/ Cesarz/ za instancją Biskupa Rzymskiego Flawianowi Patriarsze Antiocheńskiemu do Rzymu jachać rozkazuje/ i sprawę sobie w obwinieniu dać. Za którym i Teofilus Patriarcha Aleksandryjski do Papieża pisze przyczyniając się/ i aby był do społeczności przyjęty/ i na stolicy zachowany/ prosi. Flawian tedy przez posły swe Biskupy/ za zezwoleniem na takie poselstwo Papieskim/ sprawę o sobie dał/ i do społeczności był przyjęty. Lib. 2. c. 8. Lib. 5. cap. 23.
SOZOMENUS. W różnych mówi winach obwinione Biskupy Wschodnie Rzymski Biskup sądzi/ i dekretuje. Tenże Rzymskiemu/ mówi/ Biskupowi/ przepoważność tej Stolice/ o wszytkich Episkopach
/ Cesarz/ zá instántią Biskupá Rzymskiego Fláwianowi Pátryársze Antiocheńskiemu do Rzymu iácháć roskázuie/ y spráwę sobie w obwinieniu dáć. Zá ktorym y Theophilus Pátryárchá Alexándriyski do Papieżá pisze przycżyniáiąc sie/ y áby był do społecżnośći przyięty/ y ná stolicy záchowány/ prośi. Fláwian tedy przez posły swe Biskupy/ zá zezwoleniem ná tákie poselstwo Papieskim/ spráwę o sobie dał/ y do społecznośći był przyięty. Lib. 2. c. 8. Lib. 5. cap. 23.
SOZOMENVS. W rożnych mowi winách obwinione Biskupy Wschodnie Rzymski Biskup sądźi/ y dekretuie. Tenże Rzymskiemu/ mowi/ Biskupowi/ przepoważność tey Stolice/ o wszytkich Episkopách
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 163
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
Imperatorem Iustinum in negotio quodam cum nonnullis Patritijs miserat, qui vbi primum Romam redijt in carcerem à Theodoricoiniectus, in eo vitam finiuit Anno 523.) Królewskim imieniem i poważnością pisanych/ z których każdy jaśnie obaczyć i wyrozumieć może/ że i Włoska ziemia i same miasto Rzym pod Gotskich Królów władzą/ a nie pod Papieskim panowaniem były/ aż do wygnania Gottów przez Cesarza Rzymskiego Justyniana ze Włoch sprawą Hetmana jego Belissariusza/ po których namiestnicy albo starostowie do onej krainy pod Tytułem eksarchów posyłać się poczęły/ którzy w Rawennie mieszkając/ wszystką Włoską ziemią przez niemało lat sprawowali/ aż do powstania Królestwa Longobardów/ które się zaczęło Roku Pańskiego 568. a
Imperatorem Iustinum in negotio quodam cum nonnullis Patritijs miserat, qui vbi primum Romam redijt in carcerem à Theodoricoiniectus, in eo vitam finiuit Anno 523.) Krolewskim imieniem y poważnośćią pisánych/ z ktorych káżdy iáśnie obacżyć y wyrozumieć może/ że y Włoska ziemiá y sáme miásto Rzym pod Gotskich Krolow władzą/ á nie pod Papieskim pánowániem były/ áż do wygnánia Gottow przez Cesárzá Rzymskiego Iustinianá ze Włoch spráwą Hetmáná iego Belissáriuszá/ po ktorych namiestnicy álbo stárostowie do oney kráiny pod Titułem exárchow posyłáć się pocżęły/ ktorzy w Ráwennie mieszkáiąc/ wszystką Włoską źiemią przez niemáło lat spráwowáli/ áż do powstánia Krolestwá Longobárdow/ ktore się zácżęło Roku Páńskiego 568. á
Skrót tekstu: SmotLam
Strona: 59
Tytuł:
Threnos, to iest lament [...] wschodniej Cerkwi
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
jako i innych Wojennych aparatów dostatkiem. z Rzymu/ 10. Septembra.
