konserwacyją status politici, o którą największe we wszystkich państwach czynią wszyscy starania, najmniejszego złamania praw i transmutacji formy rządów królestwa całego pilnie doglądają i nie dopuszczają, a tym bardziej upadku wiary św., które mieszają przez publiczne exercitium luterskiego nabożeństwa po Polsce teraz niemieckiej potencji sparte protekcyją, jak gdyby sobie co podobnego choć w dziedzicznym panowaniu gdzie indzi monarcha pozwolił, stanęłyby pewnie stany królestwa całego w kroku. A cóż w wolnej sobie Rzpltej, gdzie teraz do góry nogami wywrócona jest antiqua Reipublice forma, gdzie są sejmy, gdzie ich solemnitatis observatio, wszystko abrupte et absolute, kto by zaś chciał bezpiecznie odezwać się przy prawie i prawdzie, stara się
konserwacyją status politici, o którą największe we wszystkich państwach czynią wszyscy starania, najmniejszego złamania praw i transmutacyi formy rządów królestwa całego pilnie doglądają i nie dopuszczają, a tym bardzej upadku wiary św., które mieszają przez publiczne exercitium luterskiego nabożeństwa po Polsce teraz niemieckiej potencyi sparte protekcyją, jak gdyby sobie co podobnego choć w dziedzicznym panowaniu gdzie indzi monarcha pozwolił, stanęłyby pewnie stany królestwa całego w kroku. A cóż w wolnej sobie Rzpltej, gdzie teraz do góry nogami wywrócona jest antiqua Reipublicae forma, gdzie są sejmy, gdzie ich solemnitatis observatio, wszystko abrupte et absolute, kto by zaś chciał bezpiecznie odezwać się przy prawie i prawdzie, stara się
Skrót tekstu: ZgubWolRzecz
Strona: 208
Tytuł:
Przestroga generalna stanów Rzpltej…
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1713 a 1714
Data wydania (nie wcześniej niż):
1713
Data wydania (nie później niż):
1714
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Rzeczpospolita w dobie upadku 1700-1740. Wybór źródeł
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Józef Gierowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1955
poty arcy-chwalebna póki się w pychę prawem Boskim zakazaną, nie wyniesie.
Jeżeli tedy w każdym zijącym, wiara święta, wszystkie cnoty zaszczica; dopieroź powinna w każdym Państwie, a osobliwie naszym to sprawować. In statu Monarchico, w takim nawet, gdzie wiary świętej nie znają; władza wielowładna, może utrzymać rząd dobry w panowaniu; ale w stanie wolnym, gdzie natura wolności, żadnej zwierzchności nad sobą nie znosi; gdzie przy nierządzie zwyczajna morum depravatio, najpotrzebniejsza obserwancja polityki chrześcijańskiej, żeby we wszystkich sprawach, w każdego sercu sumnienie praesideat, i miarkowało impety żadnym prawem nie pohamowane.
Sama to tedy prawda, że wiara święta wszystkich cnot potrzebnych do
poty arcy-chwalebna poki się w pychę prawem Boskim zakazaną, nie wyniesie.
Ieźeli tedy w kaźdym źyiącym, wiara swięta, wszystkie cnoty zaszcźyca; dopieroź powinna w kaźdym Państwie, a osobliwie naszym to sprawować. In statu Monarchico, w takim nawet, gdzie wiary swiętey nie znaią; władza wielowładna, moźe utrzymać rząd dobry w panowániu; ale w stánie wolnym, gdzie natura wolnośći, źádney zwierzchnośći nad sobą nie znośi; gdzie przy nierządzie zwyczayna morum depravatio, naypotrzebnieysza obserwancya polityki chrześćiańśkiey, źeby we wszystkich spráwach, w káźdego sercu sumńieńie praesideat, y miarkowáło impety źádnym práwem nie pohamowáne.
