Państwa do posłuszeństwa przymusił, uskromiwszy rebelizantów, Łuck, Włodzimierz, Brześć Litewskie, Chełmską Ziemię odebrawszy, Wołyński i Bełskie Księstwa zawojował, garnizonami osadziwszy. Z tej ekspedycyj Kazimierz powróciwszy, zle żyć począł, (*) niedbając na admonicje Duchowne ani na Cenzury, Księdza Baryczkę utopić Kazał za przyniesione mu w ręce Cenzury Papieskie, i Klątwę od Bodzanty Biskupa Krakowskiego. Za te ekscessa jego, P. Bóg dwa roki Powietrzem ciężkim karał Państwa Polskie Tatarami i Litwą, na których zagniewany Król z Wojskiem ruszył, Litwę zniósł, Kejstuta Książęcia Litewskiego złapał według Miechowiusza, czyli Lubarta według Kromera, w krótce wyzwolonego, znowu niektóre Fortece Ruskie poodbierał Kazimierz
Państwa do posłuszeństwa przymuśił, uskromiwszy rebellizantów, Łuck, Włodźimierz, Brześć Litewskie, Chełmską Ziemię odebrawszy, Wołyński i Bełskie Xięstwa zawoiował, garnizonami osadźiwszy. Z tey expedycyi Kaźimierz powróciwszy, zle życ począł, (*) niedbając na admonicye Duchowne ani na Cenzury, Xiędza Baryczkę utopić Kazał za przynieśione mu w ręce Cenzury Papieskie, i Klątwę od Bodzanty Biskupa Krakowskiego. Za te excessa jego, P. Bóg dwa roki Powietrzem ćięszkim karał Państwa Polskie Tatarami i Litwą, na których zagniewany Król z Woyskiem ruszył, Litwę zniósł, Keystuta Xiążęćia Litewskiego złapał według Miechowiusza, czyli Lubarta według Kromera, w krótce wyzwolonego, znowu niektóre Fortece Ruskie poodbierał Kaźimierz
Skrót tekstu: ŁubHist
Strona: 43
Tytuł:
Historia polska z opisaniem rządu i urzędów polskich
Autor:
Władysław Łubieński
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
historia, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1763
Data wydania (nie później niż):
1763
Biskupa Rzymskiego Mikołaja Dekretowi zadosić czyniąc Fociusza z Patriarchostwa do Klasztoru pofłał, a Ignacego znowu osądził in Sede Patriarchali. Ekspediował Posłów Bazyli do Rzymu i Fociusz O Schizmie Greckiej
tego adorując, którego nie dawno wyklął był, ale Okręt z Posłem jego utonął. Adrianus II. Sukcesor Mikołaja I. przyjął Cesarskich Posłów rżucających pod nogi Papieskie Dzieje Fociuszowego Konsylium, które Cesarski Poseł mieczem przebił. Gdy je wieksaminowano, znalezione pełne bluźnierstwa, i osądzone godne ognia przed Kościołem Z. Marie Majorys, które deszcz padający z admiracją Greków i Łacinników nie gasił, lecz jak tłustość ogień rozzarzał. Stolica Apostołska z Posłami powracającemi, swoich do Carogrodu ekspediowała, Donata Kardynała Ostieńskiego
Biskupa Rzymskiego Mikołaia Dekretowi zadośyć czyniąc Fociusza z Patryarchostwa do Klasztoru pofłał, a Ignacego znowu osądził in Sede Patriarchali. Expediował Posłow Bazyli do Rzymu y Fociusz O Schizmie Greckiey
tego adoruiąc, ktorego nie dawno wyklął był, ale Okręt z Posłem iego utonął. Adrianus II. Sukcesor Mikołaia I. przyiął Cesarskich Posłow rżucaiących pod nogi Papieskie Dzieie Fociuszowego Concilium, ktore Cesarski Poseł mieczem przebił. Gdy ie wyexaminowano, znalezione pełne bluznierstwa, y osądzone godne ognia przed Kościołem S. Mariae Maioris, ktore deszcz padaiący z admiracyą Grekow y Łacinnikow nie gasił, lecz iak tłustość ogień rozzarzáł. Stolica Apostolska z Posłami powracaiącemi, swoich do Carogrodu expediowała, Donata Kardynała Ostieńskiego
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 1138
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
, z warkoczem na czole rozczochranym od wiatru, z welum od wiatru nadętym, i jak Księżyc na nowiu wygiętym. Inni ją malują z kołem częścią białym, ezęścią czarnym.
