zawarł, pókibym na przyszłym sejmie in hac stuba wwpanów nie przywitał in activitate, których teraz żegnam in passivitate. Przepraszam jeżeli condigne nie umiałem służyć wwmpanom et placere omnibus et bene facere omnia, i proszę abyście donieśli pryncypałom swoim virtutem verumque laborem, rekomendując mnie w dalszą łaskę i sami byli łaskawi i na mnie pamiętni, a gdy surripit verba dolor mówić nie pozwala, dum jam tompus venit, linguis animisque favete.”
Po takowem pożegnaniu, tenże sejm warszawski rozpełzł się i wszyscy się rozjechali, impan Zawisza marszałek nie doczekawszy się przyszłego sejmu, nie zdawszy starej laski, fatis cessit w roku 1721. VII. List Zawiszy do
zawarł, pókibym na przyszłym sejmie in hac stuba wwpanów nie przywitał in activitate, których teraz żegnam in passivitate. Przepraszam jeżeli condigne nie umiałem służyć wwmpanom et placere omnibus et bene facere omnia, i proszę abyście donieśli pryncypałom swoim virtutem verumque laborem, rekomendując mnie w dalszą łaskę i sami byli łaskawi i na mnie pamiętni, a gdy surripit verba dolor mówić nie pozwala, dum jam tompus venit, linguis animisque favete.”
Po takowem pożegnaniu, tenże sejm warszawski rozpełzł się i wszyscy się rozjechali, jmpan Zawisza marszałek nie doczekawszy się przyszłego sejmu, nie zdawszy staréj laski, fatis cessit w roku 1721. VII. List Zawiszy do
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 418
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
9 BALLISTA: było to oboje Kusze Wojenne, alias takie do wojowania Instrumenta, że z nich potężne Pociski, Strzały, Kamienie puszczali na Nieprzyjaciół. Inne Instrumenta Wojenne opuszczam, ile minoris momenti
Zażywała na Wojnach Starożytność Wielbłądów, jako to URSILIANI i MACETES w Afryce, iż są bez napoju długo trwający i dróg piaskami zasypanych pamiętni Zażywała Wozów Kosami uarmowanych. QUADRIGAS FALCATAS nazwanych, na rozproszenie wielkie Corpusu Wojska; jakich zażywano na wojnie Antiocha i Mitridatesa; przeciwko którym Rzymianie opposuerunt Tribulos ciernie, czosnki, albo Rogatki. Straszyli Słoniami wpotyczce, mająćemi Machiny na sobie, a w tych zbrojnego Żołnierza lokowawszy, w Wojsko Nieprzyjacielskie wpędzali, którzy rzeczy nowością
9 BALLISTA: było to oboie Kusze Woienne, alias takie do woiowania Instrumenta, że z nich potężne Pociski, Strzały, Kamienie puszczali na Nieprzyiacioł. Inne Instrumenta Woienne opuszczam, ile minoris momenti
Zażywała na Woynach Starożytnosć Wielbłądow, iako to URSILIANI y MACETES w Afryce, iż są bez napoiu długo trwaiący y drog piaskami zasypanych pámiętni Zażywała Wozow Kosami uarmowanych. QUADRIGAS FALCATAS nazwanych, na rosproszenie wielkie Corpusu Woyska; iakich zażywano na woynie Antiocha y Mitridatesa; przeciwko ktorym Rzymianie opposuerunt Tribulos ciernie, czosnki, albo Rogatki. Straszyli Słoniami wpotyczce, maiąćemi Machiny na sobie, a w tych zbroynego Zołnierza lokowawszy, w Woysko Nieprzyiacielskie wpędzali, ktorzy rzeczy nowością
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 464
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
praecipue o TURCJi.
pieżowi i Łacinników detonant. Stoi na gorze Miasto Carais, w którym co Sobota tam jarmark bywa, ale bez Białygłów, którym tam na gorze bywać nie godzi się. Tu TESSALIA, vulgò Janna Kraina w Grecyj z Magii i gusłów sławne, którego Obywatele z czarów, strojów delikatnych i życia rozpustnego pamiętni w świecie i Historiach. W kruszce złote byli też bogaci. Są Inventores monety złotej i srebrnej. Oni najpierwsi Okrętami napełnili morza, (czyli Tyryiczykowie) konie ujeżdżali, i są Equitum, albo Jeźdzców uprawiacze. Dlatego ich sobie podbił Filip Król Macedoński, aby ich Kawalerią umocnił, i przyozdobił swe Wojsko. Królów
praecipuè o TURCII.
