przytknąwszy/ ta się przypalać poczyna/ toż biorą płaty złota/ i krwawnikiem kamieniem gładkim/ twardym/ nasadzonym przy rękojeści/ dobrze i mocno nacierają. Jeżeli zaś robota jaka okrągła/ dęta osoba albo naczenie jakie/ żarzewia i węgła wewnątrz nakładą. A tak ciepło (jako się rzekło) powinno być do pierwszego pozłocenia i płatów kładzienia. Potym kładą i drugi raz podczas i trzeci/ krwawnikiem płaty przymuskując/ ale już dosyć/ byle tylko ciepła była robota/ lub nie tak jako przy pierwszym kładzieniu. Jeżeli chcą poleru to upolerują. Jeżeli zaś chcą aby było Mat albo nie polerowano/ to za trzecim razem już nie krwawnikiem ale bawełną płaty przytykają
przytknąwszy/ ta się przypaláć poczyna/ toż biorą płáty złotá/ i krwáwnikiem kámieniem głádkim/ twárdym/ násádzonym przy rękoieśći/ dobrze i mocno naćieráią. Ieżeli záś robotá iaká okrągła/ dętá osobá álbo naczenie iákie/ żárzewiá i węgła wewnątrz nákładą. A ták ćiepło (iáko się rzekło) powinno być do pierwszego pozłocenia i płátow kłádźieniá. Potym kłádą i drugi ráz podczás i trzeći/ krwáwnikiem płáty przymuskuiąc/ ále iuż dosyć/ byle tylko ćiepła była robotá/ lub nie ták iáko przy pierwszym kłádźieniu. Ieżeli chcą poleru to upoleruią. Ieżeli záś chcą áby było Mát álbo nie polerowano/ to zá trzećim rázem iuż nie krwáwnikiem ále báwełną płaty przytykáią
Skrót tekstu: SekrWyj
Strona: 168
Tytuł:
Sekret wyjawiony
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Drukarnia Colegii Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1689
Data wydania (nie wcześniej niż):
1689
Data wydania (nie później niż):
1689
pisze od Adama, Zda mi się, że napisał, a nierad też kłama.” 184 (P). NIE CZYŃ TARGU DOMA
Szlachcic jeden na długów swoich wypłacanie Przedawał wieś w Podgórzu i tyle chciał za nią, Ile mu było trzeba, nie ile się stoi. Ale kiedy dłużników tym nie uspokoi, Skoro płatów przyrosło interesem na niej, Przyszło mu się z nią prosić, przyszło przedać taniej. 185 (P). VITA HOMINIS NIL, NISI VELLE, NOLLE
Wleci mu, gdy człek oddech ciągnie, w gardło mucha; Idzie precz od ust pióro, kiedy na nie dmucha. Stąd koliguj, że żywot nic nie jest
pisze od Adama, Zda mi się, że napisał, a nierad też kłama.” 184 (P). NIE CZYŃ TARGU DOMA
Szlachcic jeden na długów swoich wypłacanie Przedawał wieś w Podgórzu i tyle chciał za nię, Ile mu było trzeba, nie ile się stoi. Ale kiedy dłużników tym nie uspokoi, Skoro płatów przyrosło interesem na niej, Przyszło mu się z nią prosić, przyszło przedać taniej. 185 (P). VITA HOMINIS NIL, NISI VELLE, NOLLE
Wleci mu, gdy człek oddech ciągnie, w gardło mucha; Idzie precz od ust pióro, kiedy na nie dmucha. Stąd koliguj, że żywot nic nie jest
Skrót tekstu: PotFrasz3Kuk_II
Strona: 626
Tytuł:
Ogrodu nie wyplewionego część trzecia
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
gdy rozsiewać począł swe błędy/ napisano też książkę jednę/ której rytuł był Luterski płaszcz żebraczy; pokazując/ ze on nic nowego nie przynosił/ jedno stare potwarzy na kościół katolicki; a dawnych Heretików wykłady nieprawdziwe pisma świętego; i po kawalcu złej nauki od dawnych Heretyków naźbierawszy/ i płaszcz sobie zniej/ jakby ziakich płatów uszył (jako żebracy starzyzną się odziewający czynić zwykli) i wnim się światu chciał pokazać/ bez którego nie tak by był znajomy. toż i o waszym tym piśmie mówić się może/ którymeście się przed ludźmi popisać chcieli/ że jest żebracy płaszcz Plebański, z płatów dawnych potwarzy uszyty, w którym się ludziom
