łuckiego, ale mi się kiedy nie podobała, musiałem drugą nająć u ip. Łoskiego podstarościego warszawskiego, z krzywdą moją, bo mi ksiądz pieniędzy dla uczynionego bezemnie kontraktu wrócić nie chciał, i tak sto dukatów bitych zginęło, a za nową stancję musiałem dać 250 tal.
Na tym sejmie plausibilissime przez niedziel półtrzeci mając dyrekcję starej laski, kiedy prowincje dwie koronne zgodzić się o alternatę nie mogły, proposuerunt confirmationem laski przy mojej dyrekcji. Tandem kiedy w. księstwu litewskiemu nie zdało się to ob turnum ich, który przypadał z alternaty na sejm przyszły, Ventum ad media: et post concertationes plurimas zdałem laskę ip. Szczuce referendarzowi
łuckiego, ale mi się kiedy nie podobała, musiałem drugą nająć u jp. Łoskiego podstarościego warszawskiego, z krzywdą moją, bo mi ksiądz pieniędzy dla uczynionego bezemnie kontraktu wrócić nie chciał, i tak sto dukatów bitych zginęło, a za nową stancyę musiałem dać 250 tal.
Na tym sejmie plausibilissime przez niedziel półtrzeci mając dyrekcyę staréj laski, kiedy prowincye dwie koronne zgodzić się o alternatę nie mogły, proposuerunt confirmationem laski przy mojéj dyrekcyi. Tandem kiedy w. księstwu litewskiemu nie zdało się to ob turnum ich, który przypadał z alternaty na sejm przyszły, Ventum ad media: et post concertationes plurimas zdałem laskę jp. Szczuce referendarzowi
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 68
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
nad niekazanie zajmie kłapcia we 3 miary, nie chce mu stygar pisać, także jako i szczepnego, tylko za 3 bałwany, bo jeszcze z niego nie będzie więcej nad dwie partyce, a kopacz się napiera, aby mu takowego za 4 bałwany pisać, i tak najczęstsze bywały około takowych z chłopstwem zwady. Kiedy w półtrzeci miary zajmie, piszę tak: 4, 1, 6, 16, kiedy we 3 miary, więc 4, 1, 9, 12.
Kłapeć we cztery miary: 8, 2, 9, 24, na szybikowej ścianie, według dawnej ordynaty, piszą za bałwanów 5, co jest względem kamienia, który
nad niekazanie zajmie kłapcia we 3 miary, nie chce mu stygar pisać, także jako i szczepnego, tylko za 3 bałwany, bo jeszcze z niego nie będzie więcy nad dwie partyce, a kopacz się napiera, aby mu takowego za 4 bałwany pisać, i tak najczęstsze bywały około takowych z chłopstwem zwady. Kiedy w półtrzeci miary zajmie, piszę tak: 4, 1, 6, 16, kiedy we 3 miary, więc 4, 1, 9, 12.
Kłapeć we cztery miary: 8, 2, 9, 24, na szybikowej ścianie, według dawnej ordynaty, piszą za bałwanów 5, co jest względem kamienia, który
Skrót tekstu: InsGór_1
Strona: 24
Tytuł:
Instrukcje górnicze dla żup krakowskich z XVI-XVIII wieku, cz. 1
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
instrukcje
Tematyka:
górnictwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1615 a 1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1615
Data wydania (nie później niż):
1650
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Antonina Keckowa
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1963
perswazyją hetmańską poddać nie chciał. Z Romana zaś przyszła relacja, że spalony, tam żadnego monasteru nie masz, w którym by się mogło ufortyfikować, i że ziemia piaszczysta, z której się wały sypać miały, nadto że to miejsce dependent a dominio Niemca. Tak tedy dawszy pokój Romanowi, który już tylko o mil półtrzeci od nas był, do Niemca conclusum iść, i gdyśmy już właśnie mieli ruszać w tę drogę za Paszkany, w koniec obiadów Tatarów kilkadziesiąt we dwoje na litewską czeladź uderzyli. Chorągwie na strażach stojące skoczyły do nich, napędziły przecie w rzekę Tatarów w jednej stronie, a w drugiej języka wzięto; ranili kilka i
