i nocnych, sześć niedziel sejmu wysiedziałem, rzadko gdzie na bankietach i asamblach bywając; u siebie miałem kilka razy ipp. posłów, oraz ministrów saskich na kolacji.
Po zalimitowanym sejmie, król imć po pańsku częstował u siebie na sali biskupów, senatorów i ministrów, i jam był na tym traktamencie rozkazem pańskim obowiązany. Króla imci z Grodna aż do Białegostoku wyprowadzaliśmy: książę imć kanclerz w. księstwa litew., ip. Ogiński wojewoda trocki, ip. Wyhowski kasztelan miński i ja. Przez dwa dni huczno i buczno króla imci traktowała ip. wojewodzina podlaska, jam cale był zdrowie stracił przymuszony do picia. Na
i nocnych, sześć niedziel sejmu wysiedziałem, rzadko gdzie na bankietach i assamblach bywając; u siebie miałem kilka razy jpp. posłów, oraz ministrów saskich na kolacyi.
Po zalimitowanym sejmie, król imć po pańsku częstował u siebie na sali biskupów, senatorów i ministrów, i jam był na tym traktamencie rozkazem pańskim obowiązany. Króla imci z Grodna aż do Białegostoku wyprowadzaliśmy: książe imć kanclerz w. księstwa litew., jp. Ogiński wojewoda trocki, jp. Wyhowski kasztelan miński i ja. Przez dwa dni huczno i buczno króla imci traktowała jp. wojewodzina podlaska, jam cale był zdrowie stracił przymuszony do picia. Na
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 170
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
którego woli wszystkich potomków przywiązane były wole. Drugiej: iż z tejże krwi i podległej winie natury, wszyscy ludzie pochodzą. Trzeciej: iż prawo Bóg ferował aby z tej krwi pierwszego winowajcy pochodzący, zwyczajnym natury trybem, i oni byli winowajcy. Czwartej: iż Prawodawca Bóg od tego uniwersalnego dekretu szczególną łaską i respektem Pańskim kogo nie ekscypował. Co wszystko że się w nas ludziah iści, toć się wszyscy ludzie rodziemy z natury Synami gniewu. Ad Eph. 2. Nieczyści z nieczystego poczęci nasienia Job. 14. Ródziemy, jak złego kruka złe jaje. 1. Reg. 20. Co samo każdy takim sobie może objaśnić podobieństwem
ktorego woli wszystkich potomkow przywiązane były wole. Drugiey: iż z teyże krwi y podległey winie natury, wszyscy ludzie pochodzą. Trzeciey: iż prawo Bog ferował aby z tey krwi pierwszego winowaycy pochodzący, zwyczaynym natury trybem, y oni byli winowaycy. Czwartey: iż Prawodawca Bog od tego uniwersalnego dekretu szczegulną łaską y respektem Pańskim kogo nie excypował. Co wszystko że się w nas ludziah iści, toć się wszyscy ludzie rodziemy z nátury Synami gniewu. Ad Eph. 2. Nieczyści z nieczystego poczęci nasienia Job. 14. Rodziemy, iák złego kruka złe iaie. 1. Reg. 20. Co samo każdy takim sobie może obiaśnić podobieństwem
Skrót tekstu: BystrzInfGeogr
Strona: A4
Tytuł:
Informacja geograficzna
Autor:
Wojciech Bystrzonowski
Drukarnia:
Drukarnia lubelska Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Lublin
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1743
Data wydania (nie wcześniej niż):
1743
Data wydania (nie później niż):
1743