pieżowi y Łacinnikow detonant. Stoi na gorze Miásto Carais, w ktorym co Sobota tam iármark bywa, ale bez Białygłow, ktorym tam na gorze bywać nie godzi się. Tu THESSALIA, vulgò Ianna Kraina w Grecyi z Magii y gusłow sławne, ktorego Obywatele z czarow, stroiow delikatnych y życia rospustnego pámiętni w świecie y Historyach. W kruszce złote byli też bogaci. Są Inventores monety złotey y srebrney. Oni naypierwsi Okrętami napełnili morza, (czyli Tyryiczykowie) konie uieżdżali, y są Equitum, albo Ieźdzcow uprawiacze. Dlatego ich sobie podbił Filip Krol Macedoński, aby ich Kawaleryą umocnił, y przyozdobił swe Woysko. Krolow
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 432
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
widoki, które Chrystus Pan jako nadzwyczajne, dał za znak uczniom swoim czasu następującego zburzenia każąc im pilnie na nie uważać, i postrzegłszy uciekać z Jerozolimy i Judzkiej ziemi, co też uczynili. Po czwarte. Czasu narodzenia Chrystusa Pana ukazała się w krajach wschodnich, gwiazda, którą postrzegszy, trzej, jako pospolicie nazywamy Królowie pamiętni proroctwa Balaama, którym przepowiedział - iż weidzie gwiazda z Jakuba, udali się na szukanie nowonarodzonego Króla Żydowskiegoj Mesjasza obiecanego. Ta gwiazda drogę im ukazywała, a gdy przybyli do Jeruzalem znikneła, aby dała okazją pytania się o nowym królu, i tak rozgłoszenia Jego narodzenia: gdy się ruszyli z Jeruzalem, znowu zajaśniała,
widoki, ktore Chrystus Pan iako nadzwyczayne, dał za znak uczniom swoim czasu następuiącego zburzenia każąc im pilnie na nie uważać, y postrzegłszy uciekać z Jerozolimy y Judzkiey ziemi, co też uczynili. Po czwarte. Czasu narodzenia Chrystusa Pana ukazała się w kraiach wschodnich, gwiazda, ktorą postrzegszy, trzey, iako pospolicie nazywamy Królowie pamiętni proroctwa Balaama, ktorym przepowiedział - iż weidzie gwiazda z Jakóba, udali się na szukanie nowonarodzonego Krola Zydowskiegoy Messyasza obiecanego. Ta gwiazda drogę im ukazywała, a gdy przybyli do Jeruzalem znikneła, aby dała okazyą pytania się o nowym krolu, y tak rozgłoszenia Jego narodzenia: gdy się ruszyli z Jeruzalem, znowu zaiaśniała,
Skrót tekstu: BohJProg_I
Strona: 176
Tytuł:
Prognostyk Zły czy Dobry Komety Roku 1769 y 1770
Autor:
Jan Bohomolec
Drukarnia:
Drukarnia J.K.M. i Rzeczypospolitej w Kollegium Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
astronomia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1770
Data wydania (nie wcześniej niż):
1770
Data wydania (nie później niż):
1770
moja, jako Pani dożywotnia, powinna będzie połowę ekspens zastempować. Kończąc tedy tę ostatnią wolę moją, z uniżoną prośbą moją do mianowania Ichm. Panów Egzekutorów przystępuję. A naprzód pro Primis Tutoribus tak najmilszej żony mojej, jako et Superstitis mei, najaśniejszych Królewiczów Im. Jakuba, Aleksandra, Konstantego, Dobrodziejów moich, aby pamiętni będąc Domku mego, memores byli protekciej najmilszej żonie mojej et Superstiti meo, Jaśnie Wielmożnych Imci Księdza Żałuskiego, Biskupa Warmińskiego, Imci Księdza Teodora Potockiego, Biskupa Chełmińskiego, Imci Księdza Mikołaja Wyżyckiego, Biskupa Chełmskiego, Imci Pana Leszczyńskiego, Wojewodę Poznańskiego, Imci Pana Franciszka Dzieduszyckiego, Wojewodę Podolskiego, Imci Pana Franciszka Dynofa, Kasztelana
