rzniętych. No 6. — Ramek do obicia, nie malowanych, No 60.
Obrazy: Faeton na desce sosnowej, końmi jadący: nie numerowany.
Wchodząc z Garderoby do Pokoju, drzwi sosnowe, podwójne, na zawiasach i hakach żelaznych, z zamkiem i zasuwkami dwiema żelaznemi.
Pokój Panięcy. — Wszedszy do Pokoju Panięcego, odrzwi z kamienia ciosanego. Piec biały, polewany. Okien troje, w ołów oprawnych, z których dwa o dwu kwaterach na zawiaskach żelaznych.
Obicie suknem stalowym wysypowane, gęsto wyzłacane. — Łóżko kotarowe z półmory zielonej, stare, galonkiem szychowym białym szamerowane. — Stolik między oknami z kamienia ciosanego, marmuryzowany,
rzniętych. No 6. — Ramek do obicia, nie malowanych, No 60.
Obrazy: Faeton na desce sosnowej, końmi jadący: nie numerowany.
Wchodząc z Garderoby do Pokoju, drzwi sosnowe, podwójne, na zawiasach i hakach żelaznych, z zamkiem i zasuwkami dwiema żelaznemi.
Pokój Panięcy. — Wszedszy do Pokoju Panięcego, odrzwi z kamienia ciosanego. Piec biały, polewany. Okien troje, w ołów oprawnych, z których dwa o dwu kwaterach na zawiaskach żelaznych.
Obicie suknem stalowym wysypowane, gęsto wyzłacane. — Łóżko kotarowe z półmory zielonej, stare, galonkiem szychowym białym szamerowane. — Stolik między oknami z kamienia ciosanego, marmuryzowany,
Skrót tekstu: ZamLaszGęb
Strona: 42
Tytuł:
Opis zamku w Laszkach Murowanych
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Laszki Murowane
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1748
Data wydania (nie wcześniej niż):
1748
Data wydania (nie później niż):
1748
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
od niego wydany Srogo w Indyjskiem państwie jest na Chrześcijany. Bowiem zdjęty bojaźnią z wieżdzb Matematyka, Ten od ludzkiego tajny sekret mieć języka Chciał najbarziej, a darmo: bo Słońce szeroki Świat oświeca w dzień, lub go ćmią chmurne obłoki. Skoro zaś z młodzi który jaką przyciśniony Został chorobą, zaraz był precz oddalony Z Panięcego pokoju, a na miejsce tego Przydawano młodziana z wybranych inszego, Aby w młodokwitniącym Królewicza roku Żadne świata nie stały trudy na widoku. Tak Król w swym postępował uporny zamyśle: Bo widząc, ślepy; słysząc, był głuch na umyśle. HISTORIA Z. JANA DAMASCENA.
A skoro dociekł uchem, że w Państwa granicy
od niego wydány Srogo w Indiyskiem páństwie iest ná Chrześćiány. Bowiem zdięty boiáźnią z wieżdzb Máthemátyká, Ten od ludzkiego táyny sekret mieć ięzyká Chćiał naybárziey, á dármo: bo Słonce szeroki Swiát oświeca w dźień, lub go ćmią chmurne obłoki. Skoro záś z młodźi ktory iáką przyćiśniony Został chorobą, záraz był precz oddalony Z Panięcego pokoiu, á ná mieysce tego Przydawáno młodźianá z wybránych inszego, Aby w młodokwitniącym Krolewicá roku Zadne świátá nie stały trudy ná widoku. Ták Krol w swym postępował vporny zamyśle: Bo widząc, ślepy; słysząc, był głuch ná vmyśle. HISTORYA S. IANA DAMASCENA.
A skoro doćiekł vchem, że w Páństwá gránicy
Skrót tekstu: DamKuligKról
Strona: 16
Tytuł:
Królewic indyjski
Autor:
Jan Damasceński
Tłumacz:
Mateusz Ignacy Kuligowski
Drukarnia:
Mikołaj Aleksander Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
żywoty świętych
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
skłonne dziecię/ i poszłaby śmiertelna odzież w zapomnienie. Kazaćby Duchom niebieskim grać wesoło/ aby melancholia ustępowała/ gdyż też i tej Dziecineczce czasu zażywać trzeba wesołego. Nieśćby do stajni królewskiej aby Dziecina przypatrzyła się jezdnym koniom/ wszak też i w niebie widziany będzie jeżdżący na prędkim koniu; nie barzo służy do stanu Panięcego przy ośle bywać/ i chęć zawzięta w młodości do osła/ może animusz Pański tak powiązać/ że też i w męskim wieku nie będzie milsza jazda jako na ośle; wszak Wjazd do Jeruzalem tego dziecięcia jasnym świadectwem/ że trudno dawnej chęci pozbyć. Zgoła to Dziecię miećby w dzieciństwie do tego coby onemu do
skłonne dźiećię/ y poszłáby śmiertelna odźież w zápomnienie. Kazáćby Duchom niebieskim gráć wesoło/ áby melánkolia vstępowáłá/ gdyż też y tey Dźiećineczce czásu záżywać trzeba wesołego. Nieśćby do stáyni krolewskiey áby Dźiećina przypátrzyła się iezdnym koniom/ wszák też y w niebie widziány będźie ieżdżący ná prędkim koniu; nie bárzo służy do stanu Panięcego przy ośle bywáć/ y chęć zawźięta w młodośći do osłá/ może animusz Páński ták powiązáć/ że też y w męzkim wieku nie będźie milsza iázda iáko ná ośle; wszák wiazd do Ieruzalem tego dźiećięćiá iásnym świádectwem/ że trudno dawney chęći pozbyć. Zgoła to Dźiećię miećby w dźiećiństwie do tego coby onemu do
Skrót tekstu: HinPlęsy
Strona: 112
Tytuł:
Plęsy Jezusa z aniołami
Autor:
Marcin Hińcza
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1636
Data wydania (nie wcześniej niż):
1636
Data wydania (nie później niż):
1636
