Człek umrze już oczywistcie dzieli się dusza od Ciała, a postaremu. Ich-Misc Duchowni interesują się do owego trupa, a Zmarłego Ciała. Ze od pogrzebu i dzwonienia idzie zapłata; i w pewnym Mieście gdzie ospa panowała, umarło w trzech, miesiącach dzieci na sto Czterdzieści kilka, od każdego zaś pogrzebu misieli po jednym płacie Czerwonym złotym, i kiedy której Matce Zachorzało dziecię to naibardziej nad tym utyskowała, skąd ze ja Czerwony złoty wezmę. Gdy Pan Chrystus przy niezliczonych swoich naukoach postanowił zwłasnej kompozytury pacierz, jako Sw. Mateusz kapite 6to. Versu 9no. Sw. Łukasz Cap. 1amo. Vers. 2do. Świadczą; cum oratis dycite
Człek umrze iusz oczywistcie dzieli się dusza od Ciała, a postaremu. Jch-Misc Duchowni interessuią się do owego trupa, a Zmarłego Ciała. Ze od pogrzebu y dzwonienia idzie zapłata; y w pewnym Miescie gdzie ospa panowała, umarło w trzech, miesiącach dzieci na sto Czterdziesci kilka, od kazdego zas pogrzebu misieli po iednym płacie Czerwonym złotym, y kiedy ktorey Matce Zachorzało dziecie to naibardziey nad tym utyskowała, zkąd ze ia Czerwony zloty wezmę. Gdy Pan Chrystus przy niezliczonych swoich naukoach postanowił zwłasney kompozytury pacierz, iako Sw. Matheusz capite 6to. Versu 9no. Sw. Lukasz Cap. 1amo. Vers. 2do. Swiadczą; cum oratis dicite
Skrót tekstu: GarczAnat
Strona: 91
Tytuł:
Anatomia Rzeczypospolitej Polskiej
Autor:
Stefan Garczyński
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1753
Data wydania (nie wcześniej niż):
1753
Data wydania (nie później niż):
1753
sądach zażywać. Tarchają coś po kątach niektórzy/ iż Ociec ś. Papież dał w tej mierze dyspensę Polakom/ że mogą ujmować obroku Sługom Bożym/ i nie przypuszczać ich do dziedzictwa/ ani do kupowania majętności. Na to odpowiadam/ iż ja tej dyspensy niewidział; która/ by niewiem jako miękko w jedwabne płacie uwiniona była/ przecię ona vulnus erit legis, to jest/ rana prawie szkaradna . Czy nie mieli Żydowie dyspensy na rozwód z żonami swemi z lada przyczyny? Mieli/ i wolno im to było czynić/ ale prawodawca Wieczny Chrystus Jezus dyspensę onę/ nie Mojżeszowi/ który się nie rozwodził z żoną/ ale twardej krzczycy
sądách záżywáć. Tarcháią coś po kątách niektorzy/ iż Oćiec ś. Papież dał w tey mierze dyspensę Polakom/ że mogą vymowáć obroku Sługom Bożym/ y nie przypuszczáć ich do dźiedźictwá/ áni do kupowánia máiętnośći. Ná to odpowiádám/ iż ia tey dyspensy niewidźiáł; ktora/ by niewiem iáko miękko w iedwabne płaćie vwiniona byłá/ przećię oná vulnus erit legis, to iest/ ráná práwie szkáradna . Czy nie mieli Zydowie dyspensy ná rozwod z żonámi swemi z ládá przyczyny? Mieli/ y wolno im to było czynić/ ále prawodawcá Wieczny Chrystus Iezus dyspensę onę/ nie Moyzeszowi/ ktory się nie rozwodźił z żoną/ ále twárdey krzczycy
Skrót tekstu: BirkEgz
Strona: 22
Tytuł:
O Egzorbitancjach kazania dwoje
Autor:
Fabian Birkowski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania, pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
