niedziele zmieszkał przy ustawicznej dobrej konwersacji i kompanii. Zdarzyło się eo tempore z p. Kazimierzem Unichowskim, u ip. hetmana, przymówić się i położyć mu rękę na gębie; byłoby i większego coś, gdyby tego rozruchu sam hetman nie umiarkował.
Anno 1700. Podtenczas w Wilnie solenne były inkurtowiny ip. Słuszki wojewody płockiego, do pałacu na Antokolu nad Wilią, gdzie solenniter et splendidissime częstował. Było i wesele u ip. Słuszki hetmana polnego: sług swoich żenili.
Do Muśnik tegoż czasu do ip. Podbereskiego jeździłem, gdzie ochoczo przyjęty byłem i przez kilka dni traktowany. Darował mi smycz chartów, które do Wilna przybywszy
niedziele zmieszkał przy ustawicznéj dobréj konwersacyi i kompanii. Zdarzyło się eo tempore z p. Kazimierzem Unichowskim, u jp. hetmana, przymówić się i położyć mu rękę na gębie; byłoby i większego coś, gdyby tego rozruchu sam hetman nie umiarkował.
Anno 1700. Podtenczas w Wilnie solenne były inkurtowiny jp. Słuszki wojewody płockiego, do pałacu na Antokolu nad Wilią, gdzie solenniter et splendidissime częstował. Było i wesele u jp. Słuszki hetmana polnego: sług swoich żenili.
Do Muśnik tegoż czasu do jp. Podbereskiego jeździłem, gdzie ochoczo przyjęty byłem i przez kilka dni traktowany. Darował mi smycz chartów, które do Wilna przybywszy
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 72
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
Książę Halicki umarł inwestyowany przez Kazimierza. Po nim Leszko inwestyował Romanusa Księstwem Halickim, ale ten niewdzięcznik poczał zle traktować Haliczanów, Granice Polskie najeżdżać, którego Leszko złączywszy Wojska z Konradem pod Zawichostem zniósł, gdzie i Romanus sam zginął, za co Leszko że w dzień SS. Gerwazego i Protazego tę batalią pod Komendą Krystyna Wojewody Płockiego wygrał, tym Świętym w Krakowie Kościół wymurował. Miecisław zaś, już nie siłami, ale sposobami i perswazją starości swojej namawia Helenę Matkę Leszka, aby mu ustąpiła rząd Polski obiecując Synowi jej Sukcesją Księstw Wielkopolskich. Ta uwiedziona nadzieją za konsensem Stanów, przenosi się z Synem w Księstwa Sandomierskie, i Lubelskie, ustępuje Zamku Krakowskiego
Xiąże Halicki umarł inwestyowany przez Kaźimierza. Po nim Leszko inwestyował Romanusa Xięstwem Halickim, ale ten niewdźięcznik poczał zle traktować Haliczanów, Granice Polskie najeżdżać, którego Leszko złączywszy Woyska z Konradem pod Zawichostem zniósł, gdźie i Romanus sam zginął, za co Leszko że w dzień SS. Gerwazego i Protazego tę batalią pod Kommendą Krystyna Wojewody Płockiego wygrał, tym Swiętym w Krakowie Kośćiół wymurował. Miecisław zaś, już nie śiłami, ale sposobami i perswazyą starośći swojey namawia Helenę Matkę Leszka, aby mu ustąpiła rząd Polski obiecując Synowi jey sukcessyą Xięstw Wielkopolskich. Ta uwiedźiona nadźieyą za konsensem Stanów, przenośi śię z Synem w Xięstwa Sendomirskie, i Lubelskie, ustępuje Zamku Krakowskiego
Skrót tekstu: ŁubHist
Strona: 26
Tytuł:
Historia polska z opisaniem rządu i urzędów polskich
Autor:
Władysław Łubieński
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
historia, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1763
Data wydania (nie później niż):
1763
sława hukiem idzie okazałym Po świecie całym.
Znać Tureniego żywot miał w przykładzie, Kiedy go równym sposobem z nim kładzie A sławy ledwie zrownanej pod słońcem Dosięga końcem.
