Zapusty odprawiliśmy szczęśliwie, bardzo wesoło z ichm. pp. sąsiady przy dobrem winie. Po zapustach wyprawiłem 27 Februarii (żonę) do Wilna i do Warszawy. Z Rohotnej na Ukrainę do Berdyczewa wyjechałem 8 Martii. Jechałem na Słuck dla dostania pieniędzy, kędy stanąwszy 10^go^, bawiłem się przez dni półtrzecia, traktowany ustawicznie od ip. Siennickiego stolnika chełmskiego gubernatora tamecznego, od któregom pewnym kontraktem wziął dwadzieścia tysięcy. Wyjechałem stamtąd 13^go^. Droga mi służyła w pogodzie aż na miejsce, com miał za dobry prognostyk; ale w Pińszczyznie i od Międzyrzeca pod Połonną, koło Dąbrówki, arcy-niecnotliwą w puszczach miałem drogę,
Zapusty odprawiliśmy szczęśliwie, bardzo wesoło z ichm. pp. sąsiady przy dobrém winie. Po zapustach wyprawiłem 27 Februarii (żonę) do Wilna i do Warszawy. Z Rohotnéj na Ukrainę do Berdyczewa wyjechałem 8 Martii. Jechałem na Słuck dla dostania pieniędzy, kędy stanąwszy 10^go^, bawiłem się przez dni półtrzecia, traktowany ustawicznie od jp. Siennickiego stolnika chełmskiego gubernatora tamecznego, od któregom pewnym kontraktem wziął dwadzieścia tysięcy. Wyjechałem ztamtąd 13^go^. Droga mi służyła w pogodzie aż na miejsce, com miał za dobry prognostyk; ale w Pińszczyznie i od Międzyrzeca pod Połonną, koło Dąbrówki, arcy-niecnotliwą w puszczach miałem drogę,
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 74
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
są perły, waży czyrwonych ośmdziesiąt, co uczyni w monecie złotych sto ośmdziesiąt i sześć i gr dwadzieścia.
Łańcuch z czarnym i z białym szmelcem, w którem klotek siedm. Waży czyrwonych sześćdziesiąt i dwa, co uczyni w monecie złotych sto czterdzieści i cztery i groszy dwadzieścia.
Łańcuch w gwiazdy waży czyrwonych pięćdziesiąt i półtrzecia, co uczyni w monecie złotych sto dwadzieścia i dwa i gr piętnaście.
Łańcuch szmelcowany, w którym jest tabliczek siedm, waży czyrwonych trzydzieści i półtrzecia, co uczyni w monecie złotych siedmdziesiąt i pięć i groszy dwadzieścia i pięć.
Łańcuch perfumowany, który oprócz perfumy waży czyrwonych siedmdziesiąt, co uczyni w monecie złotych sto sześćdziesiąt
są perły, waży czyrwonych ośmdziesiąt, co uczyni w monecie złotych sto ośmdziesiąt i sześć i gr dwadzieścia.
Łańcuch z czarnym i z białym szmelcem, w którem klotek siedm. Waży czyrwonych sześćdziesiąt i dwa, co uczyni w monecie złotych sto cztyrydzieści i cztyry i groszy dwadzieścia.
Łańcuch w gwiazdy waży czyrwonych pięćdziesiąt i półtrzecia, co uczyni w monecie złotych sto dwadzieścia i dwa i gr piętnaście.
Łańcuch szmelcowany, w którym jest tabliczek siedm, waży czyrwonych trzydzieści i półtrzecia, co uczyni w monecie złotych siedmdziesiąt i pięć i groszy dwadzieścia i pięć.
