i w sieroty bije, oni możniejszych zasłaniają, opłacają i z krwawych łez i ubóstwa swojego pohanych napawają żarłoków.
Pójdźmy do cechów, a raczej na błazeńską komedią, gdzie owe ich przyjmowania, wyzwolenia i tam insze na urzędy osób kreacyje, o jakiego śmiechu, drwin i głupstwa pełne, kiedy owe oracyje, egzhorty i panegiryki misternym stylem prawić i ceremonie wywodzić będą. O zaleceniu cnoty nie pytaj, o podciwości i rzetelności, którymi wszytkie konszta i rzemiesła stać powinny, najmniejszej wzmianki nie będzie, wszytka rzecz napomnienia na tym się oprze: „Abyście, panie Marcinie, wiedzieli, p. Marcinie uczciwy, żeście się do
i w sieroty bije, oni możniejszych zasłaniają, opłacają i z krwawych łez i ubóstwa swojego pohanych napawają żarłoków.
Pójdźmy do cechów, a raczej na błazeńską komedyją, gdzie owe ich przyjmowania, wyzwolenia i tam insze na urzędy osób kreacyje, o jakiego śmiechu, drwin i głupstwa pełne, kiedy owe oracyje, egzhorty i panegiryki misternym stylem prawić i ceremonie wywodzić będą. O zaleceniu cnoty nie pytaj, o podciwości i rzetelności, którymi wszytkie konszta i rzemiesła stać powinny, najmniejszej wzmianki nie będzie, wszytka rzecz napomnienia na tym się oprze: „Abyście, panie Marcinie, wiedzieli, p. Marcinie uczciwy, żeście się do
Skrót tekstu: MałpaCzłow
Strona: 201
Tytuł:
Małpa Człowiek
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
satyry, traktaty
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1715
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1715
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Archiwum Literackie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Paulina Buchwaldówna
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wroclaw
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1962
pożegnanie wpuszczone, ich strój męski za swój przemieniwszy i przyodziawszy więzienie oraz z dekretem śmiertelnym na siebie przejęły, odważnym w miłości fortelem pod swoim ubiorem mizernych oswobodziwszy mężów. Idąc zaś rezolutnie na śmierć, a będąc białogłowami uznane, nie tylko życiem, ale i wielkimi fortunami udarowane, za wieczny miłości żeńskiej hieroglifik w historyje i panegiryki powchodziły chwalebnie. Pantea, za bolesną o zabiciu męża swojego wiadomością na plac potyczki przybiegszy, a martwego już zastawszy, krwią jego naprzód twarz sobie umyła, a potem piersi orężem przebiwszy w serdecznym trupa obłapieniu zakończyła, nie pozwalając czasu nieszczęśliwemu z mężem swoim rozwodowi. Porcja, usłyszawszy o zabiciu w potyczce przegranej małżonka swojego,
pożegnanie wpuszczone, ich strój męski za swój przemieniwszy i przyodziawszy więzienie oraz z dekretem śmiertelnym na siebie przejęły, odważnym w miłości fortelem pod swoim ubiorem mizernych oswobodziwszy mężów. Idąc zaś rezolutnie na śmierć, a będąc białogłowami uznane, nie tylko życiem, ale i wielkimi fortunami udarowane, za wieczny miłości żeńskiej hieroglifik w historyje i panegiryki powchodziły chwalebnie. Pantea, za bolesną o zabiciu męża swojego wiadomością na plac potyczki przybiegszy, a martwego już zastawszy, krwią jego naprzód twarz sobie umyła, a potem piersi orężem przebiwszy w serdecznym trupa obłapieniu zakończyła, nie pozwalając czasu nieszczęśliwemu z mężem swoim rozwodowi. Porcyja, usłyszawszy o zabiciu w potyczce przegranej małżonka swojego,
Skrót tekstu: MałpaCzłow
Strona: 263
Tytuł:
Małpa Człowiek
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
satyry, traktaty
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1715
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1715
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Archiwum Literackie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Paulina Buchwaldówna
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wroclaw
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1962
w jednę, w drugą zaś rękę lutnią porwawszy i wiersz niżej położony na niej przegrawszy, do miary wypiła, ostatek oblubieńcowi swojemu w kolej, pierwszy przed swoją śmiercią, bo on w południe, ta w pociesze zemsty swojej podczas nocy pomarli, zostawiwszy. O nieoszacowane pióra Ambrożego godne matrony, o wiaro i miłości wszytkie panegiryki przewyższająca, cóż tu powiem o tobie? Nuć mi, nuć, nad wszytkie muzy i syreny przyjemniej, cudowna z cnoty swojej żono, niechaj w koncent twój zgadzają się nasze. Ja ciebie i lutni twojej po polsku słuchać będę, jako zmogę.