Płacze go wojsko, płacze żona, która Łzami swojego oblewa Hektora, Żałuje niemniej swego generała Ojczyzna cała. 720. Na bankiet Imci pana Kłokockiego, stolnika płockiego, gubernatora księstwa słuckiego podczas sejmu warszawskiego in anno 1677
.
Zacny stolniku, nie był i nie będzie Drugi na świecie, aby w twym urzędzie
Dokazał tego, żeby jego stoły Tylu narodom dały byt wesoły. Byli Hiszpani, Włosi, Francuzowie, Niemcy, Holendrzy, Wołosza, Węgrowie, Multan, Czerkiesin, Serbowie,
sława hukiem idzie okazałym Po świecie całym.
Znać Tureniego żywot miał w przykładzie, Kiedy go rownym sposobem z nim kładzie A sławy ledwie zrownanej pod słońcem Dosięga końcem.
Płacze go wojsko, płacze żona, ktora Łzami swojego oblewa Hektora, Żałuje niemniej swego generała Ojczyzna cała. 720. Na bankiet Imci pana Kłokockiego, stolnika płockiego, gubernatora księstwa słuckiego podczas sejmu warszawskiego in anno 1677
.
Zacny stolniku, nie był i nie będzie Drugi na świecie, aby w twym urzędzie
Dokazał tego, żeby jego stoły Tylu narodom dały byt wesoły. Byli Hiszpani, Włosi, Francuzowie, Niemcy, Holendrzy, Wołosza, Węgrowie, Multan, Czerkiesin, Serbowie,
Skrót tekstu: MorszZWierszeWir_I
Strona: 502
Tytuł:
Wiersze
Autor:
Zbigniew Morsztyn
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
pieśni
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1675
Data wydania (nie wcześniej niż):
1675
Data wydania (nie później niż):
1675
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Wirydarz poetycki
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Aleksander Brückner
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Towarzystwo dla Popierania Nauki Polskiej
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1910
Lipno, Rypin, etc. ATLAS DZIECINNY. O Województwie Płockim p.
1mo. Rzeki znaczniejsze są te: a. Wisła w. Narew
2do. Stołeczne miasto p. Płocko nad Wisłą: Katedra Biskupstwa Płockiego, gdzie także jest Opactwo Benedyktyńskie należące do Kolacyj Królewskiej. W Kościele Katedralnym jest Grób Z. Wernera Biskupa Płockiego cudami słynącego. Tamże spoczywają ciała Władysława Hermana i Bolesława Krzywostego Syna jego wielkiego Wojownika, Książąt Polskich. Proboszcz Katedralny Płocki tytułuje się Książęciem Sieluńskim, w którym Księstwie ma Jurysdykcją absolutną.
3tio. Dzieli się na Powiatów 8 to jest: Płocki, Bielski, Raciązki, Sierpski, Płoński, Srzeński, Niedzborski, i Mławski
Lipno, Rypin, etc. ATLAS DZIECINNY. O Woiewodztwie Płockim p.
1mo. Rzeki znacznieysze są te: a. Wisła w. Narew
2do. Stołeczne miasto p. Płocko nad Wisłą: Katedra Biskupstwa Płockiego, gdzie także iest Opactwo Benedyktyńskie należące do Kollacyi Krolewskiey. W Kościele Katedralnym iest Grob S. Wernera Biskupa Płockiego cudami słynącego. Tamże spoczywaią ciała Władysława Hermana y Bolesława Krzywostego Syna iego wielkiego Woiownika, Xiążąt Polskich. Proboszcz Katedralny Płocki tytułuie się Xiążęciem Sieluńskim, w ktorym Xięstwie ma Jurisdykcyą absolutną.
3tio. Dzieli się na Powiatow 8 to iest: Płocki, Bielski, Raciązki, Sierpski, Płoński, Srzeński, Niedzborski, y Mławski
Skrót tekstu: SzybAtlas
Strona: 132
Tytuł:
Atlas dziecinny
Autor:
Dominik Szybiński
Drukarnia:
Michał Groell
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
astronomia, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1772
Data wydania (nie wcześniej niż):
1772
Data wydania (nie później niż):
1772
i Ziemstwo, które się agituje w Mławie. Starostwo Grodowe Płockie. Niegrodowe Mławskie, Płońskie, etc. KARTA XVII.