Samá to tedy práwda, źe wiára swięta wszystkich cnot potrzebnych do
Skrót tekstu: LeszczStGłos
Strona: 13
Tytuł:
Głos wolny wolność ubezpieczający
Autor:
Stanisław Leszczyński
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1733
Data wydania (nie wcześniej niż):
1733
Data wydania (nie później niż):
1733
, kastruje tę miłą matuchnę, aby jej i to na ostatek odjął, czym by się potem pomnożyć mogła. A mój miły pater patriae, po cudzych ojczyznach, krajach i narodach spekulując, a imieniem wolnego syna przez abominacyją równości womitując, rząd dawny i prawa ojczyste taksuje, nicuje, mataczy, reformuje i w niewolą panowaniu przyjemną oczywiście i sekretnie sposobi. A mój pater conscriptus nie tylko radzi, ale się i pisze na zdradę ojczyzny, na interes z publicznego prywatny, na mutacyją status, na handel wolności, a prawie już na samego na ostatek absoluta. A mój purpuratus dla przewrotnych i niepodciwych akcji swoich nie bisior, ale wstyd i
, kastruje tę miłą matuchnę, aby jej i to na ostatek odjął, czym by się potem pomnożyć mogła. A mój miły pater patriae, po cudzych ojczyznach, krajach i narodach spekulując, a imieniem wolnego syna przez abominacyją równości womitując, rząd dawny i prawa ojczyste taksuje, nicuje, mataczy, reformuje i w niewolą panowaniu przyjemną oczywiście i sekretnie sposobi. A mój pater conscriptus nie tylko radzi, ale się i pisze na zdradę ojczyzny, na interes z publicznego prywatny, na mutacyją status, na handel wolności, a prawie już na samego na ostatek absoluta. A mój purpuratus dla przewrotnych i niepodciwych akcyi swoich nie bisior, ale wstyd i
Skrót tekstu: MałpaCzłow
Strona: 178
Tytuł:
Małpa Człowiek
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
satyry, traktaty
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1715
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1715
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Archiwum Literackie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Paulina Buchwaldówna
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wroclaw
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1962
alto etc.
Hebraeâ quem Virgo feret de stirpe decora, etc. In terris multum est teneris pasurus ab annis, etc. Virgine Matre Satus prudenti pectore verax.
Innumera vaticinia tej Sybilli przypisuje Księga pewna w Bibliotece Weneckiej apud Z. Gregórium Majorem lokownaa i chowana w której de septem Statibus Ecclesiae, o Augusta Cesarza Panowaniu nazywając go Taurum, i przyściu Chrystusowym: Illis Diebûs Agnus Caelestis veniet, etc. Iacebit in faeno Agnus etc. Eliget fibi ex piscatoribus etc. Unumq; Diabolum , podobno Judasza. O Elżbiecie w starości rodzącej, etc. O Enochu, i Eliaszu mówi: Venient in postremis diebus duae lucidissimae Stellae, in peccatis
alto etc.
Hebraeâ quem Virgo feret de stirpe decora, etc. In terris multum est teneris pasurus ab annis, etc. Virgine Matre Satus prudenti pectore verax.