gdy rozsiewáć począł swe błędy/ nápisano tesz kśiąszkę iednę/ ktorey rytuł był Luterski płaszcz żebrácży; pokázuiąc/ ze on nic nowego nie przynośił/ iedno stáre potwárzy ná kośćioł katolicki; á dawnych Heretikow wykłády nieprawdźiwe pismá świętego; y po káwálcu złey náuki od dawnych Heretykow náźbieráwszy/ y płaszcz sobie zniey/ iakby ziákich płátow vszył (iáko żebracy stárzyzną się odźiewáiący cżynić zwykli) y wnim sie swiátu chćiał pokázáć/ bez ktorego nie ták by był znáiomy. tosz y o wászym tym pismie mowić sie może/ ktorymesćie sie przed ludźmi popisáć chćieli/ że iest żebracy płaszcz Plebáński, z płátow dawnych potwarzy vszyty, w ktorym sie ludźiom
Skrót tekstu: SzemGrat
Strona: 49
Tytuł:
Gratis plebański
Autor:
Fryderyk Szembek
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1627
Data wydania (nie wcześniej niż):
1627
Data wydania (nie później niż):
1627
i płaszcz sobie zniej/ jakby ziakich płatów uszył (jako żebracy starzyzną się odziewający czynić zwykli) i wnim się światu chciał pokazać/ bez którego nie tak by był znajomy. toż i o waszym tym piśmie mówić się może/ którymeście się przed ludźmi popisać chcieli/ że jest żebracy płaszcz Plebański, z płatów dawnych potwarzy uszyty, w którym się ludziom udać chcieliście/ ale was jako i Lutra ominęła nadzieja; bo was teraz/ po waszym tym Gratysie/ mniej daleko sobie wszyscy baczni Katolicy poważać będą/ aniżeli przed tym gdyście się zwycainym wam pismem przed ludźmi popisowali. Jednak aby wasza praca daremna nie była/ w
y płaszcz sobie zniey/ iakby ziákich płátow vszył (iáko żebracy stárzyzną się odźiewáiący cżynić zwykli) y wnim sie swiátu chćiał pokázáć/ bez ktorego nie ták by był znáiomy. tosz y o wászym tym pismie mowić sie może/ ktorymesćie sie przed ludźmi popisáć chćieli/ że iest żebracy płaszcz Plebáński, z płátow dawnych potwarzy vszyty, w ktorym sie ludźiom vdáć chćieliscie/ ále was iáko y Lutrá ominęła nádźieia; bo was teraz/ po wászym tym Gratysie/ mniey dáleko sobie wszyscy báczni Kátolicy poważáć będą/ ániżeli przed tym gdysćie sie zwycainym wam pismem przed ludźmi popisowáli. Iednák áby wászá praca dáremna nie byłá/ w
Skrót tekstu: SzemGrat
Strona: 50
Tytuł:
Gratis plebański
Autor:
Fryderyk Szembek
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1627
Data wydania (nie wcześniej niż):
1627
Data wydania (nie później niż):
1627
zbłądzę, porównawszy z małymi ich dziecki: Ten Turka, ten Węgrzyna (czego znakiem szata, Bo na cóż by ją wdziewał?), ten zabił Chorwata, Jakby to już po wojnie, jakby już wygnani Turcy z Kamieńca; drugi, jak żyw, nie był na niej. Nie obaczysz w żebraczym płaszczu więcej płatów, Co w stroju i w języku dzisia u Sarmatów. Brody, które powagi, rozumu, nauki Znakiem były, postrzygli teraz na peruki; Obacząli u kogo, naśmiewać je wolą. Cóż nie mają z brody śmiać? sami wąsy golą. Wszytko wolność szlachecka, i to, żal się Boże, Nie pozwolić
zbłądzę, porównawszy z małymi ich dziecki: Ten Turka, ten Węgrzyna (czego znakiem szata, Bo na cóż by ją wdziewał?), ten zabił Chorwata, Jakby to już po wojnie, jakby już wygnani Turcy z Kamieńca; drugi, jak żyw, nie był na niej. Nie obaczysz w żebraczym płaszczu więcej płatów, Co w stroju i w języku dzisia u Sarmatów. Brody, które powagi, rozumu, nauki Znakiem były, postrzygli teraz na peruki; Obacząli u kogo, naśmiewać je wolą. Cóż nie mają z brody śmiać? sami wąsy golą. Wszytko wolność szlachecka, i to, żal się Boże, Nie pozwolić
Skrót tekstu: PotMorKuk_III
Strona: 187
Tytuł:
Moralia
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty, pieśni
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
lecz znaczny potrzebuje reparacji.
Stodoła, w której murłat połomany.
Obory w deliki, jeszcze nie ogrodzone, drugie tylko miejscami chojną pozatykane.
Owczarenka nowo postawiona, do której wrota i drzwi; także jej czwarta część nie poszyta.