29 Gratia DEI, maluje się w postaci Panienki obnażonej, promieńmi otoczonej zewsząd, która z kornukopii albo rogu, sypie na ziemię Berła, Korony Papieskie, Królewskie, Kapelusze, Infuły, Laski, Buławy. Inni ją malują także w postaci Panny urodziwej, w złoto, klejnoty ukoronowa-
niej, w prawej ręce gałązkę oliw ną z Księgą, w Jewej tarczę piastującej.
30 Herezja, maluje się pod osobą wyschłej baby, szpetnej na twarzy, z rozczochranemi włosami, z
, z warkoczem na czole rozczochránym od wiatru, z welum od wiatru nadętym, y iak Xiężyc na nowiu wygiętym. Inni ią máluią z kołem częścią białym, ezęścią czarnym.
29 Gratia DEI, maluie się w postaci Panienki obnażoney, promieńmi otoczoney zewsząd, ktora z kornukopii albo rogu, sypie na ziemię Berła, Korony Papieskie, Krolewskie, Kápelusze, Infuły, Laski, Buławy. Inni ią maluią także w postaci Panny urodziwey, w złoto, kleynoty ukoronowá-
ney, w prawey ręce gáłąskę oliw ną z Księgą, w Iewey tarczę piastuiącey.
30 Herezya, máluie się pod osobą wyschłey baby, szpetney na twarzy, z rozczochranemi włosami, z
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 1170
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
są: Mesyna/ Siracusa/ i Melazzo/ jako najporządniej opatrzył i ufortifikował. z Mantuej/ 13. Iulii.
Gubernator nasz X. I. M. Darmostadtski za otrzymaną wiadomością wyprawił do Neapolim/ Regiment Dragoniej Anszpachski/ 1300. Człeka/ mają jeszcze iść za tymi 4000. tąsz którą i pierwszy/ przez Państwa Papieskie drogą. z Genuej/ 17. Iulii.
O Flocie Hiszpańskiej tylo tylko wiemy; Ze do Sycylii obrócieła Kurs swój/ chcąc/ jako rozumieją/ niektóry: i tę Wyspę sobie pod moc podbić/ drudzy zaś mniemają że się to wszytko dzieje z wiadomością Dworu Sicilijskiego. O Wenetach tu słychać że się mocno obowiązali
są: Messyna/ Sirácusá/ y Melázzo/ iáko nayporządńiey opátrzył y ufortifikował. z Mantuey/ 13. Iulii.
Gubernátor nász X. I. M. Darmostadtski za otrzymáną wiádomośćią wypráwił do Neápolim/ Regiment Drágońiey Anszpachski/ 1300. Człeká/ máią ieszćze iść zá tymi 4000. tąsz ktorą y piérwszy/ przeż Páństwá Papieskie drogą. z Genuey/ 17. Iulii.
