błogosławi. Syn księstwu ichm. urodził się 26 Martii w Zdzięciele, imię mu dano Bogdan. Niech rośnie in benedictionibus Dei w faworach u świata i ojczyzny, w miłości u rodziców.
Urodziła się córka księstwu ichm., Tekla, Anno 1718, ale że nie donoszony był płód dwoma miesiącami, przeto żyła tylko w osobliwej Opatrzności niedziel trzy. Umarła ultimis Februarii. In Nomine Domini. AMEN. WIEK ŻYCIA MOJEGO.
Anno 1666. Urodziłem się z matki Aleksandry Konstancji Ogińskiej, kasztelanki trockiej, w Horce w powiecie słonimskim, 20 Aprila.
W siódmym roku dany jestem do akademii wileńskiej. Profesorami byli: w infimie magister Chołchowski, na
błogosławi. Syn księztwu ichm. urodził się 26 Martii w Zdzięciele, imię mu dano Bogdan. Niech rośnie in benedictionibus Dei w faworach u świata i ojczyzny, w miłości u rodziców.
Urodziła się córka księztwu ichm., Tekla, Anno 1718, ale że nie donoszony był płód dwoma miesiącami, przeto żyła tylko w osobliwéj Opatrzności niedziel trzy. Umarła ultimis Februarii. In Nomine Domini. AMEN. WIEK ŻYCIA MOJEGO.
Anno 1666. Urodziłem się z matki Alexandry Konstancyi Ogińskiéj, kasztelanki trockiéj, w Horce w powiecie słonimskim, 20 Aprila.
W siódmym roku dany jestem do akademii wileńskiej. Professorami byli: w infimie magister Chołchowski, na
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 16
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
Syna swego, na który Traktament i Popiel Książę Polski z Dworem swoim przybył, i odprawiwszy Ceremonią Pogańską nad Synem urodzonym Piasta, Popiel dał mu Imię Semowit, po Ceremonii Piast czestował Popiela, i cały Dwór, tak; że z wieprza zabitego i miodu przysposobionego dla samych tylko Sąsiadów, a przy owych dwóch Osobach i osobliwej Opatrzności Boskiej na cały Dwór mięsiwa i miodu wystarczało, i kiedy po śmierci Popiela Stany się zgromadziły do Kruświcy, głód na ów czas wielki panował w Polsce, a w Dom Piasta, też same dwie osoby przyszły, uczestowane od niego, przy których bytności oczywista Opatrznością Boską Dom Piasta wszystkiemi żywnościami opatrzony był, tak;
Syna swego, na który Traktament i Popiel Xiąże Polski z Dworem swoim przybył, i odprawiwszy Ceremonią Pogańską nad Synem urodzonym Piasta, Popiel dał mu Imię Semowit, po Ceremonii Piast czestował Popiela, i cały Dwór, tak; że z wieprza zabitego i miodu przysposobionego dla samych tylko Sąśiadów, a przy owych dwóch Osobach i osobliwey Opatrznośći Boskiey na cały Dwór mięśiwa i miodu wystarczało, i kiedy po śmierći Popiela Stany śię zgromadźiły do Kruświcy, głód na ów czas wielki panował w Polszcze, á w Dom Piasta, też same dwie osoby przyszły, uczestowane od niego, przy których bytnosći oczywista Opatrznośćią Boską Dom Piasta wszystkiemi żywnośćiami opatrzony był, tak;
Skrót tekstu: ŁubHist
Strona: 8
Tytuł:
Historia polska z opisaniem rządu i urzędów polskich
Autor:
Władysław Łubieński
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
historia, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1763
Data wydania (nie później niż):
1763
Mci z żołnierzy Narodu Saskiego częścią konnych, częścią pieszych ułożona, którą własnym kosztem swoim trzymać ma, (ta zaś dla doskonałego w terażniejszych okolicznościach bezpieczeństwa J. K. M. przez osobliwą dyspensacją pozwala się) contra Pacta Conventa nad liczbę tysiąca dwóch set, tak w Oficjerach, jako i żołnierzach prostych ad praesens na osobliwej karcie wyrażonych, ani przyczyniona, ani odmieniona była.
