Owoc rwały, skoro kwiat opadnie najpewniej, Tak matkę jako babkę kańczugiem rozrzewni. 121 (P). STARYCH I MŁODYCH OBYCZAJ PRZECIWNY
Nie wiem, zwyczajem czy to idzie rodem. Kto się staremu przypatruje z młodem: Tamten, przeżywszy ośmdziesiąt lat blisko, Już grób i w oczach mając stanowisko, Już, już do pala przypierając nawę, Im mniej ma drogi, więcej chce na strawę, Z wielkim niewczasem zbierane po trosze Szczędzi i gniecie opleśniałe grosze; Ten zaś, dopiero będąc w świata progu, Jeśli co w skrzynce lub zastanie w brogu, Gdy z uprzykrzonej wynidzie opieki, Nic nie uważa, jako trakt daleki: Za dzień rozproszy
Owoc rwały, skoro kwiat opadnie najpewniej, Tak matkę jako babkę kańczugiem rozrzewni. 121 (P). STARYCH I MŁODYCH OBYCZAJ PRZECIWNY
Nie wiem, zwyczajem czy to idzie rodem. Kto się staremu przypatruje z młodem: Tamten, przeżywszy ośmdziesiąt lat blisko, Już grób i w oczach mając stanowisko, Już, już do pala przypierając nawę, Im mniej ma drogi, więcej chce na strawę, Z wielkim niewczasem zbierane po trosze Szczędzi i gniecie opleśniałe grosze; Ten zaś, dopiero będąc w świata progu, Jeśli co w skrzynce lub zastanie w brogu, Gdy z uprzykrzonej wynidzie opieki, Nic nie uważa, jako trakt daleki: Za dzień rozproszy
Skrót tekstu: PotFrasz4Kuk_I
Strona: 255
Tytuł:
Fraszki albo Sprawy, Powieści i Trefunki.
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1669
Data wydania (nie wcześniej niż):
1669
Data wydania (nie później niż):
1669
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
bieganiu/ przykładać się do ziemie/ a mocno stanowiąc nogi/ że ziemia za nim wylatuje za biegiem jego/ Jeźdźcowi się pokładając ozdobny i chwały godny bywa taki. Jeśliżby się też który upornie na którą stronę obracać niechciał/ tedy pal dać w ziemię w bić/ coby Koniowi wierzchu głowy dostał/ a wierzch pala onego/ na piędzi pułtory/ abo wyższej. A to coby z Końskim policzkiem zrównał/ a jako osi do Kołka obrzezać dać na czymby się rączka drzewiana tak jako Ręka miąższa/ a na łokciu długo/ jako jest namalowana na takowy kształt. Sposób chowania 22. 23. 24. Koni. 25.
biegániu/ przykłádáć sie do źiemie/ á mocno stánowiąc nogi/ że źiemiá zá nim wylátuie zá biegiem iego/ Ieźdźcowi sie pokłádáiąc ozdobny y chwały godny bywa táki. Ieśliżby sie też ktory vpornie ná ktorą stronę obrácáć niechćiał/ tedy pal dáć w źiemię w bić/ coby Koniowi wierzchu głowy dostał/ á wierzch palá onego/ ná piędźi pułtory/ ábo wyższey. A to coby z Końskim policzkiem zrownał/ á iáko ośi do Kołká obrzezać dáć ná czymby sie rączká drzewiána ták iáko Ręká miąższa/ a ná łokćiu długo/ iáko iest námálowána ná tákowy kształt. Sposob chowánia 22. 23. 24. Koni. 25.
Skrót tekstu: PienHip
Strona: 16
Tytuł:
Hippika abo sposób poznania chowania i stanowienia koni
Autor:
Krzysztof Pieniążek
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1607
Data wydania (nie wcześniej niż):
1607
Data wydania (nie później niż):
1607
uzbrojony/ chleb ma/ a do tego kopę w mieszku. Żołnierz im dostaniejszy/ tym jest czujniejszy: ale gołota/ którego nędza gryzie/ nie wiele nabije.
Niejakiego Wetroniusa/ który zwykł był wielkie podarki brać/ obiecując każdemu siła u Cesarza wyprawić/ a zawsze kłamał gdy się to nań pokazało/ rozkazał u pala uwiązać i kurzyć podeń/ a Podwojskiemu w te słowa wołać: Oto dymem tego kurzą/ który ludziom przedawał dymy. Nalazłoby się i dziś po części takich Wetroniusów: gdyby ich tak karano/ jako ten Cesarz: pewnie nie jedenby kaszlał w dymie.