, kędy srogie boje? Bo śmierć zniknie, i swojej potęgi pozbędzie, I więcej ludziom szkodzić swą mocą niebędzie, A już potym nad ludźmi będzie nieśmiertelność Wiekuista panować, i nieskażytelność. Będzie tedy zapewne, będzie Zmartwychwstanie A to my bez wątpienia trzymamy wyznanie. Także będzie spraw liczba w życiu popełnionych, I o płacie, i karach wiemy naznaczonych, To jest, na Chrystusowym onym ostatecznym Przyściu, i Dniu, Dekretem utwierdzonych wiecznym, Na którym same Nieba Ogniem spustoszone, I Elementa będą pożarem zniszczone, A innych według Jego obietnic czekamy Niebios nowych, i nowej Ziemi wyglądamy. A że tam, gdy się skończą zamierzone lata, Będzie
, kędy srogie boie? Bo śmierć zniknie, y swoiey potęgi pozbędźie, Y więcey ludźiom szkodźić swą mocą niebędźie, A iuż potym nád ludźmi będźie nieśmiertelność Wiekuista pánowáć, y nieskáżytelność. Będźie tedy zápewne, będźie Zmartwychwstánie A to my bez wątpienia trzymamy wyznánie. Tákże będźie spráw liczbá w żyćiu popełnionych, Y o płáćie, y karách wiemy náznaczonych, To iest, ná Chrystusowym onym ostátecznym Przyśćiu, y Dniu, Dekretem vtwierdzonych wiecznym, Ná ktorym sáme Niebá Ogniem spustoszone, Y Elementá będą pożarem zniszczone, A innych według Iego obietnic czekamy Niebios nowych, y nowey Ziemi wyglądamy. A że tám, gdy się skończą zámierzone látá, Będźie
Skrót tekstu: DamKuligKról
Strona: 62
Tytuł:
Królewic indyjski
Autor:
Jan Damasceński
Tłumacz:
Mateusz Ignacy Kuligowski
Drukarnia:
Mikołaj Aleksander Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
żywoty świętych
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
że tam, gdy się skończą zamierzone lata, Będzie każdemu dana i kara, i płata Według zasług za czyny, i myśli, i słowa, Tak utwierdza, CHRYSTUSA nieomylna mowa: Ktokolwiek jednemu z tych poda kubek wody W imię tylko ucznia, swej niestraci nagrody. Znowu na drugim miejscu tak rzekł o tej płacie: Gdy przyjdzie Syn Człowieczy w Swoim Majestacie, I wszyscy Aniołowie z nim przy Jego stronie, Tedy na Majestatu swego siędzie Tronie, I będą wszytkie przed nim zebrane Narody, I odłący je, jako odłącza od trzody Kozłów pasterz swe owce; Owce po prawicy Swojej postawi; kozły zasię po lewicy. I rzecze Król
że tám, gdy się skończą zámierzone látá, Będźie káżdemu dána y kará, y płátá Według zasług zá czyny, y myśli, y słowá, Ták vtwierdza, CHRYSTVSA nieomylna mowá: Ktokolwiek iednemu z tych poda kubek wody W imię tylko vczniá, swey niestráći nagrody. Znowu ná drugim mieyscu ták rzekł o tey płáćie: Gdy przyidźie Syn Człowieczy w Swoim Máiestaćie, Y wszyscy Aniołowie z nim przy Iego stronie, Tedy ná Máiestatu swego śiędźie Thronie, Y będą wszytkie przed nim zebráne Narody, Y odłączy ie, iáko odłącza od trzody Kozłow pásterz swe owce; Owce po práwicy Swoiey postáwi; kozły záśię po lewicy. Y rzecze Krol
Skrót tekstu: DamKuligKról
Strona: 62
Tytuł:
Królewic indyjski
Autor:
Jan Damasceński
Tłumacz:
Mateusz Ignacy Kuligowski
Drukarnia:
Mikołaj Aleksander Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
żywoty świętych