2do. Aby Pułkownik tą Gwardyą na ten czas Komendujący, do wykonania juramentu wierności J. K. M. i Rzpltej, przy tym na to, jako tej liczby żołnierzów przyczyniać nie będzie, i że według Praw o Jurysdykcyj Marszałkowskiej napisanych powinną zachowa subordynacją przyciągniony był
Mći z żołnierzy Narodu Saskiego częśćią konnych, częśćią pieszych ułożona, ktorą własnym kosztem swoim trzymać ma, (ta zaś dla doskonałego w terażnieyszych okolicznośćiach bespieczeństwa J. K. M. przez osobliwą dispensacyą pozwala się) contra Pacta Conventa nad liczbę tyśiąca dwoch set, tak w Officyerach, iako y żołnierzach prostych ad praesens na osobliwey karćie wyrażonych, ani przyczyniona, ani odmieniona była.
2dó. Aby Pułkownik tą Gwardyą na ten czas Kommenduiący, do wykonania juramentu wiernośći J. K. M. y Rzpltey, przy tym na to, iako tey liczby żołnierzow przyczyniać nie będźie, y że według Praw o Jurisdykcyi Marszałkowskiey napisanych powinną zachowa subordynacyą przyćiągniony był
Skrót tekstu: TrakWarsz
Strona: Cv
Tytuł:
Traktat Warszawski dnia trzeciego Nowembra 1716 roku zkonkludowany
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1717
Data wydania (nie później niż):
1717
Rzymskiego Biskupa zmyślone. Abowiem Chrystus dwunastu Apostołów na przepowiedź Ewangelii swej posyłając/ nie dał z nich jednemu któremu osobliwego nad insze i wyborniejszego przykazania/ ale równe i jedne wszystkim tym sposobem. Idźcie na wszystek świat i przepowiadajcie w narodziech i krainach wszystkich Ewangelium. A dla tego w Zjawieniu niebieskie Jeruzalem/ nie na jednej i osobliwej/ albo na jednej miedzy wszystkimi nabarziej/ ale zarówno na dwunastu Columnach ufundowany czytamy/ i gdy w dzień Pentecostes Duch ś. na dwunastu Apostołw wylany jest/ nie na jednego z nich którego wyborniej/ albo osobliwiej wylany jest/ ale zarówno na wszystkich. Przytym gdy Paweł ś. pasterzów Cerkiewnych pieczołowania i urzędy opisuje
Rzymskiego Biskupá zmyślone. Abowiem Chrystus dwunastu Apostołow ná przepowiedź Ewánieliey swey posyłáiąc/ nie dał z nich iednemu ktoremu osobliwego nád insze y wybornieyszego przykazánia/ ále rowne y iedne wszystkim tym sposobem. Idzćie ná wszystek świát y przepowiádayćie w narodziech y kráinách wszystkich Ewángelium. A dla tego w Ziáwieniu niebieskie Hieruzalem/ nie ná iedney y osobliwey/ álbo ná iedney miedzy wszystkimi nabárźiey/ ále zárowno ná dwunastu Columnach ufundowány cżytamy/ y gdy w dźień Pentecostes Duch ś. ná dwunastu Apostołw wylany iest/ nie ná iednego z nich ktorego wyborniey/ álbo osobliwiey wylany iest/ ále zárowno ná wszystkich. Przytym gdy Páweł ś. pásterzow Cerkiewnych piecżołowánia y vrzędy opisuie
Skrót tekstu: SmotLam
Strona: 53v
Tytuł:
Threnos, to iest lament [...] wschodniej Cerkwi
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
plusquam certum i Pismu Świętemu conformius: Aben Esar: Z. Hieronim, Hajmo, i Remigius twierdzą, że na całego Miasta w cyrkuł obejście trzeba było trzech dni: Theophilactus zaś Liranus; Vatablus rozumieją, że na obejście wszystkich ulic Miasta, trzeba było czasu trzydniowego. Ale tu Litera Pańska expressè mówi o wielkości osobliwej, którą i Świeccy Autorowie tak opisują: Diodorus Siculus świadczy, że w cyrkumferencyj Murów Miasta było na staj 480 tojest na mil 60 Włoskich naszych 15, długość Miasta była na staj 101, szerokość na staj 90, wysokość Murów na stop 100, szerokość taka, że trzy pojazdy zmieścić się obok mogły. Wież albo
plusquam certum y Pismu Swiętemu conformius: Aben Esar: S. Hieronym, Haymo, y Remigius twierdzą, że na całego Miasta w cyrkuł obeyście trzeba było trzech dni: Theophilactus zaś Liranus; Vatablus rozumieią, że na obeyście wszystkich ulic Miasta, trzeba było czasu trzydniowego. Ale tu Litera Pańska expressè mowi o wielkości osobliwey, ktorą y Swieccy Autorowie tak opisuią: Diodorus Siculus swiadczy, że w cyrkumferencyi Murow Miasta było na stay 480 toiest na mil 60 Włoskich naszych 15, długość Miasta była na stay 101, szerokość na stay 90, wysokość Murow na stop 100, szerokość taka, że trzy poiazdy zmieścić się obok mogły. Wież álbo
