. Jeżeli tenże Obraz czerwonawy złotem potrzesz/ będziesz miał sztukę jakoby złotą. Jak wystawić Obraz lity, Jak wystawić Obraz lity, Jak wystawić Obraz lity, Jak Osoby z papieru tłuczo: XV. Z papieru tłuczonego Osoby, Obrazy, Posągi, i różne inne rzeczy wystawić.
WEś papieru jakiegokolwiek/ lub obrzynków papierowych nie mało. Namocz i warz. Jeżelić się nie rozpłynie/ do moździerza albo do stępy z nim/ na miazgę stłucz. Potym kule z niego poczyń i schowaj. Używanie jego takie. Włóz go ile potrzeba w wodę zimną albo ciepłą/ prędko w się nabierze i rozpuści się. Możesz mu dopomoc
. Iezeli tenże Obraz czerwonawy złotem potrzesz/ będziesz miáł sztukę iákoby złotą. Iak wystawić Obraz lity, Iak wystawić Obraz lity, Iak wystawić Obraz lity, Iák Osoby z pápieru tłuczo: XV. Z pápieru tłuczonego Osoby, Obrázy, Posągi, i rożne inne rzeczy wystáwić.
WEś pápieru iákiegokolwiek/ lub obrzynkow pápierowych nie máło. Námocz i wárz. Ieżelić się nie rozpłynie/ do moździerzá álbo do stępy z nim/ na miázgę ztłucz. Potym kule z niego poczyń i schowáy. Vżywánie iego tákie. Włoz go ile potrzebá w wodę źimną álbo ćiepłą/ prędko w się nábierze i rozpusći się. Możesz mu dopomoc
Skrót tekstu: SekrWyj
Strona: 159
Tytuł:
Sekret wyjawiony
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Drukarnia Colegii Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1689
Data wydania (nie wcześniej niż):
1689
Data wydania (nie później niż):
1689
Gdy ich zaś pierwszy raz ubogo odzianych we Florencyj lud z podziwieniem obaczył/ dzieci jeszcze mówić nie umiejące/ cudownie zawołały: ci są słudzy Błogosławionej MARYJ. 7. Dziwna Księga znaleziona.
W Toletańskiej ziemi rzecz się dziwna trafiła/ bo gdy tam Żyd na rozszerzenie winnicy kruszył swoję opokę/ w śrzód kamienia nalasł księgę miasto papierowych drewniane karty mającą po Łacińsku/ Grecku/ i Żydowsku pisaną/ o trojakim jakimsiś świecie/ gdzie od Adama aż do czasów Antychrysja ciągnęła się Historia. Tam trzeciej księgi taki był początek: Syn Boży się na świecie narodzi z Panny MARYJ/ i ucierpi za zbawienie ludzkie. Coon Żyd przeczytawszy z domem się swym
Gdy ich záś pierwszy raz ubogo odźianych we Florencyi lud z podźiwieniem obaczył/ dźieći ieszcze mowić nie umieiące/ cudownie záwołały: ći są słudzy Błogosłáwioney MARYI. 7. Dźiwna Kśięga znaleźiona.
