Rycerski, tak ci zdementowali swoim kacerstwem, ledwie nie półpolski, że nie chcieli zezwolić na Sędziów Duchownych, i projekt też nie wziął swego skutku. Stefan Batory obrany Królem Polskim widząc także zagęszczone Regestra Spraw, tęż samę myśl Stanom Rzeczypospolitej podał do ułożenia Głównego Sądu, jakoż na Sejmie Roku 1578. Stany Rzeczypospolitej uradzili Ordynacją Sądu Głównego i postanowili nazwawszy go TRYBUNAŁEM GŁOWNYM Koronnym, i na tym Trybunale tak ważne Dekreta kazano mieć, jak Sejmowe. Pod ten Trybunał Główny Koronny podszyły się Województwa Wołyńskie, i Bracławickie Roku 1589. a Kijowskie Roku 1590. także Pruskie Województwa Roku 1589. i opisane były Ordynacje Trybunalskie wielą Konstytucjami. Ze zaś na
Rycerski, tak ći zdementowali swoim kacerstwem, ledwie nie półpolski, że nie chćieli zezwolić na Sędźiów Duchownych, i projekt też nie wźiął swego skutku. Stefan Batory obrany Królem Polskim widząc także zagęszczone Regestra Spraw, tęż samę myśl Stanom Rzeczypospolitey podał do ułożenia Głównego Sądu, jakoż na Seymie Roku 1578. Stany Rzeczypospolitey uradźili Ordynacyą Sądu Głównego i postanowili nazwawszy go TRYBUNAŁEM GŁOWNYM Koronnym, i na tym Trybunale tak ważne Dekreta kazano mieć, jak Seymowe. Pod ten Trybunał Główny Koronny podszyły śię Województwa Wołyńskie, i Bracławickie Roku 1589. á Kijowskie Roku 1590. także Pruskie Województwa Roku 1589. i opisane były Ordynacye Trybunalskie wielą Konstytucyami. Ze zaś na
Skrót tekstu: ŁubHist
Strona: 249
Tytuł:
Historia polska z opisaniem rządu i urzędów polskich
Autor:
Władysław Łubieński
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
historia, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1763
Data wydania (nie później niż):
1763
.
Wiedziałem dowodnie przed kilkiem dni, że się nieprzyjaciel na pewną imprezę gotował, i radbym był wojsko zaraz skupił, pogotowiu go czekiąc: ale ta teraźniejsza konfusia dla niepłace między nami, niepozwoliła tego do efektu przywieść. Obwieściłem jednak wcześnie wszystkie chorągwie, aby o tem niebezpieczeństwie wiedząc, gotowi do ruszenia na ordynacją moję czekali. Wziąłem wczora wiadomość, że nieprzyjaciel ku Nowemu miastu i Brodnicy ruszył się; zaczem zaras na koń wsiadam, tym to pułkom rozkazawszy się co prędzej różnemi przeprawami przez Wisłę przeprawiać. Mam nadzieję w miłosierdziu bożem, że nieodniesie nieprzyjaciel
pociechy, bo i w Nowem mieście jest więcej niż tysiąc
.
Wiedziałem dowodnie przed kilkiem dni, że się nieprzyjaciel na pewną impressę gotował, i radbym był wojsko zaraz zkupił, pogotowiu go czekjąc: ale ta terazniejsza confusia dla niepłace między nami, niepozwoliła tego do effektu przywieść. Obwieściłem jednak wcześnie wszystkie chorągwie, aby o tém niebespieczeństwie wiedząc, gotowi do ruszenia na ordynatią moję czekali. Wziąłem wczora wiadomość, że nieprzyjaciel ku Nowemu miastu i Brodnicy ruszył się; zaczém zaras na koń wsiadam, tym to pułkom roskazawszy się co prędzéj różnemi przeprawami przez Wisłę przeprawiać. Mam nadzieję w miłosierdziu bożém, że nieodniesie nieprzyjaciel
pociechy, bo i w Nowém mieście jest więcéj niż tysiąc
Skrót tekstu: KoniecSListy
Strona: 66
Tytuł:
Listy Stanisława Koniecpolskiego Hetmana
Autor:
Stanisław Koniecpolski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
listy
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1672
Data wydania (nie wcześniej niż):
1672
Data wydania (nie później niż):
1672
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętniki o Koniecpolskich. Przyczynek do dziejów polskich XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Stanisław Przyłęcki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Leon Rzewuski
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1842