O Floćie Hiszpáńskiey tylo tylko wiémy; Ze do Siciliey obrociełá Kurs swoy/ chcąc/ iáko rozumiéią/ niektory: y tę Wyspę sobie pod moc podbić/ drudzy záś mńiemáią że śię to wszytko dzieie z wiádomośćią Dworu Siciliiskiego. O Wenetách tu słycháć że śię mocno obowiązáli
Skrót tekstu: PoczKról
Strona: 13
Tytuł:
Poczta Królewiecka
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Królewiec
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
wiadomości prasowe i druki ulotne
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1718
Data wydania (nie wcześniej niż):
1718
Data wydania (nie później niż):
1718
wybór nowego. Jak tylko Ojciec ś. umiera, tak zaraz Oficjalistowie ś. Kamery dla konserwowania pałacu i wszystkiego co jest w nim schodzą się. Kardynał Minister Papieski, rezidencją pałacową zeszłego Pryncypała opuściwszy, w prywatnym lokuje się domu, a Kardynał Kamerlingue przeprowadza się do pokojów Papieskich. Pieczętarz, Sekretarz i inni zaraz pieczęcie Papieskie do tegoż Kardynała przynoszą, który je przy bytności Auditora, Podskarbiego i inszych sług camere łamie, toż samo czyni cum annulo piscatoris, który jest z szczerego złota, waloru na tysiąc szkudów. Te złamane kawałki do Magistra ceremoniarum należą. Ojcowie Penitencjarze od ś. Piotra i Księża Kapelani Ojca ś. zaraz ciało jego
wybór nowego. Jak tylko Ojciec ś. umiera, tak zaraz Oficyalistowie ś. Kamery dla konserwowania pałacu i wszystkiego co jest w nim schodzą się. Kardynał Minister Papiezki, rezidencyą pałacową zeszłego Pryncypała opuściwszy, w prywatnym lokuje się domu, a Kardynał Kamerlinguae przeprowadza się do pokojów Papiezkich. Pieczętarz, Sekretarz i inni zaraz pieczęcie Papiezkie do tegoż Kardynała przynoszą, który je przy bytności Auditora, Podskarbiego i inszych sług camerae łamie, toż samo czyni cum annulo piscatoris, który jest z szczerego złota, waloru na tysiąc szkudów. Te złamane kawałki do Magistra ceremoniarum należą. Ojcowie Penitencyarze od ś. Piotra i Xięża Kapelani Ojca ś. zaraz ciało jego
Skrót tekstu: KronZakBarącz
Strona: 190
Tytuł:
Kronika zakonnic ormiańskich reguły ś. Benedykta we Lwowie
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1703 a 1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1703
Data wydania (nie później niż):
1756
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętnik dziejów polskich: z aktów urzędowych lwowskich i z rękopisów
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Wojciech Maniecki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1855
czterma cnotami za temperancyją. I owszem, niech za twoją łaską to rzeczemy, Wielą cnot on cię przeszedł, na oko widziemy. Tyś musiał posty pościć, kiedyś był w klasztorze, A on się wychowawszy z dzieciństwa przy zborze, Jako żyw ich nie pościł; tyś na jutrznią wstawał I pacierześ papieskie o północy mawiał, A on choćby chciał był wstać w nocy na modlitwę, Musiałby był mieć pierwej z żoną o to bitwę. W prawdzie się dziwnie kochał, a z wielkiej miłości Chował ją jak skarb drogi, gdzieś w wielkiej skrytości. Na kazaniu wszytko nam przekładał co wiedział, O samej tylko prawdzie
czterma cnotami za temperancyją. I owszem, niech za twoją łaską to rzeczemy, Wielą cnot on cię przeszedł, na oko widziemy. Tyś musiał posty pościć, kiedyś był w klasztorze, A on się wychowawszy z dzieciństwa przy zborze, Jako żyw ich nie pościł; tyś na jutrznią wstawał I pacierześ papieskie o północy mawiał, A on choćby chciał był wstać w nocy na modlitwę, Musiałby był mieć pierwej z żoną o to bitwę. W prawdzie się dziwnie kochał, a z wielkiej miłości Chował ją jak skarb drogi, gdzieś w wielkiej skrytości. Na kazaniu wszytko nam przekładał co wiedział, O samej tylko prawdzie
Skrót tekstu: ChądzJRelKontr
Strona: 294
Tytuł:
Relacja
Autor:
Jan Chądzyński
Drukarnia:
Drukarnia Jezuicka
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
pisma religijne, satyry
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
1623
Data wydania (nie wcześniej niż):
1623
Data wydania (nie później niż):
1623
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Kontrreformacyjna satyra obyczajowa w Polsce XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Zbigniew Nowak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Gdańsk
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Gdańskie Towarzystwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1968
positivi, a pontificibus solis constituti . Kto ewangelik, nie ma się także obrażać, bo tego ewangelia nie zakazuje, a stary zakon koniecznie rozkazuje. Mój miły p. Wojewodo, mieliśmy cię za katolika i za takiego, żeś miał i zdrowiem swym oświadczyć miełość swoję ku kościołowi Bożemu; ale ty posądzasz rozgrzeszenia papieskie, zowiesz błogosławieństwa nieważne, nakoniec błogosławieństwa przeklęctwem. Sam czart, nieprzyjaciel wszystkiej prawdy, nie mógłby tego wyrzec i taka jest moc prawdy, że i czart kiedy przychodzi na takie słowa, tedy je circumlocutionibus, nie takowym srogiem jadem wymawia.
