Boska łaska nie szczyciła, Jużbym dawno w podziemne podwoje wstąpiła. Tren III.
Już się powraca z wojny król niezwyciężony, Którego niezliczone zwycięskie korony Pańską głowę okryły: wszyscy się radują, Wszyscy się witać swego obrońcę gotują. Jego cudowne czyny i potrzeby walne, Reprezentują wszędzie bramy triumfalne. Wszędzie brzmią winszowania i panegiryki, Wszędzie koncenty muzyk i wesołe krzyki. Już utęsknione żony mężów swych witają, Którzy im swe marsowe trudy powiedają. Wybiegają do ojców swych drobne dzieciny, Wyciągają do szyje ich małe ręczyny. Ja tylko biedna płaczę, ja łzy żywe piję A utrapione serce ledwo że już żyje. Gdzie się bowiem mój podział? gdzie
Boska łaska nie szczyciła, Jużbym dawno w podziemne podwoje wstąpiła. Tren III.
Już się powraca z wojny krol niezwyciężony, Ktorego niezliczone zwycięskie korony Pańską głowę okryły: wszyscy się radują, Wszyscy się witać swego obrońcę gotują. Jego cudowne czyny i potrzeby walne, Reprezentują wszędzie bramy tryumfalne. Wszędzie brzmią winszowania i panegiryki, Wszędzie koncenty muzyk i wesołe krzyki. Już utęsknione żony mężow swych witają, Ktorzy im swe marsowe trudy powiedają. Wybiegają do ojcow swych drobne dzieciny, Wyciągają do szyje ich małe ręczyny. Ja tylko biedna płaczę, ja łzy żywe piję A utrapione serce ledwo że już żyje. Gdzie się bowiem moj podział? gdzie
Skrót tekstu: MorszZWierszeWir_I
Strona: 506
Tytuł:
Wiersze
Autor:
Zbigniew Morsztyn
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
pieśni
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1675
Data wydania (nie wcześniej niż):
1675
Data wydania (nie później niż):
1675
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Wirydarz poetycki
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Aleksander Brückner
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Towarzystwo dla Popierania Nauki Polskiej
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1910
Mareschalcis Regni Polonie.
28. Abrege chronologiąue des Roas de Pologne.
29. Kompendium omnis aktivitatis.
30. Kontinuatio aktorum.
31. Manuskrypt, w którym listy oryginalne królewskie.
32. Inwentarz dóbr kasztelanii krakowskiej.
33. Mowy Sejmowe IW. Imci Pana Grzymułtowskiego, wojewody poznańskiego, drukowane.
Ks. Księgi, panegiryki i kazania — Sub litera P: Konstytucje, Konfederacje i inne Akta Reipublice, dawniejsze i teraźniejsze. Sub litera Q: No 1mo Konstytucje ab Ago 1629 ad Am 1729, No 13.
2do Konfederacji warszawskiej Ago 1648 i tarnogrodzkiej 1715, No 2.
3tio Akta interregni Sigismundi III, Ago 1632, No
Mareschalcis Regni Poloniae.
28. Abrege chronologiąue des Roas de Pologne.
29. Compendium omnis activitatis.
30. Continuatio actorum.
31. Manuskrypt, w którym listy oryginalne królewskie.
32. Inwentarz dóbr kasztellanii krakowskiej.
33. Mowy Sejmowe JW. Jmci Pana Grzymułtowskiego, wojewody poznańskiego, drukowane.
Ks. Księgi, panegiryki i kazania — Sub litera P: Konstytucje, Konfederacje i inne Acta Reipublicae, dawniejsze i teraźniejsze. Sub litera Q: No 1mo Konstytucje ab A^o^ 1629 ad Am 1729, No 13.
2do Konfederacji warszawskiej A^o^ 1648 i tarnogrodzkiej 1715, No 2.