Przy niej podwórze i ogrody poogradzane chrustem brzozowym, miejscami płoty złe, od sadu jednak w płatów 7, popodpierane bardzo, nisko grodzone i nie podogradzane, czyli pozdymowane. Także i ku stodole w płat 7, miejscami chrustem poprzeplatane. Pasternik chrustem ogrodzony, ale zły bardzo i prawie się wywraca. Wrota ode wsi z gruntu złe, wchodząc na podwórze, i słupy pougniwały, niektóre popodpierane. Drugie od pola
lecz znaczny potrzebuje reparacyi.
Stodoła, w której murłat połomany.
Obory w deliki, jeszcze nie ogrodzone, drugie tylko miejscami chojną pozatykane.
Owczarenka nowo postawiona, do której wrota i drzwi; także jej czwarta część nie poszyta.
Przy niej podwórze i ogrody poogradzane chrustem brzozowym, miejscami płoty złe, od sadu jednak w płatów 7, popodpierane bardzo, nisko grodzone i nie podogradzane, czyli pozdymowane. Także i ku stodole w płat 7, miejscami chrustem poprzeplatane. Pasternik chrustem ogrodzony, ale zły bardzo i prawie się wywraca. Wrota ode wsi z gruntu złe, wchodząc na podwórze, i słupy pougniwały, niektóre popodpierane. Drugie od pola
Skrót tekstu: InwKal_II
Strona: 87
Tytuł:
Inwentarze dóbr szlacheckich powiatu kaliskiego, t. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1751 a 1775
Data wydania (nie wcześniej niż):
1751
Data wydania (nie później niż):
1775
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Władysław Rusiński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1959
; posowy ani podłogi nie masz.
Przy tychże kurnikach chlewików in nro 5 pod jednym dachem, tak z delów łupanych w słupy, miejscami także ściany powypadały, słupy się popochylały. Dach snopkami pokryty, miejscem od wiatru i starości popsuty, nakoło tych chlewików od dołu 2 szorami pobity. Podwórko przed temi chlewami z płatów w słupy, złe.
Idąc dalej ozd do suszenia słodów z suszeniem górnym z drzewa rżniętego. Piec w nim kamienny. Drzwi na biegunach, z koblami i wrzeciądzem. Schód na górę ze dworu, pokryty snopkami, od dołu 2 szorami szkudeł, tak jak i chlewy, pobity.
Idąc od tegoż ozdu browar
; posowy ani podłogi nie masz.
Przy tychże kurnikach chlewików in nro 5 pod jednym dachem, tak z delów łupanych w słupy, miejscami także ściany powypadały, słupy się popochylały. Dach snopkami pokryty, miejscem od wiatru i starości popsuty, nakoło tych chlewików od dołu 2 szorami pobity. Podwórko przed temi chlewami z płatów w słupy, złe.
Idąc dalej ozd do suszenia słodów z suszeniem górnym z drzewa rżniętego. Piec w nim kamienny. Drzwi na biegunach, z koblami i wrzecądzem. Schód na górę ze dworu, pokryty snopkami, od dołu 2 szorami szkudeł, tak jak i chlewy, pobity.
Idąc od tegoż ozdu browar
Skrót tekstu: InwKal_II
Strona: 139
Tytuł:
Inwentarze dóbr szlacheckich powiatu kaliskiego, t. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1751 a 1775
Data wydania (nie wcześniej niż):
1751
Data wydania (nie później niż):
1775
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Władysław Rusiński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1959
potrzeba. Upust z gruntu zły. Cały wielkiej potrzebuje reparacji i ścian wszystkich.
Sadzawek 3; te wszystkie potrzebują reparacji, ślamowania i babic nowych. Wieś Wola Droszewska
Karczma na końcu wsi od dworu snopkami poszyta, ścian 2 potrzebująca i wierzchu całego, tak poszycia, jako też owierków, balek, kozłów, przyciesi, płatów i łat, komin pusty. Kuźnia dachu potrzebuje. Przy kuźni chałupa kowalowa, ścian 2 potrzebująca i wierzchu z poszyciem.
Chałupa druga przy kowalu, w której mieszka Janiak Jędrzej; ta cała spustoszona, nowej potrzeba.
Chałupa trzecia, w której mieszka Frącek; ta cała dachu wszystkiego potrzebuje i ściany jednej.
Chałupa czwarta
potrzeba. Upust z gruntu zły. Cały wielkiej potrzebuje reparacyi i ścian wszystkich.