Siódmy stopień: Kuratelę dano w Prusiech. — Dał więcej król August
positivi, a pontificibus solis constituti . Kto ewangelik, nie ma się także obrażać, bo tego ewangelia nie zakazuje, a stary zakon koniecznie rozkazuje. Mój miły p. Wojewodo, mieliśmy cię za katolika i za takiego, żeś miał i zdrowiem swym oświadczyć miełość swoję ku kościołowi Bożemu; ale ty posądzasz rozgrzeszenia papieskie, zowiesz błogosławieństwa nieważne, nakoniec błogosławieństwa przeklęctwem. Sam czart, nieprzyjaciel wszystkiej prawdy, nie mógłby tego wyrzec i taka jest moc prawdy, że i czart kiedy przychodzi na takie słowa, tedy je circumlocutionibus, nie takowym srogiem jadem wymawia.
Siódmy stopień: Kuratelę dano w Prusiech. — Dał więcej król August
Skrót tekstu: DeklPisCz_II
Strona: 325
Tytuł:
Deklaracya pisma pana Wojewody krakowskiego, w Stężycy miedzy ludzie podanego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1606
Data wydania (nie wcześniej niż):
1606
Data wydania (nie później niż):
1606
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1918
Quis similis Tui magnificatus in sanctitate terribilis atque laudabilis faciens mirabilia. Eksód: 15.
Z Drugiej strony tej kolumny tegoż samego konterfekt: Ostendasq; populo Ceremonias et tritam colendi viam per quám ingredi. Eksody 10.
Na czwartej kolumnie pod konterfektem JANA de Vercellis Obranego Papieża z tegoż zakonu, któremu śmierć w drodze Papieskie wydarła Triregium: Cantate, et psallite ei, narrate omnia mirabilia eius Psal: 104:
Z drugiej strony tejże kolumny tegoż samego Portret z napisem. Benedicentur in semine tuo omnes Gentes Terrae. Gen: 22.
W Drugiej bramie Triumfalnej około której stało dwanaście piramid i postumentów cztery, na których stali posągi trzymające
Quis similis Tui magnificatus in sanctitate terribilis atque laudabilis faciens mirabilia. Exod: 15.
Z Drugiey strony tey kolumny tegoż sámego konterfekt: Ostendasq; populo Ceremonias et tritam colendi viam per quám ingredi. Exodi 10.
Ná czwartey kolumnie pod konterfektem IANA de Vercellis Obránego Papieżá z tegoż zakonu, ktoremu śmierć w drodze Papieskie wydárłá Triregium: Cantate, et psallite ei, narrate omnia mirabilia eius Psal: 104:
Z drugiey strony teyże kolumny tegoż sámego Portret z nápisem. Benedicentur in semine tuo omnes Gentes Terrae. Gen: 22.