nieba nie głównie im ukazują ale gwiazdę nietrwałą. Bezpieczni są od tego postrachu ludzie bojący się Pana Boga: i którzy się kochają w prawdziwej świątobliwości: bo się strzegą tego/ żeby na ziemi nie byli gwiazdami takiemi: bo wiedzą że światłość świecka nie jest pewna. niewarowno świecić in conspectu hominum, ale tam przed Majestatem Pańskim/ gdzie światłość nasza nie zagaśnie a jeśli się dobrym przydaje tu świecić/ starają siężeby to było jako naszczuplej żeby tego nie szukali/ żeby to było krom intencji ich/ nierzkąc żeby się mieli wystawiać i wynosić na lichtarz pochodnie świeckiej. Pięknie Duch święty ich opisuje: Flugebunt iusti, et tanquam scintillae in arundineto discurrent
niebá nie głownie im vkázuią ále gwiazdę nietrwáłą. Bespieczni są od tego postráchu ludźie boiący się Páná Bogá: y ktorzy się kocháią w prawdźiwey świątobliwośći: bo się strzegą tego/ żeby ná źiemi nie byli gwiazdámi tákiemi: bo wiedzą że świátłość świecka nie iest pewna. niewárowno świećić in conspectu hominum, ále tam przed Máiestatem Páńskim/ gdźie świátłosć nászá nie zágáśnie á iesli się dobrym przydáie tu świećić/ stáráią siężeby to było iáko naszczupley żeby tego nie szukáli/ żeby to było krom intencyey ich/ nierzkąc żeby się mieli wystáwiáć y wynośić ná lichtarz pochodnie świeckiey. Pięknie Duch święty ich opisuie: Flugebunt iusti, et tanquam scintillae in arundineto discurrent
Skrót tekstu: NajmProg
Strona: C3v
Tytuł:
Prognostyk duchowny na kometę
Autor:
Jakub Najmanowicz
Drukarnia:
Maciej Jędrzejowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
astrologia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1619
Data wydania (nie wcześniej niż):
1619
Data wydania (nie później niż):
1619
INFER. Uważa i to Eutymiusz, że obecnego już Pana nie prosił Tomasz: niech mi się godzi przyść do pocałowania i dotknienia ręki twojej, ale sam uprzedza Chrystus, i mówi Infer digitum tuum. Boć to należy do Pańskij w-spaniałości, nie dać się prosić; żądze uprzedzać. Przestraszony snać Tomasz Majestatem Pańskim nie śmiał by był i prosić o to, a Chrystus, ofiaruje mu to, i czyni ten fawor. Mówi Eutymiusz: Cum nihil Thomas diceret, anticipat eum, praebens, quae ille petierat. Gdy nic Tomasz nie mówił, uprzedza go, dając o co prosił: niechciał Chrystus z nim Ceremonyj zażywać,
INFER. Vważa i to Eutymiusz, że obecnego iuż Páná nie prośił Tomasz: niech mi się godźi przyść do pocáłowánia i dotknienia ręki twoiey, ále sam vprzedza Christus, i mowi Infer digitum tuum. Boć to należy do Páńskiy w-spániáłośći, nie dáć się prośić; żądze vprzedzáć. Przestrászony snać Tomasz Máiestatem Páńskim nie śmiał by był i prośić o to, á Christus, ofiáruie mu to, i czyni ten fawor. Mowi Eutymiusz: Cum nihil Thomas diceret, anticipat eum, praebens, quae ille petierat. Gdy nic Tomasz nie mowił, vprzedza go, dáiąc o co prośił: niechćiał Christus z nim Ceremonyi záżywáć,
Skrót tekstu: MłodzKaz
Strona: 33
Tytuł:
Kazania i homilie
Autor:
Tomasz Młodzianowski
Drukarnia:
Collegium Poznańskiego Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1681
