tyle mają i jeziora trzciny, Jak ja mam bólów dla mej Katarzyny. ODDAJĄC LUTNIĄ
Szczęśliwa lutni, która wdzięcznym swojem Ucieszysz uszy biegłe w nutach strojem!
Czemu mnie z raz tak szczęście nie potuszy, Abym mógł szeptać, co bym chciał, w te uszy?
Szczęśliwa lutni, której zgodne strony Przebieży nieraz paluszek pieszczony! Zazdroszczę-ć szczęścia, że się będziesz tykać Ręki, do której nie śmiem się przymykać.
Szczęśliwa lutni! Twych, niż będzie grała, Kołeczków panna będzie przyciągała; Mnie by i stroić do usług nie trzeba, Kiedy by tyle szczęścia dały nieba.
Szczęśliwa lutni, po cóż do tych ręku Przychodzisz,
tyle mają i jeziora trzciny, Jak ja mam bólów dla mej Katarzyny. ODDAJĄC LUTNIĄ
Szczęśliwa lutni, która wdzięcznym swojem Ucieszysz uszy biegłe w nutach strojem!
Czemu mnie z raz tak szczęście nie potuszy, Abym mógł szeptać, co bym chciał, w te uszy?
Szczęśliwa lutni, której zgodne strony Przebieży nieraz paluszek pieszczony! Zazdroszczę-ć szczęścia, że się będziesz tykać Ręki, do której nie śmiem się przymykać.
Szczęśliwa lutni! Twych, niż będzie grała, Kołeczków panna będzie przyciągała; Mnie by i stroić do usług nie trzeba, Kiedy by tyle szczęścia dały nieba.
Szczęśliwa lutni, po cóż do tych ręku Przychodzisz,
Skrót tekstu: MorszAUtwKuk
Strona: 8
Tytuł:
Utwory zebrane
Autor:
Jan Andrzej Morsztyn
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1654
Data wydania (nie wcześniej niż):
1654
Data wydania (nie później niż):
1654
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Utwory zebrane
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1971
jest d. 7 Lutego, R. P. 1726, przez opatrznego Jakuba Pietrzaka, wójta Kasińskiego, przy obecności P. O. Seweryna Oczka, Przeora Krakowskiego, i innych Ojców niżej podpisanych. (Ij. 202)
3618. (948) Sprawa pierwsza — Stanęli coram iudicio praesenti in persona partis actoreae Stanisław Paluszek, in persona partis citatae Szymek Nowak. Pars actorea upominała się o pobrane pierzyny, z których jedna pokazała się w rękach partis citatae. Pars actorea posąsądzała citatam i o drugie pierzyny, które przy tej, która się pokazała in manibus partis citatae, znajdowały; że zas rwiąca się do przysięgi utraque pars sufficientia do
iest d. 7 Lutego, R. P. 1726, przez opatrznego Iakuba Pietrzaka, woyta Kasinskiego, przy obecnosci P. O. Seweryna Oczka, Przeora Krakowskiego, y innych Oycow nizey podpisanych. (II. 202)
3618. (948) Sprawa pierwsza — Stanęli coram iudicio praesenti in persona partis actoreae Stanisław Paluszek, in persona partis citatae Szymek Nowak. Pars actorea upominała się o pobrane pierzyny, z ktorych iedna pokazała sie w rękach partis citatae. Pars actorea posąsądzała citatam y o drugie pierzyny, ktore przy tey, ktora sie pokazała in manibus partis citatae, znaydowały; że zas rwiąca sie do przysiegi utraque pars sufficientia do
Skrót tekstu: KsKasUl_3
Strona: 396
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Kasina Wielka, cz. 3
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kasina Wielka
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1702 a 1750
Data wydania (nie wcześniej niż):
1702
Data wydania (nie później niż):
1750
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
dziedzictwa nie pokazali, i owszem, sub an. 1669 w księgach gromadzkich nalazł się dokument, jako Krzysztof Budziak zpłacił część dziedzictwa swego siostrze swojej Agnieszcze, więc sąd teraźniejszy Józefa Spyrkę alias z Budziaka przy dziedzictwie utrzymał. (Ij. 262) (Ij. 268)
3658. (988) Sprawa siódma — Stanisław Paluszek z Agnieszką Gosciaczką, małżonką swoją, a niegdy córką Szymona Gosciaka, stanąwszy przed sądem teraźniejszym, upominali się dziedzictwa zagrody, w wzorze dworskim lezącej, po ojcu swoim Szymonie Gosciaku, przywodząc na to prawo kupna ojca swojego w księgach gromadzkich zapisane sub an. 1710, w sprawie 7, ale że to kupno bezprawne było
dziedzictwa nie pokazali, y owszem, sub an. 1669 w księgach gromadzkich nalazł się dokument, iako Krzysztoff Budziak zpłacił część dziedzictwa swego siostrze swoiey Agnieszcze, więc sąd teraznieyszy lozefa Spyrkę alias z Budziaka przy dziedzictwie utrzymał. (II. 262) (II. 268)
3658. (988) Sprawa siodma — Stanisław Paluszek z Agnieszką Gosciaczką, małzonką swoią, a niegdy corką Szymona Gosciaka, stanąwszy przed sądem teraznieyszym, upominali się dziedzictwa zagrody, w wzorze dworskim lezącey, po oycu swoim Szymonie Gosciaku, przywodząc na to prawo kupna oyca swoiego w xięgach gromadzkich zapisane sub an. 1710, w sprawie 7, ale że to kupno bezprawne było
Skrót tekstu: KsKasUl_3
Strona: 404
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Kasina Wielka, cz. 3
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kasina Wielka
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1702 a 1750
Data wydania (nie wcześniej niż):
1702
Data wydania (nie później niż):
1750
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
