i w krzczącym się Chrystusie Panie Ariańsko wyłożył? że Biskupa Rzymskiego Caelestina Trzeciego powszechnego Synodu sprawcę: którego na tym Synodzie/ Cyrylus ś. Aleksandryjski Patriarcha osobę nosząc/ Nestoriusza Patriarchę Konstantynopolskiego za Heretyka osądził/ dostojeństwa Kapłańskiego odsądził/ i od Cerkwie oddalił: i owego stąd Tytułu nabył/ że się wszyscy jego Potomkowie Patriarchowie Aleksandryjscy Papieżami i sędziami Powszechnymi tytułują: i nad insze Patriarchy in Trigio służą. Oboje to od tego ś^o^ Caelestyna mają Patriarchowie Aleksandryjscy: a nasz mądry Zizani Heretykiem być spotwarzył/ na trzecim powszechnym Synodzie przeklętym. Dziwna rzecz zaprawdę/ Historyjej Cerkiewnej/ nierzkąc pisma ś^o^ i jego głębokich skrytości nie być wiadomym/ a Bogosłowić ważyć się
y w krzczącym sie Christuśie Pánie Aryáńsko wyłożył? że Biskupá Rzymskiego Caelestiná Trzeciego powszechnego Synodu sprawcę: ktorego ná tym Synodźie/ Cyrillus ś. Alexándriyski Pátryárchá osobę nosząc/ Nestoriuszá Pátryárchę Konstantynopolskiego zá Hęretyká osądźił/ dostoieństwá Kápłáńskiego odsądźił/ y od Cerkwie oddalił: y owego stąd Tytułu nábył/ że sie wszyscy iego Potomkowie Pátryárchowie Alexándryiscy Papieżámi y sędźiámi Powszechnymi tytułuią: y nád insze Pátryárchy in Trigio służą. Oboie to od tego ś^o^ Caelestyná máią Pátryárchowie Alexándriyscy: á nasz mądry Zizáni Haeretykiem bydź zpotwarzył/ ná trzecim powszechnym Synodźie przeklętym. Dźiwna rzecż záprawdę/ Historyey Cerkiewney/ nierzkąc pismá ś^o^ y iego głębokich skrytośći nie bydź wiádomym/ á Bogosłowić ważyć sie
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 26
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
czas Sejm się agituje. Na nie przytomnych pod czas Sejmu Biskupów jest kara grzywien 40. na Wojewodów i Większych Kasztelanów 20. a na niższych 10. grzywien RZĄD POLSKI. RZĄD POLSKI. RZĄD POLSKI. O KARDYNAŁACH.
OJciec Z. ma zawsze od początku Kościoła Z. Kardynałów, o czym wyżej wolno czytać pod Papieżami, pod Państwem Włoskim. Kardynałowie są pierwsi przed Biskupami co do Rządu Kościoła Uniwersalnego, bo wespół z Papieżem zasiadają na Radach. Co zaś do Jurysdykcyj Diecezyj są pierwsi Biskupi, bo i Papież sam jest Biskupem Rzymskim, a do tego Papież daje Tytuł Biskupom Venerabiles Fratres, a Kardynałom Filii Charissimi, i przed tym na
czas Seym śię agituje. Na nie przytomnych pod czas Seymu Biskupów jest kara grzywien 40. na Wojewodów i Większych Kasztelanów 20. á na niższych 10. grzywien RZĄD POLSKI. RZĄD POLSKI. RZĄD POLSKI. O KARDYNAŁACH.
