o Świętych Ludziach, którzy porzuciwszy Świat na Pustelniczych umartwieniach założyli zbawienie dusz swoich, i tym samym przykładem wielu zbawienia łaknących pociągneli za sobą, których kompasją zdjęci Monarchowie Chrześcijańscy Klasztory i Fundacje rozprzestrzeniali, i Monarchowie Polscy do tegoż samego myśli swoje pobożne skierowali, ufundowawszy wiele Klasztorów z znacznemi Intratami. Na przełożonych tychże Klasztorów Opatów lub Proboszczów osobne także i znaczne Intraty przyłączyli.
Na te znaczne Intraty Opatów zapatrzywszy się Zygmunt I. najpierwej postanowił z Stanami Rzeczypospolitej żeby zawsze Opatami lub Proboszczami Szlachta Polscy z Ojca i Matki byli, a jeżeliby się w Klasztorze nie znalazł Szlachcic, tedy nakazano, żeby z inszego Klasztoru wziąć tejże reguły Profesa lub
o Swiętych Ludźiach, którzy porzućiwszy Swiat na Pustelniczych umartwieniach założyli zbawienie dusz swoich, i tym samym przykładem wielu zbawienia łaknących poćiągneli za sobą, których kompassyą zdjęći Monarchowie Chrześćiańscy Klasztory i Fundacye rozprzestrzeniali, i Monarchowie Polscy do tegoż samego myśli swoje pobożne zkierowali, ufundowawszy wiele Klasztorów z znacznemi Intratami. Na przełożonych tychże Klasztorów Opatów lub Proboszczów osobne także i znaczne Intraty przyłączyli.
Na te znaczne Intraty Opatów zapatrzywszy śię Zygmunt I. naypierwey postanowił z Stanami Rzeczypospolitey żeby zawsze Opatami lub Proboszczami Szlachta Polscy z Oyca i Matki byli, á jeżeliby śię w Klasztorze nie znalazł Szlachćic, tedy nakazano, żeby z inszego Klasztoru wźiąć teyże reguły Professa lub
Skrót tekstu: ŁubHist
Strona: 191
Tytuł:
Historia polska z opisaniem rządu i urzędów polskich
Autor:
Władysław Łubieński
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
historia, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1763
Data wydania (nie później niż):
1763
Proszowicami Umawiaj sejmik, ty biegaj do Lwowa, Jeśli wyprawa na obóz gotowa. Taż nas i teraz biegunka napada I za granice obudwu rozkłada. Jam już był dobrze cudzych krajów syty I w domu każdy gościniec mnie bity, A przecię kiedy pański rozkaz tęgi Nastąpi, muszę znowu do włóczęgi. Widział mię pierwej Opatów — niż swojem — Posłem od króla; potem z wielkim znojem
Przebyłem Węgry i na ich stolicy Cesarskiej pokłon oddałem prawicy I, pańskie sprawy kończąc przy tym dworze, Niosłem królewskie listy Leonorze; Zwodziłem potem, gdzie szła sama głowa Ojczyzny naszej, panów do Zborowa; Potem tej zimy, nie szanując
Proszowicami Umawiaj sejmik, ty biegaj do Lwowa, Jeśli wyprawa na obóz gotowa. Taż nas i teraz biegunka napada I za granice obudwu rozkłada. Jam już był dobrze cudzych krajów syty I w domu każdy gościniec mnie bity, A przecię kiedy pański rozkaz tęgi Nastąpi, muszę znowu do włóczęgi. Widział mię pierwej Opatów — niż swojem — Posłem od króla; potem z wielkim znojem
Przebyłem Węgry i na ich stolicy Cesarskiej pokłon oddałem prawicy I, pańskie sprawy kończąc przy tym dworze, Niosłem królewskie listy Leonorze; Zwodziłem potem, gdzie szła sama głowa Ojczyzny naszej, panów do Zborowa; Potem tej zimy, nie szanując
Skrót tekstu: MorszAUtwKuk
Strona: 49
Tytuł:
Utwory zebrane
Autor:
Jan Andrzej Morsztyn
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1654
Data wydania (nie wcześniej niż):
1654
Data wydania (nie później niż):
1654
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Utwory zebrane
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1971
są te CIRCULI w Imperium, tylko koordynacja wszystkich Krajów Niemieckich na pewny wymiar Księstw Ziemi, Miast Wolnych; etc.