Ponieważ już na koniec/ wszytka ta arcy nie pogodna burza/ którąsmy tu dawno/ długo i rozmaicie mieszającą się miedzy Sobą upatrowali/ blisko przeszłego Poniedziałku/ na ten resolvowała się Pogrom; Ze po wszytkich wszędzie publicznych całego Rzymu miejscach/ za rozkazaniem Papieskim/ publicowano i poprzybijano/ tę Papieską Bullę/ przez którą Wkytko Duchowieństwo/ a nawet i Kardynałowie Sami/ Którzy bykolwiek ważyli się kiedy jako/ oponowac/ jakim Kolwiek Sposobem/ Konstytucji Unigenitus nazwanej/ wszyscy tacy/ są tym Samem z Powszechnego Rzymskiego Wyklęci i eks Kominicowanemi Kościoła: Tedy bardzo to tu niektórzy aprehendując/ wyglądąją
iáko y innych Woiennych ápparatow dostatkiem. z Rzymu/ 10. Septembrá.
Poniewasz iusz ná końiec/ wszytká tá árcy nié pogodna burza/ ktorąsmy tu dawno/ długo y rozmáićie mieszáiącą się miedzy Sobą upátrowáli/ blisko przeszłego Pońiedziáłku/ ná ten resolvowáłá się Pogrom; Ze po wszytkich wszędźie publićżnych cáłego Rzymu mieyscách/ zá rozkazáńiem Papiezkim/ publicowano y poprzybiiano/ tę Papieską Bullę/ przez ktorą Wkytko Duchowieństwo/ á náwet y Kardinałowie Sami/ Ktorzy bykolwiek ważyli śię kiedy iako/ opponowac/ iákim Kolwiek Sposobem/ Constitutiey Unigenitus názwáney/ wszyscy tácy/ są tym Sámem z Powszechnego Rzymskiego Wyklęći y ex Comminicowánemi Kośćiołá: Tedy bárdzo to tu niektorzy apprehenduiąc/ wyglądąią
Skrót tekstu: PoczKról
Strona: 85
Tytuł:
Poczta Królewiecka
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Królewiec
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
wiadomości prasowe i druki ulotne
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1718
Data wydania (nie wcześniej niż):
1718
Data wydania (nie później niż):
1718
studentach/ którzyby do Akademii którą fundował przyjeżdżali/ ale nie o inszych. Bo tym Rektora naznaczał/ dla których zdozwoleniem Papieskim Akademią był fundował/ i onym prywilegia nadawał; aby sądzeni od nikogo innego jedno od swego Rektora być nie mogli. Lecz za tym nie idzie/ żeby innego studium być w Krakowie z dozwoleniem Papieskim nie mogło; jako i to pierwsze stegosz dozwoleniem otworzonńo. To prawda sprzywileju tego idzie/ ze studenci Akademiccy/ jednego Rektora któryby ich sądził in Ciuilibus causis mieć mają/ a nie dwu; boby tak rządu nie było między nimi. Niechajże tedy on czyni powinności swej dosyć/ pilnując i sądząc tych/
studentách/ ktorzyby do Akádemiey ktorą fundował przyieżdżáli/ ále nie o inszych. Bo tym Rektorá náznaczał/ dla ktorych zdozwoleniem Papiezkim Akádemią był fundował/ y onym priuilegia nádawał; áby sądzęni od nikogo innego iedno od swego Rektorá bydź nie mogli. Lecz zá tym nie idźie/ żeby innego studium bydź w Krákowie z dozwoleniem Papieskim nie mogło; iáko y to pierwsze ztegosz dozwoleniem otworzonńo. To prawda zprzywileiu tego idźie/ ze studenći Akademiccy/ iednego Rektorá ktoryby ich sądźił in Ciuilibus causis mieć maią/ á nie dwu; boby ták rządu nie było między nimi. Niechayże tedy on czyni powinnośći swey dosyc/ pilnuiąc y sądząc tych/
Skrót tekstu: SzemGrat
Strona: 74
Tytuł:
Gratis plebański
Autor:
Fryderyk Szembek
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1627
Data wydania (nie wcześniej niż):
1627
Data wydania (nie później niż):