4to, Sejmikuje w Płocku obiera 4 Posłów i 2 Deputatów Sądy Ziemskie w Płocku, Bielsku, i Sierpcu odprawują się.
5to. To Województwo miało przed tym Udzielnych Książąt: po śmierci Jana Książęcia Płockiego bezpotomnie zmarłego Roku 1495. do Polski wróciło się. Ma za Herb Orła czarnego na którego piersiach litera P. w czerwonym Polu. Senatorów Większych 3, Biskupa, Wojewodę, i Kasztelana Płockich. Mniejszych dwóch Raciązkiego i Sierpskiego Kasztelanów. Miasteczka znaczniejsze są te: Zawrskrzyn, Mława, Płońsk, Raciąż, Sielun Stołeczne Księstwa
y Ziemstwo, ktore się agituie w Mławie. Starostwo Grodowe Płockie. Niegrodowe Mławskie, Płońskie, etc. KARTA XVII.
4to, Seymikuie w Płocku obiera 4 Posłow y 2 Deputatow Sądy Ziemskie w Płocku, Bielsku, y Sierpcu odprawuią się.
5to. To Woiewodztwo miało przed tym Udzielnych Xiążąt: po śmierci Jana Xiążęcia Płockiego bezpotomnie zmarłego Roku 1495. do Polski wrociło się. Ma za Herb Orła czarnego na ktorego piersiach litera P. w czerwonym Polu. Senatorow Wiekszych 3, Biskupa, Woiewodę, y Kasztelana Płockich. Mnieyszych dwoch Raciązkiego y Sierpskiego Kasztelanow. Miasteczka znacznieysze są te: Zawrskrzyn, Mława, Płońsk, Raciąż, Sielun Stołeczne Xięstwa
Skrót tekstu: SzybAtlas
Strona: 133
Tytuł:
Atlas dziecinny
Autor:
Dominik Szybiński
Drukarnia:
Michał Groell
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
astronomia, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1772
Data wydania (nie wcześniej niż):
1772
Data wydania (nie później niż):
1772
Trzeci Senator większy to jest Kasztelan Warszawski mocą Komisyj Sejmowej Roku 1768. ustanowiony jest. Mniejszych Senatorów 6 Warszawski, Wizki, Wyszogrodzki, Zakroczymski, Ciechanowski, Liwski Kasztelanowie. Miasta znaczniejsze oprócz Stołecznych w każdej Ziemi tegoż imienia co Ziemie: są te: Pułtusk w Ziemi Rożańskiej nad Narwą Rzeką zaszczycone Powitem własnym intytułującym Biskupa Płockiego Książęciem Pułtuskim, do którego Jurysdykcyj zupełnej należy. Tytuł mu jednak Książęcia prywatne tylko osoby dać mogą, a nie Rzeczpospolita. W Pułtusku Biskup ma Kolegiatę piękną złożoną z Prałatów i Kanoników. Zamek w pięknym i wesołym miejscu, który jest ordynaryjną Rezydencją Biskupów Płockich. Węgrów w Ziemi Liwskiej jedno z porządniejszych miasteczek w Polsce.
Trzeci Senator większy to iest Kasztelan Warszawski mocą Kommissyi Seymowey Roku 1768. ustanowiony iest. Mnieyszych Senatorow 6 Warszawski, Wizki, Wyszogrodzki, Zakroczymski, Ciechanowski, Liwski Kasztelanowie. Miasta znacznieysze oprocz Stołecznych w każdey Ziemi tegoż imienia co Ziemie: są te: Pułtusk w Ziemi Rożańskiey nad Narwą Rzeką zaszczycone Powitem własnym intytułuiącym Biskupa Płockiego Xiążęciem Pułtuskim, do ktorego Jurisdykcyi zupełney należy. Tytuł mu iednak Xiążęcia prywatne tylko osoby dać mogą, a nie Rzeczpospolita. W Pułtusku Biskup ma Kollegiatę piękną złożoną z Prałatow y Kanonikow. Zamek w pięknym y wesołym mieyscu, ktory iest ordynaryiną Rezydencyą Biskupow Płockich. Węgrow w Ziemi Liwskiey iedno z porządnieyszych miasteczek w Polszcze.