Tobą nad insze, najkochańsza panno, Boginio, śmiele świadczę się,
w jednę, w drugą zaś rękę lutnią porwawszy i wiersz niżej położony na niej przegrawszy, do miary wypiła, ostatek oblubieńcowi swojemu w kolej, pierwszy przed swoją śmiercią, bo on w południe, ta w pociesze zemsty swojej podczas nocy pomarli, zostawiwszy. O nieoszacowane pióra Ambrożego godne matrony, o wiaro i miłości wszytkie panegiryki przewyższająca, cóż tu powiem o tobie? Nuć mi, nuć, nad wszytkie muzy i syreny przyjemniej, cudowna z cnoty swojej żono, niechaj w koncent twój zgadzają się nasze. Ja ciebie i lutni twojej po polsku słuchać będę, jako zmogę.
Tobą nad insze, najkochańsza panno, Boginio, śmiele świadczę się,
Skrót tekstu: MałpaCzłow
Strona: 265
Tytuł:
Małpa Człowiek
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
satyry, traktaty
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1715
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1715
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Archiwum Literackie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Paulina Buchwaldówna
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wroclaw
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1962
eludere i na inny czas odłożyć jurament, dlatego
tylko, że mój przyjaciel, ale książę kanclerz odezwał się, że nie jest plenum officium, kiedy regent nie przysięże. Musieli go tedy przypuścić do przysięgi. Miałem i ja mowę de tenore sequenti. (...)
Poszliśmy potem do jezuitów, gdzie panegiryki na ten urząd rozdawano i oracje jezuickie były, skąd poszliśmy do bernardynów na obiad. Tam i książę kanclerz, i podskarbi widział afekt szlachty do mnie, a zatem przeciwne opinie i impresje, że bez urzędu grodzkiego nie miałem mieć żadnej w województwie konsyderacji, niknąć poczęły. Tandem książę kanclerz najpierwszy wyjechał z Brześcia
eludere i na inny czas odłożyć jurament, dlatego
tylko, że mój przyjaciel, ale książę kanclerz odezwał się, że nie jest plenum officium, kiedy regent nie przysięże. Musieli go tedy przypuścić do przysięgi. Miałem i ja mowę de tenore sequenti. (...)
Poszliśmy potem do jezuitów, gdzie panegiryki na ten urząd rozdawano i oracje jezuickie były, skąd poszliśmy do bernardynów na obiad. Tam i książę kanclerz, i podskarbi widział afekt szlachty do mnie, a zatem przeciwne opinie i impresje, że bez urzędu grodzkiego nie miałem mieć żadnej w województwie konsyderacji, niknąć poczęły. Tandem książę kanclerz najpierwszy wyjechał z Brześcia
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 344
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
nie potrzebna lucta dwóch mądrych Szkół o Styl emulujących teraz się wszczeła: niech styl będzie stylem, bo tego uczyliśmy się z wielką pracą, i takim stylem wiele Ksiąg popisanych. Niesłuszna rzecz, że kto stylem nie potrafi wysokim, acuto, admirabili. erudito pisać, mówić, aby dla niego popalić Biblioteki, Volumina Panegiryki mowy: ciężko temu jeść z ościami chleb, który z wykł bazanty: nie przyjemny napój temu pomyje, co pijał Tokajskie wino. Lepiej tak trzymac i uczyć, żeby każdy Orator Poeta w szkołach był ex utroq; Cezar, tojest aby umiał, rozumiał prosty i wysoki, dowcipny styl, i takim mówił, pisal
nie potrzebna lucta dwoch mądrych Szkoł o Styl emuluiących teraz się wszczeła: niech styl będzie stylem, bo tego uczyliśmy się z wielką pracą, y takim stylem wiele Ksiąg popisanych. Niesłuszna rzecz, że kto stylem nie potrafi wysokim, acuto, admirabili. erudito pisać, mowić, aby dla niego popálić Biblioteki, Volumina Panegiryki mowy: cięszko temu ieść z ościami chleb, ktory z wykł bazanty: nie przyiemny napoy temu pomyie, co piiał Tokayskie wino. Lepiey tak trzymac y uczyc, żeby każdy Orator Poeta w szkołach był ex utroq; Caesar, toiest aby umiał, rozumiał prosty y wysoki, dowcipny styl, y takim mowił, pisal
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 379
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
Mci ex respectu zasług ś. p. J. O. Kścia Imci Wwdy Sandomierskiego Ojca konserowane Starostwo tutejsze in numerosissimo confluxu IJ. OO. IJ. WW. Ichmciów Obywatelwo Prześ. Województw Krakowskiego i Sandomierskiego Wjazd na to Starostwo solenny odprawił. Dnia pierwszego: postanowiwszy Officia Grodowe Ich mość XX. Scholarum Piatum. Panegiryki oddawali Magno Nomini przypisane. Dnia drugiego J. O. Kszę Imć Starosta processit do Kościoła Ichmciów XX. Scholarum Piarum na dyspuę Fundatorio Nomini suo dedykowaną. Ad Ingressum wystawiona była Brama Triumfalna różnymi inskrypcjami osobliwie Rok teraźnejyszy wyrażającemi ozdobiona. Trzeci dzień w tymże Kościele cessit solennym eksequjom za Duszę ś. p. J.
