wszystkim było, że u Mniszcha, marszałka nadwornego koronnego, jako zięcia grafa Bryla, pierwszego ministra i faworyta królewskiego, także u księdza Sołtyka, naówczas koadiutora kijowskiego, a teraźniejszego biskupa krakowskiego, miałem partykularną moją admisją, więc
ciż przeciwnicy w konkurencji mojej zaczęli mnie menażować. Najprzód tedy Siruć, kasztelan witebski, ojczym żony mojej, chcąc wyrobić probostwo kowieńskie dla księdza Próżora, siostrzeńca swego, zaczął mnie prosić, abym za tymże jego synowcem pisał instando do marszałka nadwornego koronnego. Zaczął mi wszystkie swoje przyjaźnie asekurować, choć mu nie dowierzałem, przecież uczyniłem zadość jego obligacji i list, który pisałem do marszałka nadwornego
wszystkim było, że u Mniszcha, marszałka nadwornego koronnego, jako zięcia grafa Bryla, pierwszego ministra i faworyta królewskiego, także u księdza Sołtyka, naówczas koadiutora kijowskiego, a teraźniejszego biskupa krakowskiego, miałem partykularną moją admisją, więc
ciż przeciwnicy w konkurencji mojej zaczęli mnie menażować. Najprzód tedy Siruć, kasztelan witebski, ojczym żony mojej, chcąc wyrobić probostwo kowieńskie dla księdza Prozora, siostrzeńca swego, zaczął mnie prosić, abym za tymże jego synowcem pisał instando do marszałka nadwornego koronnego. Zaczął mi wszystkie swoje przyjaźnie asekurować, choć mu nie dowierzałem, przecież uczyniłem zadość jego obligacji i list, który pisałem do marszałka nadwornego
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 514
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
. A potem zabawiwszy jeszcze dzień jeden w Nieświeżu, pożegnawszy księcia i oddawszy mnie protekcji jego, wyjechałem do Mińska. Gdzie przyjechawszy, blisko tygodnia bawiłem, raz dla kombinacji aresztanta Świrskiego, od Wyszyńskiego osadzonego, do której sprawy, jako się wyżej w roku 1755 wyraziło, był pociągniony Siruć, kasztelan witebski, ojczym żony mojej, a potem komponowałem dla księcia Radziwiłła, miecznika naówczas lit., marszałka trybunalskiego, mowę do pożegnania trybunału.
Tymczasem też trybunał skarbowy następował, na który Piotr Paszkowski pułkownik, będąc od księcia hetmana za komisarza wojskowego naznaczonym, przybył do Mińska i od niego zupełną o sejmiku brzeskim, taką, jakom
. A potem zabawiwszy jeszcze dzień jeden w Nieświeżu, pożegnawszy księcia i oddawszy mnie protekcji jego, wyjechałem do Mińska. Gdzie przyjechawszy, blisko tygodnia bawiłem, raz dla kombinacji aresztanta Świrskiego, od Wyszyńskiego osadzonego, do której sprawy, jako się wyżej w roku 1755 wyraziło, był pociągniony Siruć, kasztelan witebski, ojczym żony mojej, a potem komponowałem dla księcia Radziwiłła, miecznika naówczas lit., marszałka trybunalskiego, mowę do pożegnania trybunału.
Tymczasem też trybunał skarbowy następował, na który Piotr Paszkowski pułkownik, będąc od księcia hetmana za komisarza wojskowego naznaczonym, przybył do Mińska i od niego zupełną o sejmiku brzeskim, taką, jakom
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 635
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
, egzagerując dekret miński w sprawie naszej z nim mianej ferowany i często oprócz consilium żaląc się na artykuł 27 z rozdziału 3 Statutu Litewskiego, w dekrecie cytowany, mawiał te słowa: „Pan Matuszewic szlachcic, a ja chłop.”
Było barzo wielkie zgromadzenie w Słonimie, na którym także był Siruć, kasztelan witebski, ojczym żony mojej, non postremus do wszelkiej gwałtowności consiliarius. Tam tedy ustanowiono, aby z jak największymi siłami zebrać się do Wilna na początek trybunału i tam, choćby największym gwałtem, utrzymać Fleminga podskarbiego przy lasce trybunalskiej. Zrobiono tamże kolektę pieniędzy na ten ekspens i po wszystkich województwach i powiatach rozesłali pieniądze na prowadzenie szlachty do Wilna
, egzagerując dekret miński w sprawie naszej z nim mianej ferowany i często oprócz consilium żaląc się na artykuł 27 z rozdziału 3 Statutu Litewskiego, w dekrecie cytowany, mawiał te słowa: „Pan Matuszewic szlachcic, a ja chłop.”