3tio Acta interregni Sigismundi III, A^o^ 1632, No
Skrót tekstu: ZamLaszGęb
Strona: 59
Tytuł:
Opis zamku w Laszkach Murowanych
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Laszki Murowane
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1748
Data wydania (nie wcześniej niż):
1748
Data wydania (nie później niż):
1748
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
radzie, bo któż teraz radzi i mówi, co słuszność każe, interes publiczny potrzebuje, poprawa sumnienia i porządku napomina, powołanie i obligacja wyciąga. Jednym bojaźń zęby przycina, drugim usta respekta krępują, innym sposobność nie pozwala, wszyscy prawie radzą, co muszą, co sercu, woli najwyższej i potrzebie przyjemno. Próżne panegiryki, wielbienia klemencji pańskiej, ojcowskiego około dobra pospolitego pieczołowania, fatyg, odwag i zdrowia na nie dyspensowania i tam inszych atrybutów naładują mowę. Ustawiczne dygi, zadków od krzeseł i drążków podnoszenia i owe za każdym punkcikiem, aż słuchać przykro, ciągnące się „Najjaśniejszy, miłościwy Panie, Panie a Panie nasz miłościwy
radzie, bo któż teraz radzi i mówi, co słuszność każe, interes publiczny potrzebuje, poprawa sumnienia i porządku napomina, powołanie i obligacyja wyciąga. Jednym bojaźń zęby przycina, drugim usta respekta krępują, innym sposobność nie pozwala, wszyscy prawie radzą, co muszą, co sercu, woli najwyższej i potrzebie przyjemno. Próżne panegiryki, wielbienia klemencyi pańskiej, ojcowskiego około dobra pospolitego pieczołowania, fatyg, odwag i zdrowia na nie dyspensowania i tam inszych atrybutów naładują mowę. Ustawiczne dygi, zadków od krzeseł i drążków podnoszenia i owe za każdym punkcikiem, aż słuchać przykro, ciągnące się „Najjaśniejszy, miłościwy Panie, Panie a Panie nasz miłościwy
Skrót tekstu: MałpaCzłow
Strona: 174
Tytuł:
Małpa Człowiek
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
satyry, traktaty
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1715
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1715
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Archiwum Literackie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Paulina Buchwaldówna
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wroclaw
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1962
Deum laudamus przy nieustannym strzelaniu śpiewano. Po którym J. W. Im. X. Zienkowicz Biskup Wileński w Asystencyj Prześw. Kapituły Pontificaliter Wotywę celebrował, a Kazanie miał W. Im. X. Zołkowski Kanonik Wileński. Finita devotione nieustannym ogniem przy rezonacyj różnej kapeli Aplauz czyniono. Prześwietna Akademia Wileńska i Ichmść Scholarum Piarum Panegiryki J. O. Kściu Imci Wojewodzie oddawali. Interea z Kościoła ad locum ufundowania Grodu ex munere Województwa Wileńskiego J. O. Książę Imść gressum movit. gdzie WW. Ichmość PP. Petrusewicz Czesnik na Podwijewodztwo Wileńskie, Czyż na Sędztwo, Łojko Wojski Oszmiański na Pisarstwo Grodzkie iuramenta solitâ praxi wykonali, et styli veborumq;
Deum laudamus przy nieustannym strzelaniu spiewano. Po ktorym J. W. Jm. X. Zienkowicz Biskup Wilenski w Assystencyi Prześw. Kapituły Pontificaliter Wotywę celebrował, a Kazánie miał W. Jm. X. Zołkowski Kanonik Wilenski. Finita devotione nieustannym ogniem przy rezonacyi rożney kapeli Applauz czyniono. Prześwietna Akademia Wilenska y Jchmśc Scholarum Piarum Panegiryki J. O. Xćiu Jmći Woiewodźie oddawáli. Interea z Kośćioła ad locum ufundowania Grodu ex munere Wojewodztwa Wilenskiego J. O. Xiąże Jmśc gressum movit. gdzie WW. Ichmość PP. Petrusewicz Czesnik na Podwijewodztwo Wilenskie, Czyż na Sędztwo, Łoyko Woyski Oszmianski na Pisarstwo Grodzkie iuramenta solitâ praxi wykonali, et styli veborumq;
