mego umiałem czytać i pisać, i na końcu tegoż roku ksiądz Giżycki wziął mię z sobą do szkół do Kamieńca, gdzie za rządem dobrym tegoż świątobliwego proboszcza, mającego w całej parafii kamienieckiej, naówczas w województwie brzeskim najznaczniejszej, wielką miłość i estymacją, szkoły aż do poetyki kwitnęły i w nich wszystkich znaczniejszych parafianów dzieci początkowych nauk uczyły się.
Posłany byłem potem do szkół jezuickich do Brześcia do gramatyki i imć pan pułkownik brat mój, bardzo mały, bo w zaczętym piątym roku, był ze mną oddany. Także imć pan Józef Proszeński, z województwa mińskiego od ojca swego imci pana Adama Proszeńskiego, brata ciotecznego ojca mojego,
mego umiałem czytać i pisać, i na końcu tegoż roku ksiądz Giżycki wziął mię z sobą do szkół do Kamieńca, gdzie za rządem dobrym tegoż świątobliwego proboszcza, mającego w całej parafii kamienieckiej, naówczas w województwie brzeskim najznaczniejszej, wielką miłość i estymacją, szkoły aż do poetyki kwitnęły i w nich wszystkich znaczniejszych parafianów dzieci początkowych nauk uczyły się.
Posłany byłem potem do szkół jezuickich do Brześcia do gramatyki i jmć pan pułkownik brat mój, bardzo mały, bo w zaczętym piątym roku, był ze mną oddany. Także jmć pan Józef Proszeński, z województwa mińskiego od ojca swego jmci pana Adama Proszeńskiego, brata ciotecznego ojca mojego,
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 36
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
zdrowie spełniają, Tam Requiem Fortunie i cnocie śpiewają.
Item
Kto czyni Bachusowi bez miary Ofiarę. Wzdrowiu, Fortunie, Duszy, ten odniesie karę.
Pod zegarem bijącym.
Fac DEUS ut cedani bora, minuta, Tibi.
Jest tam tablica za szkłem wtejże Izbie na której Panegyryk i katalog Fundatorów, Dobrodziejów, i Parafianów znaczniejszych Firlejowskiego Kościoła tak opisany.
Dmuchni w pióro Nazonie wy dodajcie weny, Słodko brzmiące Parnasu uczone kameny: Bym pisał Panegiryk dla mych Mecenasów Podając Dobrodziejów w Księgi wiecznych czasów. Z tych pierwszy był Monarcha STEFAN Król Batory, NARAJO WSKIEGO Fundusz co podpisał skory, Po Sędzi NARAJOWSKIM, KOWALSKI z Kowala Zmurował
zdrowie zpełniaią, Tam Requiem Fortunie y cnocie spiewaią.
Item
Kto czyni Bachusowi bez miáry Ofiarę. Wzdrowiu, Fortunie, Duszy, ten odniesie karę.
Pod zegarem biiącym.
Fac DEUS ut cedani bora, minuta, Tibi.
Iest tam tablica za szkłem wteyże Izbie na ktorey Panegyrik y kátalog Fundatorow, Dobrodzieiow, y Párafianow znacznieyszych Firleiowskiego Kościoła tak opisany.
