/ konia i ztobą by zabrała. Od Ponte Centino do Aqua pendente 4 mile/ tam nim dojdziesz/ przejedziesz jeden kamienny Most/ od Ojca ś. Papieża Grzegorza XIII. postawiony. W tym Miasteczku masz zbyt świeże i słodkie wody/ a mianowicie wina dobre/ i gospody wygodne. Od czego się kluczem nazywa Papieskim. Od Aqua pendente, do Z. Laurentego masz 5 mil/ jest jedne piękne Miasteczko/ od winnic kosztownych/ mianowicie od Wina czerwonego/ stamtąd masz do Bolsanu Miasteczka 4. mile/ leży nad morzem/ przy dobrych Winnicach/ którego jest nakoło/ na 30. mil Włoskich. W tym Morzu są dwie Insuły
/ koniá y ztobą by zábráłá. Od Ponte Centino do Aqua pendente 4 mile/ tám nim doydźiesz/ przeiedźiesz ieden kámienny Most/ od Oycá ś. Papiezá Grzegorzá XIII. postáwiony. W tym Miásteczku masz zbyt świeże y słodkie wody/ á miánowićie winá dobre/ y gospody wygodne. Od czego się kluczem názywá Papieskim. Od Aqua pendente, do S. Láurentego masz 5 mil/ iest iedne piękne Miásteczko/ od winnic kosztownych/ miánowićie od Winá czerwonego/ ztámtąd masz do Bolsanu Miásteczká 4. mile/ leży nád morzem/ przy dobrych Winnicách/ ktorego iest nákoło/ ná 30. mil Włoskich. W tym Morzu są dwie Insuły
Skrót tekstu: DelicWłos
Strona: 86
Tytuł:
Delicje ziemie włoskiej
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1665
Data wydania (nie wcześniej niż):
1665
Data wydania (nie później niż):
1665
assistentia Kardynałów, Prałatów, Książąt; przy podniesionych 12 Chorągwiach przez 12 Cursores niesionych, przy Chorągwi Populi Romani, przy Chorągwi Imperyj, przy Chorągwi Papieskiej, przy Chorągwi Kościoła Bożego i Krzyża. Szło potym 12 Rumaków w rzędach z bogatym siedzeniem. Czterech Szlachty w karmazynowych Biretach, czyli Czapkach etc potym Subdiakonowie z Krzyżem Papieskim i Kapeluszem, po nich Diakonowie w Kapeszach z Latarniami jachali przed Najśw: SAKRAMENTEM, który wieziono na białym bogato strojnym Romaku z dzwonkiem, pod Baldachimem, przez Obywatelów Rzymskich niesionym, przy idących po bokach 12 Asystentach w komżach z pochodniami. Książęta i Elektorowie szli przed Kardynałami, Syn albo Brat Cesarski szedł miedzy niedawno kreowanemi
assistentia Kardynałow, Prałatow, Xiążąt; przy podniesionych 12 Chorągwiach przez 12 Cursores niesionych, przy Chorągwi Populi Romani, przy Chorągwi Imperii, przy Chorągwi Papieskiey, przy Chorągwi Kościoła Bożego y Krzyża. Szło potym 12 Rumakow w rzędach z bogatym siedzeniem. Czterech Szlachty w karmazynowych Biretach, czyli Czápkach etc potym Subdiakonowie z Krzyżem Pápieskim y Kapeluszem, po nich Diakonowie w Kapeszach z Latarniami iachali przed Nayśw: SAKRAMENTEM, ktory wieziono na białym bogato stroynym Romaku z dzwonkiem, pod Baldachimem, przez Obywatelow Rzymskich niesionym, przy idących po bokach 12 Asystentach w komżach z pochodniami. Xiążęta y Elektorowie szli przed Kardynałami, Syn albo Brat Cesarski szedł miedzy niedawno kreowanemi
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 498
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