Skrót tekstu: GazPol_1736_96
Strona: 4
Tytuł:
Gazety Polskie
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Jan Milżewski
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
wiadomości prasowe i druki ulotne
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1736
Data wydania (nie wcześniej niż):
1736
Data wydania (nie później niż):
1736
MYśliłem coby pisać pod te czasy w Polsce Historią czy Rymy/ czy co do zabawy Czy Sielanki/ czy fraszki/ czyli Sowizrzałów/ Albertusów/ czy baiki/ czy też Oracie. Czyli mowy pogrzebne/ czy gratulacie. Czy plęsy/ albo pienia godne nie wiem czegoś. Czyli Wiersze Weselne/ czy Panegiryki. Aleć tę zostawiwszy deliberacią/ Co z tego pisać mają/ którzy się tym bawią. Mnie przyznam fantazja służyć w tym niechciała. Raczej złe obyczaje do siebie ciągnęły/ I prawie przymuszały/ abym je wziął przed się. Ledwiem tedy zamyślił/ i ledwiem co począł/ Ażci indignatio zaraz
MYśliłem coby pisáć pod te czásy w Polszcze Historyą czy Rymy/ czy co do zábawy Czy Sielánki/ czy frászki/ czyli Sowizrzáłow/ Albertusow/ czy baiki/ czy też Orácie. Czyli mowy pogrzebne/ czy gratulacie. Czy plęsy/ álbo pienia godne nie wiem czegoś. Czyli Wiersze Weselne/ czy Panegiriki. Aleć tę zostawiwszy deliberácią/ Co z tego pisáć máią/ ktorzy się tym báwią. Mnie przyznám fántázya służyć w tym niechćiáłá. Ráczey złe obyczaie do siebie ćiągnęły/ Y práwie przymuszáły/ ábym ie wźiął przed się. Ledwiem tedy zámyślił/ y ledwiem co począł/ Ażći indignatio záraz
Skrót tekstu: OpalKSat1650
Strona: Aij
Tytuł:
Satyry albo przestrogi do naprawy rządu i obyczajów w Polszcze
Autor:
Krzysztof Opaliński
Miejsce wydania:
Amsterdam
Region:
zagranica
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
satyry
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1650
Data wydania (nie później niż):
1650
OD TURKÓW ZABITY, DIE 7 OCTOBRIS A NN O 1683 CHWALEBNIE ŻYWOT SWÓJ POŁOŻYŁ TREN III
Już się powraca z wojny król niezwyciężony, Którego niezliczone zwycięskie korony Pańską głowę okryły. Wszyscy się radują, Wszyscy się witać swego obrońcę gotują. Jego cudowne czyny i potrzeby walne, Reprezentują wszędzie bramy triumfalne. Wszędzie brzmią winszowania i panegiryki, Wszędzie koncerty muzyk i wesołe krzyki. Już utęsknione żony mężów swych witają, Którzy im swe Marsowe trudy powiedają. Wybiegają do ojców swych drobne dzieciny, Wyciągają do szyje ich małe ręczyny. Ja tylko biedna płaczę, ja łzy żywe piję A utrapione serce ledwo że już żyje. Gdzie się bowiem mój podział? Gdzie
OD TURKÓW ZABITY, DIE 7 OCTOBRIS A NN O 1683 CHWALEBNIE ŻYWOT SWÓJ POŁOŻYŁ TREN III
Już się powraca z wojny król niezwyciężony, Którego niezliczone zwycięskie korony Pańską głowę okryły. Wszyscy się radują, Wszyscy się witać swego obrońcę gotują. Jego cudowne czyny i potrzeby walne, Reprezentują wszędzie bramy tryumfalne. Wszędzie brzmią winszowania i panegiryki, Wszędzie koncerty muzyk i wesołe krzyki. Już utęsknione żony mężów swych witają, Którzy im swe Marsowe trudy powiedają. Wybiegają do ojców swych drobne dzieciny, Wyciągają do szyje ich małe ręczyny. Ja tylko biedna płaczę, ja łzy żywe piję A utrapione serce ledwo że już żyje. Gdzie się bowiem mój podział? Gdzie
Skrót tekstu: MorszZWybór
Strona: 353
Tytuł:
Wybór wierszy
Autor:
Zbigniew Morsztyn
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1658 a 1680
Data wydania (nie wcześniej niż):
1658
Data wydania (nie później niż):
1680
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Janusz Pelc
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1975