W Toletáńskiey źiemi rzecz się dźiwna tráfiłá/ bo gdy tám Zyd na rozszerzenie winnicy kruszył swoię opokę/ w śrzod kámieniá nalasł kśięgę miasto pápierowych drewniáne kárty máiącą po Láćinsku/ Grecku/ i Zydowsku pisáną/ o troiakim iákimśiś świećie/ gdźie od Adámá áż do czásow Antychrysyá ćiągnęłá się Historya. Tám trzećiey kśięgi táki był początek: Syn Boży się ná świećie národźi z Pánny MARYI/ i ućierpi zá zbáwienie ludzkie. Coon Zyd przeczytawszy z domem się swym
Skrót tekstu: KwiatDzieje
Strona: 71
Tytuł:
Roczne dzieje kościelne
Autor:
Jan Kwiatkiewicz
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1695
Data wydania (nie wcześniej niż):
1695
Data wydania (nie później niż):
1695
. 10
Najpodlejszego nieprzyjaciela nie trzeba lekce ważyć. Qui sapit, nec nimis timet hospes, nec cõtemnit nimis. Nie przeciw się mowie/ miej rozum w głowie. Nic po cierniu/ kiedy roża spadnie. Contemnunt spinam, cum cecidêre Rosae. Nie mów Królowi Beszte/ bo cię zetną jeszcze. Nie zedrzesz zemna papierowych trzewików. Nie wnet jeść/ kiedy rzeką gęś. Na krótkim toporzysku. Nie żart Panie Poznański/ o jednego kobylego syna/ dwanaście Cyganów wisi. Nie biegasz/ nie masz: Nie szukasz/ nie znajdziesz. Qui quaerit inueniet, pulsanti aperietur. Norymberskiej roboty pachołek. Nie kupuj majętności/ kupuj sąsiada. Nie ma
. 10
Naypodleyszego nieprzyiaćielá nie trzebá lekce ważyć. Qui sapit, nec nimis timet hospes, nec cõtemnit nimis. Nie przećiw się mowie/ miey rozum w głowie. Nic po ćierniu/ kiedy roża spádnie. Contemnunt spinam, cum cecidêre Rosae. Nie mow Krolowi Beszte/ bo ćię zetną ieszcże. Nie zedrzesz zemna pápierowych trzewikow. Nie wnet ieść/ kiedy rzeką gęś. Ná krotkim toporzysku. Nie żart Pánie Poznáński/ o iednego kobylego syná/ dwánaśćie Cygánow wiśi. Nie biegasz/ nie masz: Nie szukasz/ nie znaydźiesz. Qui quaerit inueniet, pulsanti aperietur. Norymberskiey roboty páchołek. Nie kupuy máiętnośći/ kupuy sąśiádá. Nie ma
Skrót tekstu: RysProv
Strona: F4
Tytuł:
Proverbium polonicorum
Autor:
Salomon Rysiński
Drukarnia:
Piotr Blastus Kmita
Miejsce wydania:
Lubcz
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przysłowia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1618
Data wydania (nie wcześniej niż):
1618
Data wydania (nie później niż):
1618
król Pociejowi podskarbiemu litewskiemu, a mniejszą Denhofowi marszałkowi konfederacji sandomierskiej, który był i miecznikiem koronnym. Pociej wziąwszy Moskwy z sobą kilka tysięcy, poszedł odbierać wojsko litewskie, któremu generał Sapieha, rodzony brat starosty bobrujskiego, oddawał pod komendę.
§. 38. Po tej konferencji w Kwidzynie króla Augusta z Brandenburczykiem, nawybijano było papierowych numizmów tak wielkich, jak talar bity, i rozrzucono po Polsce; na jednej stronie były trzy osoby wybite z podpisami: „Fridericus Rex Poloniae, Fridericus Rex Daniae,Fridericus Rex Borussiae”; na drugiej stronie były trzy ręki wzajemnie się trzymające, a to znaczyło ligę tych trzech panów na Szweda, którego potem i
król Pociejowi podskarbiemu litewskiemu, a mniejszą Denhoffowi marszałkowi konfederacyi sandomirskiéj, który był i miecznikiem koronnym. Pociéj wziąwszy Moskwy z sobą kilka tysięcy, poszedł odbierać wojsko litewskie, któremu generał Sapieha, rodzony brat starosty bobrujskiego, oddawał pod komendę.
§. 38. Po téj konferencyi w Kwidzynie króla Augusta z Brandeburczykiem, nawybijano było papierowych numizmów tak wielkich, jak talar bity, i rozrzucono po Polsce; na jednéj stronie były trzy osoby wybite z podpisami: „Fridericus Rex Poloniae, Fridericus Rex Daniae,Fridericus Rex Borussiae”; na drugiéj stronie były trzy ręki wzajemnie się trzymające, a to znaczyło ligę tych trzech panów na Szweda, którego potém i
Skrót tekstu: OtwEDziejeCzech
Strona: 158
Tytuł:
Dzieje Polski pod panowaniem Augusta II od roku 1696 – 1728
Autor:
Erazm Otwinowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1696 a 1728
Data wydania (nie wcześniej niż):
1696
Data wydania (nie później niż):
1728
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Józef Czech
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Józef Czech
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1849
proh! pauca observantur), revivificatorie przypomnieć i zalecić.