Łańcuch perfumowany, który oprócz perfumy waży czyrwonych siedmdziesiąt, co uczyni w monecie złotych sto sześćdziesiąt
Skrót tekstu: KlejSanGęb
Strona: 108
Tytuł:
Spis klejnotów wyprawnych Katarzyny z Uchańskich Sanguszkowej
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1615
Data wydania (nie wcześniej niż):
1615
Data wydania (nie później niż):
1615
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
wojewoda ruski z p. chorążym koronnym jechali na sejmik do Wiszni; drudzy wszyscy na głowę prawie, jedni na sejmiki, drudzy do Jazłowca na jarmark. Dano mi znać, że to dlatego ludzie Doroszenkowi oblegli Białą Cerkiew, aby naszemu prezydium nie pozwalać zbóż z pola zbierać. Posłałem tam p. Jędrzeja Chełmskiego w półtrzecia tysięcy ludzi; ale pokoju i traktatu z Doroszenkiem nie kazałem rozrywać. Tetera ów, co był hetmanem u Kozaków, z desperacji, że mu tu niektórzy panowie wszystko jego dobro pobrali i że list jakiś Król IMć do niego niesmaczny napisał, porzuciwszy tu wszystko, pojechał do Wołoch, uciekając się pod protekcję cesarza tureckiego
wojewoda ruski z p. chorążym koronnym jechali na sejmik do Wiszni; drudzy wszyscy na głowę prawie, jedni na sejmiki, drudzy do Jazłowca na jarmark. Dano mi znać, że to dlatego ludzie Doroszenkowi oblegli Białą Cerkiew, aby naszemu prezydium nie pozwalać zbóż z pola zbierać. Posłałem tam p. Jędrzeja Chełmskiego w półtrzecia tysięcy ludzi; ale pokoju i traktatu z Doroszenkiem nie kazałem rozrywać. Tetera ów, co był hetmanem u Kozaków, z desperacji, że mu tu niektórzy panowie wszystko jego dobro pobrali i że list jakiś Król JMć do niego niesmaczny napisał, porzuciwszy tu wszystko, pojechał do Wołoch, uciekając się pod protekcję cesarza tureckiego
Skrót tekstu: SobJListy
Strona: 327
Tytuł:
Listy do Marysieńki
Autor:
Jan Sobieski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
listy
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1665 a 1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1665
Data wydania (nie później niż):
1683
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
"Czytelnik"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1962
Koniecpolu zażywali; inquantum by zaś Ichmć te dobra i z Sumą na nich będącą, ac usu earum do inszego jakiego Kolegium
swego aplicować chcieli, tedy tak a possessione pomienionych dóbr, jako et usufructu earum odpadać powinni, i narzeczona ta teraźniejsza fundatio cassari et annihilari powinna. Aże novimssime wykupiłem Srebro Kościoła Brodzkiego w Sumie Półtrzecia Tysięcy Złotych Polskich zastawne, i one pro decore Świątnicy Pańskiej oddałem; do tegoż kościoła Sumę Trzy Tysiące Złotych Polskich pro Suffragijs piarum animarum, Antenatów moich, i ciał ich tamże leżących, z Intrat dóbr moich Podniestrskich naznaczam, aby rathatim przez najmilszą żonę moją wypłacone były, proszę i obliguję. Tak tedy przy
Koniecpolu zażywali; inquantum by zaś Jchmć te dobra y z Summą na nich będącą, ac usu earum do inszego iakiego Kollegium
swego applicować chcieli, tedy tak a possessione pomienionych dóbr, iako et usufructu earum odpadać powinni, y narzeczona ta teraznieysza fundatio cassari et annihilari powinna. Aże novimssime wykupiłem Srebro Kościoła Brodzkiego w Summie Półtrzecia Tysięcy Złotych Polskich zastawne, y one pro decore Świątnicy Pańskiej oddałem; do tegoż kościoła Summę Trzy Tysiące Złotych Polskich pro Suffragijs piarum animarum, Antenatów moich, y ciał ich tamże leżących, z Intrat dóbr moich Podniestrskich naznaczam, aby rathatim przez naymilszą żonę moię wypłacone były, proszę y obliguię. Tak tedy przy
Skrót tekstu: KoniecJATestRak
Strona: 406
Tytuł:
Testament... w Rakołupach
Autor:
Jan Aleksander Koniecpolski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
testamenty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1702
Data wydania (nie wcześniej niż):
1702
Data wydania (nie później niż):
1702
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętniki o Koniecpolskich. Przyczynek do dziejów polskich XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Stanisław Przyłęcki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Leon Rzewuski
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1842
. Ze Talerów pięć/ na trzy/ a dziesięć/ na sześć Czerwonych złotych właśnie wychodzi. Jako Cudzoziemcy cenę pieniędzy miarkują ? W Niemczech idzie Taler po sto. pułtora, a Czerwony złoty po flor. pułtrzecia.
W Niemczech Taler teraz/ jako dawno bywało/ idzie po złotych półtora. A Czerwonych złoty po złotych półtrzecia. Zaczym tam/ jako w dziesiąci Talerach jest złotych piętnaście/ tak też w sześci Czerwonych złotych jest piętnaście złotych. Bo po dziesięćkroć złotych półtora/ toż uczyni/ co po sześć kroć złotych pół trzecia, Dyskurs o cenie
We Frankoujej/ acz i ta jest Księstwem Niemieckiem/ osobliwym zwyczajem Taler idzie po złotemu i po
. Ze Talerow pięć/ ná trzy/ á dźieśięć/ ná sześć Czerwonych złotych własnie wychodźi. Iáko Cudzoziemcy cenę pieniędzy miárkuią ? W Niemczech idzie Taler po sto. pułtorá, á Czerwony złoty po flor. pułtrzećiá.
W Niemczech Taler teraz/ iáko dawno bywáło/ idźie po złotych połtora. A Czerwonych złoty po złotych połtrzećia. Záczym tám/ iáko w dźieśiąći Talerách iest złotych piętnaśćie/ ták też w sześći Czerwonych złotych iest piętnaśćie złotych. Bo po dźieśięćkroć złotych połtorá/ toż vczyni/ co po sześć kroć złotych poł trzećiá, Discurs o cenie
We Fránkouiey/ ácz y tá iest Xięstwem Niemieckiem/ osobliwym zwyczáiem Taler idźie po złotemu y po
Skrót tekstu: GrodDysk
Strona: Aiij
Tytuł:
Dyskurs o cenie pieniędzy teraźniejszej
Autor:
Jan Grodwagner
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
ekonomia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