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
dobra one Od żałozenia świata w Niebie sporządzone. Zaczym ani tych bogactw, ani potrzebują Szat na ciało, ale się w puszczy kontentują Stanem duchownem. Więc gdy nam ten obiecany Sprzęt rozdasz na ubogie, będziesz nieprzebrany Miał skarb w Niebie; bowiem ci będą Boga zacię Prosić, abyś ku wiecznej w Niebie przyszedł płacie. Takci tedy pomocą, skarby świata tego Dobrze rozszafowane, będą do dobrego. Philip: 3. O BARLAAMIE I JOZAFAĆIE ŚŚ HISTORIA Z. JANA DAMASCENA,
Potym, gdy na się ducha przyobleczesz zbroje. Albo sprawiedliwości pancerz, a w spół twoje Biodra przepaszesz w prawdzie, przyłbicę zbawienia Włożysz też na swą głowę
dobrá one Od záłozenia świátá w Niebie sporządzone. Záczym áni tych bogactw, áni potrzebuią Szat ná ćiáło, ále się w puszczy kontentuią Stanem duchownem. Więc gdy nam ten obiecány Sprzęt rozdasz ná vbogie, będźiesz nieprzebrány Miał skarb w Niebie; bowiem ći będą Bogá záćię Prośić, ábyś ku wieczney w Niebie przyszedł płáćie. Tákći tedy pomocą, skárby świátá tego Dobrze rozszáfowáne, będą do dobrego. Philip: 3. O BARLAAMIE Y IOZAFAĆIE ŚŚ HISTORYA S. IANA DAMASCENA,
Potym, gdy ná się duchá przyobleczesz zbroie. Albo spráwiedliwości páncerz, á w społ twoie Biodrá przepaszesz w prawdźie, przyłbicę zbáwienia Włożysz też ná swą głowę
Skrót tekstu: DamKuligKról
Strona: 134
Tytuł:
Królewic indyjski
Autor:
Jan Damasceński
Tłumacz:
Mateusz Ignacy Kuligowski
Drukarnia:
Mikołaj Aleksander Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
żywoty świętych
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
opanuje/ i z wilgotności lipkiej ciała wszytkiego/ najpewniejszy ten znak zołz prawdziwych bywa/ kiedy przy guzach z nozdrza płynie jako ropa biała: czemu gdy się prędko nie zabieży/ koń z tego znosacieje. temu tedy złemu tak zabiegać trzeba.
Weźmi sadła starego/ i tyle roschodniku/ utłucz wespół/ a usmażywszy/ na płacie sukiennym rozmaż/ przykładając jako najcieplej znieść może na te guzy/ do dni kilku/ aż mu się zmiękczą. Potym czosnku natłucz z sadłem starym/ a nasiekawszy guzy puszczadłem/ przyłóż to na nie ciepło: czyń to aż się dobrze zbiorą i wycieką. A w chorobie tej warz jare żyto w wodzie/ kładźże
opánuie/ y z wilgotnośći lipkiey ćiáłá wszytkiego/ naypewnieyszy ten znák zołz prawdźiwych bywa/ kiedy przy guzách z nozdrza płynie iáko ropá biała: czemu gdy się prędko nie zábieży/ koń z tego znosáćieie. temu tedy złemu ták zábiegáć trzebá.
Weźmi sádłá stárego/ y tyle roschodniku/ vtłucz wespoł/ á vsmáżywszy/ ná płáćie sukiennym rozmaż/ przykłádáiąc iáko nayćiepley znieść może ná te guzy/ do dni kilku/ áż mu się zmiękczą. Potym czosnku nátłucz z sádłem stárym/ á náśiekawszy guzy puszczádłem/ przyłoż to ná nie ćiepło: czyń to áż się dobrze zbiorą y wyćieką. A w chorobie tey warz iáre żyto w wodźie/ kłádźże
Skrót tekstu: DorHip_II
Strona: Niv
Tytuł:
Hippica to iest o koniach księgi_II
Autor:
Krzysztof Dorohostajski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
namazawszy obwiąż dużo. Insze.