1627
baczny/ nie dał tych prerogatyw ani prywilegia Akademii/ których dać bez Konsensu Papieskieg nie mógł; i że władzą swą w rzeczach do szkół przynależących/ jako pan Katolicki/ swą piędzią mierzył; pomniąc że nemo dat quod non habet według dawnej Reguły. Cieszą się z tego Jezuici/ że Krakowska Akademia żrownała się za pozwoleniem Papieskim we swych prerogatywach z Paryską; ale też tego sobie życzą/ ze jako onych Paryska przyjęła do swego gremium/ zgodziwszy się znimi/ i nie przeczy ani przeszadza onym w ich własnym Kolegium w Paryżu uczyć/ tak też aby Akademia ta/ tamtej naśladując/ im we swym własnym Kolegium u Z. Piotra uczącym/
báczny/ nie dał tych prerogatyw áni priuilegia Akádemiey/ ktorych dać bez Konsensu Pápieskieg nie mogł; y że władzą swą w rzeczách do szkoł przynalezących/ iáko pan Kátolicki/ swą piędźią mierzył; pomniąc że nemo dat quod non habet według dawney Reguły. Cieszą sie z tego Iezuići/ że Krakowska Akádemia żrownáłá sie zá pozwoleniem Pápieskim we swych prerogátywách z Páryską; ále tesz tego sobie życzą/ ze iáko onych Páryska przyięłá do swego gremium/ zgodziwszy się znimi/ y nie przeczy áni przeszadza onym w ich własnym Kollegium w Páryżu vczyć/ ták tesz áby Akádemia tá/ tamtey násláduiąc/ im we swym własnym Kollegium v S. Piotrá vczącym/
Skrót tekstu: SzemGrat
Strona: 77
Tytuł:
Gratis plebański
Autor:
Fryderyk Szembek
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1627
Data wydania (nie wcześniej niż):
1627
Data wydania (nie później niż):
1627
i najmniejszemu. Czwarty Rozdział PIATY
ZE zasię sprawy i Kontrouersie zstrony szkół/ z których jest i ta teraźniejsza Jezuicka z Pany Akademiki/ do dochownego forum należą/ a nie do świeckiego/ i przetoż nie mają miejsca na Sejmikach/ ani przed żadnym grodem/ ani ziemstwem/ ani trybunałem/ ale abo przed Legatem Papieskim/ abo w Rzyme przed samym trybunałem tejże stolice Apostołskiej/ piszą o tym tak Teologowie/ jako i Jurystowie: i wyswiadczają toż przykłady wieków rozmaitych; i samesz Statuta Koronne. Przed lat pułczwarta sta/ gdy Akademia Paryska wszelakiemi sposoby broniłv ojcom Dominikanom i Franciszkanom w Parysu uczyć/ i żadnej uniej ani społęczności znimi
y naymnieyszemu. Czwarty ROZDZIAL PIATY
ZE zásię spráwy y Kontrouersie zstrony szkoł/ z ktorych iest y tá teráźnieysza Iezuicka z Pány Akádemiki/ do dochownego forum należą/ á nie do swieckiego/ y przetosz nie máią mieyscá ná Seymikách/ áni przed żadnym grodem/ áni źiemstwem/ áni trybunałem/ ále ábo przed Legatem Papieskim/ ábo w Rzyme przed sámym trybunałem teyże stolice Apostolskiey/ piszą o tym ták Theologowie/ iáko y Iuristowie: y wyswiadczaią tosz przykłády wiekow rozmáitych; y sámesz Státutá Koronne. Przed lat pułczwartá sta/ gdy Akádemia Páryska wszelákiemi sposoby broniłv oycom Dominikanom y Fránćiszkanom w Páryzu vczyć/ y żádney vniey áni społęcżnośći znimi
Skrót tekstu: SzemGrat
Strona: 80
Tytuł:
Gratis plebański
Autor:
Fryderyk Szembek
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1627
Data wydania (nie wcześniej niż):
1627
Data wydania (nie później niż):
1627
