te Traktaty aprobował we Lwowie, i Biret na dyspozycją swoje przysłany od Papieża, oddał Radziejowskiemu Biskupowi Warmińskiemu, a drugi Pallawicyniemu Nuncjuszowi. Tegoż Roku Markiezy Brandenburski umarł, po którym pozostała Wdowa z Domu Radziwiłłówna wielkiej substancyj Dama w Litwie, od Królewicza Jakuba pretendowana za Zonę, ale poszła za Karola Książęcia Neuburgskiego teraźniejszego Elektora Palatyna Reńskiego, o substancją jej w Litwie zawsze były kłótnie, miedzy Radziwiłłami i Sapiehami, dopiero uspokojone Roku 1729. Tegoż Roku tentowana ekspedycja do odebrania Kamieńca, ale bez skutku, dla zakłóconej komendy Królewiczowi Jakubowi danej przeciw powadze Hetmanów, Prawem nie cierpiących innej Komendy nad sobą prócz Królewskiej. Roku 1688 Sejm w Grodnie bez
te Traktaty approbował we Lwowie, i Biret na dyspozycyą swoje przysłany od Papieża, oddał Radźiejowskiemu Biskupowi Warmińskiemu, á drugi Pallawicyniemu Nuncyuszowi. Tegoż Roku Markiezy Brandeburski umarł, po którym pozostała Wdowa z Domu Radźiwiłłówna wielkiey substancyi Dama w Litwie, od Królewica Jakuba pretendowana za Zonę, ale poszła za Karola Xiążęćia Neuburgskiego teraźnieyszego Elektora Palatyna Reńskiego, o substancyą jey w Litwie zawsze były kłótnie, miedzy Radźiwiłłami i Sapiehami, dopiero uspokojone Roku 1729. Tegoż Roku tentowana expedycya do odebrania Kamieńca, ale bez skutku, dla zakłóconey kommendy Królewicowi Jakubowi daney przećiw powadze Hetmanów, Prawem nie ćierpiących inney Kommendy nad sobą prócz Królewskiey. Roku 1688 Seym w Grodnie bez
Skrót tekstu: ŁubHist
Strona: 117
Tytuł:
Historia polska z opisaniem rządu i urzędów polskich
Autor:
Władysław Łubieński
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
historia, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1763
Data wydania (nie później niż):
1763
się Królowi Pruskiemu, i hh. Margrabstwo Morawii. P. Które jest Stołeczne miasto Państwa Niemieckiego, a w szczegolności powiedz Stołeczne miasto każdego Elektorstwa? O. 1. Wideń w Austryj jest najznaczniejsze Państwa Niemieckiego miasto, w którym Cesarz rezyduje. 2. Munich albo Monachium Rezydencja Elektora Bawarskiego. 3. Manheim Rezydencja Elektora Palatyna Renu. 4. Trewier Stołeczne Arcy-Biskupstwa i Elektorstwa tegoż imienia. 5. Moguncja, Stołeczne Arcy-Biskupstwa i Elekt. tegoż imienia. 6. Bonn gdzie Elektor Arcy-Biskup Koloński rezyduje. 7. Berlin Stołeczne i rezydencja Elektora Brandenburskiego. 8. Drezno rezydencja Elektora Saskiego. 9. Hannower rezydencja Elektora tegoż imienia.
się Krolowi Pruskiemu, y hh. Margrabstwo Morawii. P. Ktore iest Stołeczne miasto Państwa Niemieckiego, a w szczegolności powiedz Stołeczne miasto każdego Elektorstwa? O. 1. Wideń w Austryi iest nayznacznieysze Państwa Niemieckiego miasto, w ktorym Cesarz rezyduie. 2. Munich albo Monachium Rezydencya Elektora Bawarskiego. 3. Manheim Rezydencya Elektora Palatyna Renu. 4. Trewier Stołeczne Arcy-Biskupstwa y Elektorstwa tegoż imienia. 5. Moguncya, Stołeczne Arcy-Biskupstwa y Elekt. tegoż imienia. 6. Bonn gdzie Elektor Arcy-Biskup Koloński rezyduie. 7. Berlin Stołeczne y rezydencya Elektora Brandeburskiego. 8. Drezno rezydencya Elektora Saskiego. 9. Hannower rezydencya Elektora tegoż imienia.
Skrót tekstu: SzybAtlas
Strona: 48
Tytuł:
Atlas dziecinny
Autor:
Dominik Szybiński
Drukarnia:
Michał Groell
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
astronomia, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1772
Data wydania (nie wcześniej niż):
1772
Data wydania (nie później niż):
1772
życia jego Sapiehowie, mając pretensją po Hlebowiczach do dóbr słuckich, wezwali go do swojej pomocy i do trzeciej części tej sukcesji przypuścili; jakoż zaczęła się ta sprawa wielkim azardem w trybunale.