W Drugiey bramie Tryumfalney około ktorey stáło dwánáście pirámid y postumentow cztery, ná ktorych stáli posągi trzymáiące
Skrót tekstu: RelKor
Strona: E2
Tytuł:
Relacja koronacji cudownego obrazu Najświętszej Marii Panny na Górze Różańcowej
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Drukarnia Bracka Św. Trójcy
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1728
Data wydania (nie wcześniej niż):
1728
Data wydania (nie później niż):
1728
gęste i wielkie osady; Nic to, że sług za tobą niemałe gromady;
Nic to, że równia nie znasz dowcipowi swemu; Nic to, że się ty światu podobasz wszytkiemu; Nic to, żeć szczęście płynie nieodmiennym torem; Nic to, choćbyś opatem abo był priorem; Nic to,choć masz papieskie i carskie korony; Nic to, że cię wyniosło szczęście nad Triony; Nic to, byś miał tysiąc lat szczęsne panowanie, Bo iż to wszytko mija, za nic wszytko stanie. Sama cnota i sława, która z cnoty płynie, Nadewszytko ta wiecznie trwa i wiecznie słynie, Tą kto żyje, ma
gęste i wielkie osady; Nic to, że sług za tobą niemałe gromady;
Nic to, że rownia nie znasz dowcipowi swemu; Nic to, że się ty światu podobasz wszytkiemu; Nic to, żeć szczęście płynie nieodmiennym torem; Nic to, choćbyś opatem abo był priorem; Nic to,choć masz papieskie i carskie korony; Nic to, że cię wyniosło szczęście nad Triony; Nic to, byś miał tysiąc lat szczęsne panowanie, Bo iż to wszytko mija, za nic wszytko stanie. Sama cnota i sława, ktora z cnoty płynie, Nadewszytko ta wiecznie trwa i wiecznie słynie, Tą kto żyje, ma
Skrót tekstu: NaborWierWir_I
Strona: 297
Tytuł:
Wiersze
Autor:
Daniel Naborowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1620 a 1640
Data wydania (nie wcześniej niż):
1620
Data wydania (nie później niż):
1640
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Wirydarz poetycki
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Aleksander Brückner
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Towarzystwo dla Popierania Nauki Polskiej
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1910
Italii/ i Franciscus Mansilia w Portugaliej. Z tych Roderygez został potym w Portugaliej/ a Ksaujerus pojechał do Indii. Wyjechali z Rzymu w roku 1540. Gdy przybyli do Portugaliej/ Patrem Ksaujerum król/ wiedząc przedtym o jego cnocie/ dziwnie czcił/ i zaleciwszy mu gorącą sprawę Chrystusowę w Indii/ dał mu jedno Breue Papieskie/ w którym był uczyniony Nuntiusem stolice Apostołskiej z wielką władzą w tamtych krajach: wsiadając niechciał z sobą brać nic dla siebie/ ani dla swych towarzyszów/ oprócz po jednej sutannie grubej na każdego/ a trochę ksiag potrzebnych: i Komesowi de Castanera (a ten z rozkazania królewskiego miał opatrować ich potrzeby) gdy mu
Itáliey/ y Franciscus Mansilia w Portogálliey. Z tych Roderygez został potym w Portogálliey/ á Xáuierus poiechał do Indiey. Wyiecháli z Rzymu w roku 1540. Gdy przybyli do Portogálliey/ Patrem Xauierum krol/ wiedząc przedtym o iego cnoćie/ dźiwnie czćił/ y zálećiwszy mu gorącą spráwę Chrystusowę w Indiey/ dał mu iedno Breue Pápieskie/ w ktorym był vczyniony Nuntiusem stolice Apostolskiey z wielką władzą w támtych kráiách: wśiádáiąc niechćiał z sobą bráć nic dla śiebie/ áni dla swych towárzyszow/ oprocz po iedney sutánnie grubey ná káżdego/ á trochę kśiag potrzebnych: y Komesowi de Castanera (á ten z roskazánia krolewskiego miał opátrowáć ich potrzeby) gdy mu
Skrót tekstu: BotŁęczRel_IV
Strona: 174
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. IV
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