/ a nie jeden bbyli; zaczym karność i dobry rząd miedzy studenty żadną miarą zachować by się nie mógł/ czego chciał Jagieł i dla tego onym Rektora naznaczył. Odpowiadam. Mówił Król Jagiełło o studentach/ którzyby do Akademii którą fundował przyjeżdżali/ ale nie o inszych. Bo tym Rektora naznaczał/ dla których zdozwoleniem Papieskim Akademią był fundował/ i onym prywilegia nadawał; aby sądzeni od nikogo innego jedno od swego Rektora być nie mogli. Lecz za tym nie idzie/ żeby innego studium być w Krakowie z dozwoleniem Papieskim nie mogło; jako i to pierwsze stegosz dozwoleniem otworzonńo. To prawda sprzywileju tego idzie/ ze studenci Akademiccy/ jednego Rektora
/ á nie ieden bbyli; záczym kárność y dobry rząd miedzy studenty żadną miárą záchowáć by się nie mogł/ czego chćiał Iágieł y dla tego onym Rektorá naznáczył. Odpowiadam. Mowił Krol Iágiełło o studentách/ ktorzyby do Akádemiey ktorą fundował przyieżdżáli/ ále nie o inszych. Bo tym Rektorá náznaczał/ dla ktorych zdozwoleniem Papiezkim Akádemią był fundował/ y onym priuilegia nádawał; áby sądzęni od nikogo innego iedno od swego Rektorá bydź nie mogli. Lecz zá tym nie idźie/ żeby innego studium bydź w Krákowie z dozwoleniem Papieskim nie mogło; iáko y to pierwsze ztegosz dozwoleniem otworzonńo. To prawda zprzywileiu tego idźie/ ze studenći Akademiccy/ iednego Rektorá
Skrót tekstu: SzemGrat
Strona: 74
Tytuł:
Gratis plebański
Autor:
Fryderyk Szembek
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1627
Data wydania (nie wcześniej niż):
1627
Data wydania (nie później niż):
1627
Poznaniu/ a widząc że władzy na to w Polsce nie było/ X. Janidła ad Paulum 5. o toż zwielką instancją/ jako się wyżej wspomniało/ wyprawiła. Od tejże/ na Jezuity w Kolegium swym Krakowskim przy Kościele Z. Piotra uczące/ skargę/ od pultrzeciu fermè lat/ w Rzymie przed Trybunałem Papieskim który Congregatio Cardinalium de propaganda fide zowią przełożono. za którą Papież zlecił I. M. X. Ioan. Bapt. Lancelloro teraźniejszemu Legatowi swemu tu w Polsce/ aby on wprawa tak Akademickie jako i Jezuickie wejrzawszy/ strony te miedzy sobą piednał. przed którym gdy Jezuici prawa swe/ dostateczne pokazali/ Panowie Akademicy nie
Poznániu/ á widząc że władzy ná to w Polszcze nie było/ X. Iánidłá ad Paulum 5. o toż zwielką instántią/ iáko się wyżey wspomniáło/ wypráwiłá. Od teyże/ ná Iezuity w Collegium swym Krákowskim przy Kośćiele S. Piotrá vczące/ skárgę/ od pultrzećiu fermè lat/ w Rzymie przed Trybunałem Papieskim ktory Congregatio Cardinalium de propaganda fide zowią przełożono. zá ktorą Papież zlećił I. M. X. Ioan. Bapt. Lancelloro teráźnieyszemu Legatowi swemu tu w Polszcze/ áby on wpráwá ták Akádemickie iáko y Iezuickie weyrzawszy/ strony te miedzy sobą piednał. przed ktorym gdy Iezuići práwá swe/ dostátecżne pokazáli/ Pánowie Akádemicy nie
Skrót tekstu: SzemGrat
Strona: 99
Tytuł:
Gratis plebański
Autor:
Fryderyk Szembek
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1627
Data wydania (nie wcześniej niż):
1627
Data wydania (nie później niż):
1627
Karzeł V. posłał z Flandrii do Cortesiusa trzech Ojców Z. Franciszka/ z których jeden F. Petrus de Guanto pracował przez 50 lat/ ucząc dzieci czytać/ i pisać/ i śpiewać/ budując kościoły/ zakładając seminaria/ z wielkim barzo pożytkiem. Przybył tam potym drugiego roku Frater Martinus de Valentia, będąc Vikaryim Papieskim/ człowiek wielkich cnot/ i owszem świątobliwy/ i przyprowadził z sobą jedenaście drugich Ojców z tegoż zakonu ś. Franciszka. W roku zaś 1526. nastąpiło tam XII. Ojców Dominikanów z wielkimi władzami/ które im pozwolił Leo X. i Klemens VII.