Książęta Radziwiłłowie, to jest księżna Radziwiłłowa, kanclerzyna wielka W. Ks. Lit., z synami swymi, tych dóbr od palatyna Reni — w którego dom po księżniczce Ludwice Radziwiłłównej, Bogusława Radziwiłła, koniuszego lit., córce, margrabinej brandenburskiej, weszły — nabywszy, musiała się dać kondemno-
wać. Tymczasem hetman Pociej, nie skończywszy tej sprawy, w jednymże roku fatalnym na wszystkich czterech hetmanów koronnych i litewskich zmarłych, z tym się pożegnał światem
życia jego Sapiehowie, mając pretensją po Hlebowiczach do dóbr słuckich, wezwali go do swojej pomocy i do trzeciej części tej sukcesji przypuścili; jakoż zaczęła się ta sprawa wielkim azardem w trybunale.
Książęta Radziwiłłowie, to jest księżna Radziwiłłowa, kanclerzyna wielka W. Ks. Lit., z synami swymi, tych dóbr od palatyna Rheni — w którego dom po księżniczce Ludwice Radziwiłłównej, Bogusława Radziwiłła, koniuszego lit., córce, margrabinej brandeburskiej, weszły — nabywszy, musiała się dać kondemno-
wać. Tymczasem hetman Pociej, nie skończywszy tej sprawy, w jednymże roku fatalnym na wszystkich czterech hetmanów koronnych i litewskich zmarłych, z tym się pożegnał światem
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 70
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
poczęli się implikować do dóbr nejburskich i zajeżdżać one, to jest, że jako palatinus Reni extraneus, bez indygenatu
nie mógł w Polsce dóbr posydować, a zatem per amissionem iuris wracało się to księstwo po Hlebowiczach do Sapiehów. Jednakże za upadkiem domu Sapieżyńskiego przez postanowienie olkinickie ta pretensja ucichła i tak dobra nejburskie przez komisarzów palatyna Reni były rządzone, którzy komisarze Polacy, jako to Niezabitowscy i Oskierkowie, stąd do znacznych substancji przyszli, więcej prawie sami profitując niż elektorowi dając. Z tym wszystkim też dobra nejburskie różnymi ekstorsjami i agrawacjami stanowisk żołnierskich nie jako ziemskie, ale jako egzotyczne regnatricis domus, uciemiężane były, aż konstytucja 1717 i potem 1718 circa
poczęli się implikować do dóbr nejburskich i zajeżdżać one, to jest, że jako palatinus Rheni extraneus, bez indygenatu
nie mógł w Polszczę dóbr posydować, a zatem per amissionem iuris wracało się to księstwo po Hlebowiczach do Sapiehów. Jednakże za upadkiem domu Sapieżyńskiego przez postanowienie olkinickie ta pretensja ucichła i tak dobra nejburskie przez komisarzów palatyna Rheni były rządzone, którzy komisarze Polacy, jako to Niezabitowscy i Oskierkowie, stąd do znacznych substancji przyszli, więcej prawie sami profitując niż elektorowi dając. Z tym wszystkim też dobra nejburskie różnymi ekstorsjami i agrawacjami stanowisk żołnierskich nie jako ziemskie, ale jako egzotyczne regnatricis domus, uciemiężane były, aż konstytucja 1717 i potem 1718 circa
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 128
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
w negocjacją o też nejburskie dobra z książęciem palatynem Reni. Posyłała do niego Czarneckiego, teraźniejszego kasztelana wiskie-
go, który ex patronimico nic prawie nie mający, był patronem mediae classis w trybunale lubelskim, a potem, oderwawszy się od palestry, przyjął plenipotencją księżnej kanclerzyny z dobrą pensją i tymi posyłaniami do Manhejmu, tak od palatyna Reni, jako i od księżny pani swojej będąc regalizowany, do wielkiej teraz przyszedł substancji. A tak księżna kanclerzyna przez pomienionego Czarneckiego negocjacją otrzymała od palatyna Reni konsens do okupna króla Augusta z dóbr słuckich. U króla także znalazła tak wiele kredytu, że nie przyjmując od Sapiehów sumy, od księżny kanclerzyny odebrał 600 000 tynfów
w negocjacją o też nejburskie dobra z książęciem palatynem Rheni. Posyłała do niego Czarneckiego, teraźniejszego kasztelana wiskie-
go, który ex patronimico nic prawie nie mający, był patronem mediae classis w trybunale lubelskim, a potem, oderwawszy się od palestry, przyjął plenipotencją księżnej kanclerzyny z dobrą pensją i tymi posyłaniami do Manhejmu, tak od palatyna Rheni, jako i od księżny pani swojej będąc regalizowany, do wielkiej teraz przyszedł substancji. A tak księżna kanclerzyna przez pomienionego Czarneckiego negocjacją otrzymała od palatyna Rheni konsens do okupna króla Augusta z dóbr słuckich. U króla także znalazła tak wiele kredytu, że nie przyjmując od Sapiehów sumy, od księżny kanclerzyny odebrał 600 000 tynfów
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 129
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
, był patronem mediae classis w trybunale lubelskim, a potem, oderwawszy się od palestry, przyjął plenipotencją księżnej kanclerzyny z dobrą pensją i tymi posyłaniami do Manhejmu, tak od palatyna Reni, jako i od księżny pani swojej będąc regalizowany, do wielkiej teraz przyszedł substancji. A tak księżna kanclerzyna przez pomienionego Czarneckiego negocjacją otrzymała od palatyna Reni konsens do okupna króla Augusta z dóbr słuckich. U króla także znalazła tak wiele kredytu, że nie przyjmując od Sapiehów sumy, od księżny kanclerzyny odebrał 600 000 tynfów, i tak weszła w posesją dóbr słuckich.