Innumera vaticinia tey Sybilli przypisuie Xięga pewna w Bibliotece Weneckiey apud S. Gregorium Maiorem lokownaa y chowana w ktorey de septem Statibus Ecclesiae, o Augusta Cesarza Pánowaniu nazywaiąc go Taurum, y przyściu Chrystusowym: Illis Diebûs Agnus Caelestis veniet, etc. Iacebit in faeno Agnus etc. Eliget fibi ex piscatoribus etc. Unumq; Diabolum , podobno Iudasza. O Elżbiecie w starości rodzącey, etc. O Enochu, y Eliaszu mowi: Venient in postremis diebus duae lucidissimae Stellae, in peccatis
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 54
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
successionem, INGAMI zwani, którzy za żony miewali siostry swoje, COJA zwane, z postanowienia Popa Inga Jupanguj; ale tylko Królowi samemu takie tam było licitum Matrimonium, nie innym. Z tych Synowie; a nie z nałoźnic byli. Haeredes throni: A jeżeli był Brat rodzony, ten nad Syna był preferowany w panowaniu. Ciż Ingowie, swoim Ministrom rozdawali żony, a inni według swego gustu obierali sobie sami z całej gromady Białygłów na Miasto wyprowadzonych. Insigne Królewskie było, jakiś okrągły, czerwony, z wełny nagłowie strój, z tyłu głowy wiszący. Podczas Koronacyj i brania tego Insigne, ofiarowano różne Prezenta, Bałwanowi Viracoche ośmioletnię zabijano
successionem, INGAMI zwani, ktorzy za żony miewali siostry swoie, COYA zwane, z postanowienia Popa Inga Iupanguy; ale tylko Krolowi samemu takie tam było licitum Matrimonium, nie innym. Z tych Synowie; à nie z nałoźnic byli. Haeredes throni: A ieżeli był Brat rodzony, ten nad Syna był preferowany w panowaniu. Ciż Ingowie, swoim Ministrom rozdawali żony, à inni według swego gustu obierali sobie sami z całey gromady Białygłow na Miasto wyprowadzonych. Insigne Krolewskie było, iakiś okrągły, czerwony, z wełny nagłowie stroy, z tyłu głowy wiszący. Podczas Koronacyi y brania tego Insigne, ofiárowano rożne Prezenta, Bałwanowi Viracoche ośmioletnię zabiiano
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 587
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
sobie, Ludzkość najlichszej pokazać osobie.
Ludzie rycerscy, wojskowi, służali, W wielkiem u niego byli poważeniu I hojnie jego łaski doznawali, Na osobliwem tych miewał baczeniu; Więc też ochotnie pod jego ustawali Znakami, jego władzy i rządzeniu Chętnie się dając, a on swej intracie Nic niefolgował k'woli ich zapłacie.
W panowaniu zaś przeciwko poddanym, Takiej dobroci był i łaskawości, Że raczej ojcem mógłby być nazwanym Niżli ich panem, wszelkie przeciwności
Od nich staraniem niewypowiedzianem Odwracał, zwłaszcza by od drapieżności Żołnierskiej szczytem jego zasłonieniu, l krzywd dozorców byli uwolnieni.
Cóż o umysłu jego stateczności, I męstwie rzekę? jako na wszelakie Szczęście, w
sobie, Ludzkość najlichszej pokazać osobie.
Ludzie rycerscy, wojskowi, służali, W wielkiém u niego byli poważeniu I hojnie jego łaski doznawali, Na osobliwém tych miewał baczeniu; Więc też ochotnie pod jego ustawali Znakami, jego władzy i rządzeniu Chętnie się dając, a on swej intracie Nic niefolgował k'woli ich zapłacie.
W panowaniu zaś przeciwko poddanym, Takiej dobroci był i łaskawości, Że raczej ojcem mógłby być nazwanym Niżli ich panem, wszelkie przeciwności
Od nich staraniem niewypowiedzianem Odwracał, zwłaszcza by od drapieżności Żołnierskiej szczytem jego zasłonieniu, l krzywd dozorców byli uwolnieni.