Dmuchni w pioro Nazonie wy dodaycie weny, Słodko brzmiące Parnasu uczone kameny: Bym pisał Panegiryk dla mych Mecenasow Podaiąc Dobrodzieiow w Księgi wiecznych czasow. Z tych pierwszy był Monarchá STEFAN Krol Batory, NARAIO WSKIEGO Fundusz co podpisał skory, Po Sędzi NARAIOWSKIM, KOWALSKI z Kowala Zmurowáł
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 536
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
: Imiona Urbana VIII. Władysława IV Króla Polskiego, wtedy panujących, Jędrzeja Gębickiego Biskupa Łuckiego Konsektatora Kościoła Anno 1640. Imiona kilku Sufraganów obecnych: Sranisława Koniecpolskiego Hetmana W. K, Mikołaja Książęcia Czartoryiskiego, Anny Chodkiewiczowy Wojewodziny Wileńskiej Hetmanowy W. W.Ks.L. etc. Imiona Prałatów, Kanoników, Dworzan, Parafianów, Radzców, Mieszczan Ołyckich, Kościelnych Architektów etc, Wszytkie te Osoby, de nomine et cognomine na karteluszu opisane, Pieczęć przyłożona potwierdziła Roku 1640 28 Julii. Druga gałka także miedziana osadzona pod Krzyżem na kopule Kościoła tegoż trochę raniej, tojest 15. Julii na sam Fest Divisionis Apostolorum tegoż roku, także zawierała
: Imiona Urbana VIII. Władysława IV Krola Polskiego, wtedy panuiących, Iędrzeia Gębickiego Biskupa Łuckiego Konsektatora Kościoła Anno 1640. Imiona kilku Suffraganow obecnych: Sranisława Koniecpolskiego Hetmana W. K, Mikołaia Xiążęcia Czartoryiskiego, Anny Chodkiewiczowy Woiewodziny Wileńskiey Hetmanowy W. W.X.L. etc. Imiona Prałatow, Kanonikow, Dworzan, Parafianow, Radzcow, Mieszczan Ołyckich, Kościelnych Architektow etc, Wszytkie te Osoby, de nomine et cognomine na karteluszu opisane, Pieczęć przyłożona potwierdziła Roku 1640 28 Iulii. Druga gałka także miedziana osadzoná pod Krzyżem na kopule Kościoła tegoż trochę raniey, toiest 15. Iulii na sam Fest Divisionis Apostolorum tegoż roku, także zawierała
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 246
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
Od konsekracyj Biskupa, bierze 800. talerów, za Mszę żałobną, 1000. ta- całego Świata, praecipue o AZYJ
łerów, za inną Mszę, 100. talerów: za Spowiedź wiele biorą; Księża chrzcić nie umieją, ubogim Matkóm dzieci grzebać pozwalają żywcem: drą bardzo Parafianów, a to na pijaństwo obracają, żony Parafianów swych przedają dla pieniędzy; Kościoły, Obrazy, bogacą, mniemając, że tym zmażą swe scelera. Stolicą Mingrelii jest według jednych, Fazzo, ale z tego teraz wioska i rudera leżące nad czarnym morzem; drudzy kładą Miasto Ghiutates, olim Cotates, co jest pewniej, nad rzeką Phasis z Zamkiem, Sedes Biskupa.
Od konsekracyi Biskupa, bierze 800. talerów, za Mszę żałobną, 1000. ta- cáłego Swiata, praecipuè o AZYI
łerów, za inną Mszę, 100. talerów: za Spowiedź wiele biorą; Xięża chrzcić nie umieią, ubogim Matkóm dzieci grzebać pozwalaią żywcem: drą bárdzo Párafianów, a to na piiaństwo obracaią, żony Parafianów swych przedaią dla pieniędzy; Kościoły, Obrazy, bogacą, mniemaiąc, że tym zmażą swe scelera. Stolicą Mingrelii iest według iednych, Fazzo, ale z tego teraz wioska y rudera leżące nad czárnym morzem; drudzy kłádą Miasto Ghiutates, olim Cotates, co iest pewniey, nád rzeką Phasis z Zamkiem, Sedes Biskupa.