co jako księżnę Annę z Sanguszków Radziwiłłowę, kanclerzynę wielką W. Ks. Lit., panię wyniosłego humoru, matkę kochającą syna obruszyło, tak przy wielkich swoich dostatkach mającą wielu przyjaciół — a pryncypalnie mającą brata rodzonego księcia Sanguszka, marszałka naówczas nadwornego, a potem wielkiego W. Ks. Lit., pana wielkiego, ordynacją ostrogską posydującego, mającą także zięcia księcia Korybuta Wiśniowieckiego, kanclerza wielkiego i regimentarza generalnego wojska litewskiego — do znacznych resentymentów przeciwko partii stanisławowskiej pobudziło. Przy tym Mikołaj Radziwiłł, wojewoda nowogródzki, mający in voto Barbarę Zawiszankę, wojewodzankę mińską, damę wielkiego rozumu i obrotu, równe miał z tegoż sejmiku nieukontentowanie. Niemniej na sejmiku
co jako księżnę Annę z Sanguszków Radziwiłłowę, kanclerzynę wielką W. Ks. Lit., panię wyniosłego humoru, matkę kochającą syna obruszyło, tak przy wielkich swoich dostatkach mającą wielu przyjaciół — a pryncypalnie mającą brata rodzonego księcia Sanguszka, marszałka naówczas nadwornego, a potem wielkiego W. Ks. Lit., pana wielkiego, ordynacją ostrogską posydującego, mającą także zięcia księcia Korybuta Wiśniowieckiego, kanclerza wielkiego i regimentarza generalnego wojska litewskiego — do znacznych resentymentów przeciwko partii stanisławowskiej pobudziło. Przy tym Mikołaj Radziwiłł, wojewoda nowogródzki, mający in voto Barbarę Zawiszankę, wojewodzankę mińską, damę wielkiego rozumu i obrotu, równe miał z tegoż sejmiku nieukontentowanie. Niemniej na sejmiku
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 54
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
, więc w nadzieję przy łasce boskiej przyszłego potomstwa, ordynacją z dóbr swoich, jednakże nie wszystkich, uczynić postanowił; a mając przez konstytucją sejmu warszawskiego 1609 roku pozwolenie czynienia tej ordynacji i upewnienie, że cokolwiek w tejże ordynacji ustanowi, tedy to Rzplta pro rato, grato et perpetuo robore przyjmuje, takową uczynił ordynacją, iż jeżeli syna tylko jednego mieć będzie, tedy wszystkie dobra jego, tak do ordynacji odłączone, jako też i nieordynackie, jemu jednemu należeć będą. Jeżeliby zaś więcej miał synów, tedy najstarszy syn ordynatem być ma.
Na ordynacją dysponował te księstwa, hrabstwa i zamki jako to: Ostróg, Dubno, Międzyrzecz
, więc w nadzieję przy łasce boskiej przyszłego potomstwa, ordynacją z dóbr swoich, jednakże nie wszystkich, uczynić postanowił; a mając przez konstytucją sejmu warszawskiego 1609 roku pozwolenie czynienia tej ordynacji i upewnienie, że cokolwiek w tejże ordynacji ustanowi, tedy to Rzplta pro rato, grato et perpetuo robore przyjmuje, takową uczynił ordynacją, iż jeżeli syna tylko jednego mieć będzie, tedy wszystkie dobra jego, tak do ordynacji odłączone, jako też i nieordynackie, jemu jednemu należeć będą. Jeżeliby zaś więcej miał synów, tedy najstarszy syn ordynatem być ma.
Na ordynacją dysponował te księstwa, hrabstwa i zamki jako to: Ostróg, Dubno, Międzyrzecz
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 428
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
, tedy to Rzplta pro rato, grato et perpetuo robore przyjmuje, takową uczynił ordynacją, iż jeżeli syna tylko jednego mieć będzie, tedy wszystkie dobra jego, tak do ordynacji odłączone, jako też i nieordynackie, jemu jednemu należeć będą. Jeżeliby zaś więcej miał synów, tedy najstarszy syn ordynatem być ma.
Na ordynacją dysponował te księstwa, hrabstwa i zamki jako to: Ostróg, Dubno, Międzyrzecz, Stepań, Konstantynów, Bazalią,
Sulżyńce, Krasiłów, Kużmin, Czartonie, Sapoków, Miropol, Niemilną, Zaborzyce, Cudnów, Piątek, Januszpol, Sosnów, Detkowice, Pików, Hlińsk, Nów, Ostróżek, Krasnopol, Lutowiż
, tedy to Rzplta pro rato, grato et perpetuo robore przyjmuje, takową uczynił ordynacją, iż jeżeli syna tylko jednego mieć będzie, tedy wszystkie dobra jego, tak do ordynacji odłączone, jako też i nieordynackie, jemu jednemu należeć będą. Jeżeliby zaś więcej miał synów, tedy najstarszy syn ordynatem być ma.
