konsyderowałem, że ołówkiem nanotowawszy to zdanie swoje ratione opieki, podobno przestrzeżony od królowej im., wszystkim ichm. po sobie idącym tę kartkę pomykał; korespondencyją z nieprzyjacielem ganił.
Imp. wojewoda podlaski długo arengą j.k.m. circa bonum publicum zabawił, równą prawie dał imp. krakowskiemu jako czułemu i odważnemu w dziełach rycerskich wodzowi; prędko potem skoczył ad punctum opieki księżnickiej im. i tak zaczął, że „znajdują się tych czasów chciwi na te opieki ludzie, że i mnie samemu onę wydarto”, krzywdę przez to mając, kiedy mu w opiekę wzięto imp. wojewodzica podolskiego, tak i teraz niesłusznie napierają się drugiej
konsyderowałem, że ołówkiem nanotowawszy to zdanie swoje ratione opieki, podobno przestrzeżony od królowej jm., wszystkim ichm. po sobie idącym tę kartkę pomykał; korespondencyją z nieprzyjacielem ganił.
Jmp. wojewoda podlaski długo arengą j.k.m. circa bonum publicum zabawił, równą prawie dał jmp. krakowskiemu jako czułemu i odważnemu w dziełach rycerskich wodzowi; prędko potem skoczył ad punctum opieki księżnickiej jm. i tak zaczął, że „znajdują się tych czasów chciwi na te opieki ludzie, że i mnie samemu onę wydarto”, krzywdę przez to mając, kiedy mu w opiekę wzięto jmp. wojewodzica podolskiego, tak i teraz niesłusznie napierają się drugiej
Skrót tekstu: SarPam
Strona: 218
Tytuł:
Pamiętnik z czasów Jana Sobieskiego
Autor:
Kazimierz Sarnecki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1690 a 1696
Data wydania (nie wcześniej niż):
1690
Data wydania (nie później niż):
1696
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Janusz Woliński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1958
. B. Ale usłyszm chceszli, co mi się przydało w Roku sześdziesiątym wtórym, gdym się wyprawował przeciwko Armacie Tureckiej. T. To tu jest co notować? imprezapewnie sławna i zawsze potrzeban. Nie mylę się wtym, ześ sobie Wmść tak postępował we wszystkim odważnie, jako mądremu, czułemu, i odważnemu należy Kapitanowi, nie pragąć tak chciwie zgrzybiałej sędziwości, włosu siwego czekać w pokoju, jako niektóryz rzecz być rozumieją potrzebna, pewnieś Wmść przy uwadze zażył tej odwagi, która cud przynasza w wiadomościach ludzkich, a nakoniec przydać muszę, i to żeś sobie Wmść postępować nie zaniechał, jako postępował on Augustus,
. B. Ale usłyszm chceszli, co mi się przydáło w Roku sześdźieśiątym wtorym, gdym się wypráwował przeciwko Armaćie Tureckiey. T. To tu iest co notować? imprezápewnie sławna y záwsze potrzeban. Nie mylę się wtym, ześ sobie Wmść ták postępował we wszystkim odważnie, iáko mądremu, czułemu, y odważnemu należy Kápitanowi, nie prágąć ták chćiwie zgrzybiáłey sędźiwośći, włosu śiwego czekać w pokoiu, iáko niektoryz rzecz być rozumieią potrzebna, pewnieś Wmść przy uwadze záżył tey odwagi, ktora cud przynasza w wiádomośćiách ludzkich, á nákoniec przydáć muszę, y to żeś sobie Wmść postępowác nie zániechał, iáko postępował on Augustus,
Skrót tekstu: AndPiekBoh
Strona: 109
Tytuł:
Bohatyr straszny
Autor:
Francesco Andreini
Tłumacz:
Krzysztof Piekarski
Drukarnia:
Mikołaj Aleksander Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
dramat
Gatunek:
dialogi
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
1695
Data wydania (nie wcześniej niż):
1695
Data wydania (nie później niż):
1695
żadnego pozoru i słuszności, nazad się o niego dopominać; coby i na pogardę Krajów, podległych Majestatowi Twemu być musiało; ponieważ zawarłszy pokoj z Francuzami, którzyby się z Kraju tamtego uciekali do Ciebie, zrąk ich prawie Twoich wydzierać go nie należya. Otoż Panie, ostatnia przysługa, którą czynię odważnemu Arymantowi, z tym się jeszcze przy dokóńczenia życia mego oświadczając, żem mu daleko więcej powi- nien, niżeli mi sił, i możność i do wyświadczenia stawać może. Tak mówił wierny Bellarys z takową śmiałością i afektem, że Król zrazu skonfundowany, potym zadumiały, zdziwiwszy się miłości Chryzeidy, odwadze Arymanta, i wierności
żadnego pozoru y słusznośći, názad się o niego dopomináć; coby y ná pogardę Kraiow, podległych Maiestatowi Twemu bydź muśiáło; ponieważ záwarłszy pokoy z Francuzami, ktorzyby się z Kraiu támtego ućiekali do Ciebie, zrąk ich prawie Twoich wydźieráć go nie należya. Otoż Pánie, ostátniá przysługa, ktorą czynię odważnemu Arymántowi, z tym się ieszcze przy dokóńczenia żyćia mego oświadczáiąc, żem mu daleko więcey powi- ńien, niżeli mi śił, y możność i do wyświádczeniá stáwáć może. Ták mowił wierny Bellarys z tákową śmiáłośćią y affektem, że Krol zrazu zkonfundowany, potym zádumiáły, zdźiwiwszy się miłośći Chryzeidy, odwadze Arymántá, y wiernośći
Skrót tekstu: UrfeRubJanAwan
Strona: 226
Tytuł:
Awantura albo Historia światowe rewolucje i niestatecznego alternatę szczęścia zamykająca
Autor:
Honoré d'Urfé
Tłumacz:
Jan Karol Rubinkowski
Drukarnia:
Jan Ludwik Nicolai
Miejsce wydania:
Toruń
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
epika
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1741
Data wydania (nie wcześniej niż):
1741
Data wydania (nie później niż):
1741