moia, iako Pani dożywotnia, powinna będzie połowę expens zastempować. Kończąc tedy tę ostatnią wolę moię, z uniżoną proźbą moią do mianowania Jchm. Panów Executorów przystępuię. A naprzód pro Primis Tutoribus tak naymilszey żony moiey, iako et Superstitis mei, naiaśnieyszych Królewiczów Jm. Jakuba, Alexandra, Konstantego, Dobrodzieiów moich, aby pamiętni będąc Domku mego, memores byli protekciey naymilszey żonie moiey et Superstiti meo, Jaśnie Wielmożnych Jmci Xiędza Załuskiego, Biskupa Warmińskiego, Jmći Xiędza Theodora Potockiego, Biskupa Chełmińskiego, Jmći Xiędza Mikołaia Wyżyckiego, Biskupa Chełmskiego, Jmći Pana Leszczyńskiego, Woiewodę Poznańskiego, Jmći Pana Franciszka Dzieduszyckiego, Woiewodę Podolskiego, Jmći Pana Franciszka Dynofa, Kasztellana
Skrót tekstu: KoniecJATestRak
Strona: 407
Tytuł:
Testament... w Rakołupach
Autor:
Jan Aleksander Koniecpolski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
testamenty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1702
Data wydania (nie wcześniej niż):
1702
Data wydania (nie później niż):
1702
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętniki o Koniecpolskich. Przyczynek do dziejów polskich XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Stanisław Przyłęcki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Leon Rzewuski
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1842
Jak ich poprzysiągł w tym na wiek potomny. IX. Biegło i drugich dosyć z nimi siła Choć się im nawet nie śniło o spisku, Ażeby byli tak wielkiego dziła Uczestnikami przy chwale przy zysku Zgoła każdego swoboda wabiła Spód sromotnego wyważona ścisku, Ze się zastawiać przy niej dążą chętni Tej czci, lecz potym i kary pamiętni. X. Bo w jednakowe obwinieni zbrodnie Sowicie próżnej przypłacili chwały, Ze się zaś do nich nie brał gmin swobodnie Stąd ich po części strachy oblatały, Acz o Senacie dość trzymali zgodnie Chociaż go pierwsze tumulty roschwiały, Ze jednak wielu w nim swych krewnych mieli W dobrych otuchach najmniej niesłabieli. XI. Lepidus,
Iak ich poprzysiągł w tym na wiek potomny. IX. Biegło y drugich dosyć z nimi śiła Choć się im nawet nie śniło ó spisku, Azeby byli tak wielkiego dźiła Vczestnikami przy chwale przy zysku Zgoła kazdego swoboda wabiła Zpod sromotnego wyważona śćisku, Ze się zastawiać przy niey dążą chętni Tey czći, lecz potym y kary pamiętni. X. Bo w iednakowe obwinieni zbrodnie Sowićie prozney przypłaćili chwały, Ze się zaś do nich nie brał gmin swobodnie Ztąd ich po częśći strachy oblatały, Acz ó Senaćie dość trzymali zgodnie Choćiasz go pierwsze tumulty roschwiały, Ze iednak wielu w nim swych krewnych mieli W dobrych otuchach naymniey niesłabieli. XI. Lepidus,
Skrót tekstu: ChrośKon
Strona: 3
Tytuł:
Pharsaliej... kontynuacja
Autor:
Wojciech Stanisław Chrościński
Drukarnia:
Klasztor Oliwski
Miejsce wydania:
Oliwa
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1693
Data wydania (nie wcześniej niż):
1693
Data wydania (nie później niż):
1693
których nie wskrzeszą, tylko bunty, gromy Na własną zgubę i upad widomy. CXLVI. Są już na pierwszej jak chcieli swobodzie, Wróconą wolność do obrady mają, Więc się po Greckim miarkując Narodzie Niechaj domowych kłotni zaniechają Dosyć się Rzymu Mariusz nabodzie, Dosyć okrucieństw Sylle doznawają, Cynna i Carbo; Lepid, z Katyliną Pamiętni do tąd klęską i ruiną. CXLVII. Cezar z Pompejem, gdy się z sobą wadzą Na żadne związki niedbający cale A kogosz bardziej nad Rzym oszkaradzą? Choć sami zginą w zawziętym opale, Już ich obudwu śmiertelności zgładzą A Nas mięszają do tąd burze fale; W pułrynku pełno oręża i broni Ze strach po całej Włoskiej
ktorych nie wskrzeszą, tylko bunty, gromy Na własną zgubę y upad widomy. CXLVI. Są iuz na pierwszey iak chćieli swobodźie, Wroconą wolność do obrady maią, Więc śię po Graeckim miarkuiąc Narodźie Niechay domowych kłotni zaniechaią Dosyć się Rzymu Maryusz nabodźie, Dosyć okrucieństw Sylle doznawaią, Cynna y Carbo; Lepid, z Katyliną Pamiętni do tąd klęską y ruiną. CXLVII. Caezar z Pompeiem, gdy śię z sobą wadzą Na zadne związki niedbaiący cale A kogosz bardźiey nad Rzym oszkaradzą? Choć sami zginą w zawziętym opale, Iuz ich obudwu śmiertelnośći zgładzą A Nas mięszaią do tąd burze fale; W pułrynku pełno oręża y broni Ze strach po całey Włoskiey