Mći ex respectu zasług ś. p. J. O. Xćia Jmći Wwdy Sandomirskiego Oyca konserowane Starostwo tuteysze in numerosissimo confluxu JJ. OO. JJ. WW. Jchmciow Obywatelwo Prześ. Woiewodztw Krakowskiego y Sendomirskiego Wiazd na to Starostwo solenny odpráwił. Dnia pierwszego: postanowiwszy Officia Grodowe Jch mość XX. Scholarum Piatum. Panegiryki oddawali Magno Nomini przypisane. Dnia drugiego J. O. Xżę Jmć Starosta processit do Kośćioła Jchmćiow XX. Scholarum Piarum ná dyspuę Fundatorio Nomini suo dedykowaną. Ad Ingressum wystawiona była Brama Tryumfalna roznymi inskrypcyami osobliwie Rok terazneiyszy wyrażaiącemi ozdobiona. Trzeci dzień w tymże Kościele cessit solennym exequiom za Duszę ś. p. J.
Skrót tekstu: GazPol_1736_83
Strona: 6
Tytuł:
Gazety Polskie
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Jan Milżewski
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
wiadomości prasowe i druki ulotne
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1736
Data wydania (nie wcześniej niż):
1736
Data wydania (nie później niż):
1736
jakiegoś Poeta zbyć kwestyj, zgadnąć mu każe, siła ma Africa segetes, et Thmolia terra racemos Kiedyby i mnie kto spytał, jak wielo ten Dom zacny miał wielkich Koligacyj, ledwom by mu nie radził, aby na brzegach Kaspiskiego liczył piasek morza. Trzebaby tu Wodyńskim, Wiesiołowskim, Czarnkowskim, osobne czynić Panegiryki, kiedy by o wszystkich szeroko mówić, nie tak trudna jako Majestatom Pańskim byłaby rzecz uprzykrzona. Trzebaby zawieszone non in Foribus sed in penetralibus vellus aureum Radzejowskich uważać, bo jego nieszpeci obrazów, kiedy salutem Ojczyzny, powa ę dostojeństwa Pańskiego własnym pieczętować odważa się zdrowiem. Ale należyte dawać Encoma, sławić egregia
iákiegoś Poeta zbyć kwestyi, zgadnąć mu każe, siłá ma Africa segetes, et Thmolia terra racemos Kiedyby y mnie kto spytał, iák wielo ten Dom zacny miał wielkich Kolligacyi, ledwom by mu nie rádził, áby ná brzegach Kaspiskiego liczył piasek morza. Trzebáby tu Wodyńskim, Wiesiołowskim, Czarnkowskim, osobne czynić Panegiryki, kiedy by o wszystkich szeroko mowić, nie tak trudna iáko Maiestatom Páńskim byłáby rzecz uprzykrzona. Trzebaby záwieszone non in Foribus sed in penetralibus vellus aureum Radzeiowskich uważáć, bo iego nieszpeci obrazow, kiedy salutem Oyczyzny, powá ę dostoieństwa Pańskiego własnym pieczętowáć odważa się zdrowiem. Ale należyte dawáć Encoma, sławić egregia
Skrót tekstu: DanOstSwada
Strona: 46
Tytuł:
Swada polska i łacińska t. 1, vol. 2
Autor:
Jan Danejkowicz-Ostrowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Lublin
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
mowy okolicznościowe
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1745
Data wydania (nie wcześniej niż):
1745
Data wydania (nie później niż):
1745
będzie miał kazanie tu na pogrzebie księżęcia im. Antoniego Czartoryskiego. Ps.
Jurydyka w.ks.m. dobrodzieja miała elekcyją na wójta, którą tu konkluduję. Hoc considerandum, że daje czynszu sto zł Despuński, a ten stary wójt zł 18. In privilegio zaś mają, że każdy wójt wolny od czynszu.
Panegiryki teraźniejsze także posyłam tą pocztą w.ks.m. dobrodziejowi, dialog ów Piarum Scholarum, na którym był król im. w Zamku, z którego
był bardzo kontent. Królowa im. lekarstwo w ten dzień brała i książkę przy tym im. ks. poznańskiego, świeżo drukowaną. 59 Warszawa, 25 IV
będzie miał kazanie tu na pogrzebie księżęcia jm. Antoniego Czartoryskiego. Ps.