Na ordynacją dysponował te księstwa, hrabstwa i zamki jako to: Ostróg, Dubno, Międzyrzecz, Stepań, Konstantynów, Bazalią,
Sulżyńce, Krasiłów, Kużmin, Czartonie, Sapoków, Miropol, Niemilną, Zaborzyce, Cudnów, Piątek, Januszpol, Sosnów, Detkowice, Pików, Hlińsk, Nów, Ostróżek, Krasnopol, Lutowiż
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 428
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
Eufrozyny córki swojej zrodzonego, to jest swego wnuka. Jeżeliby zaś książę Franciszek Zasławskie, wojewodzie bracławski, zszedł bezpotomnie, tedy brat jego młodszy, książę Zasławskie Karol, et in casum bezpotomności Karola, tedy brat jego młodszy, książę Dominik, ma być ordynatem. Zawsze przy jednej starszej linii, wpóki non deficiet, ordynacją zostawując.
Jeżeliby zaś córka jego, wyżej wyrażona Eufrozyna księżna Zasławska, wojewodzina bracławska, po zejściu bezpotomnym męża swego Aleksandra wyżej wyrażonego, za kogo innego poszła, tedy z powtórnego małżeństwa jej dzieci mieli od ordynacji odpadać. Jeżeliby zaś pierwej od męża Aleksandra taż księżna Eufrozyna bezpotomnie zmarła, tedy sam książę Aleksander
Eufrozyny córki swojej zrodzonego, to jest swego wnuka. Jeżeliby zaś książę Franciszek Zasławskie, wojewodzie bracławski, zszedł bezpotomnie, tedy brat jego młodszy, książę Zasławskie Karol, et in casum bezpotomności Karola, tedy brat jego młodszy, książę Dominik, ma być ordynatem. Zawsze przy jednej starszej linii, wpóki non deficiet, ordynacją zostawując.
Jeżeliby zaś córka jego, wyżej wyrażona Eufrozyna księżna Zasławska, wojewodzina bracławska, po zejściu bezpotomnym męża swego Aleksandra wyżej wyrażonego, za kogo innego poszła, tedy z powtórnego małżeństwa jej dzieci mieli od ordynacji odpadać. Jeżeliby zaś pierwej od męża Aleksandra taż księżna Eufrozyna bezpotomnie zmarła, tedy sam książę Aleksander
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 429
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
być ordynatem, ale dzieci jego, synowie z powtórnego, jeżeliby się żenił, małżeństwa urodzeni, od tejże ordynacji odpadać mieli.
Jeżeliby zaś linia tegoż księcia Zasławskiego ustała, tedy ordynacja spadać miała in primogenitum księcia Janusza Radziwiłła, podczaszego lit., z Katarzyny księżny Ostrogskiej, siostry rodzonej tę fundującego ordynacją urodzonego. Jeżeliby zaś Unia księ-
cia Radziwiłła, podczaszego lit., ustała i jeżeliby ordynacja na białegłowy przypadać miała, które od tej ordynacji na wieki ekskludowane były, tedy naówczas kawaler maltański z Korony, z Litwy lub z ruskich polskich krajów, katolik rzymski, będący najprzód na sejmiku pluralitate votorum obrany, potem
być ordynatem, ale dzieci jego, synowie z powtórnego, jeżeliby się żenił, małżeństwa urodzeni, od tejże ordynacji odpadać mieli.
Jeżeliby zaś linia tegoż księcia Zasławskiego ustała, tedy ordynacja spadać miała in primogenitum księcia Janusza Radziwiłła, podczaszego lit., z Katarzyny księżny Ostrogskiej, siostry rodzonej tę fundującego ordynacją urodzonego. Jeżeliby zaś Unia księ-
cia Radziwiłła, podczaszego lit., ustała i jeżeliby ordynacja na białegłowy przypadać miała, które od tej ordynacji na wieki ekskludowane były, tedy naówczas kawaler maltański z Korony, z Litwy lub z ruskich polskich krajów, katolik rzymski, będący najprzód na sejmiku pluralitate votorum obrany, potem
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 429
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
diplomate regio inwestiowany, miał być ordynatem. Z tą kondycją, aby z tejże ordynacji 300 jazdy i 300 piechoty zawsze trzymał pod władzą hetmana wielkiego koronnego. Oprócz tego zamki i fortece z garnizonami opatrywał i utrzymywał, i inne wypełniał kondycje.
Która to ordynacja na fundamencie pomienionej roku 1609 konstytucji sejmowej, ipso facto tęż ordynacją pro perpetuo aprobującej, uczyniona była i w roku 1618 przed sądem trybunalskim koronnym lubelskim przyznana i roborowana została.