Było barzo wielkie zgromadzenie w Słonimie, na którym także był Siruć, kasztelan witebski, ojczym żony mojej, non postremus do wszelkiej gwałtowności consiliarius. Tam tedy ustanowiono, aby z jak największymi siłami zebrać się do Wilna na początek trybunału i tam, choćby największym gwałtem, utrzymać Fleminga podskarbiego przy lasce trybunalskiej. Zrobiono tamże kolektę pieniędzy na ten ekspens i po wszystkich województwach i powiatach rozesłali pieniądze na prowadzenie szlachty do Wilna
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 636
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
by tam zabrał. Ale generał Daun tak dobrze dysponował tę batalią,
że król pruski po długiej i krwawej bitwie musiał barzo przegrać. Ta batalia była dziesiątego dnia iunii. Musiał zatem król pruski i od oblężenia Pragi odstąpić, i potem nieprędko mógł się poprawić.
Po imieninach hetmańskich, jak do mnie pisał kasztelan witebski, ojczym żony mojej, abym przyjeżdżał i odebrał należący posag żenie mojej dwadzieścia tysięcy, tak zabawiwszy tydzień jeszcze w Białymstoku, stamtąd prosto pojechałem do Wilna, gdzie miała mi być suma liczona. Nim zaś w tę drogę z Białegostoku wyjechałem, tedy tamże w Białymstoku z rady Starzeńskiego, starosty brańskiego, który miał
by tam zabrał. Ale generał Daun tak dobrze dysponował tę batalią,
że król pruski po długiej i krwawej bitwie musiał barzo przegrać. Ta batalia była dziesiątego dnia iunii. Musiał zatem król pruski i od oblężenia Pragi odstąpić, i potem nieprędko mógł się poprawić.
Po imieninach hetmańskich, jak do mnie pisał kasztelan witebski, ojczym żony mojej, abym przyjeżdżał i odebrał należący posag żenie mojej dwadzieścia tysięcy, tak zabawiwszy tydzień jeszcze w Białymstoku, stamtąd prosto pojechałem do Wilna, gdzie miała mi być suma liczona. Nim zaś w tę drogę z Białegostoku wyjechałem, tedy tamże w Białymstoku z rady Starzeńskiego, starosty brańskiego, który miał
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 821
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
Dobrodziejstwem KAKOWSKI Kościesza. Dla Świątnicy z łaskami jak Owca pospiesza. ŁOSIA tu Podstolego. LAMEROWNY żony, Odbiera Kościół respekt, nie jeden świadczony. W ten regestr Nowogrodzki idzie Podkomorzy JAN CiężkOWSKI za łaski, niech mu BÓG przysporzy. JAN MICHAŁOWSKI Łowczy, Zona SALOMEA Sypali tu jak zrogu niegdy Amatea. Pan KRAJEWSKI jej Ojczym i ZAWACKA Matka, Których dzwon hojności głosi (nie podła to gratka) Inskrypcje Firlejowskie
Ciemny GRÓDZICKI Szlachcic, wyswiadczył tu wiele, WĘGLOWSCY, Mioduszewscy, przytym też kościele Byli tu Owieczkami, ROGOZIŃSKI z niemi Chorąży, człowiek grzeczny (już poszedł do ziemi) DĄMBROWNY z twą ZBYCHALSKĄ najznaczniej świadczyli, BRZOZOWSKI Brat, z
Dobrodzieystwem KAKOWSKI Kościesza. Dla Swiątnicy z łaskami iak Owca pospiesza. ŁOSIA tu Podstolego. LAMEROWNY żony, Odbiera Kościoł respekt, nie ieden swiadczony. W ten regestr Nowogrodzki idzie Podkomorzy IAN CIESZKOWSKI za łaski, niech mu BOG przysporzy. IAN MICHAŁOWSKI Łowczy, Zona SALOMEA Sypali tu iak zrogu niegdy Amatea. Pan KRAIEWSKI iey Oyczym y ZAWACKA Matka, Ktorych dzwon hoyności głosi (nie podła to grátka) Inskrypcye Firleiowskie
Ciemny GRODZICKI Szlachcic, wyswiadczył tu wiele, WĘGLOWSCY, Mioduszewscy, przytym też kościele Byli tu Owieczkami, ROGOZINSKI z niemi Chorąży, człowiek grzeczny (iuż poszedł do ziemi) DĄMBROWNY z twą ZBYCHALSKĄ náyznaczniey swiadczyli, BRZOZOWSKI Brat, z
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 536
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
