na ten czas potęgi jego obawiać/ zawarł z nimi ligę kondycjami barzo lekkiemi. Haracz umówiono na Pięćset Cekinów co rok/ a on im wzajemnie przyrzekł swoję protekcją/ i pozwoliwszy/ wszytkich wolności i Przywilejów/ których potrzebowali/ zapieczętował ten Traktat obyczajem tamtego wieku/ to jest rękę własną umoczywszy wszytkę w Inkauście/ położył na papir. Taki sposób pieczętowania jest po dziś dzień w tak świątobliwym respekcie u Turków/ jako Tablice Mojżeszowe u Żydów/ albo u Chrześcijan najzacniejsze Relikwie. Od tego czasu nie opuścili w żadnym Roku posyłać haraczu w Lipcu/ przez dwóch Posłów/ którzy Rok cały u Porty mieszkają/ póki ich w następującym drudzy dwaj z tąż
ná ten czás potęgi iego obawiáć/ záwarł z nimi ligę kondycyámi bárzo lekkiemi. Háracz vmowiono ná Pięćset Cekinow co rok/ á on im wzáiemnie przyrzekł swoię protekcyą/ y pozwoliwszy/ wszytkich wolnośći y Przywileiow/ ktorych potrzebowáli/ zápieczętował ten Tráktát obyczáiem támtego wieku/ to iest rękę własną vmoczywszy wszytkę w Inkáuśćie/ położył ná pápir. Táki sposob pieczętowánia iest po dźiś dźień w ták świątobliwym respekćie v Turkow/ iáko Táblice Moyżeszowe v Zydow/ álbo v Chrześćian nayzacnieysze Reliquie. Od teg^o^ czásu nie opuśćili w żadnym Roku posyłáć háráczu w Lipcu/ przez dwoch Posłow/ ktorzy Rok cáły v Porty mieszkáią/ poki ich w nástępuiącym drudzy dway z tąż
Skrót tekstu: RicKłokMon
Strona: 82
Tytuł:
Monarchia turecka
Autor:
Paul Ricot
Tłumacz:
Hieronim Kłokocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
egzotyka, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1678
Data wydania (nie wcześniej niż):
1678
Data wydania (nie później niż):
1678
mówić. Piekło sobie Mahometani niemniej śmieszne malują/ jako i niebo: tak albowiem sobie obiecują/ że kiedy ich Mahomet zawoła z tego mniemanego Czyśćca na sądny dzień/ będą musieli iść przez drogę wszytkę usłaną szynami żelaznemi żarzystemi/ i że nie będzie inszego sposobu uchronić się sparzenia/ i tak dotkliwego bólu/ tylko podściełając sobie papir/ który za żywota uwarują od deptania nóg ludzkich/ albo bydlęcych. Nie obaczy nigdy Turczyn kawałka papiru na ziemi/ żeby go niemiał z wielką pilnością podnieść/ i wetknąć w skałubinę jaką/ albo rozpadline muru/ żeby go niemógł nikt nastąpić/ mówiąc że to sromota szpecić papir/ na którym albo jest/
mowić. Piekło sobie Máhometáni niemniey śmieszne máluią/ iáko y niebo: ták álbowiem sobie obiecuią/ że kiedy ich Máhomet záwoła z tego mniemánego Czyscá ná sądny dźień/ będą muśieli iść przez drogę wszytkę vsłaną szynámi żeláznemi żarzystemi/ y że nie będźie inszego sposobu vchronić się spárzenia/ y ták dotkliwego bolu/ tylko podśćiełáiąc sobie pápir/ ktory zá żywotá vwáruią od deptánia nog ludzkich/ álbo bydlęcych. Nie obáczy nigdy Turczyn káwałká pápiru ná źiemi/ żeby go niemiał z wielką pilnośćią podnieść/ y wetknąć w skáłubinę iáką/ álbo rospádline muru/ żeby go niemogł nikt nástąpić/ mowiąc że to sromota szpećić pápir/ ná ktorym álbo iest/
Skrót tekstu: RicKłokMon
Strona: 157
Tytuł:
Monarchia turecka
Autor:
Paul Ricot
Tłumacz:
Hieronim Kłokocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
egzotyka, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1678
Data wydania (nie wcześniej niż):
1678
Data wydania (nie później niż):
1678
dotkliwego bólu/ tylko podściełając sobie papir/ który za żywota uwarują od deptania nóg ludzkich/ albo bydlęcych. Nie obaczy nigdy Turczyn kawałka papiru na ziemi/ żeby go niemiał z wielką pilnością podnieść/ i wetknąć w skałubinę jaką/ albo rozpadline muru/ żeby go niemógł nikt nastąpić/ mówiąc że to sromota szpecić papir/ na którym albo jest/ albo może być napisane Imię Boże. Może i tę przyczynę przydać/ którąm wspomniał/ że się spodziewają/ iż się im przyda na ochronienie nóg/ kiedy przyjdzie po rozpalonych szynach chodzić: W takimże poszanowaniu mają listki Rożane/ mówiąc że roża wyrosła z potu Mahometowego. Księga Wtóra,
dotkliwego bolu/ tylko podśćiełáiąc sobie pápir/ ktory zá żywotá vwáruią od deptánia nog ludzkich/ álbo bydlęcych. Nie obáczy nigdy Turczyn káwałká pápiru ná źiemi/ żeby go niemiał z wielką pilnośćią podnieść/ y wetknąć w skáłubinę iáką/ álbo rospádline muru/ żeby go niemogł nikt nástąpić/ mowiąc że to sromota szpećić pápir/ ná ktorym álbo iest/ álbo może być nápisáne Imię Boże. Może y tę przyczynę przydáć/ ktorąm wspomniał/ że się spodźiewáią/ iż się im przyda ná ochronienie nog/ kiedy przyidźie po rospálonych szynách chodźić: W tákimże poszánowániu máią listki Rożáne/ mowiąc że roża wyrosła z potu Máhometowego. Xięgá Wtora,
Skrót tekstu: RicKłokMon
Strona: 157
Tytuł:
Monarchia turecka
Autor:
Paul Ricot
Tłumacz:
Hieronim Kłokocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
egzotyka, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1678
Data wydania (nie wcześniej niż):
1678
Data wydania (nie później niż):
1678
uszu formuj cyrkuły LM, wziąwszy od cyrkułów N i okrągłość OEP weź od centrum Q.
