tym bose, Ręce jak cepy przyprawione wiszą, Jednak dość ostrą piastowały kosę, Wiatry je wznoszą, jak trzcinę kołyszą, A te bez końca jakieś prochy mielą W dwóch szkiełkach niby duszę z ciałem dzielą. Snopek pod pachą z różnego zbóż ziarna, Trzyma, powrosłem opasan do koła, Blisko niej stoją pracowite żarna, Paprzyca kamień kręcąc, gwałtu woła, Bez smarowidła darmo piszczy, skrzypie, Bo ta nie słucha, ziarno w dziurę sypie. Przeraził widok Sylwią niezwykły, Spoyźrzy z zadrzewa, wspiąwszy się na palce, Czy też młynarka zmiele kłosek nikły, Aż z niego sieczka, czcze lecą kawalce, Ledwie trzy ziarka na mąkę wypadły,
tym bose, Ręce iák cepy przypráwione wiszą, Jednak dość ostrą piastowały kosę, Wiatry ie wznoszą, iák trzcinę kołyszą, A te bez końca iakieś prochy mielą W dwoch szkiełkach niby duszę z ciałem dzielą. Snopek pod pachą z rożnego zboż ziarna, Trzyma, powrosłem opasan do koła, Blisko niey stoią prácowite żarna, Paprzyca kámień kręcąc, gwałtu woła, Bez smarowidła darmo piszczy, skrzypie, Bo ta nie słucha, ziarno w dziurę sypie. Przeraził widok Sylwią niezwykły, Spoyźrzy z zádrzewa, wspiąwszy się ná palce, Czy też młynárka zmiele kłosek nikły, Aż z niego sieczka, cżcże lecą káwalce, Ledwie trzy ziarka ná mąkę wypádły,
Skrót tekstu: DrużZbiór
Strona: 248
Tytuł:
Zbiór rytmów
Autor:
Elżbieta Drużbacka
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
pieśni, poematy epickie, satyry, żywoty świętych
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1752
Data wydania (nie wcześniej niż):
1752
Data wydania (nie później niż):
1752
; w tej młynicy skrzyń do mąki 2, śrótownica jedna. Schody na pod, na którym podzie kamieni 2 dobrych, melących, koszów 2, kamień jeden zwierzchni. Żelaza, co należy do tego melącego koła, są dostateczne, do drugiego zaś reparacji znacznej potrzebującego znaj-
duje się przy młynarzu ad praesens będącym wrzeciono, paprzyca, ponewka, obrączki na cywie 2, ale małe i liche. Ta młynica z balów budowana, stara, dach na niej szkudłami pokryty, cale zły. Z tej młynicy do izby drzwi na zawiasach z klamką drewnianą. W której to izbie komin lepiony, piec z cegły, okna 2 naprzeciwko siebie, w drewno
; w tej młynicy skrzyń do mąki 2, śrótownica jedna. Schody na pod, na którym podzie kamieni 2 dobrych, melących, koszów 2, kamień jeden zwierzchni. Zielaza, co należy do tego melącego koła, są dostateczne, do drugiego zaś reparacyi znacznej potrzebującego znaj-
duje się przy młynarzu ad praesens będącym wrzeciono, paprzyca, ponewka, obrączki na cywie 2, ale małe i liche. Ta młynica z balów budowana, stara, dach na niej szkudłami pokryty, cale zły. Z tej młynicy do izby drzwi na zawiasach z klamką drewnianą. W której to izbie komin lepiony, piec z cegły, okna 2 naprzeciwko siebie, w drewno
Skrót tekstu: InwKal_II
Strona: 187
Tytuł:
Inwentarze dóbr szlacheckich powiatu kaliskiego, t. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1751 a 1775
Data wydania (nie wcześniej niż):
1751
Data wydania (nie później niż):
1775
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Władysław Rusiński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1959
biegonach drewnianych troje. Piec prosty z kachli, kominek dobry, okna 2, w których brakuje szyb 3, w drewno oprawnych. Posowa z tarcic rżniętych stara. Przy nim młynica, do której drzwi troje na zawiasach i hakach żelaznych. W której pytle 2, kamienie 2, czopy żelazne 2, wrzeciono jedno, paprzyca jedna, kosz, skrzynia, rychwy na wały 2. Chlewy 3 i szopa. Stodoła, połowa z dylików, połowa z chrustu. Na tejże młynicy szkudły stare, lecz jeszcze dobre, na stodole i chlewikach poszycie stare, jeszcze dobre. W którym mieszka młynarz Jezierny nazwany imieniem Jan.
Dalej ku rzece jest
biegonach drewnianych troje. Piec prosty z kachli, kominek dobry, okna 2, w których brakuje szyb 3, w drewno oprawnych. Posowa z tarcic rżniętych stara. Przy nim młynica, do której drzwi troje na zawiasach i hakach żelaznych. W której pytle 2, kamienie 2, czopy żelazne 2, wrzeciono jedno, paprzyca jedna, kosz, skrzynia, rychwy na wały 2. Chlewy 3 i szopa. Stodoła, połowa z dylików, połowa z chrustu. Na tejże młynicy szkudły stare, lecz jescze dobre, na stodole i chlewikach poszycie stare, jescze dobre. W którym mieszka młynarz Jezierny nazwany imieniem Jan.
Dalej ku rzece jest
Skrót tekstu: InwKal_II
Strona: 285
Tytuł:
Inwentarze dóbr szlacheckich powiatu kaliskiego, t. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1751 a 1775
Data wydania (nie wcześniej niż):
1751
Data wydania (nie później niż):
1775
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Władysław Rusiński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1959