Cóż o umysłu jego stateczności, I męstwie rzekę? jako na wszelakie Szczęście, w
Skrót tekstu: OdymWŻałKoniec
Strona: 354
Tytuł:
Żałośna postać Korony Polskiej
Autor:
Walenty Odymalski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
epitafia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1659
Data wydania (nie wcześniej niż):
1659
Data wydania (nie później niż):
1659
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętniki o Koniecpolskich. Przyczynek do dziejów polskich XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Stanisław Przyłęcki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Leon Rzewuski
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1842
majestatu powierzył, sangvinem Civium do szafunku podał i sławę Panowania mego na jego pracy i trudach założył. Nakoniec bierz Wm. jako własne praemium swoje wdzięczność omnium Ordinum, którą Wm. swemu M. Panu, in hoc augustissimo orbe Reipublicae nie słowy tylko, ale i animis contestantur, Pana Boga prosząc aby przy szczęśliwym panowaniu Jego Kr. Mci, P. N^o^ M^o^, przy pomyślnym powodzeniu Wm. Mci. Panu, dał i tu kwitnąć przez nieśmiertelną sławę, i potym, ponieważ hujus vitae mortalis exitus mora est, wpisany będąc in album wielkich przezacnych tej Ojczyzny Hetmanów, Tarnowskich, Zamoyskich, Chotkiewiczów, niebieskiej doszedł korony. Przy tak
majestatu powierzył, sangvinem Civium do szafunku podał y sławę Panowania mego na jego pracy y trudach założył. Nakoniec bierz Wm. jako własne praemium swoie wdzięczność omnium Ordinum, którą Wm. swemu M. Panu, in hoc augustissimo orbe Reipublicae nie słowy tylko, ale y animis contestantur, Pana Boga prosząc aby przy szczęśliwym panowaniu Jego Kr. Mći, P. N^o^ M^o^, przy pomyślnym powodzeniu Wm. Mći. Panu, dał y tu kwitnąć przes nieśmiertelną sławę, y potym, poniewasz hujus vitae mortalis exitus mora est, wpisany będąc in album wielkich przezacnych tey Oyczyzny Hetmanów, Tarnowskich, Zamoyskich, Chotkiewiczow, niebieskiey doszedł korony. Przy tak
Skrót tekstu: SobJakDziękKoniec
Strona: 239
Tytuł:
Dziękowanie Jego Mci Panu Koniecpolskiemu...
Autor:
Jakub Sobieski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
listy
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1626
Data wydania (nie wcześniej niż):
1626
Data wydania (nie później niż):
1626
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętniki o Koniecpolskich. Przyczynek do dziejów polskich XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Stanisław Przyłęcki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Leon Rzewuski
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1842
co patet, że obligacje Ojców, przyjaźni, albo umierają zniemi, albo przynajmniej nieżyją dla Synów. Przeto obawiać się nietrzeba, aby Ojcowscy przyjaciele, byli w Polsce dla Syna graves. Kwestia TRZECIA Kwestia
5to ta racja, którą wyżej namieniłem, powinna satisfacere i tej, że jako zaciągnieni w przeszłym Panowaniu przyjaciele, mogą Królowi ex domo succedenti być pomocni, a zatym Polsce potężni, tak odia od Króla przejszłego zadane trwać mogą:: i od Sukcesorów; niejest Polska takiej Konstytucyj, jako owe Narody, które testamentami zostającej Posteritati nienawiści, do familii przeciwnych zapisują, zwyczajna maksyma, że obsequio, fide, conciliatur amor
co patet, że obligacye Oycow, przyiaźni, álbo umieraią zniemi, álbo przynaymniey nieżyią dla Synow. Przeto obawiać się nietrzebá, áby Oycowscy przyiaćiele, byli w Polszcze dla Syná graves. KWESTYA TRZECIA KWESTYA