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 452
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
pierwszego clausulę onę. Zwłaszcza jeśli prawa i przywileje kogo e tym obwarowały/ niezmordował sobie głowy szukając tego. Bo to dawny jest argument starych Plebanów/ a splebany wespół Akademików Paryskich/ którzy/ gdy Zakony Z. Dominika i Franciszka/ i inne/ które Mendicantes zowiemy nastały/ bronili im i kazać i słuchać spowiedzi Parafianów swoich; a Akademici szkół w Parysu otwierać; i tymże argumentem szli na nie/ pokazując że Priuilegia i prawa Plebańskie od zwierzchności kościelnej nadane/ broniły tego/ aby się kto miał komu innemu spowiadać abo od kogo innego komunią świętą brać/ okrom swego własnego pasterza/ abo bez jego do- zwolenia. Pomagali plebanom tego
pierwszego clausulę onę. Zwłászcza ieśli práwá y przywileie kogo e tym obwárowáły/ niezmordował sobie głowy szukáiąc tego. Bo to dawny iest argument stárych Plebanow/ á zplebány wespoł Akademikow Paryskich/ ktorzy/ gdy Zákony S. Dominiká y Fránćiszká/ y inne/ ktore Mendicantes zowiemy nástáły/ bronili im y kazáć y słucháć spowiedzi Páráfianow swoich; á Akádemici szkoł w Páryzu otwierać; y tymże argumentem szli na nie/ pokázuiąc że Priuilegia y práwá Plebáńskie od zwierzchnosći kośćielney nádáne/ broniły tego/ áby sie kto miáł komu innemu spowiadáć ábo od kogo innego kommunią swiętą bráć/ okrom swego własnego pásterzá/ ábo bez iego do- zwolenia. Pomagáli plebanom tego
Skrót tekstu: SzemGrat
Strona: 3
Tytuł:
Gratis plebański
Autor:
Fryderyk Szembek
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1627
Data wydania (nie wcześniej niż):
1627
Data wydania (nie później niż):
1627
śś. dostatek/ ochędostwo piękne barzo/ i Odpusty barzo częste. Także i onego wielkiego sławnego Dziejopisa Polskiego/ niegdy Inspektóra Kazimierza ś. Jana Długosza/ umarłego Roku 1480. tego dnia właśnie gdy był zabity jego Patron święty Stanisław. Miasta Krakowa 39. Kościół Z. JAKUBA.
FArny to jest Kościół/ zbudowany od Parafianów z jałmużny/ X. Proboszcz niejaki Gładysz dał go zasklepić/ przy którym jest Mansionarzów pięć/ Altarystów kilka: ma Kaplicę z fudnuszem/ w której ma rezydencją Bractwo Naświętszej P. Niepokalanego Poczęcia/ wielkiemi Indulgencjami ubogacone/ raz w rok bywa procesja z tym Obrazem Panny Przenaświętszej solenniter po Rynku Kazimirskim/ z wielkim nabożeństwem/
śś. dostátek/ ochędostwo piękne bárzo/ y Odpusty bárzo częste. Tákże y onego wielkiego sławnego Dźieiopisá Polskiego/ niegdy Inspektorá Káźimierzá ś. Ianá Długoszá/ vmárłego Roku 1480. tego dniá właśnie gdy był zábity iego Pátron święty Stánisław. Miástá Krákowá 39. Kośćioł S. IAKVBA.