W lat potem 55, to jest roku 1673, po ustałej tak książąt Zasławskich, jako i księcia Janusza Radziwiłła, podczaszego lit., męskiej linii, województwo krakowskie na sejmiku deputackim w Proszewicach Hieronima Augustyna hrabię na
diplomate regio inwestiowany, miał być ordynatem. Z tą kondycją, aby z tejże ordynacji 300 jazdy i 300 piechoty zawsze trzymał pod władzą hetmana wielkiego koronnego. Oprócz tego zamki i fortece z garnizonami opatrywał i utrzymywał, i inne wypełniał kondycje.
Która to ordynacja na fundamencie pomienionej roku 1609 konstytucji sejmowej, ipso facto tęż ordynacją pro perpetuo aprobującej, uczyniona była i w roku 1618 przed sądem trybunalskim koronnym lubelskim przyznana i roborowana została.
W lat potem 55, to jest roku 1673, po ustałej tak książąt Zasławskich, jako i księcia Janusza Radziwiłła, podczaszego lit., męskiej linii, województwo krakowskie na sejmiku deputackim w Proszewicach Hieronima Augustyna hrabię na
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 430
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
. Za czym książę Sanguszko, marszałek lit., choć do linii białogłowskiej nie należała ordynacja i na księciu Władysławie Zasławskim, ordynacie ostrogskim, ojcu Lubomirskiej, marszałkowej koronnej, ustała, a tym bardziej do wnuki jego, księżnej Sanguszkowej, należeć nie powinna była, jednak mając za pretekst, że Rzplta względem pretensji kawalerów maltańskich ordynacją ostrogską w reces na sejmach odkładała, przy dobrach tejże ordynacji, jako sukcesor naturalny, utrzymywał się. A tak i przeciwko dekretom sejmowym, wyżej wyrażonym, i przeciwko konstytucjom, idque 1624 względem piechoty i jazdy ordynacji ostrogskiej, 1628 w tejże okoliczności, 1667 względem pozwolenia gruntu w Warszawie ordynackiego Denhofowi, podkomorzemu koronnemu
. Za czym książę Sanguszko, marszałek lit., choć do linii białogłowskiej nie należała ordynacja i na księciu Władysławie Zasławskim, ordynacie ostrogskim, ojcu Lubomirskiej, marszałkowej koronnej, ustała, a tym bardziej do wnuki jego, księżnej Sanguszkowej, należeć nie powinna była, jednak mając za pretekst, że Rzplta względem pretensji kawalerów maltańskich ordynacją ostrogską w reces na sejmach odkładała, przy dobrach tejże ordynacji, jako sukcesor naturalny, utrzymywał się. A tak i przeciwko dekretom sejmowym, wyżej wyrażonym, i przeciwko konstytucjom, idque 1624 względem piechoty i jazdy ordynacji ostrogskiej, 1628 w tejże okoliczności, 1667 względem pozwolenia gruntu w Warszawie ordynackiego Denhoffowi, podkomorzemu koronnemu
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 431
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
zdało mi się dla własnej spokojności mojej koniec myślom moim uczynić. Reprezentacje IWP. Dobrodzieja z wszelkim przyjąłem respektem. Głębokie jego konsyderacje uwagi, ku dobru pospolitemu zawsze dążące, i w tej listownej do mnie ekspresji znajdują się, ale uniżenie upraszam, abyś i moje ode mnie łaskawie przyjął refleksje.
Pozwolenie Rzpltej czynić ordynacją dóbr swoich księciu Ostrogskiemu zaszło z dołożeniem: „cum clausula ne quid iuri bonorum terrestrium (przepraszam, że słów dla krótkości czasu istotnych w konstytucji nie kładę) sit contrarium” z klauzulą, aby nie było w tym niczego sprzecz-nego ze statusem dóbr ziemskich. Uczynił książę dóbr swoich ordynacją, ale ją nigdy Rzplta nie aprobowała
zdało mi się dla własnej spokojności mojej koniec myślom moim uczynić. Reprezentacje JWP. Dobrodzieja z wszelkim przyjąłem respektem. Głębokie jego konsyderacje uwagi, ku dobru pospolitemu zawsze dążące, i w tej listownej do mnie ekspresji znajdują się, ale uniżenie upraszam, abyś i moje ode mnie łaskawie przyjął refleksje.
Pozwolenie Rzpltej czynić ordynacją dóbr swoich księciu Ostrogskiemu zaszło z dołożeniem: „cum clausula ne quid iuri bonorum terrestrium (przepraszam, że słów dla krótkości czasu istotnych w konstytucji nie kładę) sit contrarium” z klauzulą, aby nie było w tym niczego sprzecz-nego ze statusem dóbr ziemskich. Uczynił książę dóbr swoich ordynacją, ale ją nigdy Rzplta nie aprobowała
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 436
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
