, Ciała i krwie Vc s. Leo. Epist: 2. Psal: 108 Psal: 95. Ioan: 6. Skutki pożywania Naświętszego Sakramentu Oblubieniec Niebieski dusze grzeszną wziąwszy sobie za wieczną Oblubienicę dał jej chleb ołtarza swojego za pokarm. Na Dzień Bożego Ciała, Kazanie Pierwsze.
wu pod osobami chleba i wina/ odchodząc z widomym człowieczeństwem naszym do nieba/ za pokarm nam zostawił/ abyśmy ciała i krwie jego przenadroższej pożywając tu z ołtarza/ mieli nadzieję nie omylną/ iż go będziem pożywać z Anioły świętymi
. Tob: 12. Lucae. 22. In Apologet: quaest: 6. Sap: 16. O zacnośći Naświętszego Sákrámentu, Ciáłá y krwie Vc s. Leo. Epist: 2. Psal: 108 Psal: 95. Ioan: 6. Skutki pożywania Naświętszego Sakrámentu Oblubieniec Niebieski dusze grzeszną wziąwszy sobie zá wieczną Oblubienicę dał iey chleb ołtarzá swoiego zá pokarm. Ná Dźień Bożego Ciáłá, Kazánie Pierwsze.
wu pod osobámi chlebá y winá/ odchodząc z widomym człowieczeństwem nászym do niebá/ zá pokarm nám zostáwił/ ábysmy ćiáłá y krwie iego przenadroższey pożywáiąc tu z ołtarzá/ mieli nádźieię nie omylną/ iż go będźiem pożywáć z Anyoły świętymi
Skrót tekstu: StarKaz
Strona: 29
Tytuł:
Arka testamentu zamykająca w sobie kazania niedzielne cz. 2 kazania
Autor:
Szymon Starowolski
Drukarnia:
Krzysztof Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1649
Data wydania (nie wcześniej niż):
1649
Data wydania (nie później niż):
1649
/ albowiem wiele się w nim najduje/ co przeciw Staremu Testamentu bije/ opisując trzy Osoby Boskie: Wcielenie Syna Bożego/ Sakramenta/ i insze Ceremonie/ czego w Starym Testamencie nie masz/ a przecię powiadacie/ że Prorocy Nowy Testament zachować rozkazują. Osea 2. Punkt pierwszy Rozmowy TEOLÓG.
ZAprawdę jeden Kościół Boży za Oblubienicę sobie Bóg od wieków obrał/ lubo to przez Zakon przyrodzony ten Kościół w sercach ludzkich był założony/ lubo przez Zakon Mojżeszów palcem Boskim na tablicach kamiennych wyrysowany/ lubo przez Zakon łaski/ który przez Wcielenie Chrystusa Pana na sercach ludzkich jest napisany/ i jest jeden: nie grzeszę jednak chociaż go dwojakim nazowię/ ponieważ w
/ álbowiem wiele się w nim nayduie/ co przećiw Stáremu Testámentu bije/ opisuiąc trzy Osoby Boskie: Wćielenie Syná Bożego/ Sákrámentá/ y insze Ceremonie/ czego w Stárym Testámenćie nie mász/ á przećię powiádaćie/ że Prorocy Nowy Testáment záchowáć roskázuią. Osea 2. Punkt pierwszy Rozmowy THEOLOG.
ZAprawdę ieden Kośćioł Boży zá Oblubienicę sobie Bog od wiekow obrał/ lubo to przez Zakon przyrodzony ten Kośćioł w sercách ludzkich był záłożony/ lubo przez Zakon Moyzeszow pálcem Boskim ná tablicách kámiennych wyrysowány/ lubo przez Zakon łáski/ ktory przez Wćielenie Chrystusá Páná ná sercach ludzkich iest nápisány/ y iest ieden: nie grzeszę iednák choćiaż go dwoiákim názowię/ ponieważ w
Skrót tekstu: KorRoz
Strona: 16
Tytuł:
Rozmowa teologa katolickiego z rabinem żydowskim przy arianinie nieprawym chrześcijaninie
Autor:
Marek Korona
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
dialogi, pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1645
Data wydania (nie wcześniej niż):
1645
Data wydania (nie później niż):
1645
pierwej/ leć według różności stanu zda się jakoby były dwie. Tak i Kościół Boży jedno Ciało jest od wieków/ aż do dzisiejszego dnia/ i potym będzie: słusznemi jednak przyczynami za dwa go Kościoły rozumieć możemy. Przyznawam ja tobie Rabinie/ że Synagogę twoję przedtym niż Syn Boży Stał się Człowiekiem/ zrękował sobie za Oblubienicę/ ale non pro praesenti, tylko pro futuro na przyszły czas/ który teraz jest; i dla tego mówi: Desponsabo te mihi, nie mówi desponso te mihi, biorę ztobą ślub/ ale będę brał; albowiem niepodobna rzecz była/ aby Synagoga miała być Oblubienicą Boską/ ażby pierwej Wiarą Chrsytusa przyszłego przybrana
pierwey/ leć według rożnośći stanu zda się iákoby były dwie. Ták y Kośćioł Boży iedno Ciáło iest od wiekow/ áż do dźiśieyszego dniá/ y potym będźie: słusznemi iednák przyczynámi zá dwá go Kośćioły rozumieć możemy. Przyznawam ia tobie Rábinie/ że Synágogę twoię przedtym niż Syn Boży Stał się Człowiekiem/ zrękował sobie zá Oblubienicę/ ále non pro praesenti, tylko pro futuro ná przyszły czás/ ktory teraz iest; y dla tego mowi: Desponsabo te mihi, nie mowi desponso te mihi, biorę ztobą ślub/ ále będę brał; álbowiem niepodobna rzecz byłá/ áby Synágogá miáłá bydź Oblubienicą Boską/ áżby pierwey Wiárą Chrsytusá przyszłego przybrána
Skrót tekstu: KorRoz
Strona: 17
Tytuł:
Rozmowa teologa katolickiego z rabinem żydowskim przy arianinie nieprawym chrześcijaninie
Autor:
Marek Korona
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
dialogi, pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1645
Data wydania (nie wcześniej niż):
1645
Data wydania (nie później niż):
1645