perswazyją hetmańską poddać nie chciał. Z Romana zaś przyszła relacyja, że spalony, tam żadnego monasteru nie masz, w którym by się mogło ufortyfikować, i że ziemia piaszczysta, z której się wały sypać miały, nadto że to miejsce dependent a dominio Niemca. Tak tedy dawszy pokój Romanowi, który już tylko o mil półtrzeci od nas był, do Niemca conclusum iść, i gdyśmy już właśnie mieli ruszać w tę drogę za Paszkany, w koniec obiadów Tatarów kilkadziesiąt we dwoje na litewską czeladź uderzyli. Chorągwie na strażach stojące skoczyły do nich, napędziły przecie w rzekę Tatarów w jednej stronie, a w drugiej języka wzięto; ranili kilka i
Skrót tekstu: SarPam
Strona: 17
Tytuł:
Pamiętnik z czasów Jana Sobieskiego
Autor:
Kazimierz Sarnecki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1690 a 1696
Data wydania (nie wcześniej niż):
1690
Data wydania (nie później niż):
1696
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Janusz Woliński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1958
człowiek niedbały i wielki niegospodarz. Te budynki prędkiej potrzebują reparacji i pola wprowadzenia zasiewków. Zgoła inszego, lepszego trzeba gospodarza wprowadzić i założyć. Powinność tych gburów: codziennie czworgiem bydła i dwojgiem ludźmi na szarwarku robić. Każdy z nich na ś. Marcin daje czynszu Drugi także Owsa kor. 2 i w. 2, półtrzeci gęsi, 5 kapłonów i wyprząść półtrzeci sztuki przędzy, jajec 20. W żniwa, kiedy bydłem nie robi, powinien za to 3 dni trojgiem, 3 dni dwojgiem w tydzień robić. Owczarz według ugody pańskiej za kontraktem: albo na pieniądze, albo na pakt i spółkę. Chałupę ma dobrą i z stodołami, włókę
człowiek niedbały i wielki niegospodarz. Te budynki prędkiej potrzebują reparacji i pola wprowadzenia zasiewków. Zgoła inszego, lepszego trzeba gospodarza wprowadzić i założyć. Powinność tych gburów: codziennie czworgiem bydła i dwojgiem ludźmi na szarwarku robić. Każdy z nich na ś. Marcin daje czynszu Drugi także Owsa kor. 2 i w. 2, półtrzeci gęsi, 5 kapłonów i wyprząść półtrzeci sztuki przędzy, jajec 20. W żniwa, kiedy bydłem nie robi, powinien za to 3 dni trojgiem, 3 dni dwojgiem w tydzień robić. Owczarz według ugody pańskiej za kontraktem: albo na pieniądze, albo na pakt i spółkę. Chałupę ma dobrą i z stodołami, włókę
Skrót tekstu: InwChełm
Strona: 74
Tytuł:
Inwentarze dóbr biskupstwa chełmińskiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1723 a 1747
Data wydania (nie wcześniej niż):
1723
Data wydania (nie później niż):
1747
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ryszard Mienicki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Toruń
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1956
którzy sieją włók 2, pieniędzmi zł. 1 gr. 10, płużnego żyta kor. 1, pszenice kor. 1 albo jęczmienia kor. 2, gęś jednę albo za nią pieniędzmi gr. 12, kapłonów 4 albo za każdego gr. 9, jajec 20 albo za nie gr. 6. Ci co włók półtrzeci mają, dają pieniędzmi fl. 4 gr. 20, owsa kor. półtrzecia, gęś jednę, kapłonów 5, jajec 20 albo za to pieniędzmi według taksy. Ci co włók 3 sieją, dają pieniędzmi zł. 8, owsa kor. 3, gęś jednę, kapłonów 6, jajec dają 20 albo za to
którzy sieją włók 2, pieniędzmi zł. 1 gr. 10, płużnego żyta kor. 1, pszenice kor. 1 albo jęczmienia kor. 2, gęś jednę albo za nię pieniędzmi gr. 12, kapłonów 4 albo za każdego gr. 9, jajec 20 albo za nie gr. 6. Ci co włók półtrzeci mają, dają pieniędzmi fl. 4 gr. 20, owsa kor. półtrzecia, gęś jednę, kapłonów 5, jajec 20 albo za to pieniędzmi według taksy. Ci co włók 3 sieją, dają pieniędzmi zł. 8, owsa kor. 3, gęś jednę, kapłonów 6, jajec dają 20 albo za to
Skrót tekstu: InwChełm
Strona: 145
Tytuł:
Inwentarze dóbr biskupstwa chełmińskiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1723 a 1747
Data wydania (nie wcześniej niż):
1723
Data wydania (nie później niż):
1747
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ryszard Mienicki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Toruń
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1956