Nie przestawali Sapiehowie swojej pretendowanej sukcesji. Czynili wielkie starania o sejmiki deputackie i żwawe były między Sapiehami a
, był patronem mediae classis w trybunale lubelskim, a potem, oderwawszy się od palestry, przyjął plenipotencją księżnej kanclerzyny z dobrą pensją i tymi posyłaniami do Manhejmu, tak od palatyna Rheni, jako i od księżny pani swojej będąc regalizowany, do wielkiej teraz przyszedł substancji. A tak księżna kanclerzyna przez pomienionego Czarneckiego negocjacją otrzymała od palatyna Rheni konsens do okupna króla Augusta z dóbr słuckich. U króla także znalazła tak wiele kredytu, że nie przyjmując od Sapiehów sumy, od księżny kanclerzyny odebrał 600 000 tynfów, i tak weszła w posesją dóbr słuckich.
Nie przestawali Sapiehowie swojej pretendowanej sukcesji. Czynili wielkie starania o sejmiki deputackie i żwawe były między Sapiehami a
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 129
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
ufundowania trybunałów litewskich. Tandem August Wtóry pokombinował tę sprawę w Warszawie tym sposobem, że księżna kanclerzyna submitowała się Sapiehom wypłacić pro hac eventuali successione dwa miliony.
Dorastał zatem lat młodzieńczych książę Hieronim Radziwiłł, syn jej, naówczas starosta przemyślski, potem podczaszy, a teraźniejszy chorąży wielki lit., którego księżna kanclerzyna z córką księcia palatyna Reni zaręczyła i w posagu dziedzictwo dóbr nejburskich dla niego umówiła. Stanęła intercyza szlubna pod zaręką na palatyna Reni amissionis haereditatis dóbr słuckich. Wysłała księcia Hieronima do Manhejmu, rezydencji palatyna Reni, z wspaniałym barzo ekwipażem. Z początku się książę
starosta przemyślski barzo podobał palatino Reni, ale potem, postrzegłszy w nim trafiające się w
ufundowania trybunałów litewskich. Tandem August Wtóry pokombinował tę sprawę w Warszawie tym sposobem, że księżna kanclerzyna submitowała się Sapiehom wypłacić pro hac eventuali successione dwa miliony.
Dorastał zatem lat młodzieńczych książę Hieronim Radziwiłł, syn jej, naówczas starosta przemyślski, potem podczaszy, a teraźniejszy chorąży wielki lit., którego księżna kanclerzyna z córką księcia palatyna Rheni zaręczyła i w posagu dziedzictwo dóbr nejburskich dla niego umówiła. Stanęła intercyza szlubna pod zaręką na palatyna Rheni amissionis haereditatis dóbr słuckich. Wysłała księcia Hieronima do Manhejmu, rezydencji palatyna Rheni, z wspaniałym barzo ekwipażem. Z początku się książę
starosta przemyślski barzo podobał palatino Rheni, ale potem, postrzegłszy w nim trafiające się w
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 129
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
się Sapiehom wypłacić pro hac eventuali successione dwa miliony.
Dorastał zatem lat młodzieńczych książę Hieronim Radziwiłł, syn jej, naówczas starosta przemyślski, potem podczaszy, a teraźniejszy chorąży wielki lit., którego księżna kanclerzyna z córką księcia palatyna Reni zaręczyła i w posagu dziedzictwo dóbr nejburskich dla niego umówiła. Stanęła intercyza szlubna pod zaręką na palatyna Reni amissionis haereditatis dóbr słuckich. Wysłała księcia Hieronima do Manhejmu, rezydencji palatyna Reni, z wspaniałym barzo ekwipażem. Z początku się książę
starosta przemyślski barzo podobał palatino Reni, ale potem, postrzegłszy w nim trafiające się w młodości niektóre nałogi, wolał utracić dobra słuckie aniżeli córkę za niego wydać. A tak przez dalsze negocjacje
się Sapiehom wypłacić pro hac eventuali successione dwa miliony.