Naparz staw zwiniony chmielem w piwie abo w occie dobrze uwarzonym/ jako najcieplej koń zetrwa. Insze.
Warz w occie sienny proch z Bolum Armenum, i okładaj. Insze.
Weźmi ślazu/ rumienu/ pokrzyw/ stłucz/ a przysypawszy otrąb/ uwarż w occie/ i przywiń na płacie. Jeśliby też rozpalił się od ognia/ tedy chłodnym obwiń/ które tak czynią: Jajec kilka zbić pacyną/ hałunu przysypać/ i octu trochę przylać/ a obwiązać/ namoczywszy zgrzebie. Insze lepsze.
Weźmi Boli Armeni łotów sześć/ mąki pszennej funt jeden/ białków jajowych dziesięć/ abo i całkiem mogą się wbić jajca
námázawszy obwiąż dużo. Insze.
Náparz staw zwiniony chmielem w piwie ábo w ocćie dobrze vwárzonym/ iáko nayćiepley koń zetrwa. Insze.
Warz w ocćie śienny proch z Bolum Armenum, y okłáday. Insze.
Weźmi ślazu/ rumienu/ pokrzyw/ stłucz/ á przysypawszy otrąb/ vwarż w ocćie/ y przywiń ná płáćie. Iesliby też rospalił się od ogniá/ tedy chłodnym obwiń/ ktore ták czynią: Iáiec kilká zbić pácyną/ háłunu przysypáć/ y octu trochę przylać/ á obwiązáć/ námoczywszy zgrzebie. Insze lepsze.
Weźmi Boli Armeni łotow sześć/ mąki pszenney funt ieden/ białkow iáiowych dźieśięć/ ábo y całkiem mogą się wbić iáycá
Skrót tekstu: DorHip_II
Strona: Q
Tytuł:
Hippica to iest o koniach księgi_II
Autor:
Krzysztof Dorohostajski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
a obłoż miejsce uderzone i obwiń dobrze. Abo/ ogol wskok brzytwą sierść nad żyłą zabitą/ a nacieraj gorzałką dobrą/ obwinąwszy pierwej kopyto/ żeby na nie nie doszła/ bo gorzej rozpali: czyńże to po kilkakroć. Insze.
Uwarz w occie korzenia Podróżnikowego/ przyłóż ktemu starego sadła/ a na modrym płacie przywiń ciepło. Insze.
Weźmi pszczół/ czosnku/ cybule/ łajno świnie/ usmaż to z masłem Majowym/ a także rozmazawszy na modrym płacie przykładaj. Insze.
Natłucz cybule ze trzy garści/ smaż onę w maśle młodym/ a przysypawszy mąki pszennej/ znowu smaż/ potym na takowyż płat namazawszy szeroki/ żeby
á obłoż mieysce vderzone y obwiń dobrze. Abo/ ogol wskok brzytwą śierść nád żyłą zábitą/ á náćieray gorzałką dobrą/ obwinąwszy pierwey kopyto/ żeby ná nie nie doszłá/ bo gorzey rospali: czyńże to po kilkákroć. Insze.
Vwarz w ocćie korzenia Podrożnikowego/ przyłoż ktemu stárego sádłá/ á ná modrym płáćie przywiń ćiepło. Insze.
Weźmi pszczoł/ czosnku/ cybule/ łayno świnie/ vsmaż to z másłem Máiowym/ á tákże rozmázawszy ná modrym płáćie przykłáday. Insze.
Nátłucz cybule ze trzy gárśći/ smaż onę w máśle młodym/ á przysypawszy mąki pszenney/ znowu smaż/ potym ná tákowyż płát námázawszy szeroki/ żeby
Skrót tekstu: DorHip_II
Strona: Qv
Tytuł:
Hippica to iest o koniach księgi_II
Autor:
Krzysztof Dorohostajski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
/ żeby na nie nie doszła/ bo gorzej rozpali: czyńże to po kilkakroć. Insze.