W roku 1527. przybył do nowej Hiszpaniej Joannes Zumarraga Franciszkan
Kárzeł V. posłał z Flándriey do Cortesiusá trzech Oycow S. Fránćiszká/ z ktorych ieden F. Petrus de Guanto prácował przez 50 lat/ vcząc dźieći czytáć/ y pisáć/ y śpiewáć/ buduiąc kośćioły/ zákłádáiąc seminária/ z wielkim bárzo pożytkiem. Przybył tám potym drugiego roku Frater Martinus de Valentia, będąc Vikáriim Papieskim/ człowiek wielkich cnot/ y owszem świątobliwy/ y przyprowádźił z sobą iedennaśćie drugich Oycow z tegoż zakonu ś. Fránćiszká. W roku záś 1526. nástapiło tám XII. Oycow Dominikanow z wielkimi władzámi/ ktore im pozwolił Leo X. y Clemens VII.
W roku 1527. przybył do nowey Hiszpaniey Ioánnes Zumárrágá Fránćiszkan
Skrót tekstu: BotŁęczRel_V
Strona: 41
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. V
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
dotego ustawicznie chodził. Pamiętał ten dobrze na ony słowa Apostołskie: Castigo corpus meum, et in seruitutem redigo, ne fortè cùm aliis praedicauero, ipse reprobus efficiar.
Z drugiej strony/ pierwszy który na kazanie Ewangeliej ś. wszedł do Peru z zakonu Ojców Dominikanów był F. Vincentius de Valuerde, będąc też Vikaryim Papieskim/ i Biskupem tamtego królestwa. A potym gdy już posiędziono Peruańskie Państwo/ Joannes Solanus był Biskupem w Cuzco/ Jeronymus de Loaisa Arcybiskupem Limy/ Tomas de Z. Martino Biskupem Plate, wszyscy Dominikani: ale nasławniejszmi miedzy nimi był F. Tomas, bo długi czas mieszkał w Peru/ i wiele tam kościołów pobudował;
dotego vstáwicznie chodźił. Pámiętał ten dobrze ná ony słowá Apostolskie: Castigo corpus meum, et in seruitutem redigo, ne fortè cùm aliis praedicauero, ipse reprobus efficiar.
Z drugiey strony/ pierwszy ktory ná kazánie Ewángeliey ś. wszedł do Peru z zakonu Oycow Dominikanow był F. Vincentius de Valuerde, będąc też Vikáriim Papieskim/ y Biskupem támtego krolestwá. A potym gdy iuż pośiędźiono Peruáńskie Páństwo/ Ioánnes Solanus był Biskupem w Cuzco/ Ieronymus de Loáisá Arcibiskupem Limy/ Thomás de S. Martino Biskupem Plátae, wszyscy Dominikani: ále nasławnieyszmi miedzy nimi był F. Thomas, bo długi czás mieszkał w Peru/ y wiele tám kośćiołow pobudował;
Skrót tekstu: BotŁęczRel_V
Strona: 43
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. V
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
. Gregorius Dialoga lib: 1. Kaznodzieja. Przykład II. Kaznodziejski Zakon znamienicie przez Konrada Kardynała jest zalecony/ Pleban też jeden jest zganiony/ który śmiałsam za dziewięć tysięcy dusz Panu odpowiadać. 344.