swemu Maciejowi oddać pół roli, który, objąwszy, lisił się z niej i niechciał być gospodarzem, więc ona, mając Męża drugiego imieniem Michała Fica, z którym mięszkając z nim lat 23 i pamiętając na to, że ją pojął z dziećmi małemi, i przy łasce Boskiej wychował one i nie tak, jako ojczym, ale jak ocięc własny miał o nich staranie, uprosiła całego prawa, aby tęż rolą swoją zapisała mężowi powtórnemu, dając mu do niej prawo, aby ją za swoją własną miał, puki zycie jego P. Bóg mu da, i jeżeli mię Pan Bóg zbierze s tego swiata, tedy żadne dzicię moje, jak
swęmu Macieiowi oddac puł roli, ktory, obiąwszy, lisił się z niey y niechciał bydz gospodarzęm, więc ona, maiąc męza drugiego imienięm Michała Fica, z ktorym mięszkaiąc z nim lat 23 y pamiętaiąc na to, że ią poiął z dziecmi małęmi, y przy łasce Boskiey wychował one y nie tak, iako oyczym, ale iak ocięc własny miał o nich staranie, uprosiła całego prawa, aby tęsz rolą swoią zapisała mężowi powtornęmu, daiąc mu do niey prawo, aby ią za swoię własną miał, puki zycie iego P. Bog mu da, y iezeli mię Pan Bog zbierze s tego swiata, tedy żadne dzicię moie, iak
Skrót tekstu: KsJasUl_3
Strona: 446
Tytuł:
Księga gromadzka wsi Wola Jasienicka, cz. 3
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Wola Jasienicka
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1720 a 1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1720
Data wydania (nie później niż):
1754
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
, na ten czasz Przeora Krakowszkiego, we wszy Kaszynie wielkiej, w którym to było pyrwsze poztanowienie, ze któryby po prawie wymawiał drugiemu a terasz tego zamylczal, przepada wyny trzy grzywny. (I. 161)
2947. (277) 1. Sprawa. — Proszy Prokop mlody, żeby mu Piotr syn Augustynów ojczym jego, przywruczył to wszystko, co mu matka jego zmarła, nakazala. Prawo nakazalo, żeby mu przywruczyl do trzecziego dnia to wszystko, co mu matka naznaczyla, a, co się dotycze ozymyny z roli, ma dacz Piotr trzeczy snop swemu pazierbowy i do tego ma mu pomocz jednem złotem do platu, a
, na ten czasz Przeora Krakowszkiego, we wszi Kaszÿnie wielkieÿ, w ktorÿm to bÿlo pÿrwsze poztanowienie, ze ktorÿbÿ po prawie wÿmawiał drugięmu a terasz tego zamÿlczal, przepada wÿnÿ trzÿ grzÿwnÿ. (I. 161)
2947. (277) 1. Sprawa. — Proszÿ Prokop mlodÿ, zebÿ mu Piotr sÿn Augustÿnow oÿczÿm iego, przÿwruczÿł to wszÿstko, czo mu matka iego zmarła, nakazala. Prawo nakazalo, zebÿ mu przÿwruczÿl do trzecziego dnia to wszÿstko, czo mu matka naznaczÿla, a, czo sie dotÿcze ozÿmÿnÿ z rolÿ, ma dacz Piotr trzeczÿ snop swęmu pazierbowÿ ÿ do tego ma mu pomocz iednem zlotem do platu, a
Skrót tekstu: KsKasUl_1
Strona: 311
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Kasina Wielka, cz. 1
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kasina Wielka
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1601 a 1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1601
Data wydania (nie później niż):
1650
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
tycze ozymyny z roli, ma dacz Piotr trzeczy snop swemu pazierbowy i do tego ma mu pomocz jednem złotem do platu, a paszierb ma mu dopusczycz seszcz zagonów w ogrodzie, a ysz ten Procop mlodi ma brata drugiego Matysza, któremu także zostawyla dwu czieliszków i cztiry korcze owsza; nakazalo prawo, ze Piotr, ojczym ych, ma to oddacz starszemu paszierbowi imięniem Prokopowy, który stawył rękoymią: ląna Kolodzieja i ląna Mrosczka, ze tenże Prokop niema tego utraczycz mlodszemu bratu swemu, ale mu też nie będzie powynien tych rzeczy wydacz bez wiadomosczy woyta i lawnyków. (I. 162)
2948. (278) Roku Pańskiego
tÿcze ozÿmÿnÿ z rolÿ, ma dacz Piotr trzeczÿ snop swęmu pazierbowÿ ÿ do tego ma mu pomocz iednem zlotem do platu, a paszierb ma mu dopusczÿcz sescz zagonow w ogrodzie, a ÿsz ten Procop mlodi ma bratha drugiego Matÿsza, kturemu takze zostawÿla dwu czieliszkow ÿ cztirÿ korcze owsza; nakazalo prawo, ze Piotr, oÿczÿm ÿch, ma to oddacz starszemu paszierbowi imięniem Prokopowÿ, kturÿ ztawÿł rękoÿmią: ląna Kolodzieÿa ÿ ląna Mrosczka, ze tenze Prokop niema tego utraczÿcz mlodszęmu brathu swęmu, ale mu tesz nie będzie powÿnien tÿch rzeczÿ wÿdacz besz wiadomosczÿ woÿtha ÿ lawnykow. (I. 162)