FArny to iest Kośćioł/ zbudowány od Páráfianow z iáłmużny/ X. Proboszcz nieiáki Głádysz dał go zásklepić/ przy ktorym iest Mánsionarzow pięc/ Altárystow kilká: ma Káplicę z fudnuszem/ w ktorey ma residencyą Bráctwo Náświętszey P. Niepokalánego Poczęćia/ wielkiemi Indulgencyámi vbogácone/ raz w rok bywa processya z tym Obrázem Pánny Przenaświętszey solenniter po Rynku Káźimirskim/ z wielkim nabożeństwem/
Skrót tekstu: PruszczKlejn
Strona: 66
Tytuł:
Klejnoty stołecznego miasta Krakowa
Autor:
Piotr Hiacynt Pruszcz
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
przewodniki
Tematyka:
architektura, geografia, historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1650
Data wydania (nie później niż):
1650
żadnej przeciwności od was się nie oddziela. Przeto ten Kardynał potym godne pamięci rzekł słowo jednemu Kapłanowi w Kolnie. Abowiem gdy on tam na Konciulium presidował/ ten Kapłan Plebanem będąc skarżył się mówiąc: Oto bracia Zakonu Kaznodzijskiego/ tkorzy ku szkodzie naszej do Kolna przyszli/ sierp i na cudze żniwo przynosza/ słuchają spowiedzi Parafianów naszych/ i przez to ludzie do siebie pociągiwają. Na co Kąrdynał odpowiedział: Jako wiele ludzi masz w Parochiej twojej. A on: Dziewięć tysięcy. legat przeżegnawszy się Krzyżem ś. rzekł: Ktoś ty jest/ żebyś tak wielom tysięcy sam mógł powinne opatrzenie dać? Niewiesz iż masz przed straszliwym Trybunałem
żadney przećiwności od was sie nie oddźiela. Przeto ten Kardynał potym godne pámięći rzekł słowo iednemu Kápłanowi w Kolnie. Abowiem gdy on tám ná Conciulium presidował/ ten Kapłan Plebanem będąc skarżył sie mowiąc: Oto braćia Zakonu Káznodziyskiego/ tkorzy ku szkodźie nászey do Kolná przyszli/ śierp y ná cudze żniwo przynosża/ słucháią spowiedźi Parafianow nászych/ y przez to ludzie do śiebie poćiągiwáią. Ná co Kąrdynał odpowiedział: Iáko wiele ludźi masz w Párochiey twoiey. A on: Dziewięć tyśięcy. legat przeżegnawszy sie Krzyżem ś. rzekł: Ktoś ty iest/ żebyś ták wielom tyśięcy sam mogł powinne opátrzenie dáć? Niewiesz iż masz przed straszliwym Trybunałem
Skrót tekstu: ZwierPrzykład
Strona: 363
Tytuł:
Wielkie zwierciadło przykładów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Wysocki
Drukarnia:
Jan Szarffenberger
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
chwalił/ błogosławił/ i nauczał przez kazania/ przeto poważał ten Zakon Konrad/ i do tej trojakiej jego powinności obiecał zawsze zmierzać/ i należeć. Gdy Pleban jeden się uskarżał/ przed nim/ że słuchając spowiedzi w jego Parafii tego Zakonu Kapłani/ afekt ludzi do siebie przyciągnęli; on go pytał/ wieleby miał Parafianów; a gdy odpowie iż dziewięć tysięcy; Konrad mu rzecze: a jakoż byś tak wielom duszom mógł sam dość uczynić? Miałbyś im jeszcze dziękować że cię ratują/ gdyż ty za wszytkie masz dać rachunek na Sądzie Bożym. Z tegożZakonu/ prócz tych co do Palestyny wyprawieni/ gdzie wielu nawrócili/
chwalił/ błogosławił/ i náuczał przez kazánia/ przeto poważał ten Zakon Konrad/ i do tey troiakiey iego powinnośći obiecał záwsze zmierzáć/ i należeć. Gdy Pleban ieden się uskarżał/ przed nim/ że słuchaiąc spowiedźi w iego Párafii tego Zakonu Kápłani/ áffekt ludźi do śiebie przyćiągnęli; on go pytał/ wieleby miał Parafiánow; á gdy odpowie iż dźiewięć tyśięcy; Konrad mu rzecze: á iákoż byś tak wielom duszom mogł sam dość uczynić? Miałbyś im ieszcze dźiękować że ćię rátuią/ gdyż ty za wszytkie masz dáć ráchunek ná Sądźie Bożym. Z tegożZakonu/ procz tych co do Pálestyny wypráwieni/ gdźie wielu náwroćili/
Skrót tekstu: KwiatDzieje
Strona: 50
Tytuł:
Roczne dzieje kościelne
Autor:
Jan Kwiatkiewicz
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1695
Data wydania (nie wcześniej niż):
1695
Data wydania (nie później niż):
1695