A jeśli chcesz ukroić szuflę przez diametr od gęby, idź do tej sztuki, do który chcesz ukroić, z cyrklem, weźże szerokość gęby i tę rozdzil na 2 części własnym cyrklem, a jeden koniec od niego włóż na papir albo na blachę i pódź w krąg, abyś formował cyrkuł A, a to będzie gębą mianowany sztuki. I trzymaj statecznie jeden koniec w B, a drugi włóż do C, a idź do D, abyś formował tę część cyrkla, którą ciągnie linia CD. Potym weź tę dalekość CD i w to
uszu formuj cyrkuły LM, wziąwszy od cyrkułów N i okrągłość OEP weź od centrum Q.
A jeśli chcesz ukroić szuflę przez dyjametr od gęby, idź do tej sztuki, do który chcesz ukroić, z cyrklem, weźże szyrokość gęby i tę rozdzil na 2 części własnym cyrklem, a jeden koniec od niego włóż na papir albo na blachę i pódź w krąg, abyś formował cyrkuł A, a to będzie gębą mianowany sztuki. I trzymaj statecznie jeden koniec w B, a drugi włóż do C, a idź do D, abyś formował tę część cyrkla, którą ciągnie linija CD. Potym weź tę dalekość CD i w to
Skrót tekstu: AquaPrax
Strona: 104
Tytuł:
Praxis ręczna działa
Autor:
Andrzej Dell'Aqua
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
wojskowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1624 a 1639
Data wydania (nie wcześniej niż):
1624
Data wydania (nie później niż):
1639
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Tadeusz Nowak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1969
mu pokornie. ROZDZIAŁ XVIII
Inżynier i wszyscy inszy wrócą się nazad, gdzie formowano szkołę i bractwo, i siędzie inżynier na ławie, cejgwart podle boku jego, na jedni stronie, a na drugim boku cechmistrz, żeby inżynier w środku ich siedział, potym kolegowie podle boku cechmistrzowego, a pisarz na końcu stołu, mając papir przed sobą, aby pieniądze popisał, którego wezmą tygodnia. Potym cechmistrz rzecze inżynierowi, żeby pierwy dał złoty jeden do skrzynki, niż drudzy, na wstęp bractwa puszkarskiego i grosz jeden słudze, za pracą. I tak wszyscy powinni będą dać. Pisarz i sługa nie powinni będą P dawać nic. A który by tego
mu pokornie. ROZDZIAŁ XVIII
Indzinier i wszyscy inszy wrócą się nazad, gdzie formowano szkołę i bractwo, i siędzie indzinier na ławie, cejgwart podle boku jego, na jedny stronie, a na drugim boku cechmistrz, żeby indzinier w środku ich siedział, potym kolegowie podle boku cechmistrzowego, a pisarz na końcu stołu, mając papir przed sobą, aby pieniądze popisał, którego wezmą tygodnia. Potym cechmistrz rzecze indzinierowi, żeby pierwy dał złoty jeden do skrzynki, niż drudzy, na wstęp bractwa puszkarskiego i grosz jeden słudze, za pracą. I tak wszyscy powinni będą dać. Pisarz i sługa nie powinni będą P dawać nic. A który by tego
Skrót tekstu: AquaPrax
Strona: 453
Tytuł:
Praxis ręczna działa
Autor:
Andrzej Dell'Aqua
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
wojskowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1624 a 1639
Data wydania (nie wcześniej niż):
1624
Data wydania (nie później niż):
1639
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Tadeusz Nowak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1969