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1681
uczynkami naśladowali. Jako po wszytek czas żywota swego ustawicznym sumnienia szczypaniem zwyciężeni/ jawnie przed niektóremi że są zawiedzeni wymawali/ i w głębokość złości przyszedszy desperowali. Ów abowiem jeszcze żywym będąc/ jako umarły chodził/ i śmierć nagłą/ desperackie głosy wypuszczając podjął. Drugiego zaś mało nie przedniejszego ej waszej unijej forytarza/ sprawiedliwym sądem Pańskim jeszcze za żywota/ zły duch częstokroć i przy samym nabożeństwa przezen odprawowaniu z niezmiernym wszytkich tam będących ludzi postrachem po Cerkwi tam i sam srodze straszliwie rzucał/ i zaczętej przezeń Liturgiej/ aż i do samej śmierci skończyć nigdy nie dopuścił: Trzeci jako oculati testes powiadają/ ożarszy się gorzałki z dobrą pokutą i poprawą
vcżynkámi náśládowáli. Iáko po wszytek czás żywotá swego vstáwicżnym sumnienia szcżypániem zwyćiężeni/ iawnie przed niektoremi że są záwiedzeni wymawáli/ y w głębokość złośći przyszedszy desperowáli. Ow ábowiem ieszcże żywym będąc/ iáko vmárły chodźił/ y śmierć nagłą/ desperáckie głosy wypuszcżáiąc podiął. Drugiego záś máło nie przednieyszego ey wászey vniiey forytarzá/ spráwiedliwym sądem Pańskim ieszcże zá żywotá/ zły duch cżęstokroć y przy sámym nabożeństwá przezen odpráwowániu z niezmiernym wszytkich tám będących ludźi postráchem po Cerkwi tám y sám srodze strászliwie rzucał/ y zácżętey przezeń Liturgiey/ áż y do sámey śmierći skońcżyć nigdy nie dopuśćił: Trzeći iáko oculati testes powiádáią/ ożárszy się gorzałki z dobrą pokutą y popráwą
Skrót tekstu: SmotLam
Strona: 76v
Tytuł:
Threnos, to iest lament [...] wschodniej Cerkwi
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
, Także też gdy Dawid święty mówi; . Przez to trzykroć położone słowo Deus, rozumieją się trzy persony Trójce przenaświętszej. A kiedy mówi Metauant eum, nõeos. rozumie się jedna istność natury Boskiej/ jako wykłada Belarminus. I gdy Izajasz Prorok opisuje onę Muzykę niebieską: jako słyszał Anioły święte w niebie śpiewające przed majestatem Pańskim/ a po trzykroć powtarzając słowo Sanctus, Sanctus, Sanctus. Powiada Galatinus, iż Rabbi Symeon rozumie przez to trzy persony Boskie/ gdy tak pisze/ Sanctus hic, est Pater: Sanctus hic, est Filius: Sanctus hic, est Spiritus sanctus. Czego potwierdza Andreas Celariensis opisując objawienie Jana świętego i mówi iż .
, Tákże też gdy Dawid święty mowi; . Przez to trzykroć położone słowo Deus, rozumieią się trzy persony Troyce przenaświętszey. A kiedy mowi Metauant eum, nõeos. rozumie się iedná istność nátury Boskiey/ iáko wykłáda Belarminus. Y gdy Izáiasz Prorok opisuie onę Muzykę niebieską: iáko słyszał Anyoły święte w niebie spiewáiące przed máiestatem Páńskim/ á po trzykroć powtarzáiąc słowo Sanctus, Sanctus, Sanctus. Powiáda Galatinus, iż Rábbi Symeon rozumie przez to trzy persony Boskie/ gdy ták pisze/ Sanctus hic, est Pater: Sanctus hic, est Filius: Sanctus hic, est Spiritus sanctus. Czego potwierdza Andreas Celariensis opisuiąc obiáwienie Ianá świętego y mowi iż .