OYćiec S. ma zawsze od początku Kośćioła S. Kardynałów, o czym wyżey wolno czytać pod Papieżami, pod Państwem Włoskim. Kardynałowie są pierwśi przed Biskupami co do Rządu Kośćioła Uniwersalnego, bo wespół z Papieżem zaśiadają na Radach. Co zas do Jurysdykcyi Dyecezyi są pierwśi Biskupi, bo i Papież sam jest Biskupem Rzymskim, á do tego Papież daje Tytuł Biskupom Venerabiles Fratres, á Kardynałom Filii Charissimi, i przed tym na
Skrót tekstu: ŁubHist
Strona: 164
Tytuł:
Historia polska z opisaniem rządu i urzędów polskich
Autor:
Władysław Łubieński
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
historia, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1763
Data wydania (nie później niż):
1763
izali pożytek jaki Braciej uczyniła? i wielki. Aczkolwiek i po dzień dzisiejszy Carogrodzscy Patriarchowie nazwiskiem się tym tytułują/ ale władzę/ i praerogatiwę tego imienia jako Cerkwie Chrystusowej jedność ciała targającego/ i głowę samego Chrystusa/ od Oblubienice jego oddalającego/ odrzuciła i odrzuca. Jako bowiem przed tym Rzymscy Biskupowie od niektórych nazywani bywali powszechnemi Papieżami/ tak i Konstantynopolskiemu dla równości powagi przełożeństwa/ i wszystkich przywilejów nadania i przysadzenia powszechnego Patriarchy tytuł/ był przypisowany. Jednak on/ nic Bogu i Zakonowi jego/ a Kanonom Ojców śś. przeciwnego w Cerkiew hardzie wnosić się nieważył. Nazywany był/ i nazywa się Powszechnym Patriarchą/ ale nie wkłada troistej Korony na
izali pożytek iáki Bráćiey vcżyniłá? y wielki. Acżkolwiek y po dźień dźiśieyszy Cárogrodzscy Pátryárchowie nazwiskiem się tym tytułuią/ ále władzę/ y praerogatiwę tego imieniá iáko Cerkwie Chrystusowey iedność ciáłá tárgáiącego/ y głowę sámego Chrystusá/ od Oblubienice iego oddaláiącego/ odrzućiłá y odrzuca. Iáko bowiem przed tym Rzymscy Biskupowie od niektorych názywáni bywali powszechnemi Papieżámi/ ták y Constántinopolskiemu dla rownośći powagi przełożeństwá/ y wszystkich przywileiow nádánia y przysadzenia powszechnego Pátryárchy tytuł/ był przypisowány. Iednák on/ nic Bogu y Zakonowi iego/ á Canonom Oycow śś. przećiwnego w Cerkiew hárdźie wnośić się nieważył. Názywány był/ y názywá się Powszechnym Pátryárchą/ ále nie wkłada troistey Korony ná
Skrót tekstu: SmotLam
Strona: 88v
Tytuł:
Threnos, to iest lament [...] wschodniej Cerkwi
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
pojął Córkę: Stąd Sycyliski Król, pisał się Jerozolimskim jako Sukcesor, Teste Nauclero, Longobardów i Mediolańczyków Compositor, przeciw Parmie, Wiktoryj Miasta Fundator. Z Saracenami szczęśliwe mając potyczki, Miast wiele, i samę wziął Jerozolimę, tam Królem ukoronowany, przy Grobie Pańskim. Z Honoriuszem III. Grzegorzem IX. Innocentym IV. Papieżami wielkie miał kolizje, kilka razy od nich wyklęty. HENRYK Lancgrafa Książę Hasyj Cesarzem obrany, Rex pontificius rzeczony, po którym strutym znowu Gwillelmus Holandyj Hrabia Imperatorem kreowany. W tym Fryderyk II. Cesarz do Apulii powróciwszy, tam struty, w Panormie pochowany Annô Domini 1250. Hasło jego było: Minarum strepitus, Asinorum crepitus
poiął Corkę: Ztąd Sycyliski Krol, pisał się Ierozolimskim iako Sukcesor, Teste Nauclero, Longobárdow y Medyolańczykow Compositor, przeciw Parmie, Wiktoryi Miasta Fundator. Z Saracenami szczęśliwe maiąc potyczki, Miast wiele, y samę wzioł Ierozolimę, tam Krolem ukoronowany, przy Grobie Pańskim. Z Honoryuszem III. Grzegorzem IX. Innocentym IV. Papieżami wielkie miał kollizye, kilká razy od nich wyklęty. HENRYK Lancgraffa Xiąże Hasyi Cesarzem obrany, Rex pontificius rzeczony, po ktorym strutym znowu Gwillelmus Hollandyi Hrabia Imperatorem kreowany. W tym Fryderik II. Cesarz do Apulii powrociwszy, tam struty, w Panormie pochowany Annô Domini 1250. Hásło iego było: Minarum strepitus, Asinorum crepitus