CIRCULOS postanowił i wymierzył Maksymilian I. Cesarz w Kolonii Mieście Anno Domini 1512 a Karol V Cesarz w Norymberdze Anno Domini 1522 solennie potwierdził. Każdy CIRCULUS zawiera w sobie trzy Stany Duchowne, tojest Arcy-Biskupów, Opatów: Ksienie, i tych, którzy się w owej Kraju cyrkumferencyj znajdują. Drugi Stan Świecki, tojest Książąt, Hrabiów, Baronów, Burgrabiów, Szlachtę etc. Lubo nie wszystkie teraz CIRCULI mają Duchownych, bo wydarła ich Herezja lub Sekularyzowała. Trzeci Stan Miast wolnych Imperialnych, alias uprzywilejowanych. Każdy z tych Cyrkułów miał swego
są te CIRCULI w Imperium, tylko koordynacya wszystkich Kraiow Niemieckich na pewny wymiar Xięstw Ziemi, Miast Wolnych; etc.
CIRCULOS postanowił y wymierzył Maxymilián I. Cesarz w Kolonii Mieście Anno Domini 1512 a Karol V Cesarz w Norymberdze Anno Domini 1522 solennie potwierdził. Każdy CIRCULUS zawiera w sobie trzy Stany Duchowne, toiest Arcy-Biskupow, Opatow: Xienie, y tych, ktorzy się w owey Kraiu cyrkumferencyi znayduią. Drugi Stan Swiecki, toiest Xiążąt, Hrabiow, Baronow, Burgrabiow, Szlachtę etc. Lubo nie wszystkie teraz CIRCULI maią Duchownych, bo wydarła ich Herezya lub Sekularyzowała. Trzeci Stan Miast wolnych Imperyalnych, alias uprzywileiowanych. Każdy z tych Cyrkułow miał swego
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 508
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
, które w strumykach tam łowiono skórami baraniemi, według Strabona, i Apiana Aleksand. Leży między górą Kaukazem, Georgią, Turkomannią, i morzem czarnym. Są Wiary Chrześcijańskiej ci Mingrelowie, ale cudnej. Prymas ich Catholicos nazwiskiem, dependuje od Carogrodzkiego Patriarchy, i ma 6. Biskupów pod sobą, i 6. Opatów. Po Zmarłych wszystko biorą duchowni, stąd bogaci. Księża się żenią, ile razy chcą, są wielcy prostacy. Świeccy mają wiele żón i nałożnic: za pokutę po cudzołóstwie wieprza dają. Białogłowy tu urodziwe: a którym starość zmarszczkami twarz poorała, farbami to reparują; ale cnoty w nich pasz. Mężczyźni są zabójcy
, ktore w strumykach tam łowiono skórami barániemi, według Strabona, y Appiána Alexand. Leży między gorą Kaukazem, Georgią, Turkomannią, y morzem czarnym. Są Wiary Chrześciańskiey ci Mingrelowie, ale cudney. Prymas ich Catholicos nazwiskiem, dependuie od Carogrodzkiego Patryarchy, y ma 6. Biskupów pod sobą, y 6. Opatów. Po Zmarłych wszystko biorą duchowni, ztąd bogaci. Xięża się żenią, ile razy chcą, są wielcy prostacy. Swieccy maią wiele żón y nałożnic: za pokutę po cudzołostwie wieprza daią. Białogłowy tu urodziwe: a ktorym starość zmarszczkami twarz poorała, farbami to reparuią; ale cnoty w nich pasz. Męszczyzni są zabóycy
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 451
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
.
Do koła poselskiego pojrzawszy, nie może się nic inszego powiedzieć o niem, jeno, że się tak skaziło, jako gorzej być nie może, bo to narzekanie ludzi na konkluzje sejmowe samiż posłowie robią swemi praktykami, których albo panowie obierają na sejmikach, albo sami siebie; exempto Wisznia, Chełm, Bełz, Opatów, Środa etc. A tacy się obierają, którzy prywaty swe na sejmie miewają i są tak niewstydliwi, choć to widzą być przeciw prawu, ato się tego podejmują. Więc żeśmy założyli prawo rugowe (odpuśćmy sobie, że się prawda rzecze), pytałbym p. Wojewodę, jako on śmie o
.