Uwarz w occie korzenia Podróżnikowego/ przyłóż ktemu starego sadła/ a na modrym płacie przywiń ciepło. Insze.
Weźmi pszczół/ czosnku/ cybule/ łajno świnie/ usmaż to z masłem Majowym/ a także rozmazawszy na modrym płacie przykładaj. Insze.
Natłucz cybule ze trzy garści/ smaż onę w maśle młodym/ a przysypawszy mąki pszennej/ znowu smaż/ potym na takowyż płat namazawszy szeroki/ żeby zajął aż ku kolanu z jednej strony/ a z drugiej do kopyta samego/ ciepło okładaj/ i zaniechaj do dnia trzeciego. Insze.
Natłucz
/ żeby ná nie nie doszłá/ bo gorzey rospali: czyńże to po kilkákroć. Insze.
Vwarz w ocćie korzenia Podrożnikowego/ przyłoż ktemu stárego sádłá/ á ná modrym płáćie przywiń ćiepło. Insze.
Weźmi pszczoł/ czosnku/ cybule/ łayno świnie/ vsmaż to z másłem Máiowym/ á tákże rozmázawszy ná modrym płáćie przykłáday. Insze.
Nátłucz cybule ze trzy gárśći/ smaż onę w máśle młodym/ á przysypawszy mąki pszenney/ znowu smaż/ potym ná tákowyż płát námázawszy szeroki/ żeby záiął áż ku kolánu z iedney strony/ á z drugiey do kopytá sámego/ ćiepło okłáday/ y zániechay do dniá trzećiego. Insze.
Nátłucz
Skrót tekstu: DorHip_II
Strona: Qv
Tytuł:
Hippica to iest o koniach księgi_II
Autor:
Krzysztof Dorohostajski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
prażony jęczmień. Na starganie abo zbieżenie.
Zwarz masła wsypawszy nieco soli/ a gdy przestydnie/ rozbij kilka jaj kokoszych/ a zmieszawszy wlej w gardło. Na toż.
Rozbij jajec świeżych kilka/ przysyp z pół łyżki szafranu/ a daj wypić. Na psie włosy.
Rozmaż na chuście świeże łajno człowiecze/ przywiń na płacie/ a wyniszczeją mu wszytkie: sprosneć ale doświadczone lekarstwo. Gdy koń niechce linieć.
Biegaj na nim aż się zapoci dobrze/ dajże mu wnet w szyj żyłę zaciąć: a ułapiwszy onę krew/ zarazem ciepłą obmaż wszytkiego: a gdy dobrze na nim oschnie/ w ten czas go ocudzisz. Na odmienność sierści
práżony ięczmień. Ná stárgánie ábo zbieżenie.
Zwarz másłá wsypawszy nieco soli/ á gdy przestydnie/ rozbiy kilká iay kokoszych/ á zmieszawszy wley w gárdło. Ná toż.
Rozbiy iáiec świeżych kilká/ przysyp z puł łyszki száfránu/ á day wypić. Ná pśie włosy.
Rozmaż ná chuśćie świeże łayno człowiecze/ przywiń ná płáćie/ á wyniszczeią mu wszytkie: sprosneć ále doświádczone lekárstwo. Gdy koń niechce linieć.
Biegay ná nim áż się zápoći dobrze/ dayże mu wnet w szyi żyłę záćiąć: á vłápiwszy onę krew/ zárázem ćiepłą obmaż wszytkiego: á gdy dobrze ná nim oschnie/ w ten czás go ocudźisz. Ná odmienność śierśći
Skrót tekstu: DorHip_II
Strona: R
Tytuł:
Hippica to iest o koniach księgi_II
Autor:
Krzysztof Dorohostajski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