Sadzawek 3; te wszystkie potrzebują reparacyi, ślamowania i babic nowych. Wieś Wola Droszewska
Karczma na końcu wsi od dworu snopkami poszyta, ścian 2 potrzebująca i wierzchu całego, tak poszycia, jako też owierków, balek, kozłów, przyciesi, płatów i łat, komin pusty. Kuźnia dachu potrzebuje. Przy kuźni chałupa kowalowa, ścian 2 potrzebująca i wierzchu z poszyciem.
Chałupa druga przy kowalu, w której mieszka Janiak Jędrzej; ta cała spustoszona, nowej potrzeba.
Chałupa trzecia, w której mieszka Frącek; ta cała dachu wszystkiego potrzebuje i ściany jednej.
Chałupa czwarta
Skrót tekstu: InwKal_II
Strona: 214
Tytuł:
Inwentarze dóbr szlacheckich powiatu kaliskiego, t. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1751 a 1775
Data wydania (nie wcześniej niż):
1751
Data wydania (nie później niż):
1775
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Władysław Rusiński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1959
. Ten należy spólnie. Daje czynszu 12 tal. bit. na pół tu, i tam do drugiej części w.jmp. Nagłowskiego drugie pół.
Pola się nie czyni wizji, gdyż śniegiem przykryte. 80 Lutynia
Wjeżdżając na podwórze wrota z tarcic stare, złe, bez zamknięcia. Płoty częścią chruściane, częścią z płatów naokół; stare, złe, nowych potrzeba. Na prawej stronie wrót stajnia z wozownią z 3 stajniami. Sypanie na niej górne, w blochy wystawiona, bez wszelkiego zamknięcia. Drzwi u wozowni i u większej stajni z zawiasami i skoblami żelaznemi, u 2 zaś stajenek drzwi na drewnianych biegonach bez zamknięcia. Poszycie z guntów
. Ten należy spólnie. Daje czynszu 12 tal. bit. na pół tu, i tam do drugiej części w.jmp. Nagłowskiego drugie pół.
Pola się nie czyni wizyi, gdyż śniegiem przykryte. 80 Lutynia
Wjeżdżając na podwórze wrota z tarcic stare, złe, bez zamknięcia. Płoty częścią chruściane, częścią z płatów naokół; stare, złe, nowych potrzeba. Na prawej stronie wrót stajnia z wozownią z 3 stajniami. Sypanie na niej górne, w blochy wystawiona, bez wszelkiego zamknięcia. Drzwi u wozowni i u większej stajni z zawiasami i skoblami żelaznemi, u 2 zaś stajenek drzwi na drewnianych biegonach bez zamknięcia. Poszycie z guntów
Skrót tekstu: InwKal_II
Strona: 258
Tytuł:
Inwentarze dóbr szlacheckich powiatu kaliskiego, t. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1751 a 1775
Data wydania (nie wcześniej niż):
1751
Data wydania (nie później niż):
1775
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Władysław Rusiński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1959
których wrót 24 podwójnych, uliczek 6. Poszycie na nich dobre. Te stodoły naokoło płotem z chrustu ogrodzone i ociernione. Ten folwark z budynkami zacząwszy od owczarni do uliczki bez zamknięcia jest płot z chrustu ocierniony; z drugiej zaś strony, zacząwszy od stodół aż do wrót podwójnych i uliczki na biegunach drewnianych, częścią z płatów w słupy w ziemię stawiane obciesanych, częścią z chrustu nie ocierniony.
Idąc na wieś jest chałupa nowa pierwsza Wojciecha owczarza z sienią, izbą i komorą. U której drzwi jedne na zawiasach i hakach żelaznych, a troje na bieganach drewnianych. Piec prosty, kominek, okna 2 w drewno, dobre. Posowa nad izbą
których wrót 24 podwójnych, uliczek 6. Poszycie na nich dobre. Te stodoły naokoło płotem z chrustu ogrodzone i ociernione. Ten folwark z budynkami zacząwszy od owczarni do uliczki bez zamknięcia jest płot z chrustu ocierniony; z drugiej zaś strony, zacząwszy od stodół aż do wrót podwójnych i uliczki na biegunach drewnianych, częścią z płatów w słupy w ziemię stawiane obciesanych, częścią z chrustu nie ocierniony.
Idąc na wieś jest chałupa nowa pierwsza Wojciecha owczarza z sienią, izbą i komorą. U której drzwi jedne na zawiasach i hakach żelaznych, a troje na bieganach drewnianych. Piec prosty, kominek, okna 2 w drewno, dobre. Posowa nad izbą
Skrót tekstu: InwKal_II
Strona: 276
Tytuł:
Inwentarze dóbr szlacheckich powiatu kaliskiego, t. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1751 a 1775
Data wydania (nie wcześniej niż):
1751
Data wydania (nie później niż):
1775
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Władysław Rusiński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1959