Jurydyka w.ks.m. dobrodzieja miała elekcyją na wójta, którą tu konkluduję. Hoc considerandum, że daje czynszu sto zł Despuński, a ten stary wójt zł 18. In privilegio zaś mają, że każdy wójt wolny od czynszu.
Panegiryki teraźniejsze także posyłam tą pocztą w.ks.m. dobrodziejowi, dialog ów Piarum Scholarum, na którym był król jm. w Zamku, z którego
był bardzo kontent. Królowa jm. lekarstwo w ten dzień brała i książkę przy tym jm. ks. poznańskiego, świeżo drukowaną. 59 Warszawa, 25 IV
Skrót tekstu: SarPam
Strona: 338
Tytuł:
Pamiętnik z czasów Jana Sobieskiego
Autor:
Kazimierz Sarnecki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1690 a 1696
Data wydania (nie wcześniej niż):
1690
Data wydania (nie później niż):
1696
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Janusz Woliński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1958
żebyś po turskich obozach się płazał), Bóg, który cię dziś na państwo pomazał.
Aże to wszytko w jednem zamknę słowie: niech ci da pokój, szczęście, długie zdrowie! Pierwsze mojego poddaństwa dowody, z onem ubogim garść ci niosę wody; mizerna poczta, ani jej licz w szyki między uczonych pism panegiryki, co do nowego zlatują się tronu, mądrych konceptów wziąwszy z Helikonu. Jeśli Bóg bierze, co mu kto przywozi, tak jedwab, jako i garść wełny koziej, na swój przybytek, nie gardź kroplą wody i ty, panie mój, którą twe ogrody z miałkiej-ć Śreniawy, lecz życzliwie rosi wierny poddany, uniżenie
żebyś po turskich obozach się płazał), Bóg, który cię dziś na państwo pomazał.
Aże to wszytko w jednem zamknę słowie: niech ci da pokój, szczęście, długie zdrowie! Pierwsze mojego poddaństwa dowody, z onem ubogim garść ci niosę wody; mizerna poczta, ani jej licz w szyki między uczonych pism panegiryki, co do nowego zlatują się tronu, mądrych konceptów wziąwszy z Helikonu. Jeśli Bóg bierze, co mu kto przywozi, tak jedwab, jako i garść wełny koziéj, na swój przybytek, nie gardź kroplą wody i ty, panie mój, którą twe ogrody z miałkiej-ć Śreniawy, lecz życzliwie rosi wierny poddany, uniżenie
Skrót tekstu: PotPocztaKarp
Strona: 85
Tytuł:
Poczta
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
panegiryki
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1674
Data wydania (nie wcześniej niż):
1674
Data wydania (nie później niż):
1674
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Muza polska: na tryjumfalny wjazd najaśniejszego Jana III
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Adam Karpiński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Instytut Badań Literackich PAN, Stowarzyszenie "Pro Cultura Litteraria"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1996
mój kruk: Salve Antoni victor, et imperator! Śmiał się cesarz z dowcipnego szewca i kazał mu się podzielić z towarzyszem mun- PRZEMOWA
sztułukiem. Ledwo bym nie przysiągł, żeby się było daleko więcej takich szewców u nas w Polsce znalazło, gdyby był kto z nich na elekcji przeszłej gotowe wytrząsnął Niemcom i Francuzom napisane panegiryki.
Ale do przedsięwziętej powracając rzeczy, sub Sigismundo, Vladislao, Casimiro unius familiae quasi haereditas fuimus, loco libertatis erit, quando eligere coepimns. A tuć wszytkim historiografom przestrone otwiera się pole, quo numine laeso do tak żałosnej szarpaniny przyszła Ojczyzna nasza. Suum cuique decus postenrits rependat, bo to jest praecipuum annalium munus
mój kruk: Salve Antoni victor, et imperator! Śmiał się cesarz z dowcipnego szewca i kazał mu się podzielić z towarzyszem mun- PRZEMOWA
sztułukiem. Ledwo bym nie przysiągł, żeby się było daleko więcej takich szewców u nas w Polszcze znalazło, gdyby był kto z nich na elekcji przeszłej gotowe wytrząsnął Niemcom i Francuzom napisane panegiryki.
Ale do przedsięwziętej powracając rzeczy, sub Sigismundo, Vladislao, Casimiro unius familiae quasi haereditas fuimus, loco libertatis erit, quando eligere coepimns. A tuć wszytkim historiografom przestrone otwiera się pole, quo numine laeso do tak żałosnej szarpaniny przyszła Ojczyzna nasza. Suum cuique decus postenrits rependat, bo to jest praecipuum annalium munus
Skrót tekstu: PotWoj1924
Strona: 382
Tytuł:
Transakcja Wojny Chocimskiej
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
wojskowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1670
Data wydania (nie wcześniej niż):
1670
Data wydania (nie później niż):
1670
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Aleksander Brückner
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1924