Et quidem kaplice dwie od dawniejszych komisji aprobowane cum iisdem nexibus et conditionibus, jako pomienione komisyje postanowiły, videlicet pierwszą św. Antoniego pod górą Danielowcem, która jest w miejscu litym, w samej caliźnie
wyrobiona, żadnego cuiusvis figurae drzewa ani żadnych obrazków lub jakichkolwiek ozdób papierowych, zgoła żadnej materii do zapalenia sposobnej nie mająca; druga, ś. Kunegundy w Nowych Górach, która per omnia pierwszej podobna być powinna, i my na dalszy czas aprobujemy, postanawiając, ażeby żadnym chajniakiem ani cuiusvis generis majem tudzież żadnemi szpalerami, papierami ani materiałami do przyjęcia ognia sposobnymi, przez które by periculum incendii
proh! pauca observantur), revivificatorie przypomnieć i zalecić.
Et quidem kaplice dwie od dawniejszych komisyi aprobowane cum iisdem nexibus et conditionibus, jako pomienione komisyje postanowiły, videlicet pierwszą św. Antoniego pod górą Danielowcem, która jest w miejscu litym, w samej caliźnie
wyrobiona, żadnego cuiusvis figurae drzewa ani żadnych obrazków lub jakichkolwiek ozdób papierowych, zgoła żadnej materyi do zapalenia sposobnej nie mająca; druga, ś. Kunegundy w Nowych Górach, która per omnia pierwszej podobna być powinna, i my na dalszy czas aprobujemy, postanawiając, ażeby żadnym chajniakiem ani cuiusvis generis majem tudzież żadnemi szpalerami, papierami ani materyjałami do przyjęcia ognia sposobnymi, przez które by periculum incendii
Skrót tekstu: InsGór_3
Strona: 118
Tytuł:
Instrukcje górnicze dla żup krakowskich z XVI-XVIII wieku, cz. 3
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
instrukcje
Tematyka:
górnictwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1706 a 1743
Data wydania (nie wcześniej niż):
1706
Data wydania (nie później niż):
1743
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Antonina Keckowa
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1963
zamku u nich nie masz, skrzynka bez wieka. Pług z kółkami, zielazami staremi, wozów starych 2, na których jeno żelaza po czworgu na kole jest. Wasąg zły. Kół na górze nie oprawnych 2, rydel jeden stary, sito, śli 2 parcianne, uzdeczka jedna.
Obrazów na płótnie 3 małe, papierowych 3, drewnany jeden. Zwierściadło słuczone. Farfurek 12, talerzy 11, cenowych półmisków 4, misa jedna, salaterki 2, łyżek 6 blaszanych, liktarz cenowy jeden, moździeż żelazny z tłuczkiem mosiężnym. Koń u stodoły zielaznych 3, kłódka jedna bez klucza. Żarna z wszystkim dobre. Obrus stary, zły, krótki
zamku u nich nie masz, skrzynka bez wieka. Pług z kółkami, zielazami staremi, wozów starych 2, na których jeno zielaza po czworgu na kole jest. Wasąg zły. Kół na górze nie oprawnych 2, rydel jeden stary, sito, śli 2 parcianne, uzdeczka jedna.
Obrazów na płótnie 3 małe, papierowych 3, drewnany jeden. Zwierściadło słuczone. Farfurek 12, talerzy 11, cenowych półmisków 4, misa jedna, salaterki 2, łyżek 6 blaszanych, liktarz cenowy jeden, możdzież żelazny z tłuczkiem mosiężnym. Koń u stodoły zielaznych 3, kłódka jedna bez klucza. Żarna z wszystkim dobre. Obrus stary, zły, krótki
Skrót tekstu: InwKal_II
Strona: 96
Tytuł:
Inwentarze dóbr szlacheckich powiatu kaliskiego, t. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1751 a 1775
Data wydania (nie wcześniej niż):
1751
Data wydania (nie później niż):
1775
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Władysław Rusiński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1959