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 421
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
, tedy Wielblądów zabijają, wodą we wnętrznościach się znajdującą, w ostatnim niebezpieczeństwie życia salwują się. Jeden Kupiec za czarę wody, dał 10 tysięcy, ale i on pijący, i tamten przedający, jeden od wody, drugi od pieniędzy na tamten Świat puścili się na peregrynacją, jako Joannes Leo świadkiem. U Turków w osobliwej są obserwancyj, iż na nich swoje do o Zwierzętach osobliwych
Mechy Alkorany prowadzą. Gdy na nie kładą jakie paki i ciężary, w ten czas przyklękają. Czując proporcjonalne siłom swoim onera, wstają z niemi, jeżeli zaś excedunt pondera vires, wstać niechcą poty, pókiby w ciężarach nie uczuli levamen. Do
, tedy Wielblądow zabiiaią, wodą we wnętrznościach się znayduiącą, w ostatnim niebespieczeństwie życia salwuią się. Ieden Kupiec za czarę wody, dał 10 tysięcy, ale y on piiący, y tamten przedaiący, ieden od wody, drugi od pięniedzy na tamten Swiat puścili się na peregrynacyą, iako Ioannes Lèo świadkiem. U Turkow w osobliwey są obserwancyi, iż na nich swoie do o Zwierzętach osobliwych
Mechy Alkorany prowadzą. Gdy na nie kładą iakie paki y ciężary, w ten czas przyklękaią. Czuiąc proporcyonalne siłom swoim onera, wstaią z niemi, ieżeli zaś excedunt pondera vires, wstać niechcą poty, pokiby w ciężarach nie uczuli levamen. Do
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 587
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
. O Schizmie Greckiej, u Ateuszach, á folio 1058.
TYTUŁ, DWUDZIESTY SZÓSTY
UMBRY OBIASNIONE, albo o Hieroglifikach, Emblematach, Symbolach wyborniejszych á folio 1152.
TYTUŁ DWUDZIESTY SiódmY
SFINKs Zagadki proponująca, a EDYP zgadający, tojest, o ENIGMATACH, á folio 1198.
TYTUŁ DWUDZIESTY OŚMY
SKARBIEC RARYTATUM, albo o Monecie osobliwej ŚCIENDA, á folio 1209.
KONIEC Na nieskończoną BOGU Chwałę.
. O Schizmie Greckiey, u Ateuszach, á folio 1058.
TYTUŁ, DWUDZIESTY SZOSTY
UMBRY OBIASNIONE, albo o Hieroglifikach, Emblematach, Symbolach wybornieyszych á folio 1152.
TYTUŁ DWUDZIESTY SIODMY
SPHINX Zagadki proponuiąca, a EDYP zgadaiący, toiest, o ENIGMATACH, á folio 1198.
TYTUŁ DWUDZIESTY OSMY
SKARBIEC RARITATUM, albo o Monecie osobliwey SCIENDA, á folio 1209.
KONIEC Na nieskończoną BOGU Chwałę.
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 1218
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
z skutecznych zdrad Frydrycha Falzgrafa pokazało) między wszystkim światem we złości położonym, jest jakoby niejakaś treść wszego fałszu. A okoliczni neutralistowie tym takowym ewangelickim prorokom właśnie podobni. Przestrzeżeni tedy Ewangelią ś. Elearowie, w kilka dni potem ruszywszy się,ze Srybra z srebrem z łaski j. c. m. danem, w osobliwej tem bardziej ostrożności z Czech weszli w Frankonią, kędy komisarze wojsko prowadzący, (obawiając się iść z niem mimo Norymberg , dla gęstych i wielkich wojsk neutralistów, przegrażających się bronić przejścia Elearom) obrócili je na biskupstwa Bamberskie i Wircburskie. Które iż majętnościami pomienionego Falzgrafa, niegdy wrzkomo króla czeskiego, także Brandenburczykowemi i inszych neutralistów
z skutecznych zdrad Frydrycha Falzgraffa pokazało) między wszystkim światem we złości położonym, jest jakoby niejakaś treść wszego fałszu. A okoliczni neutralistowie tym takowym ewangielickim prorokom właśnie podobni. Przestrzeżeni tedy Ewangielią ś. Elearowie, w kilka dni potem ruszywszy się,ze Srybra z srebrem z łaski j. c. m. danem, w osobliwej tem bardziej ostrożności z Czech weszli w Frankonią, kędy komisarze wojsko prowadzący, (obawiając się iść z niem mimo Norymberg , dla gęstych i wielkich wojsk neutralistów, przegrażających się bronić przejścia Elearom) obrócili je na biskupstwa Bamberskie i Wircburskie. Które iż majętnościami pomienionego Falzgraffa, niegdy wrzkomo króla czeskiego, także Brandeburczykowemi i inszych neutralistów