Do koła poselskiego pojrzawszy, nie może się nic inszego powiedzieć o niem, jeno, że się tak skaziło, jako gorzej być nie może, bo to narzekanie ludzi na konkluzye sejmowe samiż posłowie robią swemi praktykami, których albo panowie obierają na sejmikach, albo sami siebie; exempto Wisznia, Chełm, Bełz, Opatów, Środa etc. A tacy się obierają, którzy prywaty swe na sejmie miewają i są tak niewstydliwi, choć to widzą być przeciw prawu, ato się tego podejmują. Więc żeśmy założyli prawo rugowe (odpuśćmy sobie, że się prawda rzecze), pytałbym p. Wojewodę, jako on śmie o
Skrót tekstu: VotSzlachCz_II
Strona: 437
Tytuł:
Votum ślachcica jednego podczas rokoszu
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1606
Data wydania (nie wcześniej niż):
1606
Data wydania (nie później niż):
1606
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1918
list. Który gdy przeczytał/ jął gorzko płakać/ i rzekł Kapłanowi. Nigdym tak nie miłował człowieka/ żałowałem Apostazjej/ żałuję śmierci/ miłowałem żywego/ miłuję umarłego: iż może być ratowan/ bo z skruchą umarł; modlitwami Kościoła mego ratować go chcę. I zwoławszy Prałatów biskupstwa swego/ to jest Opatów/ Dziekanów/ Przeorów/ Plebanów. Także rozkazał klasztorom Panieńskim/ prosząc z wielką pokorą i usilnością/ już sam przez się już przez listy/ aby wszyscy osobliwe modlitwy/ które on naznaczył przez on rok za duszę zmarłego odprawowali/ tak we Mszach jako i Psalmodiach. A on sam oprócz jałmużn/ także modlitw osobliwych które
list. Ktory gdy przeczytał/ iął gorzko płákáć/ y rzekł Kápłanowi. Nigdym ták nie miłował człowieká/ żáłowałem Apostázyey/ żáłuię śmierći/ miłowałem żywego/ miłuię vmárłego: iż może bydź rátowan/ bo z skruchą vmarł; modlitwámi Kośćiołá mego rátowáć go chcę. Y zwoławszy Prałatow biskupstwá swego/ to iest Opátow/ Dźiekanow/ Przeorow/ Plebanow. Tákże roskazał klasztorom Pánieńskim/ prosząc z wielką pokorą y vśilnosćią/ iuż sam przez sie iuż przez listy/ áby wszyscy osobliwe modlitwy/ ktore on náznáczył przez on rok zá duszę zmárłego odpráwowáli/ ták we Mszách iáko y Psalmodiách. A on sam oprocż iáłmużn/ tákże modlitw osobliwjch ktore
Skrót tekstu: ZwierPrzykład
Strona: 55
Tytuł:
Wielkie zwierciadło przykładów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Wysocki
Drukarnia:
Jan Szarffenberger
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
pisze Cesarius. Był to Syn Baldwina pierwszego Wschodniego Cesarza. Dał mu P. Bóg taką przed śmiercią skruchę/ jaka rzadko widziana w którym pokutującym. Przed czterema Opatami oraz często spoewiedź czynił/ z takim żalem i pokorą/ że ich samych do płaczu pobudzał. Nad to powróz sobie na szyję kładąc/ prosił tychże Opatów/ aby go po ulicach tak włóczyli/ mówiąc: Zyłem jako pies/ słuszna/ abym jako pies umierał. Kazał się na ostatek zanieść do domu najuboższego/ wktórym Bogu Ducha oddał/ pogrzebiony w Kościele Z. Albana/ gdzie onże fundował Kanoników z dóbr swoich. Po śmierci jego pokutę P. Bóg cudami
pisze Cesarius. Był to Syn Baldwina pierwszego Wschodniego Cesarzá. Dał mu P. Bog táką przed śmierćią skruchę/ iáka rzadko widziana w ktorym pokutuiącym. Przed czteremá Opatámi oraż często spoewiedź czynił/ z tákim żálem i pokorą/ że ich samych do płáczu pobudzał. Nad to powroz sobie ná szyię kładąc/ prośił tychże Opátow/ áby go po ulicách ták włoczyli/ mowiąc: Zyłem iako pies/ słuszná/ ábym iáko pies umierał. Kazał się ná ostátek zánieść do domu nayuboższego/ wktorym Bogu Duchá oddał/ pogrzebiony w Kośćiele S. Albaná/ gdźie onże fundował Kanonikow z dobr swoich. Po śmierći iego pokutę P. Bog cudámi
Skrót tekstu: KwiatDzieje
Strona: 40
Tytuł:
Roczne dzieje kościelne
Autor:
Jan Kwiatkiewicz
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1695
Data wydania (nie wcześniej niż):
1695
Data wydania (nie później niż):
1695
wodzie obronić nie mógł. 11. Henryka Brodatego pochwały.