Powinne swe/ którzy jedno byli źli/ karał:
vzbroiony/ chleb ma/ á do tego kopę w mieszku. Zołnierz im dostánieyszy/ tym iest cżuynieyszy: ále gołotá/ ktorego nędzá gryźie/ nie wiele nábiie.
Nieiákiego Wetroniusá/ ktory zwykł był wielkie podárki bráć/ obiecuiąc káżdemu śiłá v Cesárzá wypráwić/ á záwsze kłamał gdy się to nań pokazáło/ roskazał v pálá vwiązáć y kurzyć podeń/ á Podwoyskiemu w te słowa wołáć: Oto dymem tego kurzą/ ktory ludźiom przedawał dymy. Nálázłoby się y dźiś po cżęśći tákich Wetroniusow: gdyby ich ták karano/ iáko ten Cesarz: pewnie nie iedenby kászlał w dymie.
Powinne swe/ ktorzy iedno byli źli/ karał:
Skrót tekstu: BudnyBPow
Strona: 96
Tytuł:
Krotkich a wezłowatych powieści [...] księgi IIII
Autor:
Bieniasz Budny
Drukarnia:
Piotr Blastus Kmita
Miejsce wydania:
Lubcz
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Tematyka:
filozofia, historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1614
Data wydania (nie wcześniej niż):
1614
Data wydania (nie później niż):
1614
Ignatio Kownaczki S. T. baccalario intimavit electionem novi advocati pro supradicta villa, precedenti prius a suo officio absoluto, qui iuxta consuetudinem antiquam ex hipocausto discesserunt et elegerunt sibi in advocati officium tres infrascriptos subditos videlicet: Albertum Pala, Stanisłaum Lulek, Albertum Machai, ex quibus unum confirmavit R. P. Prior videlicet Alberfcum Pala, qui prestito corporali iuramento in hunc, qui sequitur, modum suum cepit iudicium. (I. 123)
2798. (128) Iudicium bannitum in anno domini 1602 die 7 Februarii celebratum per providum Albertum Pala advocatum Kasinensem et suos septem scabinos videlicet: Stanisłaum Goscziei, Albertum Machai, Michaelem Laszek, Stanisłaum Lulek,
Ignatio Kownaczki S. T. baccalario intimavit electionem novi advocati pro supradicta villa, precedenti prius a suo officio absoluto, qui iuxta consuetudinem antiquam ex hipocausto discesserunt et elegerunt sibi in advocati officium tres infrascriptos subditos videlicet: Albertum Pala, Stanislaum Lulek, Albertum Machai, ex quibus unum confirmavit R. P. Prior videlicet Alberfcum Pala, qui prestito corporali iuramento in hunc, qui sequitur, modum suum cepit iudicium. (I. 123)
2798. (128) Iudicium bannitum in anno domini 1602 die 7 Februarii celebratum per providum Albertum Pala advocatum Kasinensem et suos septem scabinos videlicet: Stanislaum Goscziei, Albertum Machai, Michaelem Laszek, Stanislaum Lulek,
Skrót tekstu: KsKasUl_1
Strona: 298
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Kasina Wielka, cz. 1
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kasina Wielka
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1601 a 1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1601
Data wydania (nie później niż):
1650
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
do trzeciego dnia, ręczil Grzegorz Ziemianin i Grzegorz Ceklarz. — Solvit.
2933. (263) Szósta sprawa. — Mazgaik Oskarżony, ze się powadzil z sąsiada; rozkazalo prawo, ze ją ma przeprosić, a Mazgaik ma dać wini kopę, ręczi zan Matis Frasunek.
2934. (264) Przitimze prawie prosil Pala stari Ojca Przeora, aby mógł bić w naimie o robociznę, którego postanowil Ociec Przeor według jego prośbi, alie takim sposobem, ze wszistka gromada prosiła za nim, i niemają o to szemrać.
2935. (265) Tegoż roku Stanisław Ządlik kupil rolią u Wawrzinca Nowaka za sześć grzywien, którzy byli przy
do trzeciego dnia, ręczil Grzegorz Ziemianin ÿ Grzegorz Ceklarz. — Solvit.
2933. (263) Szosta sprawa. — Mazgaik oskarzony, ze sie powadzil z sąsiada; rozkazalo prawo, ze ią ma przeprosić, a Mazgaik ma dac wini kopę, ręczi ząn Matis Frasunek.
2934. (264) Przitimze prawie prosil Pala stari Oÿca Przeora, abÿ mogł bic w naimie o robociznę, ktorego postanowil Ociec Przeor wedlug iego prozbi, alie takim sposobem, ze wszistka gromada prosiła za nim, ÿ niemaią o tho szemrac.