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 518
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
nad Ojców, starał się przywłaszczyć sobie Zwierzchność nad Kościołami, i mieć Jurysdykcję na poświęcanie Biskupów, tychże Kościołów. Tandem Jan Patriarcha i Cyriacus, przywłaszczyli sobie tytuł Episcopi AEcumenici, tojest Biskupa Uniwersalnego, Powszechnego, ale tylko in Oriente, uznając Papatum w Zachodnim, tojest Rzymskim Patriarsze, tam odsyłając apelacje, Biskupów zowiąc Papieżami Ekumenicznemi, a siebie Patriarchami Ekumenicznemi, którego tytułu Grzegorz Wielki Papież, jako pysznego niechciał zażywać, lecz się pisał: Servus Servorum DEI. Pomagał tej hardości ich Maurytius Cesarz, ale Fokas następca jego, był eontrarius jego intencjom i uchwałom na Koncyliach, przyznając, że Kościół Rzymski jest Głową wszystkich innych. Ta Cesarza
nad Oycow, stárał się przywłaszczyć sobie Zwierzchność nad Kościołámi, y mieć Iurysdykcyę na poświącánie Biskupow, tychże Kościołow. Tandem Ian Patryarcha y Cyriacus, przywłászczyli sobie tytuł Episcopi AEcumenici, toiest Biskupá Uniwersalnego, Powszechnego, ale tylko in Oriente, uznaiąc Papatum w Zachodnim, toiest Rzymskim Pátryarsze, tam odsyłaiąc appellacye, Biskupow zowiąc Papieżami Ekumenicznemi, á siebie Pátryárchámi Ekumenicznemi, ktorego tytułu Grzegorz Wielki Papież, iáko pysznego niechciał zażywać, lecz się pisał: Servus Servorum DEI. Pomagał tey hardości ich Mauritius Cesarz, ale Fokas następcá iego, był eontrarius iego intencyom y uchwałom ná Konciliach, przyznaiąc, że Kościoł Rzymski iest Głową wszystkich innych. Tá Cesarza
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 1136
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
, światłość. Doniósł to widzenie Braci; poszli do podziemnego Kościoła, znaleźli wieko marmurowej trunny nieco umknione, a na nim stojące na nogach Święte Ciało, przy twarzy obiasnionej. Nawiedzał to Święte stojące tak miraculosè Ciało, w lat 9. po śmierci jego R. 1233. GRZEGORZ IX. z trzema Kardynałami, potym Papieżami; całował nogę, ręce, i pod nadgrobkiem swoim dawnym wzwyż cytowanym, czyli on, czyli jeden z komitywy Książęcia Mediolańskiego, jako świadczy Vadingus przydał jeszcze to: Ante obitum mortuus, post Obitum vivus. Drugi Ociec Święty INNOCENCIUSZ IV. Roku 1253: przez siedm Miesięcy tam mieszkając, oglądał go tak stojącego,
, swiatłość. Doniosł to widzenie Braci; poszli do podziemnego Kościoła, znaleźli wieko marmurowèy trunny nieco umknione, a na nim stoiące na nogach Swięte Ciało, przy twarzy obiasnionèy. Nawiedzał to Swięte stoiące tak miraculosè Ciało, w lat 9. po smierci iego R. 1233. GRZEGORZ IX. z trzema Kardynałami, potym Papieżami; całował nogę, ręce, y pod nadgrobkiem swoim dawnym wzwyż cytowanym, czyli on, czyli ieden z komitywy Xiążęcia Mediolańskiego, iako swiadczy Vadingus przydał ieszcze to: Ante obitum mortuus, post Obitum vivus. Drugi Ociec Swięty INNOCENCIUSZ IV. Roku 1253: przez siedm Miesięcy tam mieszkaiąc, oglądał go tak stoiącego,
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 7
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
się Prawu Rzymskiego Kościoła respektem chowania bezżeństwa konformowali. Grzegorz także pierwszy żyjący około R. 590. Librô Czy mieli Księża przedtym żony?