Piękniej sobie postąpił Henryk Barbatus, Bolesława Pudyka Książę Krakowskie i Sandomierskie/ obroniwszy od Konrada Książęcia Mazowieckiego/ gdy prawa złe poznosił/ kościelne wolności potwierdził/ urzędniki dobre stanowił/ na złoczyńce i kalumnie surowo nastąpił/ do Biskupstwa Lubusseńskiego (które do Polski przedtym należało) Opatów ze wsiami szesnastą/ i w Wielkiej Polsce Kazimierz ze czternastą wsiami do tegoż Biskupstwa przyłączył i darował/ i Kościołowi Lubeckiemu dwanaście wsi ofiarował. Bolesław też Pudicus jeszcze w dziecinnym wieku/ za poradą Grymisławy Matki swej/ Franciszkanom w Krakowie Kościół i Klasztor wystawił. Tak Polacy we czci Boskiej się kochali. Rok Pański 1236
wodźie obronić nie mogł. 11. Henryká Brodátego pochwały.
Piękniey sobie postąpił Henryk Barbatus, Bolesłáwá Pudyká Xiążę Krákowskie i Sandomirskie/ obroniwszy od Konrádá Xiążęćia Mázowieckiego/ gdy práwá złe poznośił/ kośćielne wolnośći potwierdźił/ urzędniki dobre stanowił/ ná złoczyńce i kálumnie surowo nástąpił/ do Biskupstwá Lubusseńskiego (ktore do Polski przedtym należáło) Opátow ze wśiámi szesnastą/ i w Wielkiey Polszcze Káźimierz ze czternastą wśiámi do tegoż Biskupstwá przyłączył i dárował/ i Kośćiołowi Lubeckiemu dwánaśćie wśi ofiarował. Bolesław też Pudicus ieszcze w dźiećinnym wieku/ zá poradą Grymisłáwy Mátki swey/ Fránćiszkánom w Krákowie Kośćioł i Klasztor wystáwił. Ták Polacy we czći Boskiey się kocháli. Rok Pański 1236
Skrót tekstu: KwiatDzieje
Strona: 81
Tytuł:
Roczne dzieje kościelne
Autor:
Jan Kwiatkiewicz
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1695
Data wydania (nie wcześniej niż):
1695
Data wydania (nie później niż):
1695
wodne poodbierali, i wszę- Rok 1662
dzie zostawiwszy natychmiast superintendentów sobie nie wojsku życzliwych, starych dzierżawców i administratorów wyrugowali, to im jednak zleciwszy, aby z tych wszystkich prowentów piniądze przychodzące, pod przysięgą do kupy zbierali i jakby byto koła generalnego wojska wola, onymi szafowali.
Tu dopiero troszkę tknęło w sedno tak biskupów, Opatów, probosczów bogatych (bo plebanom i zakonnikom nic nie odbierano), wielkorządców, starostów, podskarbich, dzierżawców, a potrosze i króla samego ekonomiej, kiedy zgoła wszystko im jak w swe ręce, wojsko wzięło. Dopieroż częste legacyje i nie tak jak pierwej gorące, do wojska być poczęły nawet i około zapłaty wojskowej
wodne poodbierali, i wszę- Rok 1662
dzie zostawiwszy natychmiast superintendentów sobie nie wojsku życzliwych, starych dzierżawców i administratorów wyrugowali, to im jednak zleciwszy, aby z tych wszystkich prowentów piniądze przychodzące, pod przysięgą do kupy zbierali i jakby byto koła generalnego wojska wola, onymi szafowali.
Tu dopiero troszkę tknęło w sedno tak biskupów, Opatów, probosczów bogatych (bo plebanom i zakonnikom nic nie odbierano), wielgorządców, starostów, podskarbich, dzierżawców, a potrosze i króla samego ekonomiej, kiedy zgoła wszystko im jak w swe ręce, wojsko wzięło. Dopieroż częste legacyje i nie tak jak pierwej gorące, do wojska być poczęły nawet i około zapłaty wojskowej
Skrót tekstu: JemPam
Strona: 322
Tytuł:
Pamiętnik dzieje Polski zawierający
Autor:
Mikołaj Jemiołowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1683 a 1693
Data wydania (nie wcześniej niż):
1683
Data wydania (nie później niż):
1693
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Dzięgielewski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
"DIG"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
2000