Skrót tekstu: StarKaz
Strona: 11
Tytuł:
Arka testamentu zamykająca w sobie kazania niedzielne cz. 2 kazania
Autor:
Szymon Starowolski
Drukarnia:
Krzysztof Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1649
Data wydania (nie wcześniej niż):
1649
Data wydania (nie później niż):
1649
A kto zaś pogardzi/ usłyszy Ite maledicti in ignem aeternum. Straszna sentencja Pańska/ i srogi wyrok na niewdzięczniki. A przecię się naleźli tacy/ którzy nie pomniąc na zbawienie Caeperunt sumul omnes se excusare. Żydzi/ Poganie/ i Heretycy. Żydzi mówią Willam emi. Otrzymalismy tę praerogatywę/ żeśmy zostali ludem wybornym Pańskim/ i mamy zakon od niego/ my tedy innym narodom rozkazować mamy/ jako zacniejszy i mędrszy; tak jako Szlachcic rozkazuje i rządzi chłopy swoimi we wsi/ mając nad nich i urodzenie zacniejsze/ i rozum większy. Przeto do nowego Zakonu nie pójdziem/ który żebracy ubodzy/ i nieukowie prości/ rybitwi naszy opowiadają/
A kto záś pogárdźi/ vsłyszy Ite maledicti in ignem aeternum. Strászna sentencya Páńská/ y srogi wyrok ná niewdźięczniki. A przećię się náleźli tácy/ ktorzy nie pomniąc ná zbáwienie Caeperunt sumul omnes se excusare. Zydźi/ Pogánie/ y Heretycy. Zydźi mowią Villam emi. Otrzymálismy tę praerogátywę/ żesmy zostáli ludem wybornym Páńskim/ y mamy zakon od niego/ my tedy innym narodom rozkázowáć mamy/ iáko zacnieyszy y mędrszy; ták iáko Szláchćic rozkázuie y rządźi chłopy swoimi we wśi/ máiąc nád nich y vrodzenie zacnieysze/ y rozum większy. Przeto do nowego Zakonu nie poydźiem/ ktory żebracy vbodzy/ y nieukowie prośći/ rybitwi nászy opowiádaią/
Skrót tekstu: StarKaz
Strona: 71
Tytuł:
Arka testamentu zamykająca w sobie kazania niedzielne cz. 2 kazania
Autor:
Szymon Starowolski
Drukarnia:
Krzysztof Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1649
Data wydania (nie wcześniej niż):
1649
Data wydania (nie później niż):
1649
Zacne Dziecię, zwyciężysz swą mocą te włości,
Plonem, ach, niezliczonych ludzi zbogacone. Bądź porodzone, jeźli nasze są nieplone Proroctwa, sercem jeśliźmy prawdopowiednym Tuszyli sobie dobrze, twe ofiary jednym Nabożeństwem w świątnicach twoich sprawowali, Wszytkiemu światu, iże przyjdziesz, ogłaszali. SYMEON STARZEC
Ja, Symeon, Dzieciątko noszę przed ołtarzem Pańskim na łoktach, kiedy matka z swym podarzem Ubogich synogarlic lub gołąbiąt parą Prawa Mojżeszowego ligę pełni starą. Wołam, starzec, widząc się krysu śmiertelnego Być już bliskim: „Opuszczasz teraz służkę swego, Mój Panie, bom oglądał pokoj pożądany, Od ciebie wieczny klejnot zbawienia nadany Na oświecenie ludzi i
Zacne Dziecię, zwyciężysz swą mocą te włości,
Plonem, ach, niezliczonych ludzi zbogacone. Bądź porodzone, jeźli nasze są nieplone Proroctwa, sercem jeśliźmy prawdopowiednym Tuszyli sobie dobrze, twe ofiary jednym Nabożeństwem w świątnicach twoich sprawowali, Wszytkiemu światu, iże przyjdziesz, ogłaszali. SYMEON STARZEC
Ja, Symeon, Dzieciątko noszę przed ołtarzem Pańskim na łoktach, kiedy matka z swym podarzem Ubogich synogarlic lub gołąbiąt parą Prawa Mojżeszowego ligę pełni starą. Wołam, starzec, widząc się krysu śmiertelnego Być już bliskim: „Opuszczasz teraz służkę swego, Moj Panie, bom oglądał pokoj pożądany, Od ciebie wieczny klejnot zbawienia nadany Na oświecenie ludzi i
Skrót tekstu: DachDialOkoń
Strona: 54
Tytuł:
Dyjalog o cudownym Narodzeniu...
Autor:
Jan Dachnowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
dramat
Gatunek:
dialogi, jasełka
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1621
Data wydania (nie wcześniej niż):
1621
Data wydania (nie później niż):
1621
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Staropolskie pastorałki dramatyczne: antologia
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Okoń
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1989
, id est po Szabasie.