potrzeba że Sędziowie ci (to jest Deputaci Trybunału Papieskiego który Rotam Romanam nazywają) są ludzie nie tylko wielką nauką ale i bojaźnią Bożą osobliwie ozdobieni; z których pospolicie Kardynaly i Papieżowie bywają/ Dwanaście ich wliczbie. Na urząd ten kilku tylko sam Papież/ a po dwu abo trzech/ niektórzy Monarchowie Chrześcijańscy za dozwoleniem Papieskim mianują z narodów sobie poddanych. I tacy są że ich w sądach sprawiedliwość/ za wizerunk osobliwy sedziom wszytkiego Chrześcijaństwa jest przed oczy od Kościoła Bożego wystawiona. I acz o tej sprawiedliwości ich w sądach nie wszytek Kościół Boży/ jednak piękne świadectwo daje tejże Ociec ś teraźniejszy wliście jednym de data 20. Decembris 1625
potrzebá że Sędźiowie ći (to iest Deputaći Tribunału Papieskiego ktory Rotam Romanam nazywáią) są ludźie nie tylko wielką náuką ále y boiáźnią Bożą osobliwie ozdobieni; z ktorych pospolićie Kárdynaly y Papieżowie bywáią/ Dwanáśćie ich wliczbie. Ná vrząd ten kilku tylko sam Papież/ á po dwu ábo trzech/ niektorzy Monárchowie Chrześćiáńsćy zá dozwoleniem Papieskim miánuią z národow sobie poddanych. I tacy są że ich w sądach spráwiedliwość/ zá wizerunk osobliwy sedźiom wszytkiego Chrześćiáństwa iest przed oczy od Kośćiołá Bożego wystawioná. I ácz o tey spráwiedliwośći ich w sądach nie wszytek Kośćioł Boży/ iednak piękne świádectwo daie teyże Oćiec ś teraznieyszy wliśćie iednym de data 20. Decembris 1625
Skrót tekstu: SzemGrat
Strona: 104
Tytuł:
Gratis plebański
Autor:
Fryderyk Szembek
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1627
Data wydania (nie wcześniej niż):
1627
Data wydania (nie później niż):
1627
. 2. Aleksyusz Cesarz wschodni Isaacjusza brata oślepił. 3. Baldwin Comes Flandryj Aleksego młodego ratuje. 4. Baldwin Królem Jerozolimskim uczyniony. 5. Pierwszy Patriarcha Carogordzki łacinnik Tomas Maurocenus.
W Sycylii że po śmierci Tangreda Króla/ syn Fryderyk jeszcze młodziuchny rządów objąć nie mógł/ matka jego Konstancja to Królestwo za pozwoleniem Papieskim trzymała. Lecz Markualdus wdarł się na to Państwo i po tyrańsku się ze wszytkiemi tam obchodził. Obległ i Kasyn; gdzie gdy obleżonym wody nie stało/ w dzień Świętego Maura cudownie deszcz spadł/ który i fontanny Klasztorne napełnił/ i nieprzyjaciele z pola spędził. A żołnierze Markualda/ że się i na Kościoły rzucili/
. 2. Alexyusz Cesarz wschodni Isáácyuszá brátá oślepił. 3. Báldwin Comes Flándryi Alexego młodego rátuie. 4. Báldwin Krolem Ierozolimskim uczyniony. 5. Pierwszy Pátryárchá Carogordzki łáćinnik Thomas Maurocenus.
W Sycylii że po śmierći Tángredá Krolá/ syn Fryderyk ieszcze młodźiuchny rządow obiąć nie mogł/ mátká iego Konstáncya to Krolestwo zá pozwoleniem Papieskim trzymáłá. Lecz Márkuáldus wdárł się ná to Páństwo i po tyráńsku się ze wszytkiemi tám obchodźił. Obległ i Kássyn; gdźie gdy obleżonym wody nie stáło/ w dźień Swiętego Maurá cudownie deszcz spadł/ ktory i fontány Klasztorne nápełnił/ i nieprzyiaćiele z polá spędźił. A żołnierze Márkuáldá/ że się i ná Kośćioły rzućili/
Skrót tekstu: KwiatDzieje
Strona: 5
Tytuł:
Roczne dzieje kościelne
Autor:
Jan Kwiatkiewicz
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1695
Data wydania (nie wcześniej niż):
1695
Data wydania (nie później niż):
1695
. 5. Fryd: II. 2. Rób. Wschód. Ces. 2. 5. Szkocja Anglikowi była poddana. 6. Nowy Zakon Rycerski de Paenitentia, na Albigensów.