2948. (278) Roku Panskiego
Skrót tekstu: KsKasUl_1
Strona: 311
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Kasina Wielka, cz. 1
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kasina Wielka
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1601 a 1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1601
Data wydania (nie później niż):
1650
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
między ludzie dla chowania, za co ręczy: Woycziech Mazgay, Grzegorzs Ziemianyn, Grzegorsz Mazgay, Blazej Kuczon. Ten ze Blazej Kuczon wynięn tej dzieweccze flor. 5, gr. 9, za które to pieniądze ma stawycz jalowyczę, która by tych pieniędzy stala, za to ręczyl Woytek Maszgay. Ten ze Matysz, ojczym tej dzieweczky, zeznał pod przysięgą przy gromadzie, ze po matcze tej dziewczyny, a zonie swojej, tylko zostalo w pieniądzach flor. 10, które będzie powynien oddać tej dzieweczce, kiedy dorosnie. To też zostaje na długach, co się będzie powynno oddacz tej dzyewczynie: u wojta gr. 31 ½, u Walentego
międzÿ ludzie dla chowania, za czo ręczy: Woÿcziech Mazgaÿ, Grzegorzs Zięmianÿn, Grzegorsz Mazgaÿ, Blazeÿ Kuczon. Tęn ze Blazeÿ Kuczon wÿnięn teÿ dzieweccze flor. 5, gr. 9, za ktore to pieniądze ma stawÿcz ialowÿczę, ktora bÿ tÿch pieniędzy stala, za to ręczyl Woÿtek Maszgaÿ. Tęn ze Matÿsz, oÿczÿm teÿ dzieweczkÿ, zeznał pod przÿsięgą przÿ gromadzie, ze po matcze teÿ dziewczÿnÿ, a zonie swoiei, tÿlko zostalo w pieniądzach flor. 10, ktore bedzie powÿnien oddac teÿ dzieweczce, kiedÿ dorosnie. To tÿsz zostaie na dlugach, czo sie bedzie powÿnno oddacz teÿ dzÿewczÿnie: u woytha gr. 31 ½, u Walentego
Skrót tekstu: KsKasUl_1
Strona: 312
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Kasina Wielka, cz. 1
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kasina Wielka
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1601 a 1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1601
Data wydania (nie później niż):
1650
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
trzech wozów, pług i żelazem, bron para dobrych.
3303. (633) 1647. Kupił Stanisław Kubowic zarębek u Tomasza Ziemianina za złotych osm przy urzędzie Kasińskiem, a ten zarebek dany był Tomasowi Ziemianinowi za zagrodę, co ją na tracz wzięto. Szymon lurczę nie odzywał się do ojczyzny swojej ani wtęnczas, kiedy ojczym jego darował ten zarebek na konwęnt, ani wtęnczas, kiedy Ziemianin przedawał, przepada dziedzictwo; jednak ociec Matusz Borowka, na ten czas przeor konwentu Krakowskiego, z łaski kazał mu dać złotych dziewiec względem tej zagrody, co się wzieła na tracz, a on ma się podzielić temi pieniędzmi z drugiemi bracią i siostrami. (
trzech wozow, pług y zelazęm, bron para dobrych.
3303. (633) 1647. Kupił Stanisław Kubowic zarębek u Thomasza Zięmianina za złotych osm przy urzędzie Kasinskięm, a then zarebek dany był Thomasowi Zięmianinowi za zagrodę, co ią na tracz wzięto. Szymon lurczę nie odzywał sie do oyczyzny swoiey ani wtęnczas, kiedy oyczym iego darował tęn zarebek na konwęnt, ani wtęnczas, kiedy Zięmianin przedawał, przepada dziedzictwo; iednak ociec Mathusz Borowka, na ten czas przeor conventu Krakowskiego, z łaski kazał mu dac złotych dziewiec względem tey zagrody, co sie wzieła na tracz, a on ma sie podzielic tęmi pieniądzmi z drugiemi bracią y siostrami. (
Skrót tekstu: KsKasUl_1
Strona: 348
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Kasina Wielka, cz. 1
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kasina Wielka
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1601 a 1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1601
Data wydania (nie później niż):
1650
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