Dorastał zatem lat młodzieńczych książę Hieronim Radziwiłł, syn jej, naówczas starosta przemyślski, potem podczaszy, a teraźniejszy chorąży wielki lit., którego księżna kanclerzyna z córką księcia palatyna Rheni zaręczyła i w posagu dziedzictwo dóbr nejburskich dla niego umówiła. Stanęła intercyza szlubna pod zaręką na palatyna Rheni amissionis haereditatis dóbr słuckich. Wysłała księcia Hieronima do Manhejmu, rezydencji palatyna Rheni, z wspaniałym barzo ekwipażem. Z początku się książę
starosta przemyślski barzo podobał palatino Rheni, ale potem, postrzegłszy w nim trafiające się w młodości niektóre nałogi, wolał utracić dobra słuckie aniżeli córkę za niego wydać. A tak przez dalsze negocjacje
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 129
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
książę Hieronim Radziwiłł, syn jej, naówczas starosta przemyślski, potem podczaszy, a teraźniejszy chorąży wielki lit., którego księżna kanclerzyna z córką księcia palatyna Reni zaręczyła i w posagu dziedzictwo dóbr nejburskich dla niego umówiła. Stanęła intercyza szlubna pod zaręką na palatyna Reni amissionis haereditatis dóbr słuckich. Wysłała księcia Hieronima do Manhejmu, rezydencji palatyna Reni, z wspaniałym barzo ekwipażem. Z początku się książę
starosta przemyślski barzo podobał palatino Reni, ale potem, postrzegłszy w nim trafiające się w młodości niektóre nałogi, wolał utracić dobra słuckie aniżeli córkę za niego wydać. A tak przez dalsze negocjacje zrzekł się palatinus Reni dóbr słuckich na osobę książęcia dzisiejszego chorążego lit.
Podówczas
książę Hieronim Radziwiłł, syn jej, naówczas starosta przemyślski, potem podczaszy, a teraźniejszy chorąży wielki lit., którego księżna kanclerzyna z córką księcia palatyna Rheni zaręczyła i w posagu dziedzictwo dóbr nejburskich dla niego umówiła. Stanęła intercyza szlubna pod zaręką na palatyna Rheni amissionis haereditatis dóbr słuckich. Wysłała księcia Hieronima do Manhejmu, rezydencji palatyna Rheni, z wspaniałym barzo ekwipażem. Z początku się książę
starosta przemyślski barzo podobał palatino Rheni, ale potem, postrzegłszy w nim trafiające się w młodości niektóre nałogi, wolał utracić dobra słuckie aniżeli córkę za niego wydać. A tak przez dalsze negocjacje zrzekł się palatinus Rheni dóbr słuckich na osobę książęcia dzisiejszego chorążego lit.
Podówczas
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 129
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
bez dysensji i emulacji domów wielkich nie jest i książęta Czartoryscy znowu się wszrubowali w łaski królewskie alias po dyzgracjowaniu grafa Sułkowskiego, ministra i faworyta królewskiego, mieli swego dawnego przyjaciela, teraźniejszego grafa Bryla, ministrem i faworytem królewskim; tak przeciwko książętom Radziwiłłom wzbudzili tę kwestią względem dóbr nejburskich, chcąc z nich, jako pod dziedzictwem palatyna Reni zostających, pod panem, z którego nullum dla Rzpltej emanat commodum, aby czwarta część z tych dóbr szła in alleviationem agrariae contributionis. Skoro tylko zaczęto o tym mówić, zaraz zbiegł do Grodna książę Wiśniowiecki, wojewoda wileński, hetman wielki lit., zięć księżny kanclerzyny, zbiegł i książę hetman teraźniejszy wielki lit.
bez dysensji i emulacji domów wielkich nie jest i książęta Czartoryscy znowu się wszrubowali w łaski królewskie alias po dyzgracjowaniu grafa Sułkowskiego, ministra i faworyta królewskiego, mieli swego dawnego przyjaciela, teraźniejszego grafa Bryla, ministrem i faworytem królewskim; tak przeciwko książętom Radziwiłłom wzbudzili tę kwestią względem dóbr nejburskich, chcąc z nich, jako pod dziedzictwem palatyna Rheni zostających, pod panem, z którego nullum dla Rzpltej emanat commodum, aby czwarta część z tych dóbr szła in alleviationem agrariae contributionis. Skoro tylko zaczęto o tym mówić, zaraz zbiegł do Grodna książę Wiśniowiecki, wojewoda wileński, hetman wielki lit., zięć księżny kanclerzyny, zbiegł i książę hetman teraźniejszy wielki lit.
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 130
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