We Francyj znowy Albigenses niepokój czynili: przeto na nich nowy Zakon Rycerski de Paenitentia, za niektórych ludzi pobożnych powodem/ z pochwaleniem Papieskim postanowiony. Wnet się na to popisało dla obrony Wiary Katolickiej. A że Avenionenses złączyli się byli z Albigensami/ na nich Comes Arausiae z rozkazania Papieskiego miał uderzyć. Ze zaś w wojsku Albigensów prócz Komesa Fukseńskiego i Konwenów był Rajmund Syn Tolossańskiego Rajmunda; Pogroził mu Papież/ jeśliby się nie upamiętał/ odebraniem tego/
. 5. Fryd: II. 2. Rob. Wschod. Ces. 2. 5. Szkocya Anglikowi byłá poddana. 6. Nowy Zákon Rycerski de Paenitentia, ná Albigensow.
We Fráncyi znowy Albigenses niepokoy czynili: przeto ná nich nowy Zakon Rycerski de Paenitentia, zá niektorych ludźi pobożnych powodem/ z pochwaleniem Papieskim postánowiony. Wnet się ná to popisáło dla obrony Wiáry Kátolickiey. A że Avenionenses złączyli się byli z Albigensámi/ ná nich Comes Arausiae z roskazánia Papieskiego miał uderzyć. Ze záś w woysku Albigensow procz Komesa Fuxenskiego i Konwenow był Ráymund Syn Tolossáńskiego Ráymundá; Pogroźił mu Papież/ ieśliby się nie upamiętał/ odebrániem tego/
Skrót tekstu: KwiatDzieje
Strona: 49
Tytuł:
Roczne dzieje kościelne
Autor:
Jan Kwiatkiewicz
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1695
Data wydania (nie wcześniej niż):
1695
Data wydania (nie później niż):
1695
przypadki oglądając/ z wielką pokorą Papieża przepraszał/ i Spoletańczyków już więcej zaniechał. Jednak/ że list ów ostry Papieski czuł/ dopuścił tego/ że Tankredus de Campolio na drogach się z drugiemi zasadziwszy Papieskie domowniki odzierał i szkodził; także do Rzymu idących/ i z tamtąd się wracających brał i ranił. Acz za napomnieniem Papieskim/ tych na drogach rozbojów zakazał. Chcąc przecię Insubrią opanować/ Henryka Syna z wojskiem do Kremony z Nemiec przyzwał. Lecz gdy on pod Weronę z wielkim wojskiem przyciągnął/ Insubres Wojsk też zebrawszy/ nie dali mu do siebie przystąpić. czym się Cesarz barziej na nich zawziął/ że przeto niby nie dopuścili się Synowi jego
przypadki oglądáiąc/ z wielką pokorą Papieżá przepraszał/ i Spoletáńczykow iuż więcey zániechał. Iednák/ że list ow ostry Papieski czuł/ dopuśćił tego/ że Tánkredus de Campolio ná drogách się z drugiemi zásadźiwszy Papieskie domowniki odźierał i szkodźił; tákże do Rzymu idących/ i z támtąd się wracáiących brał i ránił. Acz zá nápomnieniem Papieskim/ tych ná drogách rozboiow zákazał. Chcąc przećię Insubryą opanowáć/ Henryká Syná z woyskiem do Kremony z Nemiec przyzwał. Lecz gdy on pod Weronę z wielkim woyskiem przyćiągnął/ Insubres Woysk też zebrawszy/ nie dáli mu do śiebie przystąpić. czym się Cesarz bárziey na nich zawźiął/ że przeto niby nie dopuśćili się Synowi iego
Skrót tekstu: KwiatDzieje
Strona: 57
Tytuł:
Roczne dzieje kościelne
Autor:
Jan Kwiatkiewicz
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1695
Data wydania (nie wcześniej niż):
1695
Data wydania (nie później niż):
1695