Skrót tekstu: ChrośKon
Strona: 40
Tytuł:
Pharsaliej... kontynuacja
Autor:
Wojciech Stanisław Chrościński
Drukarnia:
Klasztor Oliwski
Miejsce wydania:
Oliwa
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1693
Data wydania (nie wcześniej niż):
1693
Data wydania (nie później niż):
1693
na sen uspokoił Wartą i hasłem pałac swój uzbroił. VIII. Wojskiem lud jego nazwać mógł nie dworem Z Kawalerii słuzbę miał domową Wszytko dumniejszym sprawował humorem Nad władzą rocznią, nad moc Urzędową. Tak gdy Cicero staje się Cenzorem Piso; co w ten czas rządził jego głową I insi którzy Antonowi chętni Odezwali się na prawa pamiętni. IX. Raczej go pozwać, jak chcą mieć ustawy, I Przodków Naszych chwalebne zwyczaje, Nie potępiając, kiedy nie dał sprawy Bo wstyd, skwapliwość słuszności zadaje Takli, co wczora Konsul był, i ławy Zasiadał pierwsze, dziś go już złość łaje? Zwłaszcza godnego jako mu to wiele I sam Cicero przyznawał
na sen uspokoił Wartą y hasłem pałac swoy uzbroił. VIII. Woyskiem lud iego nazwać mogł nie dworem Z Kawalleryey słuzbę miał domową Wszytko dumnieyszym sprawował humorem Nad władzą rocznią, nad moc Vrzędową. Tak gdy Cicero staie się Censorem Piso; co w ten czas rządził iego głową I insi ktorzy Antonowi chętni Odezwali się na prawa pamiętni. IX. Raczey go pozwać, iak chcą mieć ustawy, I Przodkow Naszych chwalebne zwyczaie, Nie potępiaiąc, kiedy nie dał sprawy Bo wstyd, skwapliwość słusznośći zadaie Takli, co wczora Konsul był, y ławy Zasiadał pierwsze, dziś go iuż złość łaie? Zwłasżcza godnego iako mu to wiele I sam Cicero przyznawał
Skrót tekstu: ChrośKon
Strona: 106
Tytuł:
Pharsaliej... kontynuacja
Autor:
Wojciech Stanisław Chrościński
Drukarnia:
Klasztor Oliwski
Miejsce wydania:
Oliwa
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1693
Data wydania (nie wcześniej niż):
1693
Data wydania (nie później niż):
1693
, Albo przynajmniej wstrącą przed podwórzem, Ze nie będzie śmiał z Wojskiem swym przejsc proga, Dla praw ojczystych, ani się komosić Tak; żeby nie miał o Konsulat prosić CLXXXIV. Albo wzajemnie impet mu odtrącą, Azali się też obaczą niechętni, I widząc wolność prawie konającą, Zechcą być na się i na nich pamiętni. I co się teraz kłocą, różnią, mącą, O całość swobód zostawią się skrzętni. Na które gdy się odważą przypadki Siostry Cesarskiej szukają i Matki. CLXXXV. Lecz jak ich znaleźć nie mogą nikędy, Znowu ich zguba tych zakładów strwozy, Ze mają takie u Cesarskich względy Iz nikt pewności o nich nie prze
, Albo przynaymniey wstrącą przed podworzem, Ze nie będzie smiał z Woyskiem swym przeysc proga, Dla praw oyczystych, ani się komosić Tak; żeby nie miał ó Konsulat prosić CLXXXIV. Albo wzaiemnie impet mu odtrącą, Azali się tesz obaćżą niechętni, I widząc wolność prawie konaiącą, Zechcą bydz na się y na ńich pamiętni. I co się teraz kłocą, roznią, mącą, O całość swobod zostawią się skrzętni. Na ktore gdy się odważą przypadki Siostry Cesarskiey szukaią y Matki. CLXXXV. Lecz iak ich znaleść nie mogą ńikędy, Znowu ich zguba tych zakładow strwozy, Ze maią takie u Cesarskich względy Iz nikt pewnośći ó nich nie prze
Skrót tekstu: ChrośKon
Strona: 151
Tytuł:
Pharsaliej... kontynuacja
Autor:
Wojciech Stanisław Chrościński
Drukarnia:
Klasztor Oliwski
Miejsce wydania:
Oliwa
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1693
Data wydania (nie wcześniej niż):
1693
Data wydania (nie później niż):
1693