2935. (265) Tegosz roku Stanislaw Ządlik kupil rolią u Wawrzinca Nowaka za szesc grziwien, ktorzi bÿli przy
Skrót tekstu: KsKasUl_1
Strona: 310
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Kasina Wielka, cz. 1
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kasina Wielka
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1601 a 1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1601
Data wydania (nie później niż):
1650
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
dać na S. Jan blisko przyszły grzywien dwie. — Solvit. (z. p.).
2939. (269) 22 Aprilis Grzegorz Ziemianin dał za zagrodę grzywien 4.
2940. (270) Anno domini 1611, die 21 Aprilis. Gromada byla w Kaszynie przy bitnosczy Ojca Przeora, skarżył się Pala na swego czeladnyka: stał się dekret, żeby ten Woycziech, czeladnyk Palin, co odstał czasu niedosłuzywszy, za tydzień jemu oddał dwa złotych.
2941. (271) 2. Stała się ugoda wedle prawa dekretu woitowskiego z przysiężnymi ławnikami, za potwierdzenim Ojca Przeora Erasma, miedzy Wacławem Chęciem z Wiśniowym imieniem córki swojej,
dac na S. Iąn blisko przyszły grziwięn dwie. — Solvit. (z. p.).
2939. (269) 22 Aprilis Grzegorz Zięmianin dał za zagrodę grziwięn 4.
2940. (270) Anno domini 1611, die 21 Aprilis. Gromada bÿla w Kaszÿnie przÿ bitnosczy Oÿcza Przeora, skarzÿł sie Pala na swego czeladnÿka: stał sie decret, zebÿ tęn Woÿcziech, czeladnÿk Palin, czo odstał czasu niedosłuzÿwszÿ, za tÿdzien iemu oddał dwa złotÿch.
2941. (271) 2. Stała się ugoda wedle prawa decretu woitowskiego z przysięznymi ławnikami, za potwierdzenim Oica Przeora Erasma, miedzy Wacławem Chęciem z Wisniowym imieniem corki swoiei,
Skrót tekstu: KsKasUl_1
Strona: 310
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Kasina Wielka, cz. 1
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kasina Wielka
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1601 a 1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1601
Data wydania (nie później niż):
1650
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
wtory zony, to ma być uspokojone wedle uznania wójta z ławnikami i pana dziedzicznego. (I. 159)
2942. (272) Actio tertia. — Pala stary Wojciech, z synem swoim Walentym, stanał przed Oicem Przeorem i przed urzędem, proszac o postanowienie. Oiciec Przeor postanowił, ze do Bożego Narodzenia Pala stary ma trzymac wszytkie dobra i od nich zapłacić według postanowienia
a potym syn jego Pala mlody obowiezuje się przyjac tez rolą jego i wszytkie powinności odprawować dopuściwszy oicu czwarty czesci dobr, z który czwarty czesci samze oiciec płacić ma panu dziecicznemu i robić pieszo do rolej 15 dni tu do dworu Kasińskiego, syn zas pod rekoimią
wtory zony, to ma bydz uspokoione wedle uznania woyta z ławnikami i pana dziedzicznego. (I. 159)
2942. (272) Actio tertia. — Pala stary Woiciech, z synem swoim Walentym, stanał przed Oicem Przeorem i przed urzędem, proszac o postanowienie. Oiciec Przeor postanowił, ze do Bozego Narodzenia Pala stary ma trzymac wszytkie dobra i od nich zapłacić wedlug postanowienia
a potym syn iego Pala mlody obowiezuie sie przyiac tez rolą iego i wszytkie powinnosci odprawowac dopusciwszÿ oicu czwarty czesci dobr, z ktory czwarty czesci samze oiciec placic ma panu dziecicznemu i robic pieszo do roley 15 dni tu do dworu Kasinskiego, syn zas pod rekoimią
Skrót tekstu: KsKasUl_1
Strona: 310
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Kasina Wielka, cz. 1
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kasina Wielka
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1601 a 1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1601
Data wydania (nie później niż):
1650
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
ostatek uproszycz na dalsze czaszy płaczycz. (I. 164)
2954. (284) Walenti mlynarsz, który ręczył za Michtarza ma dacz Paly na tę Wielką nocz 4 flor., a za rok drugye 4 flor., za co ręczyly: Erasmus Mucha i Grzegorsz Ziemianyn.
2955. (285) Ten ze Pala skarżył się na tegoż mlinarza Walęntego, ze mu wynien 9 grzywien. Woyt dał takowy dekret: żeby trzy grzywny oddał na S. lan, a seszcz grzywien na S. Mychał; za co ręczyly: Woycziech Chęcz i Mykolay Brzeg. — Dal flor. 6.
