był wszędzie; W którym wieku wsiadł na koń, w którym z niego zsiędzie. Nie da mówić nikomu, choć łże, aż schną ściany. To trzeźwy; cóż rozumiesz, jeżeli pijany? Broń Boże go poprawić, dopieroż sprzeciwić! Milczeć trzeba i chwalić, abo mu się dziwić. W swym domu przed pachołki, przed chłopy, przed żoną Wywieraj diable dziwy z chwałą tak mierzioną, Która śmierdzi z własnych ust i uraża uszy, Choćby prawda; a tu nią oka nie zaprószy. Jedz, co przed cię postawią, nie gań, pochwal raczej, Swej kuchnie zamilcz, choćby zdało się inaczej; Nie mów, gościu:
był wszędzie; W którym wieku wsiadł na koń, w którym z niego zsiędzie. Nie da mówić nikomu, choć łże, aż schną ściany. To trzeźwy; cóż rozumiesz, jeżeli pijany? Broń Boże go poprawić, dopieroż sprzeciwić! Milczeć trzeba i chwalić, abo mu się dziwić. W swym domu przed pachołki, przed chłopy, przed żoną Wywieraj diable dziwy z chwałą tak mierzioną, Która śmierdzi z własnych ust i uraża uszy, Choćby prawda; a tu nią oka nie zaprószy. Jedz, co przed cię postawią, nie gań, pochwal raczej, Swej kuchnie zamilcz, choćby zdało się inaczej; Nie mów, gościu:
Skrót tekstu: PotMorKuk_III
Strona: 17
Tytuł:
Moralia
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty, pieśni
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
Podstarodubem/ Jużem się był na ten czas związał z babą ślubem Oto z tą/ która teraz przed waszą miłością Stoi jako belzebub/ zgrzybiała starością. Byście ją byli znali w szóstymnastym lecie/ Jak to była ucieszna dziwoja na świecie. W tańcu skoczyć jak sarna/ do roboty chora/ Do pułnocy siadała z pachołki ze dwora: Nadedniem idąc z karczmy/ więc na dródze szkoła/ To lichota wstąpiła do kantora zgoła: A kantor ją też ćwiczył aże do świtania/ Ale o tym nie trzeba nam dysputowania. Wracając się do rzeczy/ starożytne dzieje Przekłabaciły nowe: omelne nadzieje: Oni naszy przodkowie królestwo szerzyli/ A podatków nie było
Podstárodubem/ Iużem śie był ná ten czás związał z babą ślubem Oto z tą/ ktora teraz przed wászą miłośćią Stoi iáko belzebub/ zgrzybiáła stárością. Byśćie ią byli ználi w szostymnastym lećie/ Iák to byłá vćieszna dźiwoia ná świećie. W tańcu skoczyć iák sarná/ do roboty chorá/ Do pułnocy śiadałá z páchołki ze dworá: Nádedniem idąc z kárczmy/ więc ná dródze szkołá/ To lichotá wstąpiłá do kántorá zgołá: A kantor ią też ćwiczył áże do świtánia/ Ale o tym nie trzebá nam disputowánia. Wracáiąc śię do rzeczy/ starożytne dźieie Przekłábaćiły nowe: omelne nádźieie: Oni nászy przodkowie królestwo szerzyli/ A podatkow nie było
Skrót tekstu: KomRyb
Strona: Biiv
Tytuł:
Komedia rybałtowska nowa
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
dramat
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
1615
Data wydania (nie wcześniej niż):
1615
Data wydania (nie później niż):
1615
/ tak iż w polach ustawicznie nie w domach leżeli/ dla czego się też Polakami nazwali/ nigdy broni swoich od siebie nie odpasowali/ ale z nimi i za stół siadali/ i z nimi sypiali/ i wszędziw je nosili. My w domu zawżdy mieszkając/ w pelach nigdy/ także z bronią zastoł siadamy/ pachołki zbrojnymi się osądzamy/ na biesiady jak na wojnę/ haki pułhaki zsobą wozimy. Przebóg: A możesz być co nad ten obyczaj sproszniejszego/ dziwniejszego i szkodliwszego/ gdy na biesiadę jako wojnę jeżdżamy/ skąd mordy/ skąd zabijania/ rzeczy w biesiedzie naimniej miejsca nie mające/ powstawają: Ktemu/ kto zbaczeniem na
/ ták iż w polách vstáwicznie nie w domách leżeli/ dla czego się też Polakámi názwáli/ nigdy broni swoich od siebie nie odpásowáli/ ále z nimi y zá stoł śiadáli/ y z nimi sypiáli/ y wszędźiw ie nośili. My w domu záwżdy mieszkáiąc/ w pelách nigdy/ tákże z bronią zástoł śiádamy/ páchołki zbroynymi sie osądzamy/ ná bieśiády iák ná woynę/ haki pułhaki zsobą woźimy. Przebog: A możesz być co nád ten obyczay sprosznieyszego/ dziwnieyszego y szkodliwszego/ gdy ná bieśiádę iáko woynę ieżdżamy/ zkąd mordy/ zkąd zábiiánia/ rzeczy w bieśiedźie naimniey mieyscá nie máiące/ powstawáią: Ktemu/ kto zbaczeniem ná
Skrót tekstu: StarPopr
Strona: 60
Tytuł:
Poprawa niektórych obyczajów polskich potocznych
Autor:
Szymon Starowolski
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1625
Data wydania (nie wcześniej niż):
1625
Data wydania (nie później niż):
1625
/ stój ty przecię panie/ Nawiązałbym był lepsze/ aleś nie dał na nie. Pociągaj panie kota/ a panny się śmieją/ Tak my ciebie/ jako ty nas cieszysz nadzieją. Ani się ty postrzeżesz jako cię wystrychną/ Miasto tego co myślisz/ sam zostaniesz pichną. Gościec.
TAk się miedzy pachołki teraz Gościec wnęcił/ Nie jeden nań styskuje choć się nie wykręcił. Jeden go właźni parzy/ a drugi na słońcu/ Owemu gębę skrzywił/ temu siadł na końcu. Gadka.
Rusin w radzie/ koza w sadzie/ wilk w oborze/ łgarz przy dworze/ białagłowa na urzędzie/ gadajże co tam
/ stoy ty przećię pánie/ Náwiązałbym był lepsze/ áleś nie dał ná nie. Poćiągay pánie kota/ a panny się śmieią/ Ták my ćiebie/ iáko ty nas ćieszysz nádźieią. Ani się ty postrzeżesz iáko ćię wystrychną/ Miásto tego co myślisz/ sam zostániesz pichną. Gośćiec.
TAk się miedzy páchołki teraż Gośćiec wnęćił/ Nie ieden nań styskuie choć się nie wykręćił. Ieden go włáźni párzy/ á drugi na słońcu/ Owemu gębę skrzywił/ temu śiadł ná końcu. Gadká.
Ruśin w rádźie/ kozá w sadźie/ wilk w oborze/ łgarz przy dworze/ białagłowá ná vrzędźie/ gádayże co tám
Skrót tekstu: FraszNow
Strona: C3v
Tytuł:
Fraszki nowe sowizrzałowe
Autor:
Jan z Kijan
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
1615
Data wydania (nie wcześniej niż):
1615
Data wydania (nie później niż):
1615