PRzewielebny Konrad który był naprzód Willarieńskim/ po tym Cysterskim Opatem/ a naostatek Kościoła Rzymskiego Kardynałem. Ten gdy byłLegatem Papieskim do Niemców/ z których byłbarzo wysoce urodzony/ przyszedł do Paryża/ i ujźrzawszy bracią Zakonu Kaznodziejskiego/ którzy świeżo tam byli przyszli/ nawiedził je. Myśląc tedy o nich/ prosił Pana/ żeby mu/ na co ten Zakon powstał/ pokazać uczył. I zaraz otworzywszy księgi na co ten Zakon przyszedł/ myśli jego
. Gregorius Dialoga lib: 1. Kaznodźieiá. PRZYKLAD II. Káznodźieyski Zakon známienićie przez Konrada Kárdynała iest zálecony/ Pleban też ieden iest zgániony/ ktory śmiałsam zá dźiewięć tyśiecy dusz Panu odpowiádáć. 344.
PRzewielebny Konrad ktory był naprzod Willárieńskim/ po tym Cysterskim Opatem/ á naostatek Kościołá Rzymskiego Kárdynałem. Ten gdy byłLegatem Papieskim do Niemcow/ z ktorych byłbárzo wysoce vrodzony/ przyszedł do Paryżá/ y vyźrzawszy braćią Zakonu Káznodźieyskiego/ ktorzy świeżo tám byli przyszli/ náwiedźił ie. Myśląc tedy o nich/ prosił Paná/ żeby mu/ na co ten Zakon powstał/ pokáżáć vcżył. Y záraz otworzywszy kśięgi ná co ten Zakon przyszedł/ mysli iego
Skrót tekstu: ZwierPrzykład
Strona: 363
Tytuł:
Wielkie zwierciadło przykładów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Wysocki
Drukarnia:
Jan Szarffenberger
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
w Najsw: Sakramencie cudownie widziane. Wiek 12 Rok P. 1200. Innocen. III. 3. Aleks. Angela 6. Rok P. 1200. Innocentego III. 3. Aleksego Angela 6. Zachodnie wakuje. 1. Filip Król Francuski lepszy po interdykcie o cudzołóstwo.
WE Francyj Król Filip lub się interdyktem Papieskim na jego żakazane małżeństwo wydanym urażał/ i Duchownych/ którzy interdykt przyjęli/ z dóbr swych wypędzić kazał; jednak potym za namową Biskupa Paryskiego/ przystał na wolą Papieską strony przyjęcia pierwszej żony/ i do Tronu przywrócenia/ i na opuszczenie nałożnicy; o czym sam Papieżowi napisał/ i o zniesienie interdyktu go prosił. Rad
w Naysw: Sákrámenćie cudownie widźiáne. Wiek 12 Rok P. 1200. Innocen. III. 3. Alex. Angela 6. Rok P. 1200. Innocentego III. 3. Alexego Angela 6. Zachodnie wakuie. 1. Philip Krol Fráncuski lepszy po interdykćie o cudzołostwo.
WE Fráncyi Krol Philip lub się interdyktem Papieskim ná iego żákazáne małżeństwo wydánym urażał/ i Duchownych/ ktorzy interdykt przyięli/ z dobr swych wypędźić kazał; iednák potym za namową Biskupá Páryskiego/ przystał ná wolą Papieską strony przyięćia pierwszey żony/ i do Tronu przywrocenia/ i ná opuszczenie nałożnicy; o czym sam Papieżowi napisał/ i o znieśienie interdyktu go prośił. Rad
Skrót tekstu: KwiatDzieje
Strona: 8
Tytuł:
Roczne dzieje kościelne
Autor:
Jan Kwiatkiewicz
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1695
Data wydania (nie wcześniej niż):
1695
Data wydania (nie później niż):
1695