2956. (286) Stalą się disposycja
ostatek uproszÿcz na dalsze czaszÿ placzÿcz. (I. 164)
2954. (284) Walenti mlÿnarsz, ktorÿ ręczÿł za Michtarza ma dacz Palÿ na tę Wielką nocz 4 flor., a za rok drugÿe 4 flor., za czo ręczÿlÿ: Erasmus Mucha ÿ Grzegorsz Ziemianÿn.
2955. (285) Tęn ze Pala skarzÿł sie na tegosz mlinarza Walęntego, ze mu wÿnien 9 grzÿwięn. Woÿt dał takowÿ decret: zebÿ trzÿ grzÿwnÿ oddał na S. ląn, a sescz grzÿwien na S. Mÿchał; za czo ręczÿlÿ: Woÿcziech Chęcz ÿ Mÿkolaÿ Brzeg. — Dal flor. 6.
2956. (286) Stalą sie dispositia
Skrót tekstu: KsKasUl_1
Strona: 312
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Kasina Wielka, cz. 1
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kasina Wielka
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1601 a 1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1601
Data wydania (nie później niż):
1650
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
gr. 10.
2974. (304) 26 luli Kaczorek Bartek przystawil tejże Katarzynie Fraszonkownie krowę za złotych piecz, od której to krovi povinien będzie płatu dacz na S. Michal w roku przyslim dać złoty, za co reczel Wawrziniecz Labro.
2975. (305) Anno eodem, ipsius die 6 Augusti. Pala Valenti tejże Katarzynie Fraszonkownie przystawił krowę za złotych steri i groszi decem, od któreito krowi będzie powinien dacz złoty platu od S. Michała przysłego na rok przysly, za co reczeł tensze Wawrziniecz Labro.
2976. (306) Item eodem anno die 5 Augusti Puto voit krowę druga przystawił tejże Fraszonkownie Katarzynie za złotych
gr. 10.
2974. (304) 26 luli Kaczorek Bartek przystawil theize Katarzinie Fraszonkownie krowe za zlotich piecz, od ktorej tho krovi povinien bedzie płathu dacz na S. Michal w roku przislim dac złothi, za czo reczel Wawrziniecz Labro.
2975. (305) Anno eodem, ipsius die 6 Augusti. Pala Valenti theize Katarzinie Fraszonkownie przistawił krowe za zlotich steri i groszi decem, od ktoreitho krowi bedzie powinien dacz zlothi platu od S. Michała przysłego na rok przislÿ, za czo reczeł tensze Wawrziniecz Labro.
2976. (306) Item eodem anno die 5 Augusti Puto voit krowe druga przistawił teize Fraszonkownie Katarzinie za zlotich
Skrót tekstu: KsKasUl_1
Strona: 313
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Kasina Wielka, cz. 1
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kasina Wielka
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1601 a 1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1601
Data wydania (nie później niż):
1650
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
na szondzie, co powinien, a potym po szondzie się odkrył, albo komu wymawiał winy, flor. 2. A iże Wojcieh Kubon nie stanął, oszondzylo prawo, aby dał winę postanowioną, to jest kope winy. (I. 174)
2993. (323) Pierwsza sprawa. — Skarżył się Wojcieh Pala na Wojejeha Zaba, iż go słowy nieprzystoinymi skaluje, a iż nie stanął do prawa, osondzyło prawo kope winy.
2994. (324) Druga sprawa. — Skarżył się tenże Pala na Miska Brzega i Woitka Hencia, ze mu winni osm złotyh i groszy 12, jako rękoimie; oszondzyło prawo, aby rękoimia
na szondzie, czo powinien, a potÿm po szondzie sie odkrÿł, albo komu wymawiał winÿ, flor. 2. A ize Woicieh Kubon nie stanoł, oszondzÿlo prawo, abÿ dał winę postanowioną, to iest kope winÿ. (I. 174)
2993. (323) Pierwsza sprawa. — Zkarzÿł sie Woicieh Pala na Woieieha Zaba, yz go słowÿ nieprzÿstoinymi skaluie, a ÿz nie stanoł do prawa, osondzÿło prawo kope winÿ.
2994. (324) Druga sprawa. — Zkarzył sie tenze Pala na Miska Brzega y Woitka Hencia, ze mu winni osm złotyh ÿ groszÿ 12, iako rękoimie; oszondzÿło prawo, abÿ rękoimia
Skrót tekstu: KsKasUl_1
Strona: 315
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Kasina Wielka, cz. 1
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kasina Wielka
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1601 a 1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1601
Data wydania (nie później niż):
1650
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