Skrót tekstu: SzybAtlas
Strona: 139
Tytuł:
Atlas dziecinny
Autor:
Dominik Szybiński
Drukarnia:
Michał Groell
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
astronomia, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1772
Data wydania (nie wcześniej niż):
1772
Data wydania (nie później niż):
1772
, Ossolińscy, którzy w jakim pierzu Nieśli się starożytnie, w jednym to kanclerzuSamym, wszystko w nim, jako słoneczne promienie Do jednego Faeton zodiaku zżenie: W nim i rzymska powaga, i atyckie soki, Jako wszystkie do urny zniosły się głębokiej. Firlejowa matka wojewody bełskiego, którą urodziła Sreńska, Szczęsnego Sreńskiego wojewody płockiego córa, ostatnia z familii swej. Kanclerza koronnego dziś elogium.
Skąd przy wdziękach ojczystych i gładkiej wymowie, Nie już one w prorockiej dodońskiej dąbrowie Wychodzą odpowiedzi, ale zdrowe rady, I w słodkości języka słowa bez przysady. Co wielka Brytania, co Rzym myślił sobie, Gdy w takim animuszu świeżo i ozdobie Widział go
, Ossolińscy, którzy w jakiem pierzu Nieśli się starożytnie, w jednym to kanclerzuSamym, wszystko w nim, jako słoneczne promienie Do jednego Faeton zodyaku zżenie: W nim i rzymska powaga, i attyckie soki, Jako wszystkie do urny zniosły się głębokiej. Firlejowa matka wojewody bełskiego, którą urodziła Sreńska, Szczęsnego Sreńskiego wojewody płockiego córa, ostatnia z familii swej. Kanclerza koronnego dziś elogium.
Zkąd przy wdziękach ojczystych i gładkiej wymowie, Nie już one w prorockiej dodońskiej dąbrowie Wychodzą odpowiedzi, ale zdrowe rady, I w słodkości języka słowa bez przysady. Co wielka Brytania, co Rzym myślił sobie, Gdy w takim animuszu świeżo i ozdobie Widział go
Skrót tekstu: TwarSRytTur
Strona: 120
Tytuł:
Zbiór różnych rytmów
Autor:
Samuel Twardowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
pieśni
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1631 a 1661
Data wydania (nie wcześniej niż):
1631
Data wydania (nie później niż):
1661
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Kazimierz Józef Turowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Drukarnia "Czasu"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1861
divinam illam vocem I. M. X. Arcybiskupa Gnieźnieńskiego/ i prawie ex divino consilio prolatam, którą WKM. za Pana mianował słuchali/ kiedy nakoniec/ tak zgodnym i nabożnym sercem i głosem choć różnej religii ludzie/ w onym piasku klęcząc Bogu nieskończone dzięki oddawali etc. etc. Votum StanisłAWA LUBIŃSKIEGO Biskupa Płockiego na Sejmie Anni 1628.
Mógłby się kto dziwować czemu Bóg stwórca Nieba i Ziemie będąc od wieków w swojej nieodmiennej trwałości rzeczy inne wszytkie stworzył skłonne do odmienności. Nie potrzeba jednak dziwować się temu. Bo azaż garniec opus manuum figuli pytać się może Zduna swego czemuś mię do posługi wzgardzonej a nie na usługę do
divinam illam vocem I. M. X. Arcybiskupá Gnieźnienskiego/ i prawie ex divino consilio prolatam, ktorą WKM. zá Páná miánował słuchali/ kiedy nákoniec/ ták zgodnym i nabożnym sercem i głosem choć rożney religiey ludźie/ w onym piasku klęcząc Bogu nieskończone dźięki oddawali etc. etc. Votum STANISLAWA LVBINSKIEGO Biskupá Płockiego ná Seymie Anni 1628.