Skrót tekstu: DembPrzew
Strona: 83
Tytuł:
Przewagi elearów polskich
Autor:
Wojciech Dembołęcki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Tematyka:
historia, wojskowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1623
Data wydania (nie wcześniej niż):
1623
Data wydania (nie później niż):
1623
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Kazimierz Józef Turowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Wydawnictwo Biblioteki Polskiej
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1859
illis, quàm habere in anima unum peccatum levissimum, et delectari in illo etc. Szczęśliwszy opętany tysiącami czartów/ niż jednym najlżejszym grzechem powszednim w nim się kochając obłożony. I to czemu? temu/ bo takie karanie Bogu podobać się może/ ba zgoła sprawiedliwość się jego podoba/ i opętany w łasce i miłości jego osobliwej często bywa: grzech zaś by też najlżejszy/ nigdy Bogu kmyśli nie przypadnie/ zawsze Boskie jego serce razi/ oczy pali. Tak dalece że gdyby (co rzec nie podobna) natura ludzka Chrystusa Pana/ która jest złączona z Bogiem swą wolną wolą na grzech najmniejszy powszedni odważyła się. Natychmiast by i zaraz to
illis, quàm habere in anima unum peccatum levissimum, et delectari in illo etc. Szczęśliwszy opętany tyśiącami czartow/ niż iednym naylżeyszym grzechem powszednim w nim się kocháiąc obłożony. I to czemu? temu/ bo tákie káranie Bogu podobać się może/ ba zgołá sprawiedliwość się iego podoba/ y opętany w łasce y miłośći iego osobliwey często bywa: grzech záś by też náylżeyszy/ nigdy Bogu kmyśli nie przypadnie/ zawsze Boskie iego serce raźi/ oczy pali. Tak dalece że gdyby (co rzec nie podobna) natura ludzka Chrystusá Paná/ ktora iest złączona z Bogiem swą wolną wolą ná grzech naymnieyszy powszedni odważyła się. Nátychmiast by y záraz to
Skrót tekstu: BujnDroga
Strona: 52
Tytuł:
Droga do domu
Autor:
Michał Bujnowski
Drukarnia:
Akademia Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
dzieci, Ta odpowiedź choć dziwna podobała się królowej, i poszła do króla prosząc żeby uwolnił jeszcze jedno dziecię, na co król zezwolił, ta białogłowa podziękowawszy wyszła z Pałacu. Królowa zaś poszła do Apartamentu Królewskiego, nieprowadząc z sobą żadnej z dam, z któremi Ariamen i Kserkses zabawiali się, prowadząc konwersacją o tej osobliwej awanturze. Ariamen zaczął mówić ja rozumiem że Intafern, musiał być tak zły mąż, jako zły poddany, że żona jego była obligowana stracić go, aby uwolniła brata: Ja zaś inaczej sądzę (odpowiedział Kserkses) że ta białogłowa, musi kochać przyjaciela jakiego swego brata, którego chce mieć za męża po śmierci Intaferna.
dźieći, Ta odpowiedź choć dźiwna podobáłá się krolowey, y poszłá do krola prosząc żeby uwolnił ieszcze iedno dźiećie, ná co krol zezwolił, tá biáłogłowá podźiękowáwszy wyszłá z Pałácu. Krolowa zaś poszła do Apartamentu Krolewskiego, nieprowadząc z sobą żadney z dam, z ktoremi Aryamen y Xerxes zabáwiali się, prowádząc konwersacyą o tey osobliwey awánturze. Aryamen zaczął mowić iá rozumiem że Intafern, muśiał być ták zły mąż, iako zły poddány, że żoná iego byłá obligowana straćić go, aby uwolniłá brátá: Iá zaś inaczey sądzę (odpowiedźiał Xerxes) że tá białogłowa, muśi kochać przyiáćiela iákiego swego brata, ktorego chce mieć zá mężá po śmierći Intaferna.
Skrót tekstu: ScudZawiszHist
Strona: B2
Tytuł:
Historia książęcia Ariamena królewica perskiego
Autor:
Madeleine de Scudéry
Tłumacz:
Maria Beata Zawiszanka
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
epika
Gatunek:
romanse
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1717
Data wydania (nie później niż):
1717