i do Londynu wjechał/ gdzie wiele Anglików Korla odstąpiwszy do Ludwika przystało; lub na nich Poseł Papieski wydał klątwę. W tym Jan Król niemając sił na danie odporu Ludwikowi/ w Melancholii śmiertelnie zachorował i w Newercie umarł. Henryk Syn jego pogrzeb mu Królewski sprawiwszy/ na Królestwo nastąpił/ i po przysiędze przed Posłem Papieskim przy Biskupach i Panach niektórych uczyniony/ częścią w Królestwie tym zwyczajnej/ częścią o zatrzymaniu pokoju i powinnego poszanowania ku Stolicy Apostołskiej/ i oddawaniu jej pewnej daniny z Królestwa Angielskiego i Hibernii/ według przysięgi Zmarłego Rodzica; był Koronowany z wielką pompą w roku swym dziesiątym. Po koronacyj zaraz się niektórzy z Panów od Ludwika oderwali
i do Londynu wiachał/ gdźie wiele Anglikow Korlá odstąpiwszy do Ludwika przystało; lub ná nich Poseł Papieski wydał klątwę. W tym Ian Krol niemaiąc śił ná dánie odporu Ludwikowi/ w Meláncholii smiertelnie záchorował i w Newerćie umarł. Henryk Syn iego pogrzeb mu Krolewski spráwiwszy/ ná Krolestwo nástąpił/ i po przyśiędze przed Posłem Papieskim przy Biskupách i Pánách niektorych uczyniony/ częśćią w Krolestwie tym zwyczayney/ częśćią o zátrzymániu pokoiu i powinnego poszanowániá ku Stolicy Apostolskiey/ i oddawániu iey pewney dániny z Krolestwá Angielskiego i Hibernii/ według przyśięgi Zmarłego Rodźicá; był Koronowány z wielką pompą w roku swym dźieśiątym. Po koronácyi zaraz się niektorzy z Pánow od Ludwiká oderwáli
Skrót tekstu: KwiatDzieje
Strona: 34.
Tytuł:
Roczne dzieje kościelne
Autor:
Jan Kwiatkiewicz
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1695
Data wydania (nie wcześniej niż):
1695
Data wydania (nie później niż):
1695
Co mu naradziwszy się z Kardynałami/ obiecał Honorius; pierwej jednak przez Posła swego Alatryna Subdiakona umawiając się strony praw niektórych Kościoła Rzymskiego/ i przywrócenia dzierżaw temuż Kościołowi należących/ i spuszczenia Synowi Królestwa Sycylii/ i dania pomocy Chrześcijanom w Syryj przeciw Saracenom. Gotowym się na wszytko Fryderyk pokazał/ i przysięgę przed Posłem Papieskim uczyniwszy/ przywileje Kościoła Rzymskiego potwierdził/ prawa jemu przeciwne poznosił i kazał przywrócić odjęte Kościołowi Księstwo Spoletańskie/ Ferrarz/ Medianę Miasta Tuscyj/ Ziemię i dobra Matyldy niegdy Grofowej/ i wielkiej Pani we Francyj/ która za Grzegorża VII. dóbr tych swoich dziedzictwo/ na Kościół Rzymski wlała/ i nazywają się: Pátrimonium Sancti Petri
Co mu náradźiwszy się z Kardynałami/ obiecał Honorius; pierwey iednak przez Posła swego Alatryna Subdiakoná umawiaiąc się strony praw niektorych Kośćioła Rzymskiego/ i przywrocenia dżierżaw temuż Kośćiołowi nalezących/ i spuszczenia Synowi Krolestwa Sycylii/ i daniá pomocy Chrześćianom w Syryi przećiw Saracenom. Gotowym się ná wszytko Fryderyk pokazał/ i przyśięgę przed Posłem Papieskim uczyniwszy/ przywileie Kośćioła Rzymskiego potwierdźił/ prawa iemu przećiwne poznośił i kazał przywroćić odięte Kośćiołowi Xięstwo Spoletańskie/ Ferrarz/ Medyanę Miastá Tuscyi/ Ziemię i dobrá Matyldy niegdy Groffowey/ i wielkiey Páni we Francyi/ ktora zá Grzegorża VII. dobr tych swoich dźiedźictwo/ ná Kośćioł Rzymski wlała/ i názywáią się: Pátrimonium Sancti Petri
Skrót tekstu: KwiatDzieje
Strona: 45
Tytuł:
Roczne dzieje kościelne
Autor:
Jan Kwiatkiewicz
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1695
Data wydania (nie wcześniej niż):
1695
Data wydania (nie później niż):
1695