1. Regestr: Epist. 42. przykazuje Biskupom, ut nullum Subdiaconum facere praesumant, nisi qui se victurum castè promiserit. Z. Leo nazwiskiem Wielki, jeszcze przed temi dwiema Papieżami żyjący, alias około Roku 440. w liście swoim 92. pisanym do Biskupa Kartoneńskiego (we Francji) mówi: Jak na stopniu Biskupstwa, Kapłaństwa etc. Laicy staną, żon brać i dzieci prokreować im się niegodzi: caepit illis non licere, quòd licuit. Z. Innocencjusz I. Papież Leona antecedaneus,
się Prawu Rzymskiego Kościoła respektem chowania bezżeństwa konformowali. Grzegorz także pierwszy żyiący około R. 590. Librô Czy mieli Xieża przedtym żony?
1. Regestr: Epist. 42. przykazuie Biskupom, ut nullum Subdiaconum facere praesumant, nisi qui se victurum castè promiserit. S. Leo nazwiskiem Wielki, ieszcze przed temi dwiema Papieżami żyiący, alias około Roku 440. w liście swoim 92. pisanym do Biskupa Kartoneńskiego (we Francii) mowi: Iak na stopniu Biskupstwa, Kapłaństwa etc. Laicy staną, żon brać y dzieci prokreować im się niegodzi: caepit illis non licere, quòd licuit. S. Innocencyusz I. Papież Leona antecedaneus,
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 16
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
nas nauczył? Nie Papież/ nie Concilia, jako to P. M. niepewny powiadacz powiada/ ale Apostołowie/ czego świadkami są wszyscy Chrześcijanie od czasów Apostołskich. Abo niechaj powie P. M. który Papież to wprowadził/ abo na którym Concilium to postanowiono? A jeśli nie może pokazać/ niechajże tak barzo Papieżami/ abo Koncyliami gęby nie wymywa.[...] 4. C. 24.[...] ntra Donat.[...] manie o Bo[...] w Trójcy je[...] im kiedy się[...] zaczęło.
Co też powiada/ że wyznania o Bogu we trzech osobach za czasów Konsylium Niceńskiego/ abo nie było zgoła/ abo pospolite nie było. Jeśli rozumie o trzech osobach różnej istności
nas náuczył? Nie Papież/ nie Concilia, iáko to P. M. niepewny powiádácz powiáda/ ále Apostołowie/ czego swiádkámi są wszyscy Chrześćiánie od czásow Apostolskich. Abo niechay powie P. M. ktory Papież to wprowádźił/ ábo ná ktorym Concilium to postánowiono? A iesli nie może pokázáć/ niechayże ták bárzo Papieżámi/ ábo Conciliámi gęby nie wymywa.[...] 4. C. 24.[...] ntra Donat.[...] mánie o Bo[...] w Troycy ie[...] ym kiedy się[...] záczęło.