MOgłby się kto dźiwowáć czemu Bog stworcá Niebá i Zięmie będąc od wiekow w swoiey nieodmienney trwáłośći rzeczy inne wszytkie stworzył skłonne do odmiennośći. Nie potrzebá iednak dźiwowáć się temu. Bo ázaż gárniec opus manuum figuli pytáć się może Zduná swego czemuś mię do posługi wzgárdzoney á nie na usługę do
Skrót tekstu: PisMów_II
Strona: 53
Tytuł:
Mówca polski, t. 2
Autor:
Jan Pisarski
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
mowy okolicznościowe
Tematyka:
retoryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1676
Data wydania (nie wcześniej niż):
1676
Data wydania (nie później niż):
1676
status pacis et belli extra tempus sejmu rozdawać.
Ja naówczas byłem w Bębnowie przy rodzicach moich, także imć pan pułkownik brat mój z płockich szkół powróciwszy i inne bracia, i siostry moje. Do siostry mojej starszej — Marianny — był konkurentem zacny człowiek Jaroszewski, naówczas sędzia ziemski, potem podkomorzy płocki, synowiec starosty płockiego, godnego człeka i sławnego marszałka trybunału koronnego, a do młodszej — Kunegundy — Grabowski, sędzia grodzki, potem ziemski, brzeski. Ociec mój Jaroszewskiego życzył sobie, ale się matce mojej nie podobał.
Ja na różnych byłem usługach domowych, jako to jeździłem posyłany na sprawę z księdzem Czachorowskim, plebanem czachcińskim, kolacji
status pacis et belli extra tempus sejmu rozdawać.
Ja naówczas byłem w Bębnowie przy rodzicach moich, także jmć pan pułkownik brat mój z płockich szkół powróciwszy i inne bracia, i siostry moje. Do siostry mojej starszej — Marianny — był konkurentem zacny człowiek Jaroszewski, naówczas sędzia ziemski, potem podkomorzy płocki, synowiec starosty płockiego, godnego człeka i sławnego marszałka trybunału koronnego, a do młodszej — Kunegundy — Grabowski, sędzia grodzki, potem ziemski, brzeski. Ociec mój Jaroszewskiego życzył sobie, ale się matce mojej nie podobał.
Ja na różnych byłem usługach domowych, jako to jeździłem posyłany na sprawę z księdzem Czachorowskim, plebanem czachcińskim, kolacji
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 107
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
się matka moja, wyjechała z Goślic i do Łagiewnik do klasztoru franciszkańskiego schroniła się. Posłał tam ociec mój brata mego, teraźniejszego pułkownika, dla ratowania matki mojej. Jakoż brat mój tam przyjechawszy dał mocny odpór Goś-
cickiemu, że nie tak żwawo na tę sprawę nacierał. Wyprowadził matkę moją z Łagiewnik, która pojechała z Płockiego do Stokliszek, a sam się w województwie płockim został dla tej sprawy. Ja zaś z Rasny, po odsądzonych roczkach marcowych, na których już miałem spokojnego i przyjaciela mego kolegę sędziego grodzkiego Buczyńskiego, pojechałem razem z protestantami mymi do Wilna dla niedopuszczenia do funkcji deputackiej Stefana Grabowskiego i Eysmonta. Jakoż tak żywo
się matka moja, wyjechała z Goślic i do Łagiewnik do klasztoru franciszkańskiego schroniła się. Posłał tam ociec mój brata mego, teraźniejszego pułkownika, dla ratowania matki mojej. Jakoż brat mój tam przyjechawszy dał mocny odpór Goś-
cickiemu, że nie tak żwawo na tę sprawę nacierał. Wyprowadził matkę moją z Łagiewnik, która pojechała z Płockiego do Stokliszek, a sam się w województwie płockim został dla tej sprawy. Ja zaś z Rasny, po odsądzonych roczkach marcowych, na których już miałem spokojnego i przyjaciela mego kolegę sędziego grodzkiego Buczyńskiego, pojechałem razem z protestantami mymi do Wilna dla niedopuszczenia do funkcji deputackiej Stefana Grabowskiego i Eysmonta. Jakoż tak żywo
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 190
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