5tó tá rácya, ktorą wyżey námieniłem, powinna satisfacere y tey, że iáko záćiągnieni w przeszłym Panowániu przyiaćiele, mogą Krolowi ex domo succedenti być pomocni, á zátym Polszcze potężni, ták odia od Krolá przeyszłego zádane trwać mogą:: y od Sukcessorow; nieiest Polska tákiey Konstytucyi, iáko owe Narody, ktore testámentámi zostáiącey Posteritati nienáwiśći, do familii przećiwnych zápisuią, zwyczayna maxima, że obsequio, fide, conciliatur amor
Skrót tekstu: RadzKwest
Strona: 54
Tytuł:
Kwestie polityczne
Autor:
Franciszek Radzewski
Drukarnia:
Drukarnia Akademicka
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1743
Data wydania (nie wcześniej niż):
1743
Data wydania (nie później niż):
1743
postąpić sobie; Odpowie; że mię ofiary strwożyły. W których Kapłańskie coś mojej osobie niefortunnego, oczy upatrzyły, lecz jeśli ona w afekcie statkuje Pierwszym: ta wróżka nic go nie turbuje. 88. Teo. O moim wątpić nie trzeba kochaniu, Ze równo z życiem rwać statecznie będzie. Kto zaś o samym myśli panowaniu, Jak tron Królewski w posagu osiędzie? Ten niewiem jako według przypowieści: Miłość i Państwo w sercu swym pomieści? 89. Znam tę przymowkę, on jej na to rzecze: Lubi się do niej nie ze wszytkim czuję. Chciwość mię prowada panowania piecze, Lecz w pierwszej mojej przyjaźni statkuję. Bo jeśli mniemasz
postąpić sobie; Odpowie; że mię ofiáry strwożyły. W ktorych Kápłáńskie coś moiey osobie niefortunnego, oczy upátrzyły, lecz ieśli oná w áffekćie státkuie Pierwszym: tá wrożká nic go nie turbuie. 88. Teo. O moim wątpić nie trzebá kochániu, Ze rowno z żyćiem rwáć státecznie będźie. Kto záś o samym myśli pánowániu, Iák tron Krolewski w posagu ośiędźie? Ten niewiem iáko według przypowieśći: Miłość y Páństwo w sercu swym pomieśći? 89. Znam tę przymowkę, on iey ná to rzecze: Lubi sie do niey nie ze wszytkim czuię. Chćiwość mię prowadá pánowánia piecze, Lecz w pierwszey moiey przyiáźni státkuię. Bo ieśli mniemasz
Skrót tekstu: ClaudUstHist
Strona: 84
Tytuł:
Troista historia
Autor:
Claudius Claudianus
Tłumacz:
Jędrzej Wincenty Ustrzycki
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1700
Data wydania (nie wcześniej niż):
1700
Data wydania (nie później niż):
1700
Jego ludzi ten sam miało skutek, co najwyrazniejszy rozkaz. Zdał się zupełnie mnie być posłusznym, nie można mu było, żeby mi co odmówił, na wszystko zezwolił, czegom żądała. Przecięż przy tej delikatnej powolności umiał w to potrafić, żem go z niejaką bojaznią poważała, i że przy tym moim panowaniu nie tak woli własnej, jak raczej Jego w myślach radziłam się żądania, i w samej rzeczy niczegom się nie podjęła, szczególnie tego, coby był sam rozkazał, żeby był chciał rozkazywać. Barzo porządni w swoich zachowywał się sprawach, a przecięż rzadko się do czasu przywięzował. Pracował, skoro się widział
Jego ludzi ten sam miało skutek, co naywyraznieyszy rozkaz. Zdał śię zupełnie mnie być posłusznym, nie można mu było, żeby mi co odmowił, na wszystko zezwolił, czegom żądała. Przećięż przy tey delikatney powolnośći umiał w to potrafić, żem go z niejaką bojaznią poważała, i że przy tym moim panowaniu nie tak woli własney, jak raczey Jego w myślach radziłam śie żądania, i w samey rzeczy niczegom śię nie podięła, szczegulnie tego, coby był sam rozkazał, żeby był chciał rozkazywać. Barzo porządni w swoich zachowywał śię sprawach, a przecięż rzadko śię do czasu przywięzował. Pracował, skoro śię widział
Skrót tekstu: GelPrzyp
Strona: 18
Tytuł:
Przypadki szwedzkiej hrabiny G***
Autor:
Christian Fürchtegott Gellert
Tłumacz:
Anonim
Drukarnia:
Jan Chrystian Kleyb
Miejsce wydania:
Lipsk
Region:
zagranica
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
epika
Gatunek:
romanse
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