Dni Tygodniowe Astronomowie pewnym konsekrowali Płanetom, Egzemplo Starożytnych Pogańskich Narodów. Stąd u nich zowię się Niedziela Dies Solis, Poniedziałek Dies Lunae, Wtorek Dies Martis, Srzoda Dies Mercurii, Czwartek Dies Iovis, Piątek Dies Veneris, Sobota Dies Saturni, Ecclesiastici zaś zowią Dni Tygodniowe FERIAS, Niedzielę Dniem Pańskim, a Sobotę Sabhatum, bo ten dzień taką od samego BOGA ma denominację. Stąd, że dni byli konsekrowane Diis, nazwani też po łacinie Dies,
ANNUS według Serwiusza zowie się niby Annulus, pierścień, że się toczy, i gdzie się poczyna, kończy, że volvitur, i znowu revolvitur, jako mówi Wirgiliusz
, id est po Szabasie.
Dni Tygodniowe Astronomowie pewnym konsekrowali Płanetom, Exemplo Starożytnych Pogańskich Narodow. Ztąd u nich zowię się Niedziela Dies Solis, Poniedziałek Dies Lunae, Wtorek Dies Martis, Srzoda Dies Mercurii, Czwartek Dies Iovis, Piątek Dies Veneris, Sobota Dies Saturni, Ecclesiastici zaś zowią Dni Tygodniowe FERIAS, Niedzielę Dniem Pańskim, a Sobotę Sabhatum, bo ten dzień taką od samego BOGA ma denominacyę. Ztąd, że dni byli konsekrowane Diis, názwani też po łacinie Dies,
ANNUS według Serwiusza zowie się niby Annulus, pierścień, że się toczy, y gdzie się poczyna, kończy, że volvitur, y znowu revolvitur, iako mowi Wirgiliusz
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 188
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
.
HISZPALSKA powstała Roku Pańskiego 990.
GRANATEŃSKA 1518. KOMPLUTEŃSKA Roku 1515. Inne są Eboraceńska, Walisoletańska, Ossumeńska, Walentineńska, Sigwenzańska, Cesar-Augustańska, Oskańska, Lorydańska, Tarrakoneńska, Barcelloneńska; wszystkich 16. We WŁOSZECH.
JEst AKADEMII 13. Princeps dla miejsca i dawności jest RZYMSKA AKADEMIA, fundowana przed Naród zeniem Pańskim laty 700. potym od Papieżów osobliwie Urbana IV. restaurowana, którą Z. Tomasz od tegoż Urbana wokowany, swemi ubogacil i uszlachcił Księgami, teraz się zowie Academia Sapientia.
BONOŃSKA honorum Studiorum Mater nazwana wzięła fundamenta od Teodozjusza II. Cesarza Roku 447 w Dyploma Cesarskim Fons omntum Stientiarum utytułowana: Najbardziry uczy Iurisp udentiam
.
HISZPALSKA powstała Roku Pańskiego 990.
GRANATENSKA 1518. KOMPLUTENSKA Roku 1515. Inne są Eboraceńska, Walisoletanska, Ossumenska, Walentinenska, Sigwenzánská, Cesar-Augustańska, Oskánska, Lorydańska, Tarrakonenska, Barcellonenska; wszystkich 16. We WŁOSZECH.
IEst AKADEMII 13. Princeps dla mieysca y dawności iest RZYMSKA AKADEMIA, fundowana przed Narod zeniem Pańskim laty 700. potym od Papieżow osobliwie Urbana IV. restaurowana, ktorą S. Tomasż od tegoż Urbana wokowany, swemi ubogacil y uszlachcił Xięgami, teraz się zowie Academia Sapientia.
BONONSKA honorum Studiorum Mater nazwana wzięła fundamenta od Teodozyusza II. Cesarza Roku 447 w Diploma Cesarskim Fons omntum Stientiarum utytułowana: Naybardziry uczy Iurisp udentiam
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 389
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