Co też powiáda/ że wyznánia o Bogu we trzech osobách zá czásow Concilium Niceńskieg^o^/ ábo nie było zgołá/ ábo pospolite nie było. Iesli rozumie o trzech osobách rozney istnośći
Skrót tekstu: SkarMes
Strona: 10
Tytuł:
Mesjasz nowych Arianów wedle Alkoranu Tureckiego
Autor:
Piotr Skarga
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
Sankcjusza/ do którego Królestwo należało. Lecz Teobaldus usłyszawszy o śmierci Sankcjusza/ prędko przybył do Nawarry/ i w Pompejopolu koronowany; na którego gdy Król Aragoński/ Wojsko gotował/ Papież ich przez Biskupy i Opaty niektóre/ godził. Tamże w Hiszpanij Państwo rzeczone Toraf/ należące do Kościoła Rzymskiego/ że było okazją sporu między Papieżami i Królmi Kasztele i Legionu/ Ferdynand Król na Feudum je uprosił. Pozwolił Papież/ byle kontrakt był stwierdzony zapisami i pieczęcią Królewską: że Król to uznawa za własność Kościoła Rzymskiego/ i co rok pewną daninę abo czynsz z tamtąd ma dawać/ gotowym będąc oddać to Państwo/ gdyby jaka przyczyna tego wyciągała. Na co
Sánkcyuszá/ do ktorego Krolestwo należáło. Lecz Theobáldus usłyszawszy o śmierći Sánkcyuszá/ prędko przybył do Náwárry/ i w Pompeiopolu koronowány; ná ktorego gdy Krol Arrágoński/ Woysko gotował/ Papież ich przez Biskupy i Opáty niektore/ godźił. Támże w Hiszpánij Páństwo rzeczone Toráff/ należące do Kościołá Rzymskiego/ że było okázyą sporu między Papieżámi i Krolmi Kástelle i Legionu/ Ferdynánd Krol ná Feudum ie uprośił. Pozwolił Papież/ byle kontrákt był ztwierdzony zápisámi i pieczęćią Krolewską: że Krol to uznawa zá własność Kośćiołá Rzymskiego/ i co rok pewną dáninę ábo czynsz z támtąd ma dawać/ gotowym będąc oddáć to Páństwo/ gdyby iáka przyczyna tego wyćiągałá. Ná co
Skrót tekstu: KwiatDzieje
Strona: 78
Tytuł:
Roczne dzieje kościelne
Autor:
Jan Kwiatkiewicz
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1695
Data wydania (nie wcześniej niż):
1695
Data wydania (nie później niż):
1695
przyszli już byli na Feudum Kościelne/ naprzód pod Clemensem Antypapą/ a potym pod Mikołajem wtórym/ i sukcesorami jego/ którzy dla pospolitego dobra aprobowali w tej mierze ono/ co był Antypapa uczynił: Lombardia też i Tuścia/ częścią dla niezgód Henryka IIII. i V. i Fryderyka I. i II. Cesarzów z Papieżami Rzymskiemi; częścią dla niespokojności ludzkiej/ byli raczej ku kłopotowi/ i owszem ku nakładom/ a niż ku pomocy/ abo ku pożytkowi Cesarzom. Przetoż Rudolf/ nie tylo nie dbał o to/ aby było jachać do Italii (bo go odstraszały przeciwności i nieszczęścia jego przodków) ale też przedawał wolność ludziom/ którzy
przyszli iuż byli ná Feudum Kośćielne/ naprzod pod Clemensem Antipapą/ á potym pod Mikołáiem wtorym/ y successorámi iego/ ktorzy dla pospolitego dobrá ápprobowáli w tey mierze ono/ co był Antipapá vczynił: Lombárdia też y Tuscia/ częśćią dla niezgod Henriká IIII. y V. y Frideriká I. y II. Cesárzow z Papieżámi Rzymskiemi; częśćią dla niespokoynośći ludzkiey/ byli ráczey ku kłopotowi/ y owszem ku nakłádom/ á niż ku pomocy/ ábo ku pożytkowi Cesárzom. Przetoż Rudolf/ nie tylo nie dbał o to/ áby było iácháć do Itáliey (bo go odstraszáły przećiwnośći y niesczęśćia iego przodkow) ále też przedawał wolność ludźiom/ ktorzy
Skrót tekstu: BotŁęczRel_III
Strona: 70
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. III
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
